Mały suplement do minionego dnia, gdzieś tam Piotrek usłyszał lub zobaczył , w drodze do Viseu de Sus pociąg, a ponieważ na googlach widział że w miejscowości tej jest stacja, poszliśmy wieczorem ją odnaleźć, szliśmy i śzliśmy, kilkukrotnie widzieliśmy nawet zielone światło semaforów, które zmieniało się na czerwone i znikało (miejscowe taksówki mają takie światełka na kogucie) jakieś zabudowania fabryczne, jakieś tory, o musi być tak tajemnicza stacja, jakiś most, następne zabudowania, minęły prawie trzy godziny i nic, wściekły bylem , tak że mógłbym Piterowi głowę oderwać, ale idę , ale brnę dalej, nic, postanawiamy wrócić, znów spotykamy tory, w zaroślach mojej wysokości, wracamy do domu, dziewczyny się niepokoiły, nie dzwoniły coby nas nie złościć, odpalamy kompa, jasne, stacja jest, a raczej była, bo zdjęcia na googlach są z 2012 roku, rano sorawdzamy wsztstko jest, ale tak zarośnięte że w życiu po ciemku byśmy tego nie znaleźli, ot kolejna przygoda, poszukiwacze że ho ho, kupa śmiechu kolacja i gadanie do północy.
-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja Opowieści dziwnej treści czyli Piotra i Pawła kolejowe peregrynacje
Sobie poczytajcie.
http://www.dziennikipodrozne.com/mocanita-ostatnia-w-europie/
A to są trofea przez nas przywiezione.
http://www.dziennikipodrozne.com/mocanita-ostatnia-w-europie/
A to są trofea przez nas przywiezione.
Jeszcze chwila z pierwszego dnia.
Takeśmy se jechali, Piter właśnie mnie szczypał, i dlatego ta rozanielona mina.
Tak się szuka cech na szynach, najlepiej z ukochaną osobą.
Piotrek zrobił zdjęcie drezyn które mnie umknęły.
I dzień drugi, trochę rozczarowujący, ale jak pisałem, i tak było fajnie.
Dziś ganiamy pociągi samochodem, ale po przyjeździe na stację okazało się że niemce już dwa pociągi zabrały i te odpadły, chwilę się kręcimy i udajemy się drogą wzdłuż trasy pociągu.
Coś tam słychać, zza zakrętu "wypada" ekspres.
Wzmocnienie torowiska.
To był drugi pociąg, tak mi się wydaje.
I cisza, małe szanse że coś jeszcze przyjedzie choć w rozkładzie jest jeszcze jeden pociąg, ale rozkład to się tu ma gdzieś.
Kręcimy się po okolicy, jeszcze jedna rzeźbiona brama, prawda że urocza.
Nad furtką wejściową motyw kolejowy.
Takeśmy se jechali, Piter właśnie mnie szczypał, i dlatego ta rozanielona mina.
Tak się szuka cech na szynach, najlepiej z ukochaną osobą.
Piotrek zrobił zdjęcie drezyn które mnie umknęły.
I dzień drugi, trochę rozczarowujący, ale jak pisałem, i tak było fajnie.
Dziś ganiamy pociągi samochodem, ale po przyjeździe na stację okazało się że niemce już dwa pociągi zabrały i te odpadły, chwilę się kręcimy i udajemy się drogą wzdłuż trasy pociągu.
Coś tam słychać, zza zakrętu "wypada" ekspres.
Wzmocnienie torowiska.
To był drugi pociąg, tak mi się wydaje.
I cisza, małe szanse że coś jeszcze przyjedzie choć w rozkładzie jest jeszcze jeden pociąg, ale rozkład to się tu ma gdzieś.
Kręcimy się po okolicy, jeszcze jedna rzeźbiona brama, prawda że urocza.
Nad furtką wejściową motyw kolejowy.
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
Miejscówka nad rzeką, w oczekiwaniu dwie fotki najpopularniejszego tu, środka transportu.
I pociąg, dwa ujęcia z innych miejsc, wrzucam oba coby autorzy się na mnie nie złościli, ciężka spraw jak się ma tyle zdjęć i trzeba coś wybrać, nie podaję autorów bo tego w pewnym momencie już nie ogarniam, wiem że mój wybór może i jest nieobiektywny.
Czekamy, a tak to się kończy jak ktoś łodziaków wkurzy.
Przejazd, kapliczka i mostek.
I kolejny słodziak, takie fajne psiaki, że aż by się chciało je zabrać do domu.
W wielu miejscach rzekę można pokonać tylko przez wiszące mostki, przy jednym jako konstrukcja wspornika lin nośnych szyna wąskotorowa, niestety bez cechy.
Coś słychać, czekamy i tu niespodzianka zamiast parowozu (znów parowóz) wagon motorowy "Rossia" z wagonami, w motorówce jadą nasi nowo poznani koledzy z rosyjskiego muzeum kolei wąskotorowej z Tesova, ich strona internetowa http// www.museum-uzd.ru
I tu mała refleksja, po cholerę brać aparaty, pitolić się, dobierać parametry, skoro Agnieszka "deseczką " i tak lepsze zdjęcia od nas robi.
Ten znak stopu i krzyż Św.Andrzeja każdy zobaczy z daleka.
I cecha na szynie będącej słupem.
Wracamy, na stacji pusto jak w portfelu przed wypłatą,jedziemy na chwilę do domu i dalej w drogę.
Daleko pod względem organizacyjnym tej imprezie do Żnina, ale i tak jesteśmy zadowoleni, bo cieszyć trzeba umieć się drobiazgami.
Jeszcze znaleziona rano na szlaku cecha Hernad 908 MA Słowacka z Krompachy.
Jedenasta piętnaście, cały dzień jeszcze przed nami.
CDN.
I pociąg, dwa ujęcia z innych miejsc, wrzucam oba coby autorzy się na mnie nie złościli, ciężka spraw jak się ma tyle zdjęć i trzeba coś wybrać, nie podaję autorów bo tego w pewnym momencie już nie ogarniam, wiem że mój wybór może i jest nieobiektywny.
Czekamy, a tak to się kończy jak ktoś łodziaków wkurzy.
Przejazd, kapliczka i mostek.
I kolejny słodziak, takie fajne psiaki, że aż by się chciało je zabrać do domu.
W wielu miejscach rzekę można pokonać tylko przez wiszące mostki, przy jednym jako konstrukcja wspornika lin nośnych szyna wąskotorowa, niestety bez cechy.
Coś słychać, czekamy i tu niespodzianka zamiast parowozu (znów parowóz) wagon motorowy "Rossia" z wagonami, w motorówce jadą nasi nowo poznani koledzy z rosyjskiego muzeum kolei wąskotorowej z Tesova, ich strona internetowa http// www.museum-uzd.ru
I tu mała refleksja, po cholerę brać aparaty, pitolić się, dobierać parametry, skoro Agnieszka "deseczką " i tak lepsze zdjęcia od nas robi.
Ten znak stopu i krzyż Św.Andrzeja każdy zobaczy z daleka.
I cecha na szynie będącej słupem.
Wracamy, na stacji pusto jak w portfelu przed wypłatą,jedziemy na chwilę do domu i dalej w drogę.
Daleko pod względem organizacyjnym tej imprezie do Żnina, ale i tak jesteśmy zadowoleni, bo cieszyć trzeba umieć się drobiazgami.
Jeszcze znaleziona rano na szlaku cecha Hernad 908 MA Słowacka z Krompachy.
Jedenasta piętnaście, cały dzień jeszcze przed nami.
CDN.
