-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Łódzkie bocznice.
- Inicjator wątku Kpt. Nemo
- Data rozpoczęcia
- Status
Według mojej wiedzy w Bedoniu nie było posterunku odgałęźnego, ponieważ obie linie (17 i 25) nie łączyły się w tym miejscu. Przejście pomiędzy nimi było dopiero w Gałkówku.
Przy okazji przypomniałem sobie o pewnym zdjęciu. Zapewne słabe dokumentacyjnie, ale za to z ciekawej perspektywy.
03. 07. 2004 r. Bedoń z parowozu Pm36-2.
Przy okazji przypomniałem sobie o pewnym zdjęciu. Zapewne słabe dokumentacyjnie, ale za to z ciekawej perspektywy.
03. 07. 2004 r. Bedoń z parowozu Pm36-2.
-
2
-
3
-
2
- Pokaż wszystkie
Jak zawsze odpowiedź nie jest taka prosta, ale postaram się to rozjaśnić wedle mojej wiedzy. Budynek widoczny na zdjęciu, pierwotnie pełnił rolę posterunku odgałęźnego, od czasu wybudowania w czasie okupacji linii ze stacji Łódź Olechów. W Bedoniu szlaki z Widzewa i Olechowa, łączy się z liniami do Koluszek i Słotwin, ale ile było torów i jaki był ich układ, niestety nie posiadam wiedzy.
Już w latach powojennych ( pięćdziesiątych?) poprawiono przepustowość, dobudowując dodatkowe tory na odcinku Bedoń- Gałkówek. W ten sposób linie zostały fizycznie rozdzielone, a posterunek w Bedoniu stał się odstępowym i taką rolę pełnił do czasu likwidacji w latach dwutysięcznych. Moja styczność z tym miejscem datuje się na lata siedemdziesiąte i wówczas już Bedoń pełnił właśnie rolę posterunku odstępowego.
Już w latach powojennych ( pięćdziesiątych?) poprawiono przepustowość, dobudowując dodatkowe tory na odcinku Bedoń- Gałkówek. W ten sposób linie zostały fizycznie rozdzielone, a posterunek w Bedoniu stał się odstępowym i taką rolę pełnił do czasu likwidacji w latach dwutysięcznych. Moja styczność z tym miejscem datuje się na lata siedemdziesiąte i wówczas już Bedoń pełnił właśnie rolę posterunku odstępowego.
To będzie trochę problematyczne, bo nie bardzo jest się o co zaczepić. Jedynym przychodzącym mi do głowy przypadkiem, mógłby być posterunek Łódź Dąbrowa ( Zellgarn).
Stacja Widzew jako węzeł, spełniała swoje funkcje i nie było w pobliżu konieczności tworzenia dodatkowych posterunków - z wyjątkiem, właśnie wspomnianej.
Swoją drogą, w okresie do połowy lat siedemdziesiątych, było to niezwykle ciekawe miejsce. W ciągu ul. Przybyszewskiego był przejazd w poziomie torów, a po stronie południowo -zachodniej zlokalizowana była krańcówka tramwajowa, tak więc posterunek spełniał kilka funkcji, działając jako nastawnia, posterunek odgałęźny i strażnica przejazdowa. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych wybudowano okazały wiadukt i tory tramwajowe dotarły bezkolizyjnie, na drugą stronę kolei obwodowej.
Stacja Widzew jako węzeł, spełniała swoje funkcje i nie było w pobliżu konieczności tworzenia dodatkowych posterunków - z wyjątkiem, właśnie wspomnianej.
Swoją drogą, w okresie do połowy lat siedemdziesiątych, było to niezwykle ciekawe miejsce. W ciągu ul. Przybyszewskiego był przejazd w poziomie torów, a po stronie południowo -zachodniej zlokalizowana była krańcówka tramwajowa, tak więc posterunek spełniał kilka funkcji, działając jako nastawnia, posterunek odgałęźny i strażnica przejazdowa. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych wybudowano okazały wiadukt i tory tramwajowe dotarły bezkolizyjnie, na drugą stronę kolei obwodowej.
