Wagony Kolekcja pojazdów innych

[Beobachter]

Ostatni już w naszym pociągu jest wagon zakryty, czyli „boxcar”. Podwozie jest identyczne z tymi, jakie używano do instrukcji platform, natomiast ściany boczne i czołowe były wykonane z drewna.
Po bokach znajdowały się drzwi drzwi przesuwne umożliwiające załadunek i rozładunek przewożonych towarów.

Model (56 g) był oferowany przez Rivarossi od drugiej połowy lat 70-tych XX wieku.
Standard wykonania jest podobny do już przedstawionych wagonów firmy z tego okresu.
Boczne drzwi dają się otwierać. Jazda jest bardzo pewna przy niewielkich oporach toczenia.

 

[Beobachter]

Na kolejne spotkanie z pociągiem XIX-wiecznym udamy się do Włoch.
Tutaj prezentuje nam się skład w relacji Como-Laveno prowadzony przez mały parowóz serii 200 (http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-niedostateczna-czyli-na-2.49921/post-858509).

 

[Adam_LUB]

Reakcja na widok fotografii składu: "oooo... cyrk przyjechał"

 

[Beobachter]

Reakcja na widok fotografii składu: "oooo... cyrk przyjechał"

Rozróżnienie kolorami klas wagonów było dawniej dość często stosowanym zabiegiem. Takiego rodzaju malowania, które miało na celu ułatwienie pasażerom odnalezienie „swojego” wagonu, używano np. na kolejach Prus.
Przedstawiony skład odzwierciedla jednak stan z drugiej połowy XX wieku, już jako pociąg historyczny (zdjęcie z netu, autor podpisany w dolnym prawym rogu).

Wagon osobowo bagażowy CD 601 pochodzi z roku 1883. Literka C oznacza klasę III przedziału pasażerskiego, a D przedział bagażowy (info z artykułu w lokalnej gazecie Varese datowanego 23.XII 2019 roku, czyli dokładnie sprzed 2 lat). Oryginalnie był to jednak wagon bagażowy (D668) i dopiero w trakcie przygotowywania go do funkcji w pociągu historycznym zmieniono przeznaczenie (wg. oryginalnych wzorców).

Model (40 g) pochodzi z zestawu Rivarossi oferowanego ok. połowy lat 70 tych ubiegłego wieku.

Wykonanie jest dość przeciętne jak na model wielkoseryjny. Brak jest wyposażenia wnętrza. Jazda jest bardzo pewna przy niewielkich oporach toczenia.

 

[Makaronpun]

No z tym rozróżnieniem klas za pomocą kolorów to przecież jeszcze do niedawna nawet my mieliśmy zielono - kremowe i czerwono - kremowe wagony.

 

[Beobachter]

No z tym rozróżnieniem klas za pomocą kolorów to przecież jeszcze do niedawna nawet my mieliśmy zielono - kremowe i czerwono - kremowe wagony.

O ile dobrze doczytałem, to miało to miejsce w latach 90-tych ubiegłego wieku ( do początku tego wieku) - w tamtym okresie prawie nie bywałem w Polsce, więc nie miałem okazji osobiście się z tym malowaniem zapoznać

Wracając do naszego włoskiego pociągu - wagon osobowy I i II klasy AB 011 został przebudowany z bagażowego, który oryginalnie posiadał oznaczenie D668 i został wprowadzony do eksploatacji w 1907 roku.
Litera A odpowiada naturalnie klasie I, a B drugiej klasie.

Model waży 42 g i technicznie jest identyczny z uprzednio opisanym.

 

[Beobachter]

Ostatni wagon oznakowany jako X.0072 to, pochodzący z 1916 roku, wagon bagażowy.
Tym razem nie dokonywano żadnych przeróbek poza odrestaurowaniem pojazdu.

Model (30 g) dokładnością wykonania odpowiada innym wagonom tego zestawu.
Naturalnie tutaj brak wyposażenia wnętrza mniej rzuca się w oczy, lecz brak szyb w oknach tym bardziej. Niemniej całość pociągu wygląda - moim zdaniem - sympatycznie, a braki można zaakceptować pamiętając, że model ma już ok 50 lat.

 

[Beobachter]

I oto nadjechał już kolejny pociąg.