-
4
-
1
-
2
- Pokaż wszystkie
Ponieważ Piotrek ten bardziej kudłaty, ukuł teorię że w sąsiednim miasteczku muszą jeździć pociągi, jedziemy do Viseu de Jos, po drodze po krótkim błądzeniu znajdujemy polną drogę która nas doprowadzi do mostu nad jakąś rzeką.
Słup teletechniczny przed rzeką i ...nad nią.
Oczywiście włazimy na górę, tu nie ma Verboten, spacerek w jedną i w drugą stronę, znajdujemy cechę na szynie.
Żenica- huta w Bośni, dawnej Jugosławii od 2004 roku Mittal Steel Company
Wjeżdżamy w miasto, w labiryncie jednokierunkowych uliczek odrobinę się gubimy, dwóch Piotrów dwóch nawigatorów i ja ich kapitan, sukces murowany, wjeżdżamy na stację, kilka zdjęć, stacja w trakcie remontu, czyli ktoś o to dba, choć wygląda na niezbyt uczęszczaną.
Tu była kasa.
Wzór dla Hugwy, gdyby chciał pójść w rumuńskie klimaty.
Panorama na stację i wagę wagonową wraz z pozostałościami po torach, widoczne na zdjęciu elementy to przepust na strumyk płynący sobie w poprzek stacji.
Znak i szyna CSR 1968
Wracamy najbliższy pociąg po szesnastej, innym razem, zostawiamy samochód w domu piciu siku i idziemy z buta na stację.
Spotykamy dom z ogródkiem, takiego odpustu nawet w Niemczech nie widzieliśmy.
Dlaczego Ona podnosi sukienkę.
Słup teletechniczny przed rzeką i ...nad nią.
Oczywiście włazimy na górę, tu nie ma Verboten, spacerek w jedną i w drugą stronę, znajdujemy cechę na szynie.
Żenica- huta w Bośni, dawnej Jugosławii od 2004 roku Mittal Steel Company
Wjeżdżamy w miasto, w labiryncie jednokierunkowych uliczek odrobinę się gubimy, dwóch Piotrów dwóch nawigatorów i ja ich kapitan, sukces murowany, wjeżdżamy na stację, kilka zdjęć, stacja w trakcie remontu, czyli ktoś o to dba, choć wygląda na niezbyt uczęszczaną.
Tu była kasa.
Wzór dla Hugwy, gdyby chciał pójść w rumuńskie klimaty.
Panorama na stację i wagę wagonową wraz z pozostałościami po torach, widoczne na zdjęciu elementy to przepust na strumyk płynący sobie w poprzek stacji.
Znak i szyna CSR 1968
Wracamy najbliższy pociąg po szesnastej, innym razem, zostawiamy samochód w domu piciu siku i idziemy z buta na stację.
Spotykamy dom z ogródkiem, takiego odpustu nawet w Niemczech nie widzieliśmy.
Dlaczego Ona podnosi sukienkę.
-
3
-
3
- Pokaż wszystkie
Żaba która ma wszystko gdzieś.
Wiele domów w mieście jak i okolicy elewację ma z drewnianych drobnych elementów ułożonych misternie we wzory geometryczne.
Tutejsza kapliczka Piotr Frasobliwy.
I żarłoczny kosz na śmieci.
Idziemy inną ulica w celu dotarcia do wyjazdu normalnotorowego z tartaku obok stacji, znajdujemy tory, tu już nic nie pojedzie, oraz dwie bramy wjazdowe w krzakach.
Mijamy żarłoczną bestię szukająca jedzenia.
Ciekawostka, filtr cząstek stałych najnowszej generacji na kominie tartaku.
Jak zwykle pociągi wróciły wcześniej, ale trochę się jeszcze dzieje, "Rossia" i Mavag dziś jeszcze zimny, jutrzejszym bohaterem dnia będzie.
Czerwone i czarne.
Trochę parowozów.
Nadrewnianie parowozu.
Zamknięcie zwrotnicowe.