Wiem, o której nastawni piszesz. Do niedawna stała kilkadziesiąt metrów od wiaduktu. Obecnie chyba już rozebrana.
Nastawnia tego typu jest chyba "standardowa". Niemal identyczne nastawnie miał Widzew od zachodu i przy górce rozrządowej.
Tę przy górce już udało mi się odtworzyć
ale nie mam kandydata na posterunek odgałęźny (a mam taki na makiecie). Ten domek z Bedonia będzie idealny. Nie zrobię w 100% identycznego, ale zdjęcie historyczne pozwoli mówić, że taki (albo podobny, zależy jak wyjdzie) budynek stał na linii z Widzewa
Przejazd na Przybyszewskiego pamiętam osobiście. Jak przez mgłę, ale pamiętam. Nastawnia ta stała w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Przed torami była krańcówka trójki.
Dzięki za wszelkie informacje i przepraszam, że zrobił się offtop w temacie bocznic. Nie śmiecę już a gdyby ktoś miał jeszcze jakiekolwiek zdjęcie nastawni w Bedoniu - proszę o info (może lepiej na PW).
Nastawnia tego typu jest chyba "standardowa". Niemal identyczne nastawnie miał Widzew od zachodu i przy górce rozrządowej.
Tę przy górce już udało mi się odtworzyć
ale nie mam kandydata na posterunek odgałęźny (a mam taki na makiecie). Ten domek z Bedonia będzie idealny. Nie zrobię w 100% identycznego, ale zdjęcie historyczne pozwoli mówić, że taki (albo podobny, zależy jak wyjdzie) budynek stał na linii z Widzewa
Przejazd na Przybyszewskiego pamiętam osobiście. Jak przez mgłę, ale pamiętam. Nastawnia ta stała w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Przed torami była krańcówka trójki.
Dzięki za wszelkie informacje i przepraszam, że zrobił się offtop w temacie bocznic. Nie śmiecę już a gdyby ktoś miał jeszcze jakiekolwiek zdjęcie nastawni w Bedoniu - proszę o info (może lepiej na PW).
Jak już pisałem tu http://forum.modelarstwo.info/threa...lejowe-peregrynacje.32705/page-60#post-844155 dzień był piękny i całkiem wysoko stało słońce, szkoda było tracić takiej okazji.
Zaczęliśmy od górki rozrządowej, a w zasadzie od przejścia w okolicach kozła oporowego na żeberku ochronnym, oczywiście w miejscu niedozwolonym, ale podczas remontu całej linii, zlikwidowano przejazdy tak że mieszkający po drugiej stronie spory kawała mieliby do przejścia, więc nielegalne stało się najczęściej uczęszczanym przejściem w okolicy, były szumne zapowiedzi kładki dla pieszych, ale w głowie się nie mieści że mając wszystko rozgrzebane bez ruchu kolejowego, nie powstało podziemne przejście lub wiadukt na którejś z ulic, i to nie decyzja obecnych władz, co irytuje jeszcze bardziej mieszkańców "czerwonego" Widzewa.
Zanim przeszliśmy przejechał pociąg IC "Słowacki" z W-y do Wrocławia prowadzony EP 07-1040
Wspomniany koziołek.
Stare niewyraźne zdjęcie satelitarne z roku 2007 ukazujące przebieg toru na górkę rozrządową.
Poruszamy się od punktu A do B jak to najczęściej jest w zwyczaju.
Na razie hyc i jesteśmy po drugiej stronie, tu kiedyś biegły tory.
W głębi nasyp wśród drzew, u jego podnóża droga tymczasowo zamieniona w ciek wodny.
Jesteśmy na nasypie.
W śladzie tej drogi kiedyś leżały tory.
