Relacja Opowieści dziwnej treści czyli Piotra i Pawła kolejowe peregrynacje

[Kpt. Nemo]

Jeszcze trzy fotki z Lubrańca.

Kibelek z drugiej strony.

Budynek gospodarczy.

Jerzmanowo.

Na tej mapce zaznaczone są kierunki w których prowadzi linia BK -Brześć, DK- Dobre, jedne i drugie Kujawskie, B-Boniewo.

Zdjęcie Pana Andrzeja.

I nasze zdjęcia.

Chodzimy sobie i chodzą jacyś Panowie nikt nic nie mówi, jak nie patrzeć szwendamy się po prywatnym terenie, hm, trudno.

Dwie cechy.

Przemek opanował do perfekcji metodę mokrego liścia/trawy, Piotrka Chorążego, niezwykle pomocną w odczytywaniu cech.

W kierunku na Dobre .

Za przejazdem.

 

[Kpt. Nemo]

Hen aż po widnokrąg.

Panowie zdradzają pewne zniecierpliwienie nasza obecnością, ach jak to kiedyś było fajnie jak Piter był w czynnej służbie.
To jeszcze budynek gospodarczy i w drogę, pozostałe kierunki zasypane i zarośnięte, poza tym nie wolno przeginać.

Następne jest Boniewo.

 

[hamulcowy]

Te, niektóre budynki stacyjne przedstawiają sobą przedwojenny styl modernizmu w architekturze, jak Włocławek czy Jerzmanowo. Jak by jeszcze o to zadbać...

 

[Kpt. Nemo]

Te, niektóre budynki stacyjne przedstawiają sobą przedwojenny styl modernizmu w architekturze, jak Włocławek czy Jerzmanowo. Jak by jeszcze o to zadbać...

No ale kto, PKP może, o podejściu tej instytucji do swojej własności powiem słów kilka jak dojdziemy do stacji Cetty.

 

[newermind]

Paweł, onegdaj wspominałem Ci, o zabezpieczeniu polnej drogi przed Czerniewicami, które jest zrobione z szyn "wąskich". Jadąc pociągiem na północ, po lewej stronie szlaku, około kilometra przed stacją.
Jeszcze się tam przejedziemy!
Zdrowia Wam Koledzy.

 

[Kpt. Nemo]

Zdaję sobie sprawę że opowieści nasze są odrobinę chaotyczne i dla ortodoksów niepełne, nasza eksploracja przypomina odrobinę wizytę dziecka w sklepie z zabawkami, ekscytacja odbiera trzeźwość osądu i postrzegania, ale czy warto z tym walczyć.

Trzy odsłony budynku stacyjnego.

Zwróćcie uwagę na dzwonki na narożniku budynku, nie wiem czy to kolekcja czy zawsze było ich tyle, ale są z moich czasów i już je lubię.

Piętro zamieszkałem, parter nie, jest tam bałagan i mnóstwo artefaktów, ale dobrze zamknięte, szkoda gdybym był bardziej majętny mógłbym tam osiąść na stałe.
Na pierwszym planie szalet i magazyn.

Teren otoczony płotem a słupki z szyn, obejrzałem nie miały cech, niestety.

Jedna z dawnych metod tynkowania.

Myślałem że to jakaś szopa, a to wieża ciśnień, widać jeszcze wodowskaz.

Wszędzie szyny.

Nie sposób bez planu ogarnąć układu torów, są wszędzie.

Czyżby ukraińskie zboże.

 

[Kpt. Nemo]

Paweł, onegdaj wspominałem Ci, o zabezpieczeniu polnej drogi przed Czerniewicami, które jest zrobione z szyn "wąskich". Jadąc pociągiem na północ, po lewej stronie szlaku, około kilometra przed stacją.
Jeszcze się tam przejedziemy!
Zdrowia Wam Koledzy.

Kurcze zapomniałem, cholera pamieć już nie ta, mało ostatnio przyjmuję aktywatorów pamięci.

 

[Kpt. Nemo]

Na końcu stacji w krzakach dwa budynki jeden z nich pełnił moim zdaniem funkcję garazu dla drezy, wskazywały by na to ślady po mocowaniu szyn i podkłady przed budynkiem.

Szyna pełniąca rolę ościeżnicy.

Na stacji trawnik i skwerek wydzielone szynami, szkoda że bez cech. A może po prostu ich nie znalazłem.

Czas na nas.

Landszafty z okna limuzyny.

Tor zamknięty.

Chłopaki jedzieta do Łodzi, bym siem z Wami zabrał co.
Wskakuj, jest miejsce.

Dla dopełnienia kilka historycznych bardziej lub mniej fotek z Fotopolski nie znam autora ale pewnie jest nim Pan Andrzej Mastalerz.

 

[Kpt. Nemo]

Czas miniony, bezpowrotnie, szkoda. Byłaby atrakcja turystyczna że hej. Ale wąskotorówka, be, lepiej odczyniać uroki salcesonem, można wtedy sto baniek przytulić bezkarnie.

CDN. Po odbyciu zesłania w Kolonii Karnej Ldzań.

 

[Kpt. Nemo]

O rety chyba już Cetty.

Jakoś mało zdjęć tu zrobiliśmy bo i szczególnie nie było co fotografować, za to sobie pogadaliśmy ze starszą Panią mieszkanką tego luksusowego domku.
To poczekacie bo coś z serwerem się wydarzyło i nie ładują się zdjęcia, trochę to irytujące co nie.

 

[Kpt. Nemo]

Mapka ot zwykła stacja.

Budynek w tle studnia za korzystanie z której starsza Pani która do nas wyszła płaciła 60 zł miesięcznie, na swój koszt pociągnęła wodę do mieszkania, kanalizacji nie ma, mieszkała z sąsiadką która umarła, została sama, za dwa pokoje z kuchnią płaci czynsz w wysokości 930 zł, kurewstwo pierwszej wody, nie może ocieplić bez zgody i tak dalej, no PKP brawo.

Podwórko.

Miejsce a raczej gruzowisko po dawnej wieży wodnej.

Cecha.

W stronę Boniewa.

I Krośniewic.

Po drugiej stronie chaszcze.

Tajemnicza budowla której przeznaczenia nie udało nam się ustalić młodzi tubylcy pytani o to, patrzyli na nas co najmniej dziwnie.

Mkniemy dalej , Wielka Wieś Kujawska szykowne szczątki dawnego przystanku.

Dąbrowice.

Dość długo szukaliśmy stacji, indagowani tubylcy wzruszali ramionami, gps zgłupiał, dopiero starsza Pani z astmą pokazała nam gdzie jest, obok piekarni, mmm zapach pieczonego chleba z polskiego żyta, miodzio, w przejeździe już nie ma szyn.

Idziemy wzdłuż płotu i szyn.

I jest stacja.

 

[Kpt. Nemo]

Chyba pomieszczenie kasy, zrobiłem zdjęcie ponad płyta zakrywającą wejście, potem okazało się że można łatwo ją usunąć, nic ciekawego tylko kolekcja worków ze śmieciami i odpadami cywilizacyjnymi.

Zwrotnik.

Za stacją na podmokłym polu wagon, nie udało nam się do niego podejść z powodu trzech dużych mało przyjaznych piesków, musi starczyć fotka z oddali.

Kierunek Krośniewice.

Nie wstawiłem archiwalnych zdjęć ze stacji Cetty, co niniejszym czynię ku chwale. Przepraszam za zamieszanie.

Na wielu z nich widać wieżę wodną, to były czasy. Autorzy zdjęć Panowie Robert Blicharz i Andrzej Mastalerz.

I tylko dwie fotki z Dąbrowic.

Za kilka chwil koniec.

 

[Kpt. Nemo]

Życzeniem Przemka było choć na chwilę wstąpić do Ostrów.
Voila.

Koniec linii wąskotorowej, wokół stacji ulice rozgrzebane zupełnie jakby zapatrzyli się na Łódź, lub Hanka, znaczy nasz prezydio dostała tu dodatkową fuchę.

Ruina udająca dworzec , choć pełni też i bardziej pożyteczną funkcję.

Drugi pociąg tego dnia.

Wieża ściśnień.

Cecha którą przeoczyłem ongiś.

Kto chce więcej poczytać i pooglądać o Ostrowach to było w dwóch naszych relacjach proszę poszukać.
Teraz to już Krośniewice.

Pewnie się narażę sam nie wiem komu ale cały teren przypomina jedno wielkie złomowisko.

W budynku przez dziurkę.

Jaka to data, było już kiedyś, ale zawsze można pokłócić się jeszcze raz.

I inna na tym samych koźle.

Jeszcze tylko Sierpów, robi się chłodno i ciemno.

 

[Kpt. Nemo]

Odnowiony most, super, ale po co rozumiem że dla picu, bo i tak chyba już nic tędy nie pojedzie.

