Relacja Moje kolei postrzeganie

[Kpt. Nemo]

I już koniec.
Uruchamia się alarm, pośpiesznie więc opuszczamy ruiny młyna, na wszelki wypadek okrężną drogą.

Zaraz po mnie "rzekę" forsował Damian, ale się zachwiał i wywalił nie do wody, a w pokrzywy, no nie wiem co gorsze.

Ostatnia fotka młyna i w drogę.

Na obiad nas zaprosiła Joanka, jedziem, pyszny makron z własnej roboty pesto, nażarliśmy się jak bąki nektaru na kwiatkach, późno już, odwozimy Damiana, potem do centrum łodzi czyli na Dąbrowę, jak pisałem ledwo docieram do domu, wymiękłem.

Jak dostanę zdjęcia to pokażę.

Najważniejsze w tym jest to że możesz w sprawdzonym gronie odpocząć, wiesz że żaden co Cię chwali, za chwilę stanie się podłą dwulicową ****ą, obrobi Ci d*** a może nawet zabierze klucze, takim dziękujemy.
Manio pracuje z nami ostatni tydzień, wielkie nam spustoszenie uczynił swoim odejściem, ale jeśli będzie mu lepiej to jego szczęście jest naszym, mimo to szkoda.
Zmęczyłem się setnie, ale odpocząłem psychicznie, no i przespałem całą noc, a to już coś.
Dziękuję Wam chłopacy za ten niesamowity dzień, oby takich więcej.

Dziękuję za uwagę i do następnego.

 

[MIKOT 1]

My też mamy na wycieczce dziwne towarzystwo. Piją wodę, wyżulili hajsik od Babci a gościu ubrany w wełniany kapelutek mówi coś w obcym języku. Do babci przychodzi półroczny kociak Milka-agresor, prowokator i denerwuje stare kocice i toczy z nimi wojny.

 

[Kpt. Nemo]

Piotruś pomyliłeś wątki.

 

[MIKOT 1]

Ależ skąd, mój rastafiarianin jest najlepszy na świecie. Tak wyluzowanego rastafiarianina to nikt nie ma. Właśnie dostał Bugatti.
PS. Przepraszam za zaśmiecanie Twojego wątku.

 

[hamulcowy]

Na takie wyprawy o tej porze roku, to trzeba zabierać ze sobą kilku macheteros, albo samemu wyrąbywać sobie drogę w chaszczach.
Bardzo fajne są takie wyprawy, połączone ze spożyciem. Na długo pozostają w miłej pamięci.

 

[Kpt. Nemo]

Najważniejsze w tej całej "wyprawie" było dla nas to że po tylu latach nasz "dream team" po raz pierwszy spotkał się poza murami naszego więzienia, towarzysko, tyle lat zmarnowaliśmy, a może i nie, są już plany następnych wycieczek, kolejowo-eksploracyjnych, może to początek czegoś, a może początek końca, skończyłem właśnie czytać smutną książkę, scenariusz jak zwykle zaraza i powolne odradzanie a w zasadzie degeneracja plemion złożonych z pozostałych mieszkańców ziemi, trywialne, ale wnioski wesołe nie są, nadejdzie dzień w którym nic nie będzie miało już sensu ani znaczenia, ten ostatni, kończąc czytanie poczułem metaliczny chłód na karku, przecież to już tak niedługo, po co to wszystko.

Z doczesnych doświadczeń, ja osobiście też mogę być przybyszem z Jamajki, choć mam raczej mongolskie rysy twarzy.

Fotki później bo chyba nawalił serwer.

A server error occurred. Please try again later.

Albo znów mam bana.

 

[Kpt. Nemo]

Czyli on nawalony jest tyko dla mnie bo innym się udaje, ciekawe.

 

[MIKOT 1]

Ja też nie mogę wstawić swojej relacji. To jest jakaś teoria spiskowa.

 

[Kpt. Nemo]

Ja też nie mogę wstawić swojej relacji. To jest jakaś teoria spiskowa.

Pewien Kolega miał rację, Warszawka nie lubi łodzian. Ale to wystarczy powiedzieć, po co się jak rozwydrzony bachor zachowywać.

 

[Andrzej Harassek]

Żaden spisek. Od paru dni są kłopoty z wstawianiem zdjęć. Ja też nie mogę.

 

[Szwed1978]

Czyli on nawalony jest tyko dla mnie bo innym się udaje, ciekawe.

Ja tez nie mogłem wstawić zdjęcia w "Kolejowy Półwysep..." ale w "Ciekawostki z Trójmiasta" wstawiałem bez problemu, ale samo się naprawiło pod dwóch dniach

 

[Kpt. Nemo]

Ja tez nie mogłem wstawić zdjęcia w "Kolejowy Półwysep..." ale w "Ciekawostki z Trójmiasta" wstawiałem bez problemu, ale samo się naprawiło pod dwóch dniach

Hm a u mnie ciągle tylna część ciała, szkoda że taką intensywnością jak się tu przyznaje negatywne oceny, lub bany, nie naprawia się tej dokuczliwej usterki.

