Relacja Opowieści dziwnej treści czyli Piotra i Pawła kolejowe peregrynacje

[sluzbowo]

E-book na pewno można by z tego złożyć.

 

[Kpt. Nemo]

Dzisiejszy odcinek nosi przewrotną nazwę "Elektrycznym do Opoczna.
Relacja jest uboga w tematy kolejowe, a dlaczego, wszystko się wyda.

Skoro świt zjadam solidną porcję zupy pomidorowej z kluchami, aby mieć zapas energii i udaję się na Chojny, mam dojechać na Widzew gdzie będzie czekał na mnie Piotrek, na Chojnach jak zwykle pusto, jak w portfelu przed wypłatą, ciemno, zimno, ślisko jak diabli, żadnego "towaru" tylko ŁKA w moim ulubionym ujęciu.

Na tablicy wisi ogłoszenie gloryfikujące PKP Cargo, a wśród zdjęć, podobizna naszego kolegi Arcziego z którym na Ukrainie w zeszłym roku byliśmy, swoją droga ładnie się łysol prezentuje.

Wszystkie pociągi przyjeżdżają z jakimś opóźnieniem, mój też, a największym zaskoczeniem było to że przyjechał "kibelek" z bardzo niskim numerem, sympatyczna dziewczyna poinformowała mnie że w Tomaszowie jest przesiadka, Pan Kierownik dał mi do zrozumienia że jestem nierozgarnięty bo widzę pantograf i pytam czemu mamy się przesiąść na autobus.
Dwa szynobusy są odstawione a trzeci najnowszy się spsuł, no wybornie, cały misterny plan poszedł w .....
Moment i jesteśmy w Tomaszowie, prawie jak z Ewą Demarczyk, nasz pociąg i nasz autobus.

Niby autobus jest zastępczy, ale w Jeleniu się nie zatrzymuje, a to sprawia że nasz plan nie może być zrealizowany, a był taki, Opoczno, szybka wizyta na CKM, potem Jeleń, bocznica do kopalni Biała Góra, powrót w chwale i blasku.
Chwila na stacji w Opocznie, wartościowa informacja i w drogę.

Idziemy, bocznica do punktu skupu złomu.

Kozioł oporowy, taki zwyczajny, szyna chyba z 1950 roku, jak zwykle pojechaliśmy bez szczotki stalowej.

Rampa, cała zabezpieczona szynami, ale ani jedna nie posiada cechy nawet najmniejszej, nie kryjemy rozczarowania, humor nam poprawia znaleziona cecha na barierce z szyny na przejeździe.

Tropiciel szuka śladów pociągu, poniżej zamknięcie iglicy w rozjeździe made in Opoczno.

Bocznica do "płytek" jak tu mówią na fabrykę płytek ceramicznych, czyżby szykował się remoncik.

Pierwszy pociąg na CMK, EP09-041, oczywiście ta chuda cholera wlazła na nasyp, ja dziś bym nie dał rady.

Kilka innych okazów, jednym słowem monotonia.
EU 07-511, EP 09-008, EU 07-316, i coś takiego długiego.

 

[Kpt. Nemo]

Wjazd do fabryki płytek, podobno rano wjechał na jej teren jakiś skład, nie mieliśmy dziś szczęścia.

Wracamy, praktycznie ślizgając się, droga którą pokonaliśmy latem w dziesięć minut, zajęła nam ponad pół godziny, od Panów w pomarańczowych kamizelkach dowiedzieliśmy się że nastawniczy dzwonił do SOK-u, i przyjechali ale nas nie było, jakże nam przykro z tego powodu, no trzeba było powiedzieć, zaczekalibyśmy.
Kolejny patent kolejowy.

Budynek stacyjny z dala, i trochę galanterii betonowej, wodowytrysk i chyba kwietniki.

Za stacją nic się nie zmieniło, z wyjątkiem zniknięcia rozjazdu.

Poczekalnia otwarta, wchodzimy i chłoniemy klimat minionych lat, wystrój, ceramiczne płytki pomalowane olejną farbą, ławki dla podróżnych.

I coś co mnie się zdaje pozostałością po ruchomych bębnowych rozkładach jazdy, no bo po co te gałki na dole które do dziś są ruchome, a wnęka zabita płytą.

Wychodząc zderzamy się z postawną Panią w wieku poprodukcyjnym, która od progu drze się na nas, zakaz fotografowania, i zbrodnia i piekło i szatani, i będzie dzwonić do administratora, no to i do Premiera też podsuwamy, i tak kto wie może byłaby nas zbiła nawet, ale przyjechała na rowerze, który zostawiła na peronie, a tu hyc i rower odchodzi z inna Panią, wow jaka wiązanka za złodziejką rowerów, De Sica by się zaczerwienił, no i Pani pogoniła chytrą babę z Opoczna , ta widząc że to nie przelewki, porzuciła swój łup i pośpiesznie sie oddaliła, zrobiłem jej na wszelki wypadek zdjęcie ale paszczy nie widać.

Normalnie jak w kinie.
Cza na odjazd, mnóstwo ludzi czeka na peronie z tęsknota i niepokojem wyglądając pociągu który już powinien być, jak dobrzy samrytanie informujemy każdego o komunikacji zastępczej, jeden gość nie uwierzył, czekał na pociąg, zmarzliśmy jak nie wiem co, choć nie było tak zimno, w autobusie rozgrzewamy się okiem z pigwy, przeżywając miniony dzień jeszcze raz.
W Tomaszowie znów ten sam EN 57, oraz EU 07-197E

 

[Kpt. Nemo]

Do Łodzi chwila, Piotrek wysiada na Widzewie, ja jadę dalej, mam nadzieję ze coś na Chojnach będzie stało, niestety tylko pojazd który mnie tu dowiózł, macham na pożegnanie zmarznięta łapką i ślizgam się do przystanku.

I ktoś może powiedzieć że kiepska wycieczka, no może, ale Piotrek się nudzi w domu, ja se odebrałem dzień za święto 3K-li, świeże powietrze, trochę atrakcji, rozmowy, spacer, warto było ruszyć się z domu, z pewnością warto było, najważniejsze jest bycie z kimś kogo się lubi i ceni, tego nic nie zastąpi.

Dzięki Piotruś, już niedługo luty i następny wyjazd.

Dziękuję za uwagę.

 

[michal.guminiak]

Paweł, jak zwykle klasa, a kolory pomieszczenia kas biletowych i poczekalni - klasyka!

 

[Jarząbek]

ale przyjechała na rowerze, który zostawiła na peronie, a tu hyc i rower odchodzi z inna Panią, wow jaka wiązanka za złodziejką rowerów,

Potwierdza się stare powiedzenie, że wszystko zło zawdzięczamy komunistom i ... cyklistom.

 

[Jarząbek]

Kozioł oporowy, taki zwyczajny, szyna chyba z 1950 roku,

Huta Kościuszko.

humor nam poprawia znaleziona cecha na barierce z szyny na przejeździe.

Rheinische Stahl Werke. - Kwiecień 1885 r.

 

[sluzbowo]

Szkoda, że nie można tutaj oddać zapachu, jaki unosi się w takiej archetypowej poczekalni...

Relacja - jak zawsze - super. Czekam na następne.

 

[Kpt. Nemo]

Szkoda, że nie można tutaj oddać zapachu, jaki unosi się w takiej archetypowej poczekalni

O dziwo, nie było żadnego przykrego zapachu, powiedziałbym że był neutralny, taki jak wydają składowe cześci takich pomieszczeń, myślę że tak naprawdę jest cały czas zamknięta, a dziś trafiliśmy na "inspekcję", ale może się mylę.

 

[sluzbowo]

nie było żadnego przykrego zapachu

Nie chodzi o to że przykry. Specyficzny - tak bym go określił. Charakterystyczny dla niewielkich poczekalni dworcowych w dowolnej części kraju.

 

[Kpt. Nemo]

Nie chodzi o to że przykry. Specyficzny - tak bym go określił. Charakterystyczny dla niewielkich poczekalni dworcowych w dowolnej części kraju.

Zastanawiałem się nad tym co napisałeś, nawet konsultowałem się z Piotrkiem, to dziwne ale nie było prawie żadnego zapachu, wiem o co Ci chodzi, nie domyte, spocone ciała podróżnych, czasami bagaże wydzielające specyficzną woń, farba, brud, osobnik trochę posikany, nic, tu niczego nie było czuć, co ciekawe nie zwróciłem na to uwagi korzystając z toalety na peronie, tam też nie śmierdziało tak jak zwykle w dworcowych szaletach, tak jak by ktoś wszystko posprzątał i nikt tego nie używał.

 

[Kpt. Nemo]

Nasza piątkowa wycieczka zaczęła się w czwartek po południu, musiałem odwiedzić placówkę pocztową w supermarkecie Oszołom, po wyjściu tak pięknie padał deszcz, postanowiłem pojechać na Stoki zrobić kilka fotek tramwai linii 45 i 46 których kursowanie od niedzieli ma być zawieszone z powodów ważnych lub jeszcze ważniejszych.
W całej okolicy krańcówki Telefoniczna, oraz zajezdni Telefoniczna, z przystanków zniknęły rozkłady, zastąpiła je lakoniczna informacja, dziadostwo, jeszcze trzy dni kursowania a informacji zero, ale idzie na lepsze podobno.

Część kursów jet już realizowana nowszymi tramwajami 805n, nieliczne niemieckie pojawiają się rzadko, ale są.
GT8-513 przystanek Telefoniczna.

Stare i trochę mniej stare.

Całkiem przypadkiem znalazłem coś dla Piotrka.

Idę w stronę wiaduktu kolejowego na linii Łódź Widzew-Zgierz, a tu niespodzianka M8S-301

Padało coraz bardziej, i powoli kończył się dzień, postanowiłem wracać, a tu bonusik, GT6-1072 jako wóz linii 43 do Konstantynowa Łódzkiego.

Wracam, wszak jutro skoro świt jedziemy do Ozorkowa.

A nazajutrz, spotykamy się z Przemkiem na stacji jak zwykle i mkniemy do Piotrka, zamysł jest taki, omijamy korki w mieście jadą hajłejem do węzła Emilia, oczywiście w trakcie następuje modyfikacja która owocuje godzinnym błądzeniem tuż tuż, ale nie u celu.
Moi dzielni koledzy przekonują się o tym że lepsze jest wrogiem dobrego, godzina w plecy, ale zwiedziliśmy takie wądoły, że hej.
Wreszcie się wydostaliśmy za Zgierz, pierwszy fotostop w Lućmierzu.
GT8-1521

I następny ciut dalej.
GT8-515

Pędzimy do Ozorkowa, pogoda kiepska, choć się trochę jakby przejaśnia.
I po chwili jesteśmy w Ozorkowie na krańcówce Ozorków Cegielnia lub Cegielniana.
A tu już czeka na nas GT8-511.

Przystanek w całej krasie z moherowymi ciotkami.

Na chwilę pozostawiamy tramwaj, udajemy się starotorzem kolei wąskotorowej dochodzącej do dworca PKP.
Zrzut z ekranu mało doskonały po prawej tory tramwajowe i droga przechodząca przez asfaltową obok zakładów mleczarskich.

A tak to wygląda w terenie, widok od krańcówki, i w jej stronę już za drogą.

Idziemy wzdłuż płotu mleczarni.

 

[Kpt. Nemo]

Tłuczeń który leży na "drodze" daje złudną nadzieję iż to ten właśnie z kolejki, niestety nie, zbyt dużo czasu upłynęło od likwidacji tejże, a to są ślady wymarzonej ścieżki rowerowej, która chyba nie powstała.

I dalej wśród pól i łąk.

Skrzyżowanie które widać kolejną ułuda jest, ślad w asfalcie to nie pozostałości torów, to kanalizacji tu przybyła.

Celując między dwa znaki znów znajdujemy się na właściwej drodze, i tam gdzie zaczynają się zabudowania, w płocie znajdujemy szynę z cechą, oraz typową wąskotorową jako słupek wsporczy.

Donawitz 1939

Droga po prawej dochodzi już do stacji normalno i wąskotorowej w Ozorkowie.

Przy jednym z domów ciekawy pojazd.

Zbaczamy w stronę normalnego toru, mijamy przepusty, przejazdy.

Opodal stacji na strzeżonym przejeździe zamykają się zapory, będzie coś jechać, ustawiamy się , aż tu Pani z okienka nas strofuje, z początku delikatnie, na nasze argumenty głuchą pozostaje, policją straszy, łoj, prosimy coby SOK wezwała nie policję, ta niech ładu w ojczyźnie pilnuje, potem już tylko padają z jej ust inwektywy, cóż o damy też coraz trudniej, idziemy ciut za przejazd, aby cyknąć fotkę EP07-1063.

 

[Harry Potter]

Kolejny patent kolejowy.

Zwykły ścisk jaki torowcy stosują gdy, brak spawów termicznych w torze lub z jakichś powodów( np. zabrakło śrub do łubek lub nie są powiercone otwory w szynach a tor trzeba oddać do ruchu. Wtedy stawiają ograniczenie do 20-30 km/h).

Co do wątku tramwajowego, dzięki za relację. Niestety nie dane mi było "zaliczyć" ( nie bardzo to określenie lubię) ten odcinek. Dodatkowo muszę w końcu poskanować zdjęcia z Helenówka z około 2000roku... wtedy w ramach rodzinnej wizyty wyrwałem się na zwiedzanie Łodzi solo...

Pozdrawiam,

 

[Kpt. Nemo]

Na stacji eko-torowisko.

Budynek stacyjny zza krzaków wyglądający całkiem przyzwoicie, oraz coraz bardziej nadszarpnięta zębem czasu wieża ciśnień.

Idziemy w stronę ruiny posterunku osłonowego, bocznicy normalnotorowej do zakładów Morfeo.

Połowa kozła oporowego, za nim niegdyś przy placu ładunkowym stał magazyn z czasów wojny.

Posterunek osłonowy i niespodzianka.

Skrzyżowanie bocznicy do Morfeo i toru wąskotorowego.

Tędy przebiegała ta bocznica w kierunku zakładów, tam gdzie widać komin.

Dwóch sławnych archeologów Przemysław i Piotr przy szkielecie naprężacza.

Znajdujemy kilka szyn z cechami.

Tej nie mogę odczytać.

Krupp 1909

Krupp 1897

Taki sobie widoczek.

 

[Kpt. Nemo]

Życzenia świąteczne od naszych kolegów obrońców kolejki.

Droga i koziołek, i sam koziołek.

Wracamy, po drodze spotykamy EN57ALd-2210, maszynista pięknie zwalnia, daje sygnał i mach nam przyjaźnie, można, oczywiście że tak.

I ŁKA z drugiej ale bez efektów specjalnych.

Na przejeździe łapiemy "malucha" w agrotjuningu.

I po chwili jesteśmy na krańcówce Ozorków Cegielniana, a tu GT8-1512 przygotowuje się do startu, cykamy fotkę z przodu i wsiadamy.

Udaje nam się z trudem kupić bilet w automacie, ale se długo nie pojechaliśmy bo już cel naszej podróży, tzw"trójkąt" inaczej mówiąc miejsce gdzie niegdyś był przystanek/stacja wąskotorówki Ozorków Centralny.

Tu stał budynek stacyjny, dalej widok od strony mostu na Bzurze.

W ogrodzeniu obok przystanku odnajdujemy szyny z cechami, pierwszej nie mogę odczytać.

Burbach 17

OWH 12 A ?

Popularny Krupp 1897

 

[Kpt. Nemo]

Obok co co mnie doprowadza do szału, te wszystkie fabryki, studia itp. to takie zaściankowe, pompowanie malutkiego ego, wstyd, jest mnóstwo określeń w języku naszym ojczystym, bardziej na miejscu.

Krzyżownica.

Mądrale w akcji.

To co widzicie to próba umiejscowienia tego co mamy na zdjęciach pożyczonych, ale bez zgody na publikację, z tym co jest w naturze, prawie się zgadza.
Jedzie tramwaj, a obok idą w oddali, nasi koledzy z Rogowskiej KD, od tej pory kilka godzin spędzimy razem, podróżując w piątkę "Punciakiem"

Z buta wracamy na krańcówkę i do auteczka które czeka obok mleczarni, dochodzimy do mostu, miłe spotkanie z kolegami którzy przybyli tu aż z Krakowa, podziwiamy konstrukcję mostu.

Znany paleontolog Prof.Chorąży pokazuje odnaleziony krąg lędźwiowy Pterodaktylis Ozorkienisis.

Przyjeżdża wreszcie porządny tramwaj, GT8-506

Z tego miejsca mamy zdjęcie zrobione w czasach gdy śmigały tu parowozy.

Czekamy na tramwaje a sikorki w pobliskim sklepie odzieżowym, z zaciekawieniem obserwują dziwną grupę człowieków z aparatami, nie byliśmy tam jedyni, było jeszcze kilku pozytywnie zakręconych.
Jedzie 805-1739

Przystanek Ozorków Nowy Rynek, gościu myślał że mu focimy ukochaną, źle mu z oczy patrzyło, oj źle, ale i Herkules dupa kiedy ludzi kupa.

I następny "zwykły" 1282

I na przystanku Ozorków Cegielniana cała bez mnie nasza ekipa.

Przyjechał tramwaj przez młodzież nazwany "Helsinki"{1522) ale nie wiem czemu, może pochodzi z tego miasta, albo komuś się kiedyś coś ubzdurało i tak pozostało.

Odjeżdżający zwyczajny łapiemy przy drewniaku.

Ostatnie zdjęcie i jedziemy na Helenówek, w drodze powrotnej dostrzegamy nieśmiałe próby protestów totalnej opozycji, wobec dobrej zmiany.

 

[Kpt. Nemo]

Na chwilę zatrzymujemy się przy dziwnym rondzie, koniecznie chcę mieć zdjęcie z tego miejsca.
Przemek czyta.

Tramwaj jedzie, prowadziła go śliczna dziewczyna która się do nas uśmiechała i pomachała nam ręką, pozdrawiamy ją.
GT8-515

Śmigamy do Zgierza, po drodze mijamy GT8-514

Stajemy obok mostu klejowego i czekamy na tramwaje, zrobić zdjęcie bez samochodu przy takim ruchu to sztuka, mnie się nie udaje, jak dostanę zdjęcia od Pietrka to zobaczycie, na razie takie.

Zgierz klimatyczna ulica Łęczycka, z duża ilością drewnianych domów, tzw, domy tkaczy.

Się ściemnia teraz pora na Helenówek, stara już nieczynna zajezdnia, dwa lata starsza od tej na ulicy Dąbrowskiego po której nie ma już śladu, i dwa wraki.

Jeszcze jeden "nowy".

I ten który widzieliśmy po drodze i mieliśmy nadzieję że go spotkamy, jedyny tramwaj w Łodzi w czynnej służbie w malowaniu z dawnych lat świetności, numer każdy miłujący transport szynowy zna na pamięć 1830+1831

I ostatni "niemiec "506.

 

[Jarząbek]

W ogrodzeniu obok przystanku odnajdujemy szyny z cechami, pierwszej nie mogę odczytać.

Odczytuję jedynie literę H.

OWH 12 A ?

Moim zdaniem jest to - GHH-Gutehoffnungshütte, Oberhausen

 

[Kpt. Nemo]

Odrobinę demoniczny widok krańcówki Helenówek.

Pojechaliśmy na tyły zajezdni, aby sprawdzić czy coś w krzakach jeszcze stoi, niczego już nie ma, może w środku, ale z ulicy nie widać.
Na terenie ogródków działkowych na tyłach wspomnianej, szklarnia z drzwi tramwajowych.

Po chwilowym ataku ciepła spowodowanych wyjściem kapryśnego słoneczka, zaczęło się robić chłodno, trochę nas telepie, coraz ciemniej a jeszcze chcemy skoczyć na Stoki na drugi koniec linii 45 i 46.

Przedarliśmy się, skąd tyle samochodów, czyżby rzeczywiście było lepiej.
Jesteśmy na Stokach, GT8-509 stoi na pustkowiu, potem czeka na podróżnych.

Ostatni tego dnia, zwykły choć po modernizacji 1734 wraca z Ozorkowa.

I tu można by zakończyć, ale ponieważ wczorajsza wycieczka zaczęła się w czwartek, skończyć musiała się dziś, po porannych zakupach z moja ukochaną, odziałem się ciepło i wyruszyłem tramwajem linii 4 na Plac Wolności.
Pierwszy przyjechał taki sobie, warunki do robienia zdjęć też nie powalały, może jakbym się wdrapał na pomnik Naczelnika Kościuszki.

Tramwaj wyjeżdża z ulicy Pomorskiej.
Idę Pomorską w stronę Wschodniej, a tu M8S- 302

Tramwaje po objechaniu Palcu Wolności, skręcają w ulicę Nowomiejską, idę tam trochę od tyłu, niby przypadkowo, ale na ulicy Północnej do której dochodzę jest krańcówka Północna, a tam zaczynają swoją podróż tramwaje linii 43 do Konstantynowa Ł. niegdyś do Lutomierska, kolejna kultowa trasa, obym nie musiał z chłopakami jechać robić zdjęcia w jej ostatnie dni.
Na krańcówce stoi a w zasadzie już odjeżdża GT6-1071.

Idąc dalej spotykam jego starszego o jeden numer brata, spotkanego w czwartek na Stokach.

Jestem na Nowomiejskiej na wysokości Parku Staromiejskiego który i tak nosi nazwę Parku Śledzia, 805-1448, po modernizacji.

Pędzący z zawrotną szybkością GT8-513

Pora wracać, zaglądam na chwilę na Północną.

Czekając na czwórkę , robię ostatnie zdjęcie GT8-514

Dziś jedzie ostatni tramwaj do Ozorkowa, wraca jutro nad ranem i to będzie koniec, oczywiście optymiści twierdzą że będzie tak jak w przypadku linii 41 do Pabianic, że znajdą się pieniądze, itd. oby tak było, na razie kończy się pewien rozdział w życiu miasta a w zasadzie trzech, szkoda.

Dziękuję Przemkowi i Piotrkowi za towarzystwo, jakże miłe i cenne, wszystkich nawiedzonych, których spotkaliśmy pozdrawiam, a Wam drodzy koledzy za uwagę i czas poświęcony na podróż z nami.