Życzenie naszych czytelników zerkaczy choć relacja skończoną nie jest jeszcze, jest dla nas rozkazem.
Zobacz załącznik 973123
Zobacz załącznik 973123
-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja Moje kolei postrzeganie
- Inicjator wątku Kpt. Nemo
- Data rozpoczęcia
To zdjęcie powinno tez być w dziale "Kolejowe klimaty" ;-)
Cieszę się, że wróciłeś do publikowania. Forum bez Twoich opowieści było zdecydowanie smutniejszym miejscem Co do tej małej grupy to czy aby na pewno małej? Podejrzewam, że nie tylko większość czyta a nie wypowiada się w tym temacie (jak ja na przykład). Życząc dalszej weny do pisania, pozdrawiam.
Co do tej małej grupy to czy aby na pewno małej? Podejrzewam, że nie tylko większość czyta a nie wypowiada się w tym temacie (jak ja na przykład). Życząc dalszej weny do pisania, pozdrawiam.-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
Cieszę się, że wróciłeś do publikowania. Forum bez Twoich opowieści było zdecydowanie smutniejszym miejscem Co do tej małej grupy to czy aby na pewno małej? Podejrzewam, że nie tylko większość czyta a nie wypowiada się w tym temacie (jak ja na przykład). Życząc dalszej weny do pisania, pozdrawiam.
Co do tej małej grupy to czy aby na pewno małej? Podejrzewam, że nie tylko większość czyta a nie wypowiada się w tym temacie (jak ja na przykład). Życząc dalszej weny do pisania, pozdrawiam.
W podzięce dla wszystkich moich fanów, tulipanki z łódzkiego ogrodu botanicznego.
-
6
-
2
- Pokaż wszystkie
Nawiązując do relacji z naszego wypadu do Gniezna, to mam tylko taką małą sugestię dla fotografujących!
Mówili - Ustaw sobie w aparacie linie pomocnicze! Zdjęć nie pokrzywisz!
Nie powiedzieli, że linie wyjdą na fotce!
Mówili - Ustaw sobie w aparacie linie pomocnicze! Zdjęć nie pokrzywisz!
Nie powiedzieli, że linie wyjdą na fotce!
-
7
-
3
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Nawiązując do relacji z naszego wypadu do Gniezna, to mam tylko taką małą sugestię dla fotografujących!
Mówili - Ustaw sobie w aparacie linie pomocnicze! Zdjęć nie pokrzywisz!
Nie powiedzieli, że linie wyjdą na fotce!
Zobacz załącznik 973640
Mówili - Ustaw sobie w aparacie linie pomocnicze! Zdjęć nie pokrzywisz!
Nie powiedzieli, że linie wyjdą na fotce!
Zobacz załącznik 973640
Dzisiejszy odcinek nosi tytuł "Znów za późno"
Poranek na Chojnach jeszcze słonko nie wyszło, ale temperatura jest przyjemna, czekam na Piotrka R. w międzyczasie przyjechał "Chemik" stara lokomotywa dobry znak.
EP07-1010
Przyjechał nasz pociąg, wsiadamy kupujemy bilety i bez szczególnych wodotrysków po niespełna półtorej godzinie jesteśmy u celu naszej podróży, czyli w Kutnie, wydostajemy się na drugą stronę stacji i ulica Przemysłową maszerujemy do, ale o tym za chwilę, na trawniku nic sobie nie robiąc z naszej obecności siedzi ptaszek, chyba to kos, ale głowy nie położę bo te sprawy są mi obce ździebko.
Sporo opuszczonych fabryk, zabudowań, niektóre są remontowane inne raczej nie.
Atrakcja umieszczona na googlach, tzw. Strażak na dachu, czyli jak dawniej specjalny okap ustawiający się w kierunku wiatru, tworząc "cug" widywało się takie za komuny, ale nie takich wymiarów jak ten.
Prawie u celu.
Cele w zasadzie są dwa, pierwszy z nich to bocznica do zakładów młynarskich i inne obok niej, z tymi innymi będzie kłopot bo podczas modernizacji stacji Kutno, wciąż trwającej trochę się pozmieniało.
Mapka z przebiegiem naszej bocznicy.
Ruch jak to w Kutnie spory.
Nawalił mi znów żyroskop, będzie bura albo ban.
Początek bocznicy.
Tor jest zamknięty.