 

[Kpt. Nemo]

Podczas sobotniej wycieczki, nachodziły nas różne smętne myśli w temacie egzystencji i jej kruchości, ale nawet gdy w jesieni życia już z trwogą człowiek spogląda przez ramię, w oczekiwaniu Pani w czarnej sukience, nawet wtedy są miejsca gdzie można znaleźć otuchę i nie dbać o troski rodziny po naszym odejściu, trzeba w każdej sytuacji szukać pozytywów.

I jeszcze z opuszczonych miejsc, wiedzieliście Terminatora VI był taki.

Zaczynam zbierać fotki dzieł artystów domorosłych, pozostawionych na pastwę zapomnienia.

 

[Pantograf]

Na ostatnim fot brakuje tylko "papierzaka" do uspelnienia dzieła

Poza tym takie dzieło mi się nasunęło:
"Dupa ludzkość raju pozbawiła
Dupa na jabłko Adama skusiła
Dupa już nie raz królów mianowała
Dupa ich także detronizowała
Dupa dziewczęta wyprowadza z nędzy,
Dupa największą patronką pieniędzy,
Dupa po latach w banku je gromadzi
Dupa frajerów do ślubu prowadzi
Dupa rządzi, Dupa bryluje
Dupa losami świata kieruje
Dupa płodzi, Dupa rodzi
Dupa nikomu nie zaszkodzi
Dupa swędzi, Dupa nęci
Dupa też wspaniale pierdzi
I stąd się bierze, ten wiekowy chorał
Co brzmi jak wiekowy morał:
Człowiek się rodzi – z Dupy wychodzi,
Człowiek się żeni – na Dupe wchodzi,
Człowiek umiera – na Dupie leży,
Wszystko na świecie od DUPY zależy!!!"

 

[Kpt. Nemo]

Tak jak obiecałem krótka notka na temat krótkiej wycieczki w celu uspokojenia ducha i opanowania agresji, ciężkie dwa dni, nie ma nic gorszego niż niepewny os najbliższej osoby.
Padło na Chojny, tym razem a w zasadzie po raz pierwszy od czterech miesięcy, zanim jednak coś napiszę zacytuję słowa naczelnego samozwańczego cenzora forum kolegi Kriz8:

"Później są efekty w postaci "zdjęcia" deseczką, ze słupem w kadrze, z wnętrza innego pojazdu. Tu akurat świeży przykład z brzegu. Pierwszy się nawinął, bez żadnej dodatkowej filozofii - to "kazus". Tragedii nie ma, zdjęcie jakich wiele, ale czy coś ponadto ...?"

I aby Wam zaoszczędzić widoku mało estetycznych zdjęć, dodatkowo pokazujących to co i tak wszyscy znają, zmieniam formułę narracji w moich relacjach, nie ukrywam iż spodziewam się zachwytów i strumienia pozytywnych lajków.

Dziś na Chojnach królestwo osobowych szczynobusów, liczyłem na jakiś towar, no ale miej nadzieję na dobre przygotowany bądź na najgorsze.
Pierwsza nawinęła mi się ŁKA na wjeździe 36WEd-012B jadąca w stronę Widzewa, no ale każdy wie jak ełka wygląda więc po co ją pokazywać.



Za nią następna tym razem do Sieradza 36WDe-009B ino mignęła, to poszedłem na perony a tam w przykucu prawiloności laska przecudnej urody, cyknąłem jej zdjęcie bo samotny jestem to se wieczorem obejrzę jeszcze raz.




Przyjechał SA139-026 Polregio no każdy wie jak taki wygląda, normalnie takie zdjęcie to żenada, jak miał odjeżdżać to nie odjechał ino stał, jak popsuty, w związku z tym kolejna ełka 36WEha-002A musiała stanąc na sąsiednim torze, całe szczęście że to był "przejazd techniczny".




I jeszcze ich kilka nadjechało a chaos był jak przy stworzeniu świata, jedynym statycznym elementem były jakby porzucone "dupcary" stojące przy placu rozładunkowo-załadunkowym w zależności od kierunku ruchu łyżki koparki.



Nuda, i w dodatku gorąco, całe szczęście że nadjechał EN57AL-1083ra coś innego w tym ełkowisku.



Idę nie ma co nadwyrężać główki, ło Panie na zakończenie nasz super ekspress ED160-013b



Nie ma szału, po drodze kupiłem konfirmaty, trzy gołąbki w "garmażu" bom jeszcze do jutra słomiany kawaler, i odebrałem paczkę.
Niby nic ale na słonku pobyłem ździebko, a wiadomo że u staruchów słonko produkuje witaminę de a ona powoduje mocne kości i jeszcze z chodzenia więcej radości, czego i Wam w ostatnich sowach życzę.

Wszystkie te zdjęcia są w sieci, se odnajdźcie, a ja swoją obywatelską postawą uchroniłem forum od zakupu kolejnego dysku, coby więcej miejsca zostało na *******enie o cieniach na oznaczeniach "modeli" oraz na litanię o życzeniach których nikt nie czyta, a co dopiero chce spełnić.