Powoli się uspokaja, znikają uczestnicy imprezy zorganizowanej, w specjalnie zbudowanej sali bankietowej w stylu myśliwskim, spotykamy i Polaka, ale ten jest mało przyjazny, kto jeździł w kraju na imprezy wąskotorowe, widział gnoma małego w okularkach, skudlone brudne kłaczki, wiecznie włażącego wszystkim w kadr, mimo uwag i to niezbyt grzecznych, mrukliwego, zasmarkanego, wie o kim mowa a kto nie wie pewnie go spotka, a jeśli nie to będzie spokojniej spał.
Powoli wracamy, znów jemy w "Montanie" nie wyciągnęliśmy wniosków, albo nas nie lubią albo po prostu powinni robić coś innego, baranina, jadałem tą w różnej postaci, ale takiego twardego i śmierdzącego ścierwa nigdy, nigdy więcej stołowania się w Montanie.
W drodze powrotnej klimaty jak z krajów niezbyt cywilizowanych, dyskretny montaż przewodów elektrycznych.
Wiele domów w mieście jak i okolicy elewację ma z drewnianych drobnych elementów ułożonych misternie we wzory geometryczne.
Tutejsza kapliczka Piotr Frasobliwy.
I żarłoczny kosz na śmieci.
Idziemy inną ulica w celu dotarcia do wyjazdu normalnotorowego z tartaku obok stacji, znajdujemy tory, tu już nic nie pojedzie, oraz dwie bramy wjazdowe w krzakach.
Mijamy żarłoczną bestię szukająca jedzenia.
Ciekawostka, filtr cząstek stałych najnowszej generacji na kominie tartaku.
Jak zwykle pociągi wróciły wcześniej, ale trochę się jeszcze dzieje, "Rossia" i Mavag dziś jeszcze zimny, jutrzejszym bohaterem dnia będzie.
Czerwone i czarne.
Trochę parowozów.
Nadrewnianie parowozu.
Zamknięcie zwrotnicowe.
Powoli się uspokaja, znikają uczestnicy imprezy zorganizowanej, w specjalnie zbudowanej sali bankietowej w stylu myśliwskim, spotykamy i Polaka, ale ten jest mało przyjazny, kto jeździł w kraju na imprezy wąskotorowe, widział gnoma małego w okularkach, skudlone brudne kłaczki, wiecznie włażącego wszystkim w kadr, mimo uwag i to niezbyt grzecznych, mrukliwego, zasmarkanego, wie o kim mowa a kto nie wie pewnie go spotka, a jeśli nie to będzie spokojniej spał.
Powoli wracamy, znów jemy w "Montanie" nie wyciągnęliśmy wniosków, albo nas nie lubią albo po prostu powinni robić coś innego, baranina, jadałem tą w różnej postaci, ale takiego twardego i śmierdzącego ścierwa nigdy, nigdy więcej stołowania się w Montanie.
W drodze powrotnej klimaty jak z krajów niezbyt cywilizowanych, dyskretny montaż przewodów elektrycznych.
-
2
-
3
- Pokaż wszystkie
I dowód na to że trzeba mieć oczy otwarte, w środku miasta na rogu ulicy.
i miejscowy koloryt, nie wiem czy to taki zwyczaj, w sobotę ubierać się w kolorowe paradne stroje i wylegać na ulice czy też wolno im tylko w weekend wychodzić na ulicę, ale jest sympatycznie i kolorowo, jak w Łodzi niegdyś na Górniaku (hala targowa przy Pl.Niepodległości)
Dzień drugi dobiegł końca, robimy sobie kolację w domu, jutro finał, rano parada parowozów i wielogodzinny powrót do domu.
CDN.
i miejscowy koloryt, nie wiem czy to taki zwyczaj, w sobotę ubierać się w kolorowe paradne stroje i wylegać na ulice czy też wolno im tylko w weekend wychodzić na ulicę, ale jest sympatycznie i kolorowo, jak w Łodzi niegdyś na Górniaku (hala targowa przy Pl.Niepodległości)
Dzień drugi dobiegł końca, robimy sobie kolację w domu, jutro finał, rano parada parowozów i wielogodzinny powrót do domu.
CDN.
-
4
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Dzień ostatni, wstaliśmy wcześniej, śniadanko na jednej nodze, jedziemy z chłopakami na stację, dziewczęta robią się na bóstwo, pakują rzeczy i przyjdą do nas jak wyjdzie słonko, 2 stopnie.
Przed szopą już ruch, no w końcu przygotowania do parady i pokazu rozładunku drzewa.
W dniu w którym przyjechaliśmy szopa na drewno była cała załadowana, dziś mimo wytężonej pracy brygady drzewiarzy jest prawie pusta, cięcie i łupanie odbywa się na bieżąco.
Easy Rider
Lokalny cwaniaczek, z pusta taczką krążył tak intensywnie że nie miał czasu jej załadować.
Pietrek marznie, a ja mam nowego kolegę, albo koleżankę.
Piekło i szatani.
Dziś "Węgier " już pod parą.
Rumuni nawet dachówki mają węgierskie.
Słoneczko coraz wyżej, ale słabo grzeje.
Przed szopą już ruch, no w końcu przygotowania do parady i pokazu rozładunku drzewa.
W dniu w którym przyjechaliśmy szopa na drewno była cała załadowana, dziś mimo wytężonej pracy brygady drzewiarzy jest prawie pusta, cięcie i łupanie odbywa się na bieżąco.
Easy Rider
Lokalny cwaniaczek, z pusta taczką krążył tak intensywnie że nie miał czasu jej załadować.
Pietrek marznie, a ja mam nowego kolegę, albo koleżankę.
Piekło i szatani.
Dziś "Węgier " już pod parą.
Rumuni nawet dachówki mają węgierskie.
Słoneczko coraz wyżej, ale słabo grzeje.
-
2
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
W szopie.
Szyna jako konstrukcja nośna szopy na drewno, niestety nie wiem co to za cecha.
CMR 13.75 1975 STAS
W międzyczasie z szopy do zdjęcia, zgadnijcie dla kogo traktor wyciągnął zimny eksponat.
Plan imprezy i związany z nim rozkład można sobie wsadzić w .... właśnie odjeżdżają pociągi zgadnijcie z kim.
Manewry w cieniu.
I w słońcu.
Elementy jakiegoś mostu, lub kilku.
Rossia się ruszyła.
Czekamy na spektakularny odjazd pociągu, czyżby nasi tu byli.
I odjechał, a do parady kilka minut.
A oto cała parada, na bocznych torach pod warsztatami i w innym miejscu, no w porównaniu że Żninem to żenada.
Szyna jako konstrukcja nośna szopy na drewno, niestety nie wiem co to za cecha.
CMR 13.75 1975 STAS
W międzyczasie z szopy do zdjęcia, zgadnijcie dla kogo traktor wyciągnął zimny eksponat.
Plan imprezy i związany z nim rozkład można sobie wsadzić w .... właśnie odjeżdżają pociągi zgadnijcie z kim.
Manewry w cieniu.
I w słońcu.
Elementy jakiegoś mostu, lub kilku.
Rossia się ruszyła.
Czekamy na spektakularny odjazd pociągu, czyżby nasi tu byli.
I odjechał, a do parady kilka minut.
A oto cała parada, na bocznych torach pod warsztatami i w innym miejscu, no w porównaniu że Żninem to żenada.
-
2
-
2
-
2
- Pokaż wszystkie
Dalszy ciąg "parady".
A po paradzie sru w długą.
I została tylko Aga i mój znajomy ją hipnotyzujący.
A po paradzie sru w długą.
I została tylko Aga i mój znajomy ją hipnotyzujący.
-
6
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Tak odjeżdżały pociągi.
Jam Ci zdobywca tego mostu jestem.
Coś się szykuje, ale sza, o tym potem.
Pasjonujący pokaz rozładunku drewna.
Widywałem już takie i podobne, ale zupełnie nie rozumiem tego cielęcego zachwytu na twarzach kolegów z kraju zza Odry, dla nas ten pokaz był trochę słaby.
Ciekawy sposób łączenia parowozu z wózkami kłonicowymi.
Rozładowany, wolny, może jechać.
W tym samym czasie odjechała i "Rossia"
Węgier zniknął aby po chwili pokazać się z wagonem, już się Piotrek dowiedział od kierowcy, że ten dzielny samowarek jedzie do Budapesztu.
I chyba największa atrakcja tego dnia, załadunek parowozu na samochód.
Kolegę przepuścimy.
Zdecydowanie powolutku i już na platformie, gotowe.
Koniec, jedziemy rozczarowani do domciu, pakujemy się i w drogę.
Będzie jeszcze kilka migawek folklorystycznych zza szyby samochodu, ale generalnie nasz pobyt w Rumunii się skończył.
Jam Ci zdobywca tego mostu jestem.
Coś się szykuje, ale sza, o tym potem.
Pasjonujący pokaz rozładunku drewna.
Widywałem już takie i podobne, ale zupełnie nie rozumiem tego cielęcego zachwytu na twarzach kolegów z kraju zza Odry, dla nas ten pokaz był trochę słaby.
Ciekawy sposób łączenia parowozu z wózkami kłonicowymi.
Rozładowany, wolny, może jechać.
W tym samym czasie odjechała i "Rossia"
Węgier zniknął aby po chwili pokazać się z wagonem, już się Piotrek dowiedział od kierowcy, że ten dzielny samowarek jedzie do Budapesztu.
I chyba największa atrakcja tego dnia, załadunek parowozu na samochód.
Kolegę przepuścimy.
Zdecydowanie powolutku i już na platformie, gotowe.
Koniec, jedziemy rozczarowani do domciu, pakujemy się i w drogę.
Będzie jeszcze kilka migawek folklorystycznych zza szyby samochodu, ale generalnie nasz pobyt w Rumunii się skończył.
-
6
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Już w drodze zrobiłem kilka zdjęć ludziom wracającym z kościoła, nie dlatego aby pokazywać jak jakąś osobliwość, fascynuje mnie zawsze przywiązanie do tradycji, mimo zmian, daje to poczucie trwałości i stałości, tak bardzo rzadkie w dzisiejszych czasach.
Kolorowe spódnice i kamizelki baranice, miodzio, w Jeżowie po mszy można też spotkać starowinki w regionalnych strojach.
Stare i młode, zdecydowanie wolę młode.
Łapiemy gumę, mamy zapas, zakładamy, kiepska sprawa przed nami prawie osiem stów a dziś niedziela, zauważyłem warsztat wulkanizatorski, są jacyś goście na podwórku, wołamy ich, dyskusja w tysiącu języków, najbardziej przypadł im do gustu , taki "local language" ze szczególnym naciskiem na słowa na k, ch i p, śmiali się jak dzieci, próbując powtarzać, a wszystko przez sposób mocowania zapasu w citroenie, projektant tego przez miesiąc powinien zdejmować koło i je chować przez cały dzień, bez wyżywienia, fatalnie nie da się naprawić opony, musimy mieć jakiś zapas, znajdują nam podobną za jedyne 50 ojro, trochę nam koszty ekskursji wzrosły, pal sześć, jedziemy.
W tę stronę tylko dwanaście godzin, po północy w poniedziałek jesteśmy w domu, Piotrek jak już pisałem jest naszym bohaterem, walcząc z sennością, zmęczeniem, kiepskimi drogami, dowiózł nas bezpiecznie, chwała mu za to i wdzięczność dozgonna.
I jeszcze jedna refleksja, nie myślałem o tym w ten sposób dopóki jeden z Was nie napisał do mnie i uświadomił mi że taka ekipa to nie jest coś spotykanego codziennie, tak Arti masz rację taka ekipa to skarb, a ja jestem szczęściarzem że mogę być jej uczestnikiem.
Dziękuję dziewczętom za wyrozumiałość, nie zawsze jestem taki milusi, Chudem za cierpliwość, Piotrkowi za pogodę ducha i tą dziecięcą radosć z jaką chłonął wszystko wokół, tak jak pisałem bez Was to była by tylko wycieczka, z Wami stała się niesamowitą wyprawą.
Dziękuję Wam z całego serca.
Dziękuje także wszystkim czytającym, za uwagę i cierpliwość, udało nam się dobrnąć do końca.
Jak to mówią do następnego.
Kolorowe spódnice i kamizelki baranice, miodzio, w Jeżowie po mszy można też spotkać starowinki w regionalnych strojach.
Stare i młode, zdecydowanie wolę młode.
Łapiemy gumę, mamy zapas, zakładamy, kiepska sprawa przed nami prawie osiem stów a dziś niedziela, zauważyłem warsztat wulkanizatorski, są jacyś goście na podwórku, wołamy ich, dyskusja w tysiącu języków, najbardziej przypadł im do gustu , taki "local language" ze szczególnym naciskiem na słowa na k, ch i p, śmiali się jak dzieci, próbując powtarzać, a wszystko przez sposób mocowania zapasu w citroenie, projektant tego przez miesiąc powinien zdejmować koło i je chować przez cały dzień, bez wyżywienia, fatalnie nie da się naprawić opony, musimy mieć jakiś zapas, znajdują nam podobną za jedyne 50 ojro, trochę nam koszty ekskursji wzrosły, pal sześć, jedziemy.
W tę stronę tylko dwanaście godzin, po północy w poniedziałek jesteśmy w domu, Piotrek jak już pisałem jest naszym bohaterem, walcząc z sennością, zmęczeniem, kiepskimi drogami, dowiózł nas bezpiecznie, chwała mu za to i wdzięczność dozgonna.
I jeszcze jedna refleksja, nie myślałem o tym w ten sposób dopóki jeden z Was nie napisał do mnie i uświadomił mi że taka ekipa to nie jest coś spotykanego codziennie, tak Arti masz rację taka ekipa to skarb, a ja jestem szczęściarzem że mogę być jej uczestnikiem.
Dziękuję dziewczętom za wyrozumiałość, nie zawsze jestem taki milusi, Chudem za cierpliwość, Piotrkowi za pogodę ducha i tą dziecięcą radosć z jaką chłonął wszystko wokół, tak jak pisałem bez Was to była by tylko wycieczka, z Wami stała się niesamowitą wyprawą.
Dziękuję Wam z całego serca.
Dziękuje także wszystkim czytającym, za uwagę i cierpliwość, udało nam się dobrnąć do końca.
Jak to mówią do następnego.
Ostatnio edytowane:
-
2
-
13
- Pokaż wszystkie
Właśnie wróciliśmy Łódź-Jeleń-Biała Góra Polar Expedicion , ale relacja jutro bo dziś tylko kapuśniaczek i gorąca kąpiel, zrąbani jesteśmy jak kombajny po żniwach, 15 km z buta w tym niesprzyjającym klimacie, na drogach którym daleko do ideału, ale warto było.
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| Relacja Opowieści dziwnej treści... | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 3 | ||
| Relacja "Opowieści dziwnej treści, czyli Pawła kolejowe peregrynacje " - pytanie | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 6 |
Podobne wątki
-
Relacja Opowieści dziwnej treści...
- Rozpoczęte przez Juras XR4Ti
- Odpowiedzi: 3
-
Relacja "Opowieści dziwnej treści, czyli Pawła kolejowe peregrynacje " - pytanie
- Rozpoczęte przez Hoart
- Odpowiedzi: 6