Szyneczki i ...

[MIKOT 1]

Brawo. Zgadza się.

 

[Kpt. Nemo]

Na całej trasie z PT do Sulejowa właściwie bezszynie totalne, kilka na stacji.

Jest cecha, ale nie potrafię jej odczytać, przynajmniej dziś.

I jeszcze taka szczątkowa.

Dla odmiany wyraźna i dobrze zachowana.

Kolejna zagadka, gdyby to nie była trójka tylko literka "Z" to ....

Podstawka pod symbol kolejarski G.H.H 1897 , koło stoi obok krzyża teź wykonanego z szyn, ale są tak grubo pomalowane że niczego nie da się odczytać.

I na koniec dwie cechy na jedynym zachowanym odcinku torów obok stacji Blue Box obie HP 1959

 

[Stanisław1972]

Kilka słów o torach i szynach stacji Pieniężno (linia nr 221).

Do 1945 r. Pieniężno (ówczesne Mehlsack) było stacją węzłową, stąd do dziś są widoczne w terenie pozostałości linii w stronę Zinten (pol. Cynty, obecnie ros. Корнево / Korniewo) i dalej do Królewca. Lata świetności, stacja ma już dawno za sobą, tym niemniej można jeszcze podziwiać dość rozbudowany układ torów. Link do schematu stacji https://semaforek.kolej.org.pl/wiki/index.php?title=Pieni%C4%99%C5%BCno
....przy czym można dodać (odnośnie powyższego schematu stacji), że nie ma już toru nr 13 (został rozebrany niemal do rozjazdu nr 14), a relikty toru nr 4 (brak na schemacie, zapewne prowadzącego do zniszczonej w 1945 parowozowni), biorącego swój początek od rozjazdu nr 10, sięgają o wiele dalej, bo szyny można dostrzec jeszcze na wysokości mniej więcej środka peronów (w sporym oddaleniu od toru nr 2). Poniżej, link do kolejnego, tym razem nieco uproszczonego schematu stacji Pieniężno (bez bocznicy elewatora), obrazującego to o czym napisałem
http://galeria.krb.com.pl/main.php?cmd=imageview&var1=Skany/plany/Pieniezno.jpg&var2=0

Co do szyn położonych na stacji. Tor główny nr 1, to niemal w całości szyny S49 Huty Pokój (HP) z 1968 r. Najstarsze szyny - z początku XX w. (np. KÖNIGSHÜTTE 1902 B. ST., FH. 1907, D.K. 1908, König Albert W. 1909, KRUPP z lat 1905, 1908, 1910 i 1912, HB & HV 1908 i 1913, HOESCH 1912 czy UNION 1909), można zlokalizować głównie na nieczynnym torze nr 2.

Zdjęcie nr 1. Zachodnia krawędź peronu nr 2, tor nr 2 oraz jedna z jego szyn: UNION 1909. w obecnych czasach wykorzystywana nie przez kolej tylko przez ślimaka winniczka

Nieco młodsze szyny leżą w północnej części toru nr 3 gdzie można dostrzec m.in. poniemieckie szyny głównie lat 30-tych (np. KRUPP 1930, B.V.G. BOCHUM 1932, x S.G.F. 1934 czy x GMW OSNABRUECK 1936-7 te ostatnie z przekreśloną 6 i dodaną siódemką (zmiana rocznika z 1936 na 1937), choć można tu znaleźć także starsze szyny np. HB & HV 1908. Interesując jest także kierownica rozjazdu nr 16, gdzie kończy się tor nr 3.

Zdjęcia nr 2 i 3. B.V.G. BOCHUM. 1929. kierownica rozjazdu nr 16 i sam rozjazd, obrazujący niezwykłą długość wspomnianej kierownicy.

Na torze nr 5 (od rozjazdu nr 7 na południe, aż do zbudowanej w latach 1972-1974 bocznicy elewatora) leżą głównie szyny z II w. św. (np KÖNIGSHÜTTE z 1941 i 1942, TRZYNIETZ 1942 SM, M.H.U. 1941 czy THYSSEN 1942). W północnej części stacji tor nr 5 kończy się na rozjeździe nr 13, krzyżowym podwójnym, gdzie można dostrzec chyba najstarszy "szynowy obiekt" - kierownicę rozjazdu z roku 1882.