Przyznaję, że zestaw, w którego skład wchodzą dwa, właśnie nabyte wagony, jest nieco fikcyjny (prowadzony przez parowóz http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-niedostateczna-czyli-na-2.49921/post-859209). Wprawdzie linie Maryland & Pennsylvania istotnie nabywały wagony osobowe od Pennsylvania Railroad, ale trudno powiedzieć, czy były to właśnie takie wagony.
Jak by nie było podobieństwo do oryginałów jest jednak zachowane (zdjęcie).

 

[Beobachter]

Wagony „combine” były często używane w USA. Oprócz części przeznaczonej do przewozu bagaży (czasem reż poczty) posiadały również przedział pasażerski.

Model (90 g) był oferowany przez firmę Athearn w latach 80- tych ubiegłego wieku jako model do składania. Do montażu nie były wymagane specjalne zdolności manualne - małe śrubokręty + klej wystarczały do skompletowania wagonu. Relatywnie prosty model nie posiada wyposażenia wnętrza.

 

[Beobachter]

Kolejny wagon to wagon sypialny. Szczerze powiedziawszy wątpię, aby M&P takie wagony od PRR nabyło, gdyż ich trasy były po prostu zbyt krótkie. No ale skład, jak wspomniałem nieco fikcyjny. A do tych wagonów z końca XIX wieku akurat pasował mi parowóz „American”.

Model to również „model do składania”. Gdy prawie 30 lat temu pracowałem samotnie w Holandii miałem wieczorami trochę czasu …
Również ten wagon waży 90 g i nie posiada wyposażenia wnętrza.
Na torach spisuje się dobrze - pewna jazda i niewielkie opory toczenia nie sprawiają małemu parowozowi trudności.

 

[Beobachter]

Gdy za pośrednictwem parowozu T 12 (http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-taka-sobie-czyli-na-3.50167/post-973775) dostaliśmy się do Prus, pojawił się też cały pociąg podmiejski…

Od przodu wygląda to tak :

A gdy już nas minął, widzimy go z tej perspektywy :

 

[Jan Bednarczyk]

Te wagony Pruskie mają swój urok, podobają mi się bardziej od tych z kolei USA. Parowozy też są w mojej ocenie ładniejsze. To taka drobna dygresja.

 

[qwertas]

Sam czekam aż Roco pokusi się o lifting tych modeli. W zakresie parowozu wystarczą nowe metalowe koła i odlewane wiązary, w zakresie wagonów prac byłoby trochę więcej, ale wszystko do zrobienia.

 

[Beobachter]

Sam czekam aż Roco pokusi się o lifting tych modeli.

T12 Roco miała już facelifting w 2013 roku : https://www.roco.cc/en/product/178913-0-0-0-1-0-0-005002-0/products.html

„Te wagony Pruskie mają swój urok, podobają mi się bardziej od tych z kolei USA. Parowozy też są w mojej ocenie ładniejsze”
To, jak zawsze, kwestia gustu. Choć akurat T 12 raczej nie jest kształtnym parowozem

 

[Beobachter]

W 1877 roku oddano do użytku berlińską Ringbahn (kolej pierścieniowa : https://pl.wikipedia.org/wiki/Ringbahn_w_Berlinie), a 5 lat później Stadtbahn (kolej miejska : https://pl.wikipedia.org/wiki/Stadtbahn_w_Berlinie). Pociągi kursowały dwukierunkowo na ringu północnym (czyli północna część Ringbahn + Stadtbahn), południowym, lub po całej obwodnicy (schemat w załączeniu).
Duża ilość stacji i przystanków stawiała duże wymagania nie tylko parowozom, ale i wagonom.
O ile od parowozów wymagane było dobre przyspieszenie i wysoka prędkość, o tyle w wagonach istotna była możliwość szybkiego wsiadania i wysiadania.
Specjalnie skonstruowane wagony bazowały na standardowych, 3-osiowych wagonach osobowych kolei Prus. Technicznie odpowiadały standardowi tamtych czasów (czyli jak już opisane np. tu: http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-pojazdów-innych.52842/post-964113).
Podobnie jak w oryginale drzwi wejściowe były umieszczone po obydwu stronach wagonu w każdym „przedziale”. „Przedział” w cudzysłowie, albowiem w przeciwieństwie do wagonów standardowych brak było faktycznego podziału na przedziały, a wewnątrz wagonu była możliwość przemieszczania się bocznym korytarzem. Takie rozwiązanie miało zapewnić szybsze wsiadanie / wysiadanie z wagonu. Ze względu na przewidywane krótkie trasy zrezygnowano z toalet.
Same wagony miały nieco mniejszą od oryginałów długość i były łączone krótkim sprzęgiem w podwójne zestawy. Po zelektryfikowaniu linii Berlina zostały oddane do różnych kolei lokalnych, gdzie jednak ze względu na wspomniany brak toalet nie cieszyły się popularnością.
Oświetlenie wagonów zrealizowano za pomocą instalacji gazowej (zbiorniki gazu były zamontowane w podwoziu), natomiast ogrzewanie za pomocą pary dostarczanej z parowozu.
Model podwójnego wagonu 3 klasy (166 g) pochodzi z zestawu Roco (zestaw obejmował dwa podwójne wagony oraz parowóz T 12). W pudełku przewidziano miejsce na dodatkowy wagon podwójny. Podwójny zestaw jest łączony krótkim sprzęgiem. Również końcowe sprzęgi mają mechanizm oddalający wagony na łukach torów. Wagony są bardzo przyzwoicie wykonane, choć jakość oznakowanie odbiega od współczesnych dobrych standardów. Wyposażenie wnętrza jest na zupełnie dobrym poziomie. Modele przygotowano do montażu oświetlenia, co wpływa na zwiększone opory toczenia. Jazda jest pewna, aczkolwiek zestawy kołowe miewają czasem „chęć” wyzwolenia się z łożysk. Moje wagony nie są doposażone w dodatkowe elementy do indywidualnego montażu, gdyż - podobnie jak w wielu innych przypadkach - nie chcę ryzykować ich uszkodzenia przy wkładaniu / wyjmowaniu z pudełka.