Ale tylko z wierzchu ustrój mostu czyli kształtowniki jak były tak są niepomalowane.

Już nieostre ostatnie zdjęcie semafora, czeka na lepsze czasy czy złomowanie.

Od chwili gdy wsiadłem do samochodu do zrobienia tego zdjęcia minęło 12,5 godziny, z każda chwilą obserwowałem u Przemka coraz lepszy humor, a o to chodziło żeby chłopak się odprężył i zobaczył coś ciekawego, ja dawno tak nie odpocząłem, dziękuję Przemku za towarzystwo i wożenie mojej d..y , jak to mówią do następnego bo będzie z pewnością.

Wam dziękuję za cierpliwość i zainteresowanie, choć marzy mi się coby prócz relacji Kolegi Kylograma czytać też relacje innych.
Jak mawiał nestor polskiego modelarstwa kolejowego Leszek Lewiński nie może być dobrym modelarzem tylko ten co zdjęcia przegląda a prawdziwą koleją się nie interesuje, więc Panowie do roboty.

 

[Zbyszek]

Czy na stacji w Ostrowy budynek z kamienia polnego, koło wieży ciśnień już nie istnieje?

 

[Kpt. Nemo]

Czy na stacji w Ostrowy budynek z kamienia polnego, koło wieży ciśnień już nie istnieje?

Nie jestem w stanie odpowiedzieć Ci ze stuprocentową pewnością , raczej nic nie było, to były takie zbyt szybkie odwiedziny, zerknę na stare zdjęcia.

 

[Kpt. Nemo]

Zbyszku zerknij na te zdjęcia sa tam resztki budynku o którym wspomniałeś (chyba) i jeszcze dobudówki po której jest ślad na moim zdjęciu.

https://wiezecisnien.eu/lodzkie/ostrowy_pkp_1/

 

[Tomasz Sauer]

Wam dziękuję za cierpliwość i zainteresowanie, choć marzy mi się coby prócz relacji Kolegi Kylograma czytać też relacje innych.
Jak mawiał nestor polskiego modelarstwa kolejowego Leszek Lewiński nie może być dobrym modelarzem tylko ten co zdjęcia przegląda a prawdziwą koleją się nie interesuje, więc Panowie do roboty.

Wszystko pięknie tylko w naszym pięknym kraju w znacznej części wyprawy na kolejowe szlaki mogą powodować przygnębienie, apatię, zawód wobec stosunku ludzi do własnej historii, a nawet stanowić ryzyko dla zdrowia i życia. Pierwsze gdy ogląda się poziom dewastacji infrastruktury kolejowej, całkowity brak dbałości o nasze wspólne dobro, zbudowane w sumie z naszych, wspólnych pieniędzy.
W drodze do Sosnowca odwiedziłem bocznicę kolejową cementowni w Rudnikach pod Częstochową i o ile sama infrastruktura jako tako się trzyma bo jest, w mniejszej skali niż pierwotnie, ale użytkowana, o tyle obrzeża to obraz naszej bylejakości i braku dbałości o własne dobro, całe obrzeża to wysypisko śmieci, w widocznych krzakach można wdepnąć nie tylko w pampersy, ale w kineskop, czy szyby samochodowe.
Dodatkowo zainteresowanie służb, które nie pilnują tego do czego zostały stworzone, czyli porządku na terenach kolejowych, nie skupia się czynnościach im przypisanych, a na fotoamatorach, być może aby nie uwieczniać ich nieudolności i nieróbstwa (usypanie ponad kilometrowego wału ze śmieci wszelkiej maści nie trwało rok, czy nawet dwa, to stały proceder o którym wszyscy w okolicy wiedzą).
Stan budynków kolejowej infrastruktury, także uwidoczniony na twoich zdjęciach, nawet nie woła, a wrzeszczy o pomstę.
Wiem, może za bardzo zachłysnąłem się kulturą tak dzikich krajów jak Austria, czy Szwajcaria, ale tam mnie urzekło to, że jeśli nawet dochodzi do likwidacji linii kolejowej, to albo rozbiera się ją w całości, tereny przywraca środowisku lub tworzy ścieżki piesze i rowerowe, albo umożliwia korzystanie zapaleńcom pomagając w jej utrzymaniu. Budynki stacyjne w obecnej dobie zdalnej obsługi pasażerów są sprzedawane lub dzierżawione, ale z zastrzeżeniem utrzymania ich w należytym stanie. Da się, widać da się.
Gdyby mieszkańcom budynków stacyjnych z twoich zdjęć choćby wydzierżawiono je na 100 lat wyglądałyby na pewno dużo lepiej.

 

[Kpt. Nemo]

Wszystko pięknie tylko w naszym pięknym kraju w znacznej części wyprawy na kolejowe szlaki mogą powodować przygnębienie, apatię, zawód wobec stosunku ludzi do własnej historii, a nawet stanowić ryzyko dla zdrowia i życia. Pierwsze gdy ogląda się poziom dewastacji infrastruktury kolejowej, całkowity brak dbałości o nasze wspólne dobro, zbudowane w sumie z naszych, wspólnych pieniędzy.

To wyjaśnia to nad czym ostatnio się zastanawiałem a mianowicie czemu członkowie ongiś prężnego klubu, którego nazwy nie wymienię, nie jeżdżą na wycieczki kolejowe, ostatni wpis na ich stronie zresztą mojego autorstwa jest z 2015 roku, teraz już wiem, wszystko to w trosce o swoje zdrowie , dziękuję, nie muszę już o to pytać prezesa.

Stan budynków kolejowej infrastruktury, także uwidoczniony na twoich zdjęciach, nawet nie woła, a wrzeszczy o pomstę.

Nie mam na to wpływu, mnie wystarcza ich widok, choć zdaję sobie sprawę z tego że idealne to już były.

Gdyby mieszkańcom budynków stacyjnych z twoich zdjęć choćby wydzierżawiono je na 100 lat wyglądałyby na pewno dużo lepiej.

Nie sądzę przy kosztach najmu/dzierżawy porównywalnych do sumy przedstawionej, nie byłoby chętnych , Kolej nie jest zainteresowana rzetelnym wykorzystaniem swych zasobów, potrafi za to utrudniać życie mieszkańcom, jak choćby w okolicach Ełku na stacji W Turowie gdzie w budynku schody są w tragicznym stanie, ale nie wolno ich naprawić bo są pod nadzorem konserwatora zabytków, ot durne prawo i niechęć do działania.

Cieszę się że ktoś dał głos, choć niczego on nie zmieni, zostań politykiem, weź się za rządzenie, zmieniaj nasz kraj, ja póki sił starczy i wiatr odgoni demony będę chodził po "cmentarzyskach", bo lubię i dobrze się czuję tam gdzie nie ma ludzi, lub jest ich niewielu.
Miłego popołudnia.

 

[Tomasz Sauer]

nie jeżdżą na wycieczki kolejowe,

Właśnie , a co jest takiego pięknego w wycieczkach kolejowych, armia ludzi zamknięta w wagonach?
Dla mnie piękno kolei to ponad wszystko jej podziwianie, samotnie lub w ograniczonym gronie, ale z zewnątrz, bo tylko spacery wzdłuż torów oddają jej prawdziwy charakter, czego nie zastąpi widok z wagonu. Siedzenie godzinami w oczekiwaniu na przejeżdżający pociąg, szczególnie w wolnym od apaczy rejonie, to coś co lubię najbardziej, pociąg sunący na tle natury, prawdziwe życie.

Cieszę się że ktoś dał głos, choć niczego on nie zmieni, zostań politykiem, weź się za rządzenie, zmieniaj nasz kraj, ja póki sił starczy i wiatr odgoni demony będę chodził po "cmentarzyskach", bo lubię i dobrze się czuję tam gdzie nie ma ludzi, lub jest ich niewielu.

Na polityka się nie nadaję, jestem za szczery. Po drugie rządzić i zmieniać w Polsce, w kraju w którym ludzie wybierają sobie ludzi do władzy często tylko dla hecy lub na złość komuś, to trzeba mieć skłonności masochistyczne lub pazerność na stołki, tytuły ewentualnie kasę.
Z "cmentarzysk" polecam w małych alpejskich miasteczkach, to oazy spokoju, skromne, schludne (za wyjątkiem włoskich), gdzie faktycznie miło spędzić trochę czasu dla ukojenia nerwów.
Łączy nas to, że czujemy się najlepiej tam gdzie nie ma ludzi, choć ja ludzi nie unikam.
Różnica zaś między nami jest taka, że ja nie mam demonów, nie mam na nie czasu, kocham życie, a dla mnie życie to piękno pociągów na tle pięknych krajobrazów, o co zabiegam przez cały rok, by nacieszyć się widokami przez kilka tygodni.
Miłego wieczoru.