Zdjęcia nr 4 i 5. KRUPP 82 jedna z kierownic rozjazdu nr 13, oraz sam rozjazd, od paru lat wyłączony z eksploatacji.

Na prowadzącym do kozła oporowego torze nr 9 leżą szyny HB & HV 1908. Same kozły oporowe to np. strasznie skorodowane szyny, prawdopodobnie AH z nieczytelnym rocznikiem (kozioł kończący tor nr 9) oraz szyny D.K. 1908 i luksemburskie DÜDELLINGEN (na koźle kończącym tor nr 15).

Zdjęcia nr 6 i 7. Kozioł oporowy kończący tor nr 9 z dość czytelnym cechowaniem AH - reszta nieczytelna, oraz kozioł oporowy kończący tor nr 15 (na zdjęciu po prawej) zbudowany z szyn D.K. 1908 i DÜDELLINGEN (cecha ucięta, bez rocznika).

Tak jak wspomniałem wyżej, tor główny nr 1 to przede wszystkim niemal w 100% szyny S49 Huty Pokój (HP) z 1968, tor nr 3 na wys. peronów to głównie S49 Azowstal-u z lat 70-tych, a szyny toru nr 5 w kierunku północnym to w miarę nowoczesne S49 w tym: Huty Katowice [K] z 1979, 1985, 1986 i 1988, czechosłowackie TŽ 1966 czy ponownie Azowstal z 1985. Zaledwie ok. metrowy kikut toru nr 13 to ---> HK 86 IV S49 Π --. a tor nr 7 w północnej części to np. Azowstal A XII 75 S49.

Zdjęcie nr 8. [K] S49 III 79 <-- Bardzo ciekawe szyny Huty Katowice, reprezentujące (wg moich obserwacji) pierwszy sposób cechowania szyn tego producenta. Informacje zawarte na szynie są typowy dla normy obowiązującej od maja / czerwca 1970 r. Pojedyncze szyny tak cechowane można dostrzec np. w północnej części toru nr 1 (tuż przed przejazdem drogowym) oraz na torze nr 5. Warto zwrócić uwagę na inny krój liter i cyfr, na nieco inne K w kwadracie (od typowego z lat późniejszych) oraz na sekwencję symboli w cechowaniu. Jeszcze tego samego roku Huta Katowice zmieniła sposób cechowania (o czym była mowa we wpisie #1.222 gdzie na zdjęciu nr 14 są szyny Huty Katowice z XII 1979, leżące na stacji Biały Dunajec), a co zobrazuję kolejnym zdjęciem podobnie cechowanej szyny ze stacji Braniewo.

Zdjęcie nr 9. [K] 80 II = S49 --> na torze nr 5 stacji Braniewo (na wysokości peronów tor ten chyba w całości zbudowany jest z szyn tak cechowanych). Szyna reprezentująca drugi sposób cechowania szyn Huty Katowice (z moich obserwacji), który pojawił się jeszcze w I połowie roku 1979 i nie przetrwał nawet do końca roku 1980.

Oczywiście tu i ówdzie na stacji Pieniężno można dostrzec (na torach nr 1, 3, 5, 7) pojedyncze szyny S49 Huty Pokój (HP) z 1949, z lat 50-tych (1951, 1954, 1956) i 60-tych (1969), czy Huty Kościuszko (HK) z 1964. Wyjątkiem są nieco starsze szyny typu S. Huty Pokój (HP) z 1948, czy też kilkadziesiąt lat młodsze typu S49 takich producentów jak Huty Kościuszko (HK) z roczników 1982, 1986 i 1998 i Huty Pokój (HP) z 1982. W pojedynczych lokalizacjach można zobaczyć przedwojenne polskie FH 1925 Π (tor nr 2) i niezwykle ciekawe FH x 1939 (tor nr 1) (w przypadku tych ostatnich zastanawia mnie to, czy pochodzą z produkcji odbywającej się już pod okupacją niemiecką, czy jeszcze z produkcji eksportowej, sprzed września 1939 – bo na eksport, przynajmniej dla kolei niemieckich, Huta Pokój cechowała na szynach ciągle FH a nie HP). Dostrzeżone szyny typu S42 leżą w części "elewatrowej" stacji - są to np. P.K.P. [20] 1957 # S 42 (HK) (z maja) i P.K.P. 22 :I 1967 S42 (HP) (z lutego) (na torze nr 17) czy P.K.P. (22) S42 HP # 1956 (w okolicach rozjazdu nr 24). Na stacji można też dostrzec ciekawe iglice rozjazdów czy też łubki.

Zdjęcie nr 10. ---> HK 90 VIII J 49 = iglica rozjazdu nr 15.

Zdjęcia nr 11, 12 i 13. Kilka zdjęć interesujących łubków, chyba jeszcze nie prezentowanych w temacie.

Na dwóch pierwszych zdjęciach łubki 8 (1) - 1950 czyli Huty Bankowej (charakterystyczna "1" w kole) z 1950 r., co ciekawe oznaczone typem "8" (pruska "8"). W Pieniężnie łączą one szyny poniemieckie z początku XX wieku, położone na torze nr 2, właśnie pruskiego typu 8. Jak widać, po II w. św. (przynajmniej w HB), na doraźne potrzeby produkowano także łubki dostosowane parametrami do szyn tego typu. Dla lepszego zobrazowania cechowania, na drugim zdjęciu identyczne łubki, zlokalizowane na szynach chroniących tabor przed wykolejeniem, położonych w Ornecie na moście na Drwęcy Warmińskiej.

Kolejny łubek, tym razem leżący na końcówce szyn (od strony północnej), zabezpieczających tabor przed wykolejeniem, tym razem na moście na Wałszy w Pieniężnie. Łubek cechowany P.K.P. [20] 33 K.H. to bardzo rzadkie w obecnych czasach "trafienie" w przedwojenny łubek Huty Królewskiej z 1933 wyprodukowany dla PKP. W 1933 huta ta cechowała swoje produkty nazwą KRÓL. HUTA, stąd skrót w formie K.H. a nie znany aż do czsów obecnych HK.

Ostatnie zdjęcie z serii łubków, to bardziej pytanie do Kolegów, bo łubek zupełnie współczesny, Huty Królewskiej z roku 2014. Co oznacza litera "S" w cechowaniu Ł49W S HK 14 bo "W" to wiadomo, że wzmocniony, ale co to za "S" ????

Zdjęcia nr 15 i 16. Kończąc wpis na temat szyn na stacji Pieniężno, dwa zdjęcia prezentujące rozjazd nr 7 oraz jego iglicę z 1984 r., której producentem jest stalownia jeszcze nie prezentowana w temacie. Iglica nosi cechowanie B (wpisane w gwiazdkę) 1984 Zu49. Wyprodukował ją zakład leżący w ówczesnej Niemieckiej Republice Demokratycznej (NRD - DDR) w miejscowości Brandenburg an der Havel (powszechnie stosowna jest nazwa skrócona Brandenburg). Co ciekawe Stahlwerk Brandenburg produkował prawdopodobnie tylko szyny - iglice rozjazdów, a zwykłych szyn nie walcował. Zu w cechowaniu oznacza Zungenschiene (co oznacza szynę-iglicę), a cyfra "49" to oczywiście typ iglicy, dedykowanej rozjazdowi zbudowanemu z szyn typu S49. Może dodam, że stacja Pieniężno, jest, jak dotychczas, jedyną stacją, na której zlokalizowałem iglice tego producenta. Dowód, że w czasach PRL, PKP kupowało, biorąc pod uwagę kraje RWPG, szyny nie tylko w Czechosłowacji, czy w ZSRR, ale także od Wschodnich Niemiec, sąsiada zza granicy na Odrze.... Poniżej link do Wiki, niestety tylko w j. niemieckim, gdzie można przeczytać co nieco o producencie iglicy https://de.wikipedia.org/wiki/Industriemuseum_Brandenburg_an_der_Havel