Idziemy sobie jak w niedzielę po parku.
Schodki z poziomu ulicy na poziom górki, dokąd, a do nastawni po której pozostał tylko fundament.
Mniej lub bardziej zarośnięty ślad po torach.
EN57-1044
Pozostałości po semaforze.
Puszka złącza elektrycznego.
Zaczęliśmy od górki rozrządowej, a w zasadzie od przejścia w okolicach kozła oporowego na żeberku ochronnym, oczywiście w miejscu niedozwolonym, ale podczas remontu całej linii, zlikwidowano przejazdy tak że mieszkający po drugiej stronie spory kawała mieliby do przejścia, więc nielegalne stało się najczęściej uczęszczanym przejściem w okolicy, były szumne zapowiedzi kładki dla pieszych, ale w głowie się nie mieści że mając wszystko rozgrzebane bez ruchu kolejowego, nie powstało podziemne przejście lub wiadukt na którejś z ulic, i to nie decyzja obecnych władz, co irytuje jeszcze bardziej mieszkańców "czerwonego" Widzewa.
Zanim przeszliśmy przejechał pociąg IC "Słowacki" z W-y do Wrocławia prowadzony EP 07-1040
Wspomniany koziołek.
Stare niewyraźne zdjęcie satelitarne z roku 2007 ukazujące przebieg toru na górkę rozrządową.
Poruszamy się od punktu A do B jak to najczęściej jest w zwyczaju.
Na razie hyc i jesteśmy po drugiej stronie, tu kiedyś biegły tory.
W głębi nasyp wśród drzew, u jego podnóża droga tymczasowo zamieniona w ciek wodny.
Jesteśmy na nasypie.
W śladzie tej drogi kiedyś leżały tory.
Idziemy sobie jak w niedzielę po parku.
Schodki z poziomu ulicy na poziom górki, dokąd, a do nastawni po której pozostał tylko fundament.
Mniej lub bardziej zarośnięty ślad po torach.
EN57-1044
Pozostałości po semaforze.
Puszka złącza elektrycznego.
-
4
-
6
- Pokaż wszystkie
Coraz bardziej zarośnięte, ale można spokojnie przejść.
Mijamy po prawej pozostałości po dawnej wagonowni Łódź Widzew-Janów, nie ma już hali, nie ma szyn, pozostał dość współczesny piętrowy budynek i jedyny pamiętający dawne czasy, którego przeznaczenia nie znam.
Powoli kończy się nasz spacer, widać wzniesienie kończące górkę i krawężniki coś wydzielające.
Blok betonowy, być może tymczasowe zakończenie torów, być może cokół kozła oporowego.
Widok w stronę z której przyszliśmy.
Tu kiedyś była hala remontowa, pełna wagonów, ludzi, marzeń, pragnień, nadziei, pozostał pusty smętny plac.
Wracamy, Piotrek zwraca mi uwagę na dwa słupy energetyczne, podobno stare, robię zdjęcie, jeśli tak jest za chwilę ich już nie będzie.
Ostatnie spojrzenie na pławiący się nasyp w zachodzącym słońcu i przechodzimy na stronę budynku stacyjnego.
Chwila odpoczynku i dalej w drogę choć to droga nie tak daleka.
Bocznica do Rolmaszu, na mapie poniżej zielonej literki A i na starym zdjęciu satelitarnym.
Ten spacer z powodu nikłych śladów w terenie zaczniemy od budynków dawnego Rolmaszu w punkcie C.
Jedna z bram na teren zakładu.
Mijamy po prawej pozostałości po dawnej wagonowni Łódź Widzew-Janów, nie ma już hali, nie ma szyn, pozostał dość współczesny piętrowy budynek i jedyny pamiętający dawne czasy, którego przeznaczenia nie znam.
Powoli kończy się nasz spacer, widać wzniesienie kończące górkę i krawężniki coś wydzielające.