Podchodzi do nas Pan i pyta z jakiej gazety jesteśmy, Piter wyjaśnia mu nasza obecność, uspokaja się, rozmawiamy i oznajmia nam że nasza bocznica jest już rozebrana, no trudno pójdziemy jej śladem, czekają na wykolejnicę którą będą mocować na torze bocznicowym, coś tu nie gra tor zlikwidowany a tu nowa wykolejnica, no ale kto bogatemu zabroni.
Idziemy na torze stoją trzy wagony na oko już dość długo.
Za zakrętem dochodzimy do pierwszej ulicy i pierwszego przejazdu.
Tor się rozgałęzia, prosto dalej do młynów, w lewo ?
Dochodzi do bramy za którą w bujnej zieloności znika.
Poranek na Chojnach jeszcze słonko nie wyszło, ale temperatura jest przyjemna, czekam na Piotrka R. w międzyczasie przyjechał "Chemik" stara lokomotywa dobry znak.
EP07-1010
Przyjechał nasz pociąg, wsiadamy kupujemy bilety i bez szczególnych wodotrysków po niespełna półtorej godzinie jesteśmy u celu naszej podróży, czyli w Kutnie, wydostajemy się na drugą stronę stacji i ulica Przemysłową maszerujemy do, ale o tym za chwilę, na trawniku nic sobie nie robiąc z naszej obecności siedzi ptaszek, chyba to kos, ale głowy nie położę bo te sprawy są mi obce ździebko.
Sporo opuszczonych fabryk, zabudowań, niektóre są remontowane inne raczej nie.
Atrakcja umieszczona na googlach, tzw. Strażak na dachu, czyli jak dawniej specjalny okap ustawiający się w kierunku wiatru, tworząc "cug" widywało się takie za komuny, ale nie takich wymiarów jak ten.
Prawie u celu.
Cele w zasadzie są dwa, pierwszy z nich to bocznica do zakładów młynarskich i inne obok niej, z tymi innymi będzie kłopot bo podczas modernizacji stacji Kutno, wciąż trwającej trochę się pozmieniało.
Mapka z przebiegiem naszej bocznicy.
Ruch jak to w Kutnie spory.
Nawalił mi znów żyroskop, będzie bura albo ban.
Początek bocznicy.
Tor jest zamknięty.
Podchodzi do nas Pan i pyta z jakiej gazety jesteśmy, Piter wyjaśnia mu nasza obecność, uspokaja się, rozmawiamy i oznajmia nam że nasza bocznica jest już rozebrana, no trudno pójdziemy jej śladem, czekają na wykolejnicę którą będą mocować na torze bocznicowym, coś tu nie gra tor zlikwidowany a tu nowa wykolejnica, no ale kto bogatemu zabroni.
Idziemy na torze stoją trzy wagony na oko już dość długo.
Za zakrętem dochodzimy do pierwszej ulicy i pierwszego przejazdu.
Tor się rozgałęzia, prosto dalej do młynów, w lewo ?
Dochodzi do bramy za którą w bujnej zieloności znika.
-
11
-
1
- Pokaż wszystkie
Za bramą.
Idziemy.
Zniknęła jedna z szyn.
To chyba nie robota złomiarzy, a jeśli tak to byli dobrze wyposażeni.
Monorail.
I druga się kończy.
Teraz tylko po śladach.
W okolicy tego budynku jak wskazują ślady były co najmniej dwa rozjazdy, jeden tor szedł prosto do ? nawet go nie było na mapie, drugi skręcał w prawo.
Jak widać na tym odcinku na starotorzu stoi woda, sporo czasu zajęło nam pokonanie tego odcinka.
Potem było już lepiej.
Jeszcze jedna ulica.
Dochodzimy do ulicy Chopina, nie ma śladu torów, widocznie był remont bo wygląda na całkiem nową.
Sklep stojący obok przejazdu podczas naszej wizyty bodajże w 2018 roku wyglądał inaczej a dwa trawniczki były ogrodzone kawałkami szyn i na niektórych były cechy, nie mogę znaleźć zdjęć z tego miejsca aby Wam pokazać zakres zmian.
Idziemy.
Zniknęła jedna z szyn.
To chyba nie robota złomiarzy, a jeśli tak to byli dobrze wyposażeni.
Monorail.
I druga się kończy.
Teraz tylko po śladach.
W okolicy tego budynku jak wskazują ślady były co najmniej dwa rozjazdy, jeden tor szedł prosto do ? nawet go nie było na mapie, drugi skręcał w prawo.
Jak widać na tym odcinku na starotorzu stoi woda, sporo czasu zajęło nam pokonanie tego odcinka.
Potem było już lepiej.
Jeszcze jedna ulica.
Dochodzimy do ulicy Chopina, nie ma śladu torów, widocznie był remont bo wygląda na całkiem nową.
Sklep stojący obok przejazdu podczas naszej wizyty bodajże w 2018 roku wyglądał inaczej a dwa trawniczki były ogrodzone kawałkami szyn i na niektórych były cechy, nie mogę znaleźć zdjęć z tego miejsca aby Wam pokazać zakres zmian.
-
11
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Po drugiej stronie ulicy wędrowanie jest nieomal przyjemnością, rozsypany szuter i brak krzaków zachęca do raźnego marszu ze śpiewem na ustach.
Tyle że to krótki marsz.
Bramy wjazdowe, lub wyjazdowe , zależy po której strony się jest.
Lewa brama i widok przez prawą, nie udało mi się dostrzec śladów szyna na terenie zakładów, jak rewolucja to na całego.
Wracamy do ulicy Chopina, drugim celem jest lokomotywownia, ale do niej szliśmy trochę długo, mam wrażenie że ździebko zabłądziliśmy, w końcu jednak dzięki urokowi osobistemu i życzliwości napotkanych przechodniów dotarliśmy mijając po drodze ulicę o kolejowym rodowodzie.
Oraz osiedle kolejarskie na ulicy o tej samej nazwie o ile pamiętam.
A co było dalej, to już jutro, bo dziś się zszedłem jak to mówią i zmęczony odrobinę jestem, poza tym trzeba się z córeczką pomyziać i pobawić.
Dziękuję za uwagę.
Tyle że to krótki marsz.
Bramy wjazdowe, lub wyjazdowe , zależy po której strony się jest.
Lewa brama i widok przez prawą, nie udało mi się dostrzec śladów szyna na terenie zakładów, jak rewolucja to na całego.
Wracamy do ulicy Chopina, drugim celem jest lokomotywownia, ale do niej szliśmy trochę długo, mam wrażenie że ździebko zabłądziliśmy, w końcu jednak dzięki urokowi osobistemu i życzliwości napotkanych przechodniów dotarliśmy mijając po drodze ulicę o kolejowym rodowodzie.
Oraz osiedle kolejarskie na ulicy o tej samej nazwie o ile pamiętam.
A co było dalej, to już jutro, bo dziś się zszedłem jak to mówią i zmęczony odrobinę jestem, poza tym trzeba się z córeczką pomyziać i pobawić.
Dziękuję za uwagę.
-
9
-
5
-
1
- Pokaż wszystkie
Wchodzimy na teren lokomotywowni, nie zrobiłem zdjęcia bramy otwartej na oścież więc zapraszającej, ze stosownym napisem tego zabraniającym, wierzcie na słowo, zaraz w wejściu ślady torów.
No jest.
Zwiedziliśmy całą, nie pokażę wielu zdjęć bo ich w sieci tysiące jest nawet tu na forum Kolega Draccus bodajże pokazywał, jeno kilka żeby uzmysłowić jak pośpiech wskazany jest w jej odwiedzeniu bo nie wiadomo jak długo trwać będzie, wiem że pojedziemy tam jeszcze raz zabierając naszego druha z pracy co ukochał takie ruiny, i to już niebawem. Przeszkodą była obecność pracowników na torach wszak to piątek był, myślę że sobota odpowiednim dniem na taką wycieczkę będzie, no i kilka fotek.
Byś może to piec, mnie wygląda na takie lepsze palenisko kowalskie, ale kto wie.
Robi wrażenie zwłaszcza jak wyobraźnia pracuje podsuwając obrazy żywego organizmy z ludźmi, maszynami, lokomotywami.
Jakie aktualne hasło, na Wiejskiej winno wisieć lub na Nowogrodzkiej.
Uwielbiam twórczość domorosłych filozofów, czasami bardzo trafne spostrzeżenia można znaleźć w dziwnych miejscach.
Gdzie się dało to i na górę weszliśmy, choćby po to by mieć trochę inne zdjęcie.
Stąpaliśmy ostrożnie jakbyśmy bali się zbudzić duchy tego miejsca, które wydaje dziwne dźwięki, ale strach obcy nam jest.
Jak zacząłem w 1993 roku pracować na PŁ to w takim okienku na wydziale chemii płacili nam wypłatę, stare dzieje.
Druga lub jak kto woli pierwsza część lokomotywowni ma zupełnie inną starszą konstrukcję hali i dachu.
No jest.
Zwiedziliśmy całą, nie pokażę wielu zdjęć bo ich w sieci tysiące jest nawet tu na forum Kolega Draccus bodajże pokazywał, jeno kilka żeby uzmysłowić jak pośpiech wskazany jest w jej odwiedzeniu bo nie wiadomo jak długo trwać będzie, wiem że pojedziemy tam jeszcze raz zabierając naszego druha z pracy co ukochał takie ruiny, i to już niebawem. Przeszkodą była obecność pracowników na torach wszak to piątek był, myślę że sobota odpowiednim dniem na taką wycieczkę będzie, no i kilka fotek.
Byś może to piec, mnie wygląda na takie lepsze palenisko kowalskie, ale kto wie.
Robi wrażenie zwłaszcza jak wyobraźnia pracuje podsuwając obrazy żywego organizmy z ludźmi, maszynami, lokomotywami.
Jakie aktualne hasło, na Wiejskiej winno wisieć lub na Nowogrodzkiej.
Uwielbiam twórczość domorosłych filozofów, czasami bardzo trafne spostrzeżenia można znaleźć w dziwnych miejscach.
Gdzie się dało to i na górę weszliśmy, choćby po to by mieć trochę inne zdjęcie.
Stąpaliśmy ostrożnie jakbyśmy bali się zbudzić duchy tego miejsca, które wydaje dziwne dźwięki, ale strach obcy nam jest.
Jak zacząłem w 1993 roku pracować na PŁ to w takim okienku na wydziale chemii płacili nam wypłatę, stare dzieje.
Druga lub jak kto woli pierwsza część lokomotywowni ma zupełnie inną starszą konstrukcję hali i dachu.
Załączniki
-
11
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Piotrek wchodził gdzie się dało.
To coś co wyglądało jak elementy chłodnic, zwieszone pod sufitem, do czego służyło.
Po raz pierwszy na żywo widziałem szybę z chyba elektrowozu, grubą na przynajmniej 20 mm.
Wychodzimy na zewnątrz, transformator i konstrukcja pozwalająca na jego naprawy.
Mówili jedź do Kutna będziesz miał pełno szyn z cechami, pojechałem, w środku wszystko wyprute, na zewnątrz też, obrotnicy nie ma, jedyny krótki kanał rewizyjny i jedyna cecha tego dnia.
Wiadomo co to było.
Kładka przez tory która tu była miała fundamenty na których stała czy to są te, czy też była tu konstrukcja inna służąca do obsługi taboru, nie wiem, jak zwykle się spóźniłem.
A może ten blok betonu, w głębi, choć chyba nie.
Jeszcze jedna fotka i najbardziej ryzykowna część dnia.
W okolicach przystanku Kutno Azory przechodzimy przez tory w miejscu nielegalnym, ale chciałbym wiedzieć jak mieszkańcy z tej części Kutna za torem maja się dostać na tenże, może mają jechać autobusem do centrum a tam drugim na ten przystanek, no to nic dziwnego że ścieżka wydeptaną była, przeszliśmy chyżo, pierwszy napotkany dom w budowie i sympatyczny właściciel, pogadaliśmy sobie ponad pół godziny, ponieważ nie można iść wzdłuż torów bo teren jest księżycowy i stoi ekran, pokazał nam kierunek marszu i wytłumaczył co i jak i o dziwo, doszliśmy do drogi a potem do torów.
Idźcie tam.
Już w cywilizowanych rejonach takie cacuszko.
W płocie nie szyna a kształtownik z rozjazdu, zawsze zapominam jak się on nazywa.
To coś co wyglądało jak elementy chłodnic, zwieszone pod sufitem, do czego służyło.
Po raz pierwszy na żywo widziałem szybę z chyba elektrowozu, grubą na przynajmniej 20 mm.
Wychodzimy na zewnątrz, transformator i konstrukcja pozwalająca na jego naprawy.
Mówili jedź do Kutna będziesz miał pełno szyn z cechami, pojechałem, w środku wszystko wyprute, na zewnątrz też, obrotnicy nie ma, jedyny krótki kanał rewizyjny i jedyna cecha tego dnia
.