 

[newermind]

28. 09. 2019 r. Kořenov - Czechy

Szyna mocowana była do takich podkładów:

Całość zaś, stanowiła taki ciekawy rozjazd:

 

[newermind]

03. 10. 2019 r. Piechowice. Teren przyległy do stacji pozbawiony jest walorów z cechami, ale na samiutkim końcu miejscowości, w bramie stoi słupek, jako żywo z szyny! O dziwo z ładną, czytelną cechą, choć nie niezwykłą.
UNION . HH. 1873

 

[Kpt. Nemo]

W miejscowości o której wspominałem tu http://forum.modelarstwo.info/threads/kolejowe-klimaty.18869/page-177 jako mocowanie drewnianej solidnej tablicy ogłoszeniowej znaleźliśmy z Ewcią wąskotorowe zespawane wąskotorowe szyny, o wysokości około 70 mm, niestety bez żadnych cech.

 

[Kpt. Nemo]

I jeden klimacik około szynowy, macie takie dziewczyny które, wkładają łapki pod siatką, trzymają deseczkę paluszkami aby dla swego juz nie młodego i niezbyt urodziwego faceta zrobić zdjęcie cechy na szynie, ja mam i to miłość mojego życia jest.
Ogrodzenie kolejki linowej na Górę Parkową w Krynicy Zdroju.

 

[Kpt. Nemo]

Z kronikarskiego obowiązku rzeczona szyna, a raczej cecha na niej, zresztą już tu pokazywana ongiś przez jednego z Kolegów, nie pomnę dziś przez którego.

 

[Kpt. Nemo]

Muszyna na moście nad rzeką ... nad rzeką i już, obok rozwidlenia torów.
Pierwsze trzy z Huty Pokój z 1934 roku.

Dwie z Huty Katowice.

Azovstal

I najstarsza Roechling 1910

Stacyjka Milik obok mostka leżały zdemontowane szyny.

Obie Dillingen jedna 1910 i druga 1909

 

[Kpt. Nemo]

Trzy szyny z Trzyńca.
Pierwsza ze stacji Piwniczna, gdzie Pani z budynku zażądała abym przestał fotografować jej infrastrukturę, byliśmy z Ewcią razem i moja ukochan była świadkiem po raz pierwszy interwencji niezadowolonych pracowników kolei, gdy poprosiłem o podanie podstawy prawnej tego rządania Pani zapowietrzyła się i oznajmiła że wyglądam na terrorystę i ona dzwoni po policję, i tak zostałem terrorystą, hm, no przynajmniej nie głupkiem.
Życzyłem jej miłego dnia i wyszedłem, a ona wciąż kłapała dziobem.

Data na tej z Piwnicznej nie jest jednoznaczna niby dobrze widać ale czy to są szóstki czy ósemki.

Druga już w naturalnym środowisku na stacji Plavnica.

I trzecia na stacji Stara Lubovna

 

[Kpt. Nemo]

Kozioł oporowy w Grybowie

Hoesch i wydaje mi się że widzę 78, ale nie jestem pewny, to białe coś nie daje się usunąć szczotką w żaden sposób.

Belval i cyfra 1

Nad trzecią z tego kozła pracujemy.

Gorlice z rampy przy magazynie za stacją, jedyna czytelna, rdza zrobiła swoje.

Teschen 1912

Z tej samej stacji jedyna na koźle oporowym.
Huta Katowice 1987.

 

[Kriegslok]

Ol 49-11, Gołdap, 22.05.1992

 

[Stanisław1972]

Kolejna zagadka, gdyby to nie była trójka tylko literka "Z" to ....

О.П.З. czyli Zakłady Putiłowskie - Общественный Путиловский 3авод (Obszcziestwiennyj Putiłowskij Zawod) zlokalizowane w ówczesnym Petersburgu (później Leningrad, obecnie Sankt Petersburg).