Blok betonowy, być może tymczasowe zakończenie torów, być może cokół kozła oporowego.
Widok w stronę z której przyszliśmy.
Tu kiedyś była hala remontowa, pełna wagonów, ludzi, marzeń, pragnień, nadziei, pozostał pusty smętny plac.
Wracamy, Piotrek zwraca mi uwagę na dwa słupy energetyczne, podobno stare, robię zdjęcie, jeśli tak jest za chwilę ich już nie będzie.
Ostatnie spojrzenie na pławiący się nasyp w zachodzącym słońcu i przechodzimy na stronę budynku stacyjnego.
Chwila odpoczynku i dalej w drogę choć to droga nie tak daleka.
Bocznica do Rolmaszu, na mapie poniżej zielonej literki A i na starym zdjęciu satelitarnym.
Ten spacer z powodu nikłych śladów w terenie zaczniemy od budynków dawnego Rolmaszu w punkcie C.
Jedna z bram na teren zakładu.
-
6
-
6
-
1
- Pokaż wszystkie
Idziemy w stronę stacji, torów brak, jest tylko miejsce po nich.
Wszystko na to wskazuje a Piotrek jako świadek naoczny istnienia tejże bocznicy potwierdza iż w płocie po lewej stronie była jeszcze jedna brama.
Cichy i pusty lasek, zmierzcha.
Coraz wyraźniejszy ślad po torowisku.
Widok w stronę stacji, jedyny zachowany fragment torów, Piotrek dojrzał na zakopanej szynie coś, po odkopaniu okazało się że jest to cecha, stara z polskiej huty, nie wiem jak on to dojrzał w gasnącym świetle.
W tle widać betonową podstawę słupa, tam biegł tor, punkt B
Szyna z cechą.
Tędy biegł prawdopodobnie tor który wchodził w okolicach betonowego płotu, pokazanego wcześniej.
Studzienka energetyczna pamiętam takie z młodości, czy teraz tez są takie nie wiem.
W tym miejscu na końcu "łąki" bocznica miała początek, punkt A.
Po tej stornie było kilka torów odstawczych, żeberko, nic nie pozostało, całkiem przyjemne takie odkrywanie przeszłości, jesteśmy jak taki Indiana Jones na miarę oczywiście naszych możliwości.
Pozostał na w tm miejscu jeszcze trójkąt nawrotny w okolicach wagonowni, oraz bocznica do "Energetyki" czyli miejsca gdzie prąd rozdzielają z grubszego na drobniejszy, jako zwiastun dwa zdjęcia trójkąta, do miejsca A doszliśmy na górce i bocznicy.
Dziękuję za uwagę i do następnego.
Wszystko na to wskazuje a Piotrek jako świadek naoczny istnienia tejże bocznicy potwierdza iż w płocie po lewej stronie była jeszcze jedna brama.
Cichy i pusty lasek, zmierzcha.
Coraz wyraźniejszy ślad po torowisku.
Widok w stronę stacji, jedyny zachowany fragment torów, Piotrek dojrzał na zakopanej szynie coś, po odkopaniu okazało się że jest to cecha, stara z polskiej huty, nie wiem jak on to dojrzał w gasnącym świetle.
W tle widać betonową podstawę słupa, tam biegł tor, punkt B
Szyna z cechą.
Tędy biegł prawdopodobnie tor który wchodził w okolicach betonowego płotu, pokazanego wcześniej.
Studzienka energetyczna pamiętam takie z młodości, czy teraz tez są takie nie wiem.
W tym miejscu na końcu "łąki" bocznica miała początek, punkt A.
Po tej stornie było kilka torów odstawczych, żeberko, nic nie pozostało, całkiem przyjemne takie odkrywanie przeszłości, jesteśmy jak taki Indiana Jones na miarę oczywiście naszych możliwości.
Pozostał na w tm miejscu jeszcze trójkąt nawrotny w okolicach wagonowni, oraz bocznica do "Energetyki" czyli miejsca gdzie prąd rozdzielają z grubszego na drobniejszy, jako zwiastun dwa zdjęcia trójkąta, do miejsca A doszliśmy na górce i bocznicy.
Dziękuję za uwagę i do następnego.
Wspomniany przez Pawła w poprzednim wpisie fundament nastawni, to rzeczywiście prawda, z tym, że to pozostałość po nastawni kierującej rucham na górce rozrządowej. Nastawnia wykonawcza ŁW1, znajdowała się troszkę na zachód i poniżej. Sytuację wyjaśni zdjęcie z wiosny 1998 roku, kiedy jeszcze widzewska nastawnia była czynna, ale górka już nie funkcjonowała.
Udało mi się jeszcze odnaleźć zdjęcie, które lepiej obrazuje usytuowanie omawianych budynków.
16. 05. 2004 r. Łódź Widzew
Udało mi się jeszcze odnaleźć zdjęcie, które lepiej obrazuje usytuowanie omawianych budynków.
16. 05. 2004 r. Łódź Widzew
Ostatnio edytowane:
-
9
-
3
- Pokaż wszystkie
Napisałem: "Co to jest i gdzie to jest? Nie jest to nastawnia, przy górce, /foto/ bo ta już nie istnieje a tej z postu w ogóle nie kojarzę"
Ta nastawnia z Twojego postu wygląda na coś zlokalizowanego bliżej zakładu naprawczego, ale czemu ona miałby tam służyć?
A nawiązując do nastawni ŁW1, to znajdowała się ona w lokalizacji (A). Obok w (B) znajdował się budynek manewrowych. Bardziej na wschód znajdował się przejazd z zaporami (C) (za mojej pamięci nieczynny i wiecznie zamknięty).
Ta nastawnia z Twojego postu wygląda na coś zlokalizowanego bliżej zakładu naprawczego, ale czemu ona miałby tam służyć?
A nawiązując do nastawni ŁW1, to znajdowała się ona w lokalizacji (A). Obok w (B) znajdował się budynek manewrowych. Bardziej na wschód znajdował się przejazd z zaporami (C) (za mojej pamięci nieczynny i wiecznie zamknięty).
Ostatnio edytowane:
Wszystko co napisałeś jest prawdą i dokładnie zlokalizowałeś to na mapce. Budynki A i B można zobaczyć na moich zdjęciach, zamieszczonych kilka postów wcześniej, ale przejazdu już nie zdążyłem uwiecznić.
Co do budynku z czerwonej cegły, to jest to chyba ostatni, historyczny budynek kompleksu dawnej parowozowni Janów, późniejszej wagonowni.
Co do jego przeznaczenia, to możemy tylko domniemywać, ale brak większych okien może wykluczać rolę nastawni, czy innego obiektu związanego z kierowaniem ruchem. Być może był to jakiś magazyn podręczny, może lampiarnia? Architektura wskazuje na pochodzenie wojenne, gdyż formą przypomina strażnice budowane w okresie okupacji.
17. 04. 2005 r. Łódź Janów
Co do budynku z czerwonej cegły, to jest to chyba ostatni, historyczny budynek kompleksu dawnej parowozowni Janów, późniejszej wagonowni.
Co do jego przeznaczenia, to możemy tylko domniemywać, ale brak większych okien może wykluczać rolę nastawni, czy innego obiektu związanego z kierowaniem ruchem. Być może był to jakiś magazyn podręczny, może lampiarnia? Architektura wskazuje na pochodzenie wojenne, gdyż formą przypomina strażnice budowane w okresie okupacji.
17. 04. 2005 r. Łódź Janów
- Status
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| Relacja Sieradzkie bocznice | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 50 |
Podobne wątki
-
SRelacja Sieradzkie bocznice
- Rozpoczęte przez Sebastian
- Odpowiedzi: 50