OP
OP
A taką stronkę znasz?
https://livingatlas.arcgis.com/topoexplorer/index.html
Zobacz załącznik 916879
-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja Podróże małe i duże
- Inicjator wątku teigrekty2
- Data rozpoczęcia
A taką stronkę znasz?
https://livingatlas.arcgis.com/topoexplorer/index.html
Zobacz załącznik 916879
OP
OP
Butte, dworzec Great Northern i łazimy po stacji:
Tem murał był na budynku przy ulicy, ja stoję przed głównym wejściem na dworzec. Następnie widok na budynek dworca od strony nieistniejących peronów:
Dalej jakaś składnica na północnej części torowiska:
Przez stacje nadal idą trzy czy cztery tory używane przez pociągi do kopalni miedzi. Większość torów jak widać wypruto, ale dla fanów cech na torach było co oglądać;
Jeszcze takich cech nie widziałem, GN LINE mówi mi że szyny były walcowane na zamówienie w Pennsylvanii dla Great Northern.
CF&I też nigdy nie widziałem, walcowane w maju 1949r.
Cambria, 90 funtowa szyna z 1908r., też nie wiem skąd, ale jest powiat w Pennsylvanii o nazwie Cambria.
Jedna szyna z Gary, Indiana czyli jednej z największych hut na kontynencie, przed nią bardziej znajoma nazwa ILLINOIS.
BETHLEHEM, czyli nie daleko mnie. Niestety Huta Bethlehem została zamknięta i część terenu była przekształcona w...a jakże, galeria. Zachowały się jeszcze ogromne piece i można co nie co nadal podziwiać.
W tym miejscu szyny stacyjne schodziły się razem, dalej stoi nadal wachlarz który jak się domyślam należał do Great Northern;
Następnie podeszłem pod wieżę wyciągową, którą było widać na zdjęciach z szynami:
Z tej zrobiono muzeum, ale ja postanowiłem pozwiedzać sobie centum miasta. Za nim tam poszedłem, za wieżą zobaczyłem jeszcze tramwaj. Raczej nie kompletny bo stoi na wózkach z wagonu towarowego:
Szkoda że nie było informacji na temat tramwaju, ale chodząc później po mieście dowiedziałem się że Butte posiadało całą sieć linii tramwajowych. Jak widać na zdjęciach wieże wyciągowe są nie do zignorowania, przypomina mi to trochę Wałbrzych.
Tem murał był na budynku przy ulicy, ja stoję przed głównym wejściem na dworzec. Następnie widok na budynek dworca od strony nieistniejących peronów:
Dalej jakaś składnica na północnej części torowiska:
Jeszcze takich cech nie widziałem, GN LINE mówi mi że szyny były walcowane na zamówienie w Pennsylvanii dla Great Northern.
CF&I też nigdy nie widziałem, walcowane w maju 1949r.
Cambria, 90 funtowa szyna z 1908r., też nie wiem skąd, ale jest powiat w Pennsylvanii o nazwie Cambria.
Jedna szyna z Gary, Indiana czyli jednej z największych hut na kontynencie, przed nią bardziej znajoma nazwa ILLINOIS.
BETHLEHEM, czyli nie daleko mnie. Niestety Huta Bethlehem została zamknięta i część terenu była przekształcona w...a jakże, galeria. Zachowały się jeszcze ogromne piece i można co nie co nadal podziwiać.
W tym miejscu szyny stacyjne schodziły się razem, dalej stoi nadal wachlarz który jak się domyślam należał do Great Northern;
Następnie podeszłem pod wieżę wyciągową, którą było widać na zdjęciach z szynami:
Z tej zrobiono muzeum, ale ja postanowiłem pozwiedzać sobie centum miasta. Za nim tam poszedłem, za wieżą zobaczyłem jeszcze tramwaj. Raczej nie kompletny bo stoi na wózkach z wagonu towarowego:
Szkoda że nie było informacji na temat tramwaju, ale chodząc później po mieście dowiedziałem się że Butte posiadało całą sieć linii tramwajowych. Jak widać na zdjęciach wieże wyciągowe są nie do zignorowania, przypomina mi to trochę Wałbrzych.
-
1
-
5
- Pokaż wszystkie
Cambria&Indiana - kojarzę taka nazwę jakiejś shortlajny.
heheh, jest na wiki:
Bethlehem Steel became the majority owner of the railway in 1950
heheh, jest na wiki:
Bethlehem Steel became the majority owner of the railway in 1950
OP
OP
Łazimy dalej po Butte, najpierw duży most gdzie Great Northern i Northern Pacific się zbiegały. Tu tory na moście jak i przez ulicę są nadal używane.
Zaraz koło torów taki warsztat samochodowy:
Spodobało mi się logo Texaco i od tej pory zacząłem się rozglądać za takim do garażu. Oryginalne osiągają ponoć zawrotne ceny...jeśli właściciel zechce nawet sprzedać, pozostają za tem kopie które i tak nie łatwo znaleść. Następnie zawitałem na trzeciej stacji w Butte, tej Northern Pacific;
Jak widać każda ma inny styl. Po drodze do centrum spróbowałem jeszcze kilka zdjęć tego kozła jako że rano cień zasłaniał i płatał figle z oświetleniem:
Następnie jedna z ulic w centrum:
W mieście znajduje się malutkie muzeum transportu i akurat otwierali.
Tłumaczenie: Po konsolidacji w Butte ulicznych linii kablowych, parowych i elektrycznych, w 1905r. została stworzona Butte Electric Railway która służyła do roku 1937. Linia Centerville służyła okolicy Centerville i wydłużona była do Dublin Gulch w 1907. Przed muzeum stała taka angielska taksówka, która wesług opisu pracowała faktycznie w RPA:
W środku niespodzianka:
Trochę ciężko było o dobre zdjęcia, ale zobaczyłem tą radziecką kolejkę pierwszy raz. Jeden z kolegów na forum chyba ją opisywał w temacie o modelach. Następnie autobus Ford z lat 20-tych;
Zaraz koło torów taki warsztat samochodowy:
Spodobało mi się logo Texaco i od tej pory zacząłem się rozglądać za takim do garażu. Oryginalne osiągają ponoć zawrotne ceny...jeśli właściciel zechce nawet sprzedać, pozostają za tem kopie które i tak nie łatwo znaleść. Następnie zawitałem na trzeciej stacji w Butte, tej Northern Pacific;
Jak widać każda ma inny styl. Po drodze do centrum spróbowałem jeszcze kilka zdjęć tego kozła jako że rano cień zasłaniał i płatał figle z oświetleniem:
Następnie jedna z ulic w centrum:
W mieście znajduje się malutkie muzeum transportu i akurat otwierali.
Tłumaczenie: Po konsolidacji w Butte ulicznych linii kablowych, parowych i elektrycznych, w 1905r. została stworzona Butte Electric Railway która służyła do roku 1937. Linia Centerville służyła okolicy Centerville i wydłużona była do Dublin Gulch w 1907. Przed muzeum stała taka angielska taksówka, która wesług opisu pracowała faktycznie w RPA:
W środku niespodzianka:
Trochę ciężko było o dobre zdjęcia, ale zobaczyłem tą radziecką kolejkę pierwszy raz. Jeden z kolegów na forum chyba ją opisywał w temacie o modelach. Następnie autobus Ford z lat 20-tych;
-
1
-
9
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Część dalsza w centrum Butte, muzeum transportu. Będąc fanem starszych samochodów Citröen, a szczególnie CX i jego poprzednika DS pozwoliłem sobie na sfotografowanie kilku widoków jakiegoś francuskiego artysty:
Była też duża kolekcja znaków drogowych z całego świata, opisywać chyba nie trzeba;
Dla tych co lubią czytać jest cała półka z gazetami:
Mój pierwszy samochód kupiłem w Californi jak byłem w wojsku, po tem po zmianie bazy miałem jeszcze rejestracje z Północnej Karoliny. Żałuję że pozbyłem się tych blach. Po wyjściu z muzeum pełny spacer przez centrum;
Ten trzeci budynek był chyba najwyższym w mieście.
Po tem usłyszałem trąbienie przez miasto, ale za nim zajechałem, pociąg już w zasadzie był na terenie kopalni. Jedyny jak się domyślam diesel w barwach jakie miały lokomotywy BA&P
Była też duża kolekcja znaków drogowych z całego świata, opisywać chyba nie trzeba;
Dla tych co lubią czytać jest cała półka z gazetami:
Mój pierwszy samochód kupiłem w Californi jak byłem w wojsku, po tem po zmianie bazy miałem jeszcze rejestracje z Północnej Karoliny. Żałuję że pozbyłem się tych blach. Po wyjściu z muzeum pełny spacer przez centrum;
Ten trzeci budynek był chyba najwyższym w mieście.
Po tem usłyszałem trąbienie przez miasto, ale za nim zajechałem, pociąg już w zasadzie był na terenie kopalni. Jedyny jak się domyślam diesel w barwach jakie miały lokomotywy BA&P
Załączniki
Ostatnio edytowane:
-
1
-
9
- Pokaż wszystkie
Pewnie tylko zaśmiecę Twój temat.
Koleje USA są zupełnie najdalszą z moich bajek. Ich modele zupełnie mnie nie interesują. Jednak to co pokazujesz i ten Twój sposób relacjonowania spowodował, że czytam i oglądam z dużą ciekawością. Bardzo ciekawe wyprawy. Inny sposób widzenia tego co wszyscy widzą, to jest "smaczek" kolejowy odmienny ale warty poczytania i obejrzenia. Powodzenia w podróży i jak najwięcej relacji
Koleje USA są zupełnie najdalszą z moich bajek. Ich modele zupełnie mnie nie interesują. Jednak to co pokazujesz i ten Twój sposób relacjonowania spowodował, że czytam i oglądam z dużą ciekawością. Bardzo ciekawe wyprawy. Inny sposób widzenia tego co wszyscy widzą, to jest "smaczek" kolejowy odmienny ale warty poczytania i obejrzenia. Powodzenia w podróży i jak najwięcej relacji
Teraz tak, dwa pozostałe dizle są przeszłością, a nowy GP15 jest jakiś dziwny
http://www.rrpicturearchives.net/showPicture.aspx?id=4476518
http://www.rrpicturearchives.net/showPicture.aspx?id=4476518
OP
OP
Pewnie tylko zaśmiecę Twój temat.
Koleje USA są zupełnie najdalszą z moich bajek. Ich modele zupełnie mnie nie interesują. Jednak to co pokazujesz i ten Twój sposób relacjonowania spowodował, że czytam i oglądam z dużą ciekawością. Bardzo ciekawe wyprawy. Inny sposób widzenia tego co wszyscy widzą, to jest "smaczek" kolejowy odmienny ale warty poczytania i obejrzenia. Powodzenia w podróży i jak najwięcej relacji
Koleje USA są zupełnie najdalszą z moich bajek. Ich modele zupełnie mnie nie interesują. Jednak to co pokazujesz i ten Twój sposób relacjonowania spowodował, że czytam i oglądam z dużą ciekawością. Bardzo ciekawe wyprawy. Inny sposób widzenia tego co wszyscy widzą, to jest "smaczek" kolejowy odmienny ale warty poczytania i obejrzenia. Powodzenia w podróży i jak najwięcej relacji
Zdjęcie z czasopisma "Classic Rail". Opływowa gładka sylwetka i w tym samym czasie przerażająco skomplikowany i groźnie wyglądający układ jezdny stał się nagle bardzo atrakcyjny. I tak właśnie postrzegam tą Amerykę, chyba dałem radę opisać swoje myśli. Takie ekstremalne połączenie ładu i nieładu, ma w sobie coś co przyciąga...
OP
OP
OP
OP
Ten sam pociąg powoli wjeżdżający na teren kopalni i wagony MRL;
Czas na wyjazd, kierunek Anaconda. Anaconda to stacja towarowa Butte, Anaconda & Pacific, razem z parowozownią. Jak się podczas pobytu w mieście dowiedziałem kolej należy teraz do BNSF.
Na stacji ani żywej duszy chodź przed budynkiem administracyjm stało kilka samochodów. Pozwoliłem sobie za tem na dokładniejsze oględziny. Wspaniała architektura przypomina parowozownie w Europie:
Te krzywe słupy drewniane podtrzymywały sieć trakcyjną. Elektrowóz Bo-Bo z busterem który stoi przy wieży wyciągowej w Butte miał właśnie tu swój dom.
Wachlarz ma tu styl mieszany ale zewnętrzna ściana do złudzenia przypomina typowe jakie można spotkać w Europie.
Napisałem wcześniej że wachlarz Milwaukee Road w Harlowton jest jedynym mi znanym istniejącym gdzie można było spotkać trzy trakcje. W Anakondzie także stacjonowały parowozy, elektrowozy i spalinowozy, ale z tego co wyczytałem parowozy zostały wycofane za nim na stan weszły spalinowozy, chodź oczywiście mógł być krótki czas kiedy jak nie było blisko parowozu aby wepchać elektrowóz do szopy, musiano użyć w tym samym czasie diesel.
Czas na wyjazd, kierunek Anaconda. Anaconda to stacja towarowa Butte, Anaconda & Pacific, razem z parowozownią. Jak się podczas pobytu w mieście dowiedziałem kolej należy teraz do BNSF.
Na stacji ani żywej duszy chodź przed budynkiem administracyjm stało kilka samochodów. Pozwoliłem sobie za tem na dokładniejsze oględziny. Wspaniała architektura przypomina parowozownie w Europie:
Te krzywe słupy drewniane podtrzymywały sieć trakcyjną. Elektrowóz Bo-Bo z busterem który stoi przy wieży wyciągowej w Butte miał właśnie tu swój dom.
Wachlarz ma tu styl mieszany ale zewnętrzna ściana do złudzenia przypomina typowe jakie można spotkać w Europie.
Napisałem wcześniej że wachlarz Milwaukee Road w Harlowton jest jedynym mi znanym istniejącym gdzie można było spotkać trzy trakcje. W Anakondzie także stacjonowały parowozy, elektrowozy i spalinowozy, ale z tego co wyczytałem parowozy zostały wycofane za nim na stan weszły spalinowozy, chodź oczywiście mógł być krótki czas kiedy jak nie było blisko parowozu aby wepchać elektrowóz do szopy, musiano użyć w tym samym czasie diesel.
Ostatnio edytowane:
-
2
-
1
-
6
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Łazimy dalej po Anakondzie i reszta zdjęć wachlarza:
Zaledwie kilka sztuk taboru stało na stacji, jeden wagon osobowy i kilka tzw hoppers;
Następnie widoczny tor przeładowczy na rampie, tam już nie poszedłem:
Na parkingu przed wachlarzem stała taka koleba, jak się domyślam jeszcze z epoki pary:
Po zwiedzeniu stacji znalazłem się przed budynkiem Chamber of commerce, czyli jak by urzędowym, z izbą dla wizytujących. Od strony parkingu ustawiono elektrowóz przemysłowy, który był używany na terenie ogromnego kompleksu prosesora rudy miedzi;
Wagon hopper to właśnie typowy używany przez Butte, Anaconda and Pacific;
Trochę pogadałem z miłą panią która pracowała na miejscu i bardzo dobrze orientowała się w temacie wydobywania miedzi w rejonie. Dowiedziałem się że ruda miedzi wysyłana jest aż do Chin, ponieważ EPA w Stanach postanowiła że procesor w Anakondzie stanowił zagrożenie dla środowiska. Jakie to koszty wysyłania rudy miedzi aż na inny kontynent i sprowadzania gotowego produktu tu, tylko dla tego że jakaś agencja rządowa podjęła taką decyzje, można sobie tylko wyobrazić. Nic dziwnego że jest jak jest. EPA-Environmental Protection Agency, czyli agencja ochrony środowiska. Nie ma chyba co rozpisywać się o logice takich decyzji, ale Amerykanie na własne życzenie stali się zależni od Chin. Następnie wyjazd BA&P w stronę nieistniejącego procesora (i dalej do Butte). Widoczny w oddali ogromny komin miał na celu wyprowadzić nieczystości jak najwyżej z doliny i jest jedyną pozostałością po ogromnym kompleksie;
Łażąc po mieście napotkałem wspaniale utrzymaną piątkę:
Jak mi się te rekiny podobają
Zaledwie kilka sztuk taboru stało na stacji, jeden wagon osobowy i kilka tzw hoppers;
Następnie widoczny tor przeładowczy na rampie, tam już nie poszedłem:
Na parkingu przed wachlarzem stała taka koleba, jak się domyślam jeszcze z epoki pary:
Po zwiedzeniu stacji znalazłem się przed budynkiem Chamber of commerce, czyli jak by urzędowym, z izbą dla wizytujących. Od strony parkingu ustawiono elektrowóz przemysłowy, który był używany na terenie ogromnego kompleksu prosesora rudy miedzi;
Wagon hopper to właśnie typowy używany przez Butte, Anaconda and Pacific;
Trochę pogadałem z miłą panią która pracowała na miejscu i bardzo dobrze orientowała się w temacie wydobywania miedzi w rejonie. Dowiedziałem się że ruda miedzi wysyłana jest aż do Chin, ponieważ EPA w Stanach postanowiła że procesor w Anakondzie stanowił zagrożenie dla środowiska. Jakie to koszty wysyłania rudy miedzi aż na inny kontynent i sprowadzania gotowego produktu tu, tylko dla tego że jakaś agencja rządowa podjęła taką decyzje, można sobie tylko wyobrazić. Nic dziwnego że jest jak jest. EPA-Environmental Protection Agency, czyli agencja ochrony środowiska. Nie ma chyba co rozpisywać się o logice takich decyzji, ale Amerykanie na własne życzenie stali się zależni od Chin. Następnie wyjazd BA&P w stronę nieistniejącego procesora (i dalej do Butte). Widoczny w oddali ogromny komin miał na celu wyprowadzić nieczystości jak najwyżej z doliny i jest jedyną pozostałością po ogromnym kompleksie;
Łażąc po mieście napotkałem wspaniale utrzymaną piątkę:
Jak mi się te rekiny podobają
Ostatnio edytowane:
-
1
-
1
-
7
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Z Anacondy pojechałem na północ do Deer Lodge. W mieście Milwaukee Road miała jedną z ważniejszych stacji na zachodzie. Dokonywano tu ciężkich napraw elektrowozów, ale obecnie nie zostało po stacji prawie nic. Na zdjęciach satelitarnych widoczne są fundamenty po wachlarzu, istnieje też nadal budynek stacji:
Przez miasto nadal biegnie były szlak Northern Pacific, obecnie BNSF. Jednak największa atrakcja w Deer Lodge to Little Joe oraz E9, obie lokomotywy należące niegdyś do Milwaukee Road:
Jako że Milwaukee miał przez pewien czas wspólne prowadzenie niektórych pociągów pasażerskich z Union Pacific, pomalowano niektóre diesle i nawet kilka elektrowozów w schemacie UP. Kolorystyka ta sama, tylko pełne napisy Milwaukee Road także w stylu UP.
Numer 36A to E9, czyli zenit spalinowozów pasażerskich EMD (w mojej opinii). Po tych spalinowozach EMD kombinował zrobić pasażerskie konie z ciężkich towarowych lokomotyw, z podobnyni skutkami do potworów General Electric. "Little Joe" już po części opisywałem, oficjalna nazwa na Milwaukee to EF4-10 lokomotyw, oraz dwie lokomotywy przeznaczone do pociągów pasażerskich EP4. Kolosy te o układzie osi takim jak parowóz Big Boy wyprodukowane były w ilości 20-stu sztuk dla Rosii Sowieckiej w r.1947. W wyniku zaostrzenia stosunków pomiędzy dwoma imperiami, lokomotywy zostały w Stanach. General Electric najpierw oferował wszystkie razem z częściami zapasowymi dla Milwaukee. Tu znowu białe kołnierze poszły przeciw szefowi strefy elektrycznej i odmówiły kupna. Cena za wszystkie była ponoć milion dolarów. Po pewnym czasie skapowano się że jednak potrzeba było odnowić nieco park lokomotyw elektrycznych, ale wtedy 5 lokomotyw zakupiła już FEPASA w dalekiej Brazylii, a następne 3 pojechały na Chicago, South Shore & South Bend. Milwaukee załapał się na 12 po tej samej cenie i już bez części zapasowych. Tak to jest kiedy nie słucha się tych którzy są w terenie i wiedzą jak jest.
W każdym bądź razie lokomotywy okazały się dokładnie "co doktor polecił" i wykonywały dobrą pracę przez następne 25 lat. Ze względu na limitacje elektryfikacji zachodniej, tej do Seattle, "Małe Józie" zostały w strefie wschodniej pomiędzy Harlowton, Montana i Avery, Idaho.
Jeśli ktoś nie może znaleść okien na tym trzecim zdjęciu, nie przewidział się. Aby zwiększyć przyczepność lokomotyw, w jednej kabinie pozbyto się układu sterowania, a w kabinie zespawano zbiornik do którego wlano beton i wspawano stalowe płyty w oknach czołowych. Lokomotywy za tem stały się jednokabinowe i musiały być obracane a końcu trasy.
Czwarte zdjęcie to też "tył" lokomotywy i pozostawiono nawet mocowania na europejskie zderzaki.
Następnie groźnie wyglądający przód elektrowozu oczywiście z płógiem:
Próba zdjęcia z boku.
Przez miasto nadal biegnie były szlak Northern Pacific, obecnie BNSF. Jednak największa atrakcja w Deer Lodge to Little Joe oraz E9, obie lokomotywy należące niegdyś do Milwaukee Road:
Jako że Milwaukee miał przez pewien czas wspólne prowadzenie niektórych pociągów pasażerskich z Union Pacific, pomalowano niektóre diesle i nawet kilka elektrowozów w schemacie UP. Kolorystyka ta sama, tylko pełne napisy Milwaukee Road także w stylu UP.
Numer 36A to E9, czyli zenit spalinowozów pasażerskich EMD (w mojej opinii). Po tych spalinowozach EMD kombinował zrobić pasażerskie konie z ciężkich towarowych lokomotyw, z podobnyni skutkami do potworów General Electric. "Little Joe" już po części opisywałem, oficjalna nazwa na Milwaukee to EF4-10 lokomotyw, oraz dwie lokomotywy przeznaczone do pociągów pasażerskich EP4. Kolosy te o układzie osi takim jak parowóz Big Boy wyprodukowane były w ilości 20-stu sztuk dla Rosii Sowieckiej w r.1947. W wyniku zaostrzenia stosunków pomiędzy dwoma imperiami, lokomotywy zostały w Stanach. General Electric najpierw oferował wszystkie razem z częściami zapasowymi dla Milwaukee. Tu znowu białe kołnierze poszły przeciw szefowi strefy elektrycznej i odmówiły kupna. Cena za wszystkie była ponoć milion dolarów. Po pewnym czasie skapowano się że jednak potrzeba było odnowić nieco park lokomotyw elektrycznych, ale wtedy 5 lokomotyw zakupiła już FEPASA w dalekiej Brazylii, a następne 3 pojechały na Chicago, South Shore & South Bend. Milwaukee załapał się na 12 po tej samej cenie i już bez części zapasowych. Tak to jest kiedy nie słucha się tych którzy są w terenie i wiedzą jak jest.
W każdym bądź razie lokomotywy okazały się dokładnie "co doktor polecił" i wykonywały dobrą pracę przez następne 25 lat. Ze względu na limitacje elektryfikacji zachodniej, tej do Seattle, "Małe Józie" zostały w strefie wschodniej pomiędzy Harlowton, Montana i Avery, Idaho.
Jeśli ktoś nie może znaleść okien na tym trzecim zdjęciu, nie przewidział się. Aby zwiększyć przyczepność lokomotyw, w jednej kabinie pozbyto się układu sterowania, a w kabinie zespawano zbiornik do którego wlano beton i wspawano stalowe płyty w oknach czołowych. Lokomotywy za tem stały się jednokabinowe i musiały być obracane a końcu trasy.
Czwarte zdjęcie to też "tył" lokomotywy i pozostawiono nawet mocowania na europejskie zderzaki.
Następnie groźnie wyglądający przód elektrowozu oczywiście z płógiem:
Próba zdjęcia z boku.
-
3
-
8
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Oprucz lokomotyw, w miejscu stał jeszcze brankard Milwaukee Road:
Jeszcze dwa detale elektrowozu i jedziemy z powrotem w stronę Anacondy;
Przejechałem przez drogę nr1 i znalazłem się na 569. Pierwsze do zrobienia to znalezienie miejsca na kąpiel, zjedzenie jakiejś zupki i kierujemy się w stronę drogi nr43 do stanu Idaho. W rejonie ciekawe domy, poza tym góry, mało ruchu i wspaniała letnia pogoda;
Do Idaho wjechałem już po zachodzie słońca, jeszcze tak oklejonego znaku nie widziałem, myślałem że ten do Utah był szczytem;
Spałem gdzieś nad rzeką Salmon nie daleko miasta o tej samej nazwie. Rano postanowiłem kierować się do stolicy stanu-Boise, jako że nigdy tam jeszcze nie byłem. Po drodzie "miasto" Clayton:
Moja obecność zwiększyła populacje miasta o 15%. Znak na samym dole pisze-Proszę jechać wolno, my kochamy swoje dzieci.
Po dojechaniu na peryferie Boise, popatrzyłem sobie na zdjęcia satelitarne co by tu zobaczyć, na stacji wypatrzyłem parowóz
Bardzo ładnie utrzymany eksponat:
Według opisu ALCo zbudowany w 1920r, ostatni parowóz w normalnej służbie w Idaho, wycofany w 1959r.
Z Boise kierowałem się na południe/południowy wschód w stronę Nevady.
Znajdując się ewentualnie na drodze US50 i po zmroku o mało co nie zajeżdżając rysia, czas na spanie.
Jeszcze dwa detale elektrowozu i jedziemy z powrotem w stronę Anacondy;
Przejechałem przez drogę nr1 i znalazłem się na 569. Pierwsze do zrobienia to znalezienie miejsca na kąpiel, zjedzenie jakiejś zupki i kierujemy się w stronę drogi nr43 do stanu Idaho. W rejonie ciekawe domy, poza tym góry, mało ruchu i wspaniała letnia pogoda;
Do Idaho wjechałem już po zachodzie słońca, jeszcze tak oklejonego znaku nie widziałem, myślałem że ten do Utah był szczytem;
Spałem gdzieś nad rzeką Salmon nie daleko miasta o tej samej nazwie. Rano postanowiłem kierować się do stolicy stanu-Boise, jako że nigdy tam jeszcze nie byłem. Po drodzie "miasto" Clayton:
Moja obecność zwiększyła populacje miasta o 15%. Znak na samym dole pisze-Proszę jechać wolno, my kochamy swoje dzieci.
Po dojechaniu na peryferie Boise, popatrzyłem sobie na zdjęcia satelitarne co by tu zobaczyć, na stacji wypatrzyłem parowóz
Bardzo ładnie utrzymany eksponat:
Według opisu ALCo zbudowany w 1920r, ostatni parowóz w normalnej służbie w Idaho, wycofany w 1959r.
Z Boise kierowałem się na południe/południowy wschód w stronę Nevady.
Znajdując się ewentualnie na drodze US50 i po zmroku o mało co nie zajeżdżając rysia, czas na spanie.
-
1
-
7
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Ciąg dalszy. Rano śniadanko na szybko i dalsza podróż US 50 w stronę Californi;
Po drodze małe miejscowości, a uwagę zwrócił taki bałaganik:
korciło wejść na kawę, ale nie wiedziałem czy nie wywali mnie na zbity pysk jakiś żujący tytoń w gębie cowboy. Najpierw do Reno, z Reno na pòłnocny zachód drogą US 395 do Californi i Reno Junction na drogę nr.70. Jeszcze w domu chodziły mi myśli zobaczenia jednego z najsławniejszych miejsc kolejowych na kontynencie-Keddie Wye, czyli dwa mosty kolejowe nad rzeką Feather (Feather River) które zbiegają się razem na zachodnim brzegu. Po drodze wypatrzyłem pociąg towarowy jadący także w stronę Keddie, zaczęła się gonitwa.
Przejechałem miasteczko Portola, ale to później. Na mapie satelitarnej wypatrzyłem pętle, czy bardziej poprawnie Heliks o nazwie Williams Loop, za tem tam postanowiłem złapać swój pociąg. Stoję czekam a pociągu nimo. Po pewnym czasie słyszę odgłos, ale nie z tej strony:
Dobra wiadomo teraz dla czego, ale dwa ptaki za jednym strzałem we wspaniałej scenerii na heliksie nic nie pobije. Po pewnym czasie nadjeżdża mój zachodni:
Jak widać tu zaszedłem na zachodnią część koła:
Po tym szybko do samochodu i nie zwlekając prosto w stronę mostów. Tak naprawdę ledwo co zdążyłem. Pociąg szybko nie jechał, ale górska jazda samochodem też może być powolna:
Skoro już tu byłem, trzeba od razu zbadać teren...oczywiście aby sprawdzić czy czegoś nie brakuje:
Kąpiel w rzece Feather jak najbardziej rekomendowana, tylko stojąc w wodzie na bosaka nie dziwić się jak to duże raki myślą że mogą sobie skubać białe mięso. Faktycznie jest to trójkąt gdzie tor nie idący na most wpada do tunelu i łączy się z linią na północ. Cały przedsięwzięcie zostało ukończone w roku 1909, a linia to były Western Pacific. Z Keddie z powrotem do Portoli i niespodzianka o której nie wiedziałem wcześniej, muzeum kolejnictwa-niestety już było zamknięte. Nie próbowałem tu za wiele ale elektrowozu nie przegapię:
Na samej stacji egzotyczny dla mnie tabor w postaci pociągu ratowniczego Union Pacific;
Przejechałem miasteczko Portola, ale to później. Na mapie satelitarnej wypatrzyłem pętle, czy bardziej poprawnie Heliks o nazwie Williams Loop, za tem tam postanowiłem złapać swój pociąg. Stoję czekam a pociągu nimo. Po pewnym czasie słyszę odgłos, ale nie z tej strony:
Jak widać tu zaszedłem na zachodnią część koła:
Po tym szybko do samochodu i nie zwlekając prosto w stronę mostów. Tak naprawdę ledwo co zdążyłem. Pociąg szybko nie jechał, ale górska jazda samochodem też może być powolna:
Skoro już tu byłem, trzeba od razu zbadać teren...oczywiście aby sprawdzić czy czegoś nie brakuje:
Kąpiel w rzece Feather jak najbardziej rekomendowana, tylko stojąc w wodzie na bosaka nie dziwić się jak to duże raki myślą że mogą sobie skubać białe mięso. Faktycznie jest to trójkąt gdzie tor nie idący na most wpada do tunelu i łączy się z linią na północ. Cały przedsięwzięcie zostało ukończone w roku 1909, a linia to były Western Pacific. Z Keddie z powrotem do Portoli i niespodzianka o której nie wiedziałem wcześniej, muzeum kolejnictwa-niestety już było zamknięte. Nie próbowałem tu za wiele ale elektrowozu nie przegapię:
Na samej stacji egzotyczny dla mnie tabor w postaci pociągu ratowniczego Union Pacific;
-
6
-
1
- Pokaż wszystkie
Genialna relacja, świetne fotki, a Keddie Wye zazdroszczę, w pozytywnym znaczeniu Można tam na legalu się kręcić celem robienia fotek, czy też jest ryzyko ze odpowiednie służby się zainteresują? Zdjęcia bajka, te z tunelu cudo. #6682 z tym 2 składem nad sobą też się świetnie prezentuje. Wincyj, wincyj ja proszę
Z pozdrowieniami.
Maciek "Magic"
Można tam na legalu się kręcić celem robienia fotek, czy też jest ryzyko ze odpowiednie służby się zainteresują? Zdjęcia bajka, te z tunelu cudo. #6682 z tym 2 składem nad sobą też się świetnie prezentuje. Wincyj, wincyj ja proszę Z pozdrowieniami.
Maciek "Magic"
OP
OP
Genialna relacja, świetne fotki, a Keddie Wye zazdroszczę, w pozytywnym znaczeniu Można tam na legalu się kręcić celem robienia fotek, czy też jest ryzyko ze odpowiednie służby się zainteresują? Zdjęcia bajka, te z tunelu cudo. #6682 z tym 2 składem nad sobą też się świetnie prezentuje. Wincyj, wincyj ja proszę
Z pozdrowieniami.
Maciek "Magic"
Można tam na legalu się kręcić celem robienia fotek, czy też jest ryzyko ze odpowiednie służby się zainteresują? Zdjęcia bajka, te z tunelu cudo. #6682 z tym 2 składem nad sobą też się świetnie prezentuje. Wincyj, wincyj ja proszę Z pozdrowieniami.
Maciek "Magic"
OP
OP
Jeszcze jedno czy dwa zdjęcia w Portoli:
Jedziemy z powrotem w stronę Reno, Nevada. Jedno tajemnicze miejsce dla mnie to Virginia City na południe od Reno. Stare miasteczko jest na południe od Reno w górach i funkcjonuje tam kolej turystyczna. Zajechałem jak słońce już zachodziło i nie wiele fotografowałem, a było co i trzeba będzie w przyszłości wybrać się ponownie jak się dożyje:
Kolej to jak widać Virginia and Truckee, widać też z jakim smakiem malowano kiedyś wczesne spalinowozy w porównaniu do cyrku wyżej:
Klasycznie wyglądające tygrysie paski przypominają Southern Pacific, lub dywizję Western Pacific: Sacramento Northern. Pełno różnego taboru stało na stacji, a na dodatek stare maszyny i samochody:
Po wyjeździe z miasta jazda na południe i ewentualnie nocleg, ale teraz myślę mogłem zostać na miejscu, wziąść motel i dobre jedzenie. Następnego poranku kontynuacja na południe US95 i taki odrestaurowany klasyk w Tonopah:
GMC chyba z lat 60-tych. Jednym z miejsc w ktòrym chciałem się zatrzymać to miejscowość Goldfield jeszcze na południe z Tonopah, nie daleko Doliny Śmierci. Goldfield jak nazwa sugeruje to obszar gdzie były kopalnie złota. Obecnie miasteczko wygląda jak jakieś opuszczone muzeum, lub scena z Hollywoodzkiego filmu:
Oprucz sprzętu z kopalni, przy wielu rozsypujących się domowiskach stoją takie pojazdy:
Te pickupy to chyba wszystkie na chodzie. Następnie wejścia do metra:
Co tu robią nie wiadomo. Cdn.
Jedziemy z powrotem w stronę Reno, Nevada. Jedno tajemnicze miejsce dla mnie to Virginia City na południe od Reno. Stare miasteczko jest na południe od Reno w górach i funkcjonuje tam kolej turystyczna. Zajechałem jak słońce już zachodziło i nie wiele fotografowałem, a było co i trzeba będzie w przyszłości wybrać się ponownie jak się dożyje:
Kolej to jak widać Virginia and Truckee, widać też z jakim smakiem malowano kiedyś wczesne spalinowozy w porównaniu do cyrku wyżej:
Klasycznie wyglądające tygrysie paski przypominają Southern Pacific, lub dywizję Western Pacific: Sacramento Northern. Pełno różnego taboru stało na stacji, a na dodatek stare maszyny i samochody:
Po wyjeździe z miasta jazda na południe i ewentualnie nocleg, ale teraz myślę mogłem zostać na miejscu, wziąść motel i dobre jedzenie. Następnego poranku kontynuacja na południe US95 i taki odrestaurowany klasyk w Tonopah:
GMC chyba z lat 60-tych. Jednym z miejsc w ktòrym chciałem się zatrzymać to miejscowość Goldfield jeszcze na południe z Tonopah, nie daleko Doliny Śmierci. Goldfield jak nazwa sugeruje to obszar gdzie były kopalnie złota. Obecnie miasteczko wygląda jak jakieś opuszczone muzeum, lub scena z Hollywoodzkiego filmu:
Oprucz sprzętu z kopalni, przy wielu rozsypujących się domowiskach stoją takie pojazdy:
Te pickupy to chyba wszystkie na chodzie. Następnie wejścia do metra:
Co tu robią nie wiadomo. Cdn.
Załączniki
-
1
-
8
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Mała przerwa w wycieczce na dziki zachód i pozdrowienia dla wszystkich czytających na Boże Narodzenie. Tu pociąg świąteczny w wersji Western Maryland Scenic:
Wesołych świąt.
-
1
-
6
- Pokaż wszystkie
OP
OP
Kontynuacja podróży na zachód i łazimy nadal po Goldfield, Nevada:
Powyżej te tajemnicze wejścia do metra. Następnie...nie wiem jak to określić, jedyne co przychodzi na myśl to film "Mad Max":
Następnie stary garaż
Następny pojazd, ciężarówka z napędem na wszystkie koła aż się prosiło o czarno białe zdjęcia:
Kilka detali:
Gdyby ktoś był zainteresowany to mam więcej zdjęć tego pojazdu. Następnie "lokomotywa":
Powyżej te tajemnicze wejścia do metra. Następnie...nie wiem jak to określić, jedyne co przychodzi na myśl to film "Mad Max":
Następnie stary garaż
Następny pojazd, ciężarówka z napędem na wszystkie koła aż się prosiło o czarno białe zdjęcia:
Kilka detali:
Gdyby ktoś był zainteresowany to mam więcej zdjęć tego pojazdu. Następnie "lokomotywa":
-
4
-
1
- Pokaż wszystkie
Podobne wątki
-
Relacja Podróże wokół komina i nie tylko- Rozpoczęte przez KrotVikinG
- Odpowiedzi: 50
-
Amtrak. Podróże małe i duże- Rozpoczęte przez Magic
- Odpowiedzi: 126
-
Relacja Moje podróże koleją wąsko i normalnotorową- Rozpoczęte przez michal.guminiak
- Odpowiedzi: 45