Z kronikarskiego obowiązku rzeczona szyna, a raczej cecha na niej, zresztą już tu pokazywana ongiś przez jednego z Kolegów, nie pomnę dziś przez którego.

Ale na Kolegi zdjęciu jest mała, aczkolwiek ciekawa różnica - na szynach z Białego Dunajca i Zakopanego, pochodzących zapewne z kolejki linowo-terenowej na Gubałówkę cecha ta przybiera postać L. DE ROLL - BERNE a na zdjęciu Kolegi widnieje cecha L. DE ROLLE - BERNE z dodatkowym "E" w ROLLE. Obie Kolejki otwarto mniej więcej w tym samym czasie (na Górę Parkową w 1937, na Gubałówkę w 1938), a infrastrukturę (w tym szyny i wagony kolejki) dostaczyła i zmontowała szwajcarska firma Société des Usines L. de Roll z Berna. Dzięki zdjęciu Kolegi wiemy, że na szynach można spotkać dwa rodzaje sposobu cechowania nazwy producenta.

niby dobrze widać ale czy to są szóstki czy ósemki.

Skłaniał bym się aby uznać rocznik tej szyny za 89 czyli 1989, ale faktycznie trudno tu wyrokować bo ta "8" jakaś koślawa by była. Można się opierać np. na tym, że dostarczane przez Trzyniec na PKP szyny (a szyna ta położona jest w Piwnicznej, czyli na sieci PKP) w latach 60-tych miały cechowany miesiąc produkcji w postaci cyfry rzymskiej, a te z II połowy lat 80-tych takiego miesiąca już nie posiadały (patrz zdjęcie poglądowe niżej)... choć ta "8" z rocznika "89" ze zdjęcia niżej, wygląda zupełnie inaczej niż na Kolegi zdjęciu... z drugiej strony, "szóstki" z lat 60-tych (na zdjęciu szyna z rocznika 66) też odbiegają krojem, faktycznie trudno cokolwiek powiedzieć...

....a skoro jesteśmy przy szynach z Trzyńca, walcowanych dla PKP, można dodać, że w roku 1964 (podobnie jak w naszych HP i HK o czym wzmiankowałem w którymś poście wyżej) zmienił się sposób ich cechowania....
Poniżej zdjęcie szyny z lutego 1964 r. P.K.P. II 1964 S49 TŽ reprezentujące stary sposób cechowania (brak logo huty, napis P.K.P., pełny rocznik i TŽ na końcu) oraz szyna z lipca 1964 r. TŽ VII 64 S49 reprezentująca nowy sposób cechowania (z logiem huty w Trzyńcu, skrótem TŽ na początku i rocznikiem w postaci dwucyfrowej końcówki).

wydaje mi się że widzę 78

Popieram, rocznik 78 (1878) z niemal 100% pewnością

Belval i cyfra 1

Myślę, że widać tam też "9" (po jedynce), a więc szyna z rocznika 19.... co kolwiek więcej nam to powie , choć można dodać, że prawdopodobnie większość szyn BELVAL, które można spotkać w Polsce, to roczniki z czasów okupacji tej luksemburskiej huty, przez III Rzeszę, czyli z lat 1940 - 1944 (takie było mi dane zaobserwować).

Poniżej kilka zdjęć szyn ze stacji Dziembówko. Stacji o ciekawej historii, leżącej tuż przed Piłą (od strony Poznania). Można np. dodać, że w czasach II RP był to stacja graniczna z Niemcami, a tor od Dziembówka do Piły był rozebrany. Moja wizyta była niestety mocno spóźniona, bo stację właśnie zmodernizowano i przebudowano. Tym niemniej ze stosów zdemontowanych szyn jakie tam zobaczyłem, można np. domniemywać, kiedy na linii nr 354 Poznań Gł. - Piła Gł. wymieniano szyny na typ S60 / UIC60

Zdjęcie nr 1. Stosy zdemontowanych szyn leżące w północnej części stacji.

Zdjęcia nr 2 i 3. W stosach dominują szyny Huty Kościuszko H.K. z 1972 i 1973 roku, cechowane jeszcze symbolem S60 oraz szyny Huty Katowice [K] ze stycznia i lutego 1985 r. cechowane UIC60.

Zdjęcie nr 4. Pomimo usilnych starań nie dostrzegłem w stosie jakiś innych cechowań (w takich stosach trudno coś zlokalizować, jeżeli cecha nie wystaje na zewnątrz) - oprócz poniższego wyjątku - szyny UIC60 Huty Katowice z VII 1989 r.

Zdjęcia nr 5 i 6. Kolejny stosik szyn leży w południowej części stacji, i tu też jedyne dostrzeżone szyny to szyny S60 Huty Kościuszko z 1972 roku. Czy świadczą one o tym, że w latach 1972/73 nawierzchnia typu S60 pojawiła się na linii nr 354 ?

Zdjęcie nr 7. Pomimo że w niektórych źródłach można przeczytać, że boczne tory od strony dworca zostały zdemontowany, to szyny tam leżą dalej (do rampy towarowej i kozła oporowego przy budynku dworca).

Zdjęcie nr 8. Niestety na torach tych dominuje Azowstal z 1977 (pomimo, że spodziewałem się starszych szyn).

Zdjęcia nr 9, 10 i 11. Jedyne stare szyny można dostrzec na starym, zardzewiałym koźle oporowym, stojącym przy byłej nastawni Db, zlokalizowanej w budynku byłego dworca. Są to szyny HOESCH 1891 i KRUPP niestety bez rocznika.

Zdjęcie nr 12. Co do szyn, które obecnie leżą na stacji i które wymieniły szyny S60 z lat 1972/73 i UIC60 z 1985 to Dziembówko zdominowały austriackie DONAWITZy z 2018 cechowane DO = 18 60E1

Zdjęcie nr 13. Dużą niespodzianką dla mnie, było natomiast zlokalizowanie w ogrodzeniu jednej z posesji, w oddalonym ok 2 km. od Dziembówka, Dziembowie, szyn carskich z Doniecka, cechowanych Д.О. VIII 1896 СТАЛЬ. К.Ж.Д.

Sympatyczny, starszy mężczyzna, którego spytałem o pozwolenia aby zrobić zdjęcia ogrodzenia, opowiedział mi tylko tylko, że były one w bramie, jeszcze w czasach jego dzieciństwa, a skąd się tu wzięły, to mógłby powiedzieć jego ojciec.... niestety już nie żyjący. Tak to z ludźmi i ich wspomnieniami odchodzą na zawsze, ciekawe historie i fakty, niekiedy być może dotyczące pobliskiej linii kolejowej.... Czy na linii Poznań Gł. - Piła Gł. (co zapewne mało prawdopodobne) lub jakiś bocznych torach stacji i stacyjek położonych przy niej (co jest bardziej wiarygodne), mogły kiedyś leżeć carskie szyny? Tego zapewne nie dowiemy się już nigdy.....

 

[Kpt. Nemo]

Ostatnie trzy szyny z mojej ubogiej w moje ulubione cechy, górskiej eskapady z małżonką, za to połaziłem po górach i naoglądałem się mojego słoneczka, tak że musi mi wystarczyć do następnego wspólnego wyjazdu.


Pierwsza to nie żart, mimo daleko posuniętej korozji jest cecha którą jak się dobrze przypatrzeć można część odczytać, rampa magazynowa stacja Gorlice.
To НОВ. РОС. ОБЩ.- Новороссийское Общество.

Mimo tarcia szczotką udało się tylko tyle odkryć.

Druga z kozła oporowego w Grybowie o której wspominałem, dzięki pomocy niezastąpionego Kolegi Jarząbka posiadłem kolejną porcję wiedzy o cechach.

Г.З.им Т.П. 1941 г. V -Государственный Завод имени Товарища Петровского, to dawne zakłady - А.Ю.Р.З.Б.О.-Александровский Южно-Российский Завод Брянского Общества.

I trzecia z Włoszczowy, dwa zdjęcia bo cecha jest rozrzucona, nie do końca odczytywałem poprawnie nazwę producenta, a przeznaczenie było dla mnie zagadką, i tu znów dzięki uprzejmości Kolegi Jarząbka "przejrzałem " na tzw. oczy , cieszy mnie to znalezisko bo jeszcze takiej tu nie było.

ОБ. Р. ПР.-143-1909-VII-Общество Русский Провиданс-Мариуполь jest to szyna z kolei Kielce - Herby.
Г.К.Ж.Д. Гербско - Келецка Железная Дорога.

Dziękuje Jarząbku, jesteś niezastąpiony.

Prawdę mówiąc nie chciałem wysiąść z samochodu, ale padło standardowe " już tu jesteśmy to wysiadaj, potem będziesz jojczył że nie byłeś na torach" to wysiadłem, w ten deszcz, i opłaciło się.

 

[newermind]

Ech! Żal Towarzysza Jarząbka - że Prezesa Tadeusza, nie wspomnę.

 

[Stanisław1972]

Г.З.им Т.П. 1941 г. V -Государственный Завод имени Товарища Петровского, to dawne zakłady - А.Ю.Р.З.Б.О.-Александровский Южно-Российский Завод Брянского Общества.

Słabo Kolega szukał proszę spójrz w tabelkę zamieszczoną we wpisie #1.219

Zdjęcie nr 1. NTK. 10. GEBR. STUMM. 1913. Kościerzyna - skansen. Co może oznaczać cecha NTK (T w kształcie młotka ?) i cyfra "10"?.

Niejako sam sobie odpowiem, bo właśnie uzyskałem odpowiedź na pierwszą część pytania, od jednego z Kolegów z Niemiec.
NTK, a właściwie litery N K rozdzielone młotkiem, oznaczają po prostu nazwę miejscowości w której zlokalizowana była huta braci Stumm,
NK = NeunKirchen - miasto w Zagłębiu Saary.

Ech! Żal Towarzysza Jarząbka - że Prezesa Tadeusza, nie wspomnę.

Ich wiedza jest imponująca i nie zastąpiona, niekiedy warto odłożyć na bok urazy, poczucie niemocy i wbrew przeciwnością (a może właśnie wbrew tym przeciwnością), po prostu wrócić, wrócić tu na Forum.... Kolego Janku, Panie Tadeuszu - wyrażę chyba życzenie większości forumowiczów, którzy zawsze doceniali i cenili Wasze wpisy i Waszą wiedzę - czekamy na Was i zapraszamy do powrotu na Forum !!!

"Swoją radość można znaleźć w radości innych; to właśnie jest tajemnicą szczęścia" - Georges Bernanos (francuski pisarz i prawnik)

Poniżej zdjęcia szyn eksportowych Huty Królewskiej oraz Huty Pokój (cechowane ciągle FH pomimo roczników 1938 i 1939), zapewne dla kolei III Rzeszy, bo znalezione (w różnych lokalizacjach) na linii kolejowej nr 221 Gutkowo - Braniewo położonej w ówczesnych Prusach Wschodnich.

 

[Kpt. Nemo]

Słabo Kolega szukał.

No słabo bo ja szałaput i sklerotyk jestem, trochę.

 

[Stanisław1972]

Pierwsza to nie żart, mimo daleko posuniętej korozji jest cecha którą jak się dobrze przypatrzeć można część odczytać, rampa magazynowa stacja Gorlice.
To НОВ. РОС. ОБЩ.- Новороссийское Общество.

Oooo tu można odczytać o wiele więcej , niemal całą cechę, jedynie ten miesiąc to może być też np. VII, XII, bo te dwie kreseczki na końcu raczej pewne. Dobrze widać 62 na przedzie, i 905 czyli rocznik 1905 bo taką formę przyjmował rok produkcji na szynach НОВ. РОС. ОБЩ. na początku XX wieku. Również te B B Ж Д (Warszawsko-Wiedeńska Droga Żelazna) raczej pewne. Proszę porównaj ze zdjęciem nr 8, podobnej szyny z Ciechocinka, ze wpisu #1.224 Kolegi Szwed1978 oraz krótką charakterystyką tej cechy popełnioną we wpisie #1.225

No słabo bo ja szałaput i sklerotyk jestem, trochę.

... a ja nie dlatego aby Koledze bobu zadać , tylko tak z rozpędu, bo już widziałem takie oznaczenie - właśnie we wspomnianej tabelce, a co do sklerozy sam ją miewam czasami

 

[Kpt. Nemo]

Widzew, nowoczesny do bólu, do wczoraj byłem przekonany że już się wyrobów stalowych nie cechuje, mam na myśli tzw. normalia, a tu w ceowniku użytym do wykonania słupa nośnego znalazłem cechę.

http://www.celsaho.com/

A teraz kilka ze stacji Spała, dominują dwie huty, być może sa i inne, ale ja ich nie znalazłem.

Huta Pokój

Oraz Huta Kościuszko

To moja rówieśnica.

Dla ciekawych.

https://www.pawelsuder.pl/portfolio/huta-kosciuszko-krolewska/

Na szlaku przeważnie polskie szyny, jest kilka z Azovstalu z tego samego rocznika, różnią się miesiącami.

Jest też sporo z Kuty Katowice, tu odrobinę niewyraźne zdjęcie, chyba się gibnąłem ździebko.

Około siódmego kilometra licząc od Tomaszowa szyna z Huty Kościuszko z 1951 roku.

W okolicy rozwidlenia do Glinnika znów Huta Kościuszko, tym razem dużo młodsza.

W okolicach Glinnika widoczne tylko z Huty Pokój.

Na słupie obok przejazdu Krupp 1877

Od kapliczki aż do jednostki wojskowej wyłącznie szyny z Huty Bankowej z roku 1950.

I to koniec, mimo iż nie było spektakularnych znalezisk, cieszą mnie wszystkie odnalezione, poszukiwania w drodze powortnej były utrudnione ponieważ zgubiłem moja "ciotkę" stalową szczotkę, cipa ze mnie.

 

[Stanisław1972]

Już było co nieco (w tym zdjęcia) o szynach kolejek terenowo-linowych na Parkową Górę i Gubałówkę, cechowanych L. DE ROLL - BERNE (Gubałówka) oraz L. DE ROLLE - BERNE (Parkowa Góra). Poniżej kilka stron z przedwojennego Inżyniera Kolejowego nr 163 (3/1938), gdzie opisano kolejkę górską w Krynicy, a dzięki czemu można poznać wymiary i wagę szyn - str. 105, w czerwonej ramce (przynajmniej tych z Parkowej Góry), oraz bezspornie potwierdzić dwie rzeczy (które były bardzo wysoce prawdopodobne, ale nie potwierdzone jakimś dokumentem czy rzeczowym artykułem w prasie branżowej).

Po pierwsze, że prezentowane wcześniej na zdjęciach szyny pochodzą właśnie z kolejek linowo-terenowych, proszę porównać rysunki profili ze stron 106 i 108 Inżyniera Kolejowego (zaznaczone w czerwonej ramce), z profilem szyn ze zdjęć - są identyczne. Można się również dowiedzieć, że to profil specjalny o główce kliniastej.

Po drugie, że to wspomniana szwajcarska firma z Berna była dostawcą szyn dla polskich kolejek terenowo-linowych (str. 115 - w czerwonej ramce). Oczywiście zainteresowanym polecam przeczytać cały artykuł, poniżej tylko wybrane strony.

Na początek zdjęcie wagonika kolejki górskiej w Krynicy - źródło Inżynier Kolejowy nr 162 (2/1938).

Poniżej kilka stron artykułu autorstwa Inż Eugeniusza Raabe "Kolej górska w Krynicy" - źródło Inżynier Kolejowy nr 163 (3/1938).