 

[Beobachter]

Wagony klasy II były technicznie identyczne z klasą III, natomiast optycznie różniły się innym malowaniem oraz ilością przedziałów (a więc i drzwi z boku wagonu).
Podobnie jak w klasie III w takim podwójnym zestawie jeden człon był przeznaczony dla osób palących, jeden dla niepalących.

Również w modelu różnice wobec klasy III ograniczają się do koloru oraz ilości drzwi bocznych (a co za tym idzie okien). Widoczne jest też oznakowanie wagonu dla palących / niepalących, ale dość słabo czytelne. Bardzo skuteczny jest system krótkich sprzęgów pomiędzy wagonami - na odcinku prostym odległości pomiędzy nimi są bardzo małe, co nie przeszkadza w pewnym pokonywaniu łuków o promieniu nawet 360 mm. Pomimo sporych oporów toczenia nie występuje problem wykolejania się pierwszego wagonu przy wyjeżdżaniu z łuku na prostą.

 

[Beobachter]

Na chwilę powrócimy do USA. Otóż poprzednio (http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-pojazdów-innych.52842/post-972874) popełniłem błąd sugerując, że wagony PRR zostały sprzedane liniom M&P. Na kolejnej stacji do pociągu doczepiono kolejne dwa wagony, zamieniono parowóz na słynny K4s (http://forum.modelarstwo.info/threads/kolekcja-taka-sobie-czyli-na-3.50167/post-869803) i cały skład skierował się na tory PRR.

Do składu dołączono wagon bagażowy oraz salonkę, które konstrukcją i wielkością nie odbiegają od już kilka postów wcześniej opisanych.

Modele pochodzą z tej samej firmy. Znalazłem je przypadkiem w jednym z zamkniętych kartonów (ciekawe, co jeszcze znajdę ).
Aby nie rozciągać niepotrzebnie wątku obydwa są skrótowo przedstawione poniżej.

 

[Beobachter]

Poprzedni pociąg jeszcze nie odjechał, a już pojawił się nowy. Pomimo niedzieli drwale pilnie pracowali i wysłali do tartaku pnie ściętych drzew.

Na czele składu widzimy jedną z pierwszych lokomotyw specjalnie skonstruowanych do tego rodzaju zadań. - Climax klasy A.
OK, tego parowozu jeszcze nie prezentowałem, ale już niedługo pojawi się w wątku http://forum.modelarstwo.info/threads/mallet-co.54653/ , gdzie naturalnie będzie sklasyfikowany jako &Co.

 

[Misiek]

Amerykańskie kolejki leśne, temat rzeka

 

[Andrzej Harassek]

Na czele składu widzimy jedną z pierwszych lokomotyw specjalnie skonstruowanych do tego rodzaju zadań. - Climax klasy A.

A jaka to skala? Wygląda na wąskotorówkę, a tory od H0, więc chyba nie 1:87?