-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Łódzkie bocznice.
- Inicjator wątku Kpt. Nemo
- Data rozpoczęcia
- Status
Jeszcze jedna mapa tym razem z 1991 roku.
Miejsce "A" początek obu bocznic w okolicach kładki przez Al. Włókniarzy
Dwa zdjęcia z Fotopolski.
Oba w kierunku ulicy, nie byliśmy tam, bo nie zdążyliśmy, skoncentrowaliśmy się na przebiegu bocznic.
I jeszcze dwa, widok od ulicy na rozwidlenie torów i ukryty tor wzdłuż płotu zasieku węglowego na Kaliskiej.
Za punktem "A" tor przechodził przez ulicę i biegł do zakładów Poznańskiego, dziś jest tu parking i market Makro, drugi tor biegł nieomal równolegle do ulicy, dziś w jego śladzie jest skład materiałów budowlanych, w punkcie "B" przecinał ulicę, na zdjęciu wyjście toru, w