Kolekcja Historia motoryzacji wg Ani i Kuby - osobowe

[Drzewiarz]

#19
A teraz zrobimy przeskok na mapie w lewo, mianowicie do Francji. Natomiast przedstawienie modelu zaczniemy od takiej oto opowieści, iż około roku 1940 Pan Louis Renault nakazał swoim inżynierom, zbudować taki samochód jaki mają Niemcy. W tym przypadku chodziło mu dokładnie VW "Garbusa". I tak powstał nasz dzisiejszy bohater, Renault 4CV, z francuska "quatre chevaux". Był to typowy samochód dla ludu, jednakże w przeciwieństwie do Garbusa, miał czworo drzwi. Silnik był umieszczony z tyłu i napędzał również koła tylne. Produkowany był w latach 1947-1961, pomimo, iż w międzyczasie w roku 1956 pojawił się jego następca, Renault Dauphine, pokazany przez nas pod numerem #10. Dopiero jednak pojawienie się nowego pojazdu dla ludu, czyli modelu Renault 4, zakończyło jego produkcję definitywnie 1961 roku. Ciekawostką pozostaje fakt, iż 1953 roku auto przeszło lifting odchudzający, polegający na jego maksymalnym zubożeniu, aby ówczesna cena takiej właśnie wersji 4CV "Service" spadła poniżej 400 000 Franków.
Nasze auto to model z roku 1958, raczej standardowy, producent nic nie wspomina o wersji "Service". Renault 4CV firmy Busch 89110, w kolorze bordowym, wygląda następująco:

 

[mafo]

Bardzo ciekawy model. Jednak plastikowa karoseria daje dużo dokładniejsze odwzorowanie szczegółów w stosunku do odlewu metalowego.

 

[Drzewiarz]

Jednak plastikowa karoseria daje dużo dokładniejsze odwzorowanie szczegółów w stosunku do odlewu metalowego.

Ale to jest plastik

 

[mafo]

Ale to jest plastik

Przecież widzę i znam ten model. Opacznie zrozumiałeś mój wpis. Moje porównanie jest z wcześniej pokazanymi modelami francuskich samochodów zrobionych przez Norev.

 

[Drzewiarz]

Opacznie zrozumiałeś mój wpis.

Mea culpa

 

[kosmo83]

Kolejna bardzo fajna miniaturkagratuluję.

 

[Drzewiarz]

#20
Pozostajemy nadal we Francji. Dzisiaj prezentujemy zapewne już zapomnianą markę, która dawno zniknęła z rynku. Mowa o francuskim producencie samochodów, firmie Panhard. Nasze auto to ostatni produkowany przez nią model, mianowicie Panhard PL 17, produkowany w latach 1959-1965. Był to małolitrażowy samochód, występujący w zasadzie w czterech wersjach nadwozia, dominującą był oczywiście sedan, i to sześciomiejscowy. Występowały również odmiany kabriolet, kombi oraz wersja dostawcza. Napędzany był silnikiem o pojemności 851cm3 typu bokser, chłodzonym powietrzem, o mocy podstawowej 42KM oraz 50KM w wersji "tigre". Silnik był usytuowany z przodu i napędzał koła przednie. W roku 1960 zmniejszono jego pojemność do 848cm3, z uwagi na przepisy podatkowe na niektórych rynkach. Ten lekki samochód ważący w przedziale 805-830Kg, przy takim małym silniku, osiągał prędkość maksymalną ponad 130Km/h, i to już w wersji podstawowej. PL 17 w roku 1961 przeszedł drobny facelifting, zmiany możemy rozpoznać po drzwiach przednich otwieranych w normalnym kierunku (a nie jak wcześniej od przodu), a także po przeniesieniu kierunkowskazów przednich ze słupków A na błotniki. Niestety w 1965 roku nastąpił koniec marki, została zlikwidowana po całkowitym jej przejęciu przez firmę Citroen.
Nasz Panhard PL 17 to model Norev 451732, auto z roku 1961 po lifcie. W kolorze zielonym prezentuje się tak:

 

[kosmo83]

Kapitalnie prezentuje się w tym kolorzegratuluję.

 

[Brodagaz]

Fajne te Francuzy

 

[mafo]

Kolejny ciekawy pojazd w miniaturze.

 

[Drzewiarz]