Pa dziubaski, pamiętajcie o lajkach.

 

[Iguanabrat]

Pawle - jesteś poprostu "Zajebisty."

 

[Juras XR4Ti]

Pawle - jesteś poprostu "Zajebisty."

Ano tak. Ale choć tą laskę byś pokazał...

 

[Kpt. Nemo]

Dla moich ulubionych fanów, wułala jak mawiają Francuzy.

Już nie dziecko jeszcze nie kobieta, z pewnością pełnoletnia, nienachalna uroda, sylwetka super, wiotka, a zarazem sprężysta, jakaż miła odmiana od widoku worków z tłuszczem w spodniach podciągniętych pod pachy, u tej wszystko ok, ale, kobiety tak nie czekają na pociąg, co prawda ławki wszystkie były na słoneczku, ale można usiąść jak dama, chyba że mama od małego wpajała że bladość to oznaka szlachectwa a ogorzałe są tylko wieśniaczki pracujące w polu.
Gdy widać było już pociąg którym nasza piękność miała jechać ,powstała wyciągając z torby flakon, obficie spryskując, chciałoby się napisać dekolt, ale nie całą siebie, zapach nawet ładny, ale nie liczcie że go zidentyfikuję, ale tak intensywny, nachalny wręcz że stojąc od niej prawie cztery metry czułem dyskomfort, a współpasażerowie. Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam zapach rozgrzanej skóry ukochanej kobiety, zamykam oczy i widzę ....mm, Ci co mają trochę więcej lat wiedzą o czym piszę.
Ponieważ słuch mam odrobinkę upośledzony i mam na to papier, nie mówiąc o wzroku, w zamian mam doskonały węch, czasami to przekleństwo zwłaszcza gdy tramwajem jedzie przewodnia siła narodu.
Mam wrażenie, oparte na obserwacjach iż młode dziewczęta, już prawie kobiety, zdając sobie sprawę ze swej atrakcyjności, nie do końca wiedzą co z nią zrobić, powielają wzory narzucone przez social media, nie zadając sobie trudu oceny czy coś co pokazuje tępa dzida na insta czy YT do niej pasuje i czy raczej nie szpeci, miast upiększać.
Wydaje mi się ale mogę się mylić, że dawniej te ukochane nasze przedmioty westchnień były bardziej kreatywne, cóż, czas płynie nieubłaganie.
Wszystko się zmienia i to nie zawsze na lepsze.

Niebawem jadę po moją ukochaną, przytulę się do niej i rozpłaczę z ulgi że wszystko jest w porządku, dwa dni strachu, nie dałem rady, będzie pachnieć szpitalem, ale i tak ją kocham, gdybym tylko mógł przejąć jej strach i ból.

 

[Kpt. Nemo]

Dostałem od Kolegi z podstawówki wiadomość że umarła nasza Koleżanka, w której trzy czwarte klasy się kochało bez wzajemności, ogarnąłem trochę w domciu, ukochana śpi bo zmęczona i jeszcze odurzona szpitalnymi prochami, idę na chwilę na dwór lub jak to niektórzy wolą na pole, pomyśleć.
Jak to się plecie w życiu, zupełnie bez sensu.
Słupku hektometrowym, czekam, cicho bezszelestnie jak to mawiają "gazele mikolstwa z FB" "luzakuje EU07-068 z Cargounit.

Potem kilka trywialnych pociągów jakieś Darty, ŁKA i nic poza, jeden mnie zrobił w konia, przyjechał od strony Olechowa, myślę towar, a tu niestety "kibel" EN57AKŁ-1044ra no istne szaleństwo.

W imię bezpieczeństwa wykarczowane drzewa i zgolona zieleń jak łono Sashy Grey , dziś odbija swoje terytorium, gdzieniegdzie akacje są już wyższe ode mnie gdyby nas brakło nagle, wszystko wróci moim zdaniem do stanu poprzedniego w jakieś dwadzieścia lat.

A gdyby to było w zwyczaju i ktoś by tak postanowił nas pewnego dnia unieważnić, przyczepiając nam krzyżyk, jesteś, żyjesz, tak Ci się wydaje że jesteś potrzebny i nagle jesteś unieważniony czy trwasz jak ten semafor czy powoli zanikasz, wypadając z pamięci bliskich i nie tylko, czy to możliwe.

Moja rówieśnica, pokazuję ją Wam po raz enty, dziś zastanowiłem się kto z nas przetrwa dłużej.

Pamiętam tą drobną blondynkę którą usiłowaliśmy pocałować, niezdarnie, podczas nocnego powrotu autokarem z wycieczki do stolicy, nie pozwoliła.
Pozostało wspomnienie.

 

[michal.guminiak]

Paweł, zdrowia dla twojej Najbliższej, tymczasem pomny na Twoje inspiracje modelarskie z roku 1999 z lokomotywką Ls-600 rozpocząłem pracę nad tenderkiem do parowozu T2-71 (na tor 9 mm, niestety), a jadąc od Teściów do domu nie omieszkałem speregrynować linii Gostyń- Kościan i Gostyń-Leszno.