Wiadomo co to było.
Kładka przez tory która tu była miała fundamenty na których stała czy to są te, czy też była tu konstrukcja inna służąca do obsługi taboru, nie wiem, jak zwykle się spóźniłem.
A może ten blok betonu, w głębi, choć chyba nie.
Jeszcze jedna fotka i najbardziej ryzykowna część dnia.
W okolicach przystanku Kutno Azory przechodzimy przez tory w miejscu nielegalnym, ale chciałbym wiedzieć jak mieszkańcy z tej części Kutna za torem maja się dostać na tenże, może mają jechać autobusem do centrum a tam drugim na ten przystanek, no to nic dziwnego że ścieżka wydeptaną była, przeszliśmy chyżo, pierwszy napotkany dom w budowie i sympatyczny właściciel, pogadaliśmy sobie ponad pół godziny, ponieważ nie można iść wzdłuż torów bo teren jest księżycowy i stoi ekran, pokazał nam kierunek marszu i wytłumaczył co i jak i o dziwo, doszliśmy do drogi a potem do torów.
Idźcie tam.
Już w cywilizowanych rejonach takie cacuszko.
W płocie nie szyna a kształtownik z rozjazdu, zawsze zapominam jak się on nazywa.
-
9
-
1
- Pokaż wszystkie
Z bocznic z po tej stronie torów niewiele zostało, modernizacja stacji wszystko zmieniła, tu bocznica do Energetyki.
I taka lokomotywa przewoźnika jakiego nie widziałem, ale co ja tam wiem.
Najbliżej nas tor który kończy się kozłem oporowym, ale chyba kiedyś bieg dalej.
Cukrownia Konstancja miejsce bliskie naszemu sercu tu opodal znaleźliśmy z dwoma Piotrkami , najstarszą do tej pory jaką udało się znaleźć szynę z 1861 roku, niestety cukrownia jakoś tak zmalała a miejsca gdzie stało płot a w nim szyny bo były dwie, nie udało nam się zlokalizować, cóż postęp. Ma to miejsce także swoją ponurą część historii.
I tak szliśmy aż doszliśmy do gruzińskiej restauracji, po drodze miejsca i komentarz "tu byliśmy, tu też" no pewnie, jak już doszliśmy to głodnych nakarmili i spragnionych napoili, mmm powiadam ten eliksir co my pili to jak ambrozja ino z procentami, z miłymi Paniami sobie pogwarzyliśmy i w drogę na stacyję, Kutno stoi koleją no ma się rozumieć szyny nawet w bramach się znajduje, bez cech niestety.
Kupiliśmy bilety, pośmialiśmy się bo Pani kasjerka na moją prośbę o bilet dla kogoś kto ukończył pewną liczbę lat powiedziała że jestem pełnoletni, no fakt lat mam pełno no i komplement z ust jej że nie wyglądam na swój wiek, no miodzio. Nabywszy miękkości spojrzenia za sprawą gruzińskiego trunku obserwujemy tłumy młodych dziewcząt i myślę sobie jak mój ulubiony kabareciarz, Monsieur Bałtroczyk Piotr, większości z nich mógłbym być ojcem lub nawet dziadkiem, ale co popatrzeć nie wolno, tylko te lokomotywy.
I już mamy wsiadać a on jedzie to pobiegłem choć nogi mnie okrutnie bolały bo nierozchodzone buty założyłem jak to mówią, ale dałem radę i jemu też zdjęcie zrobiłem póki jeszcze można.
I jak już siedzielim w tym naszym rodzimym łódzkim ekspresie to na peron wyszli dwaj Panowie z SOK-u no tak patrzę i myślę na oko starsze dziady ode mnie, choć to niemożliwie bo chyba służby tak długo nie pracuje, ale takie dziadki brzuchate, jak one maja ganiać bandytów lub miłośników no jak. No nie wiem. W te stronę konduktorowała sympatyczna Pani kompaktowej budowy całkiem młoda to se znów popatrzyłem, choć oczęta od słońca i zmęczenia przymykały mi się co rusz, ale dałem radę. Dzień minął, ryja sobie znów i szyję strzaskałem na słońcu, wycieczka super , towarzystwo wyborne, trunki jeszcze lepsze, czegóż do szczęścia chcieć, dzięki Piter za towarzystwo, jeszcze tu wrócimy i to niebawem.
A Wam dziękuję za uwagę i polecam wizytę w Kutnie bo niedługo może nie będzie czego odwiedzać.
I taka lokomotywa przewoźnika jakiego nie widziałem, ale co ja tam wiem.
Najbliżej nas tor który kończy się kozłem oporowym, ale chyba kiedyś bieg dalej.
Cukrownia Konstancja miejsce bliskie naszemu sercu tu opodal znaleźliśmy z dwoma Piotrkami , najstarszą do tej pory jaką udało się znaleźć szynę z 1861 roku, niestety cukrownia jakoś tak zmalała a miejsca gdzie stało płot a w nim szyny bo były dwie, nie udało nam się zlokalizować, cóż postęp. Ma to miejsce także swoją ponurą część historii.
I tak szliśmy aż doszliśmy do gruzińskiej restauracji, po drodze miejsca i komentarz "tu byliśmy, tu też" no pewnie, jak już doszliśmy to głodnych nakarmili i spragnionych napoili, mmm powiadam ten eliksir co my pili to jak ambrozja ino z procentami, z miłymi Paniami sobie pogwarzyliśmy i w drogę na stacyję, Kutno stoi koleją no ma się rozumieć szyny nawet w bramach się znajduje, bez cech niestety.
Kupiliśmy bilety, pośmialiśmy się bo Pani kasjerka na moją prośbę o bilet dla kogoś kto ukończył pewną liczbę lat powiedziała że jestem pełnoletni, no fakt lat mam pełno no i komplement z ust jej że nie wyglądam na swój wiek, no miodzio. Nabywszy miękkości spojrzenia za sprawą gruzińskiego trunku obserwujemy tłumy młodych dziewcząt i myślę sobie jak mój ulubiony kabareciarz, Monsieur Bałtroczyk Piotr, większości z nich mógłbym być ojcem lub nawet dziadkiem, ale co popatrzeć nie wolno, tylko te lokomotywy.
I już mamy wsiadać a on jedzie to pobiegłem choć nogi mnie okrutnie bolały bo nierozchodzone buty założyłem jak to mówią, ale dałem radę i jemu też zdjęcie zrobiłem póki jeszcze można.
I jak już siedzielim w tym naszym rodzimym łódzkim ekspresie to na peron wyszli dwaj Panowie z SOK-u no tak patrzę i myślę na oko starsze dziady ode mnie, choć to niemożliwie bo chyba służby tak długo nie pracuje, ale takie dziadki brzuchate, jak one maja ganiać bandytów lub miłośników no jak. No nie wiem. W te stronę konduktorowała sympatyczna Pani kompaktowej budowy całkiem młoda to se znów popatrzyłem, choć oczęta od słońca i zmęczenia przymykały mi się co rusz, ale dałem radę. Dzień minął, ryja sobie znów i szyję strzaskałem na słońcu, wycieczka super , towarzystwo wyborne, trunki jeszcze lepsze, czegóż do szczęścia chcieć, dzięki Piter za towarzystwo, jeszcze tu wrócimy i to niebawem.
A Wam dziękuję za uwagę i polecam wizytę w Kutnie bo niedługo może nie będzie czego odwiedzać.
-
3
-
12
-
1
- Pokaż wszystkie
Te niebieskie cyklony na bramce nad torami służyły do napełniania piaskiem zbiorników na parowozach. Wygląda na to, że z suszarni, piasek transportowano do tego miejsca pneumatycznie. Piasek, w cyklonie oddzielał się od powietrza, które go transportowało i opadał do skrzyń, poniżej cyklonów. Z tych skrzyń napełniano potem zbiorniki na lokomotywach.
Podobne wątki
-
Fotografie Takie tam moje foto- Rozpoczęte przez KroppeK84
- Odpowiedzi: 28
-
Pytanie? Ślady po Śląskiej Kolei Górskiej
- Rozpoczęte przez DieselPower
- Odpowiedzi: 9
-
Relacja Urbex - Zakłady Naprawcze Górnośląskiej Kolei Wąskotorowej- Rozpoczęte przez daromaro
- Odpowiedzi: 6
-
Relacja Moje podróże koleją wąsko i normalnotorową- Rozpoczęte przez michal.guminiak
- Odpowiedzi: 45
-
Relacja Moje kolejowe wycieczki w Polsce- Rozpoczęte przez WM-MODEL
- Odpowiedzi: 291