Dziękujemy bardzo za oceny i komentarze.
#21
Czas na trochę młodsze auto, tym razem klasyka gatunku, czyli Mercedes-Benz 240D typoszeregu W123. Literka "W" mówi nam o tym, że jest to czterodrzwiowy sedan. Ten samochód był absolutne marzeniem wielu osób w Polsce (i nie tylko) lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych. Model ten był produkowany w latach 1975-1986. Jego produkcję dzielimy na trzy serie: 1975-1979, 1979-1982 oraz 1982-1986. Ponieważ model jest dobrze znany, warto może opisać, jak rozpoznać poszczególne serie produkcyjne. Najłatwiej wyróżnić ostatnią, gdyż posiadała owalny kształt reflektorów pod prostokątnymi kloszami świateł z przodu (mówimy cały czas o sedanie, czyli W123). Najtrudniej natomiast jest oddzielić od siebie dwie pierwsze serie, gdyż różnice były widoczne przede wszystkim wewnątrz pojazdu, które w serii drugiej było bardziej luksusowe. Przełączniki otrzymały bardziej zaokrąglone krawędzie, były nowe przeszycia foteli oraz mniejsze zagłówki. Koło kierownicy zostało pomniejszone o 10mm na średnicy. Jako ciekawostkę warto przytoczyć fakt dotyczący ceny Mercedesa W123. Zacznijmy od tego, iż pozycjonowany w klasie "E", czyli wyższej, był autem drogim. Wartość dobrze wyposażonego egzemplarza w zakupie stanowiła dwukrotność ceny np. VW Passata.
Nasz model firmy Busch 46864, to Mercedes-Benz 240D z drugiej serii produkcyjnej, posiadający silnik diesla o pojemności 2399cm3 i mocy 72KM, przyśpieszający do 100-tki w 22s , a prędkość maksymalna wynosiła 138Km/h. W kolorze bordowym prezentuje się następująco:

 

[Brodagaz]

Świetny Mercedes, mój Ojciec miał takiego w latach 90-tych dokładnie w takim kolorze i też z jasną tapicerką

 

[mafo]

Model Mercedesa bardzo ciekawy. Jedynie ten bagażnik dachowy psuje wszystko. Strasznie toporny jest ten bagażnik i przez niego odbiór wizualny modelu jest fatalny. Wywalcie ten przeskalowany bagażnik, a model zyska na wyglądzie...

 

[kosmo83]

Model bardzo fajny w tym kolorze i z jasnym środkiem

 

[Drzewiarz]

Strasznie toporny jest ten bagażnik i przez niego odbiór wizualny modelu jest fatalny. Wywalcie ten przeskalowany bagażnik, a model zyska na wyglądzie...

Po trafieniu na warsztat na pewno straci ten bagażnik

 

[Drzewiarz]

#22
Dzisiaj pokażemy nietypową wersję Mercedesa z poprzedniej prezentacji, a mianowicie Mercedes-Benz model F123. Tajemnicze "F" pochodzi od słowa "Fahrgestelle", które w języku niemieckim oznacza "podwozie". Mamy zatem do czynienia z Mercedesem W123 do słupka "B", natomiast w tylnej części zabudowę specjalistyczną. W tym wpisie prezentujemy karawan pogrzebowy. Jest to model Busch 52203, z trzeciej serii produkcyjnej, rocznik 1982. Samochód prezentuje się następująco:

 

[mafo]

Nie jestem fanem pojazdów na "ostatnią drogę", ale ten podoba mi się. Pięknie wykonany. Dobry zakup.

 

[Brodagaz]

Świetny model , lubię karawany

 

[kosmo83]

Bardzo fajnie prezentuje się ten karawangratuluję udanego zakupu

 

[Drzewiarz]

#23
Dzisiaj wykonujemy skok za Wielką Wodę do USA i prezentujemy klasykę gatunku, wspaniały i niepowtarzalny Ford Mustang I. Model ten został zaprezentowany w kwietniu 1964 roku w dwóch wersjach nadwozia: dwudrzwiowe klasyczne coupe oraz cabrio. W sierpniu doszła wersja "fastback", ze ściętym tyłem. Pierwsza generacja była produkowana w latach 1965-1973. W latach 1967-1968 produkowany Mustang przeszedł gruntowny lifting. Przede wszystkim wyraźne zwiększa się jego rozmiar, nabiera muskulatury. Robi się też bardziej sportowy, do oferty wchodzą silniki V8 "big block". Przed liftingiem występowały dwa silniki R6 o pojemności 2,8l i 3,3l, mocach odpowiednio 106KM i 122KM, oraz V8 o pojemności 4,7l i mocy od 213KM do 278KM. Natomiast po zmianach pojawia się wielka pojemności oraz moc. Z silników R6 pozostaje tylko 3,3l, silnik 4,7l zostaje zastąpiony przez 4,9l "small block" o mocy 213KM lub 233KM. Pojawiają się natomiast dwa typu "big block": 6,4l o mocy 274KM-330KM oraz 7,0l (cobra) o mocy 340KM. Z dziennikarskiego obowiązku dodam tylko, że w dalsze zmiany pojawiły się w kolejnych latach produkcji 1969-1970 oraz 1971-1973, ale o nich napiszemy przy okazji innej, właściwej prezentacji. Dzisiaj pokazujemy Forda Mustanga I, z drugiego okresu produkcji, w nadwoziu typu "fastback". Takim właśnie Mustangiem w wersji GT poruszał się Steve McQueen w filmie Bullitt, po którym sprzedaż tego Forda gwałtownie wzrosła.
Nasz Ford Mustang I fastback z drugiej serii produkcyjnej, firmy Brekina 19602, w kolorze czerwonym prezentuje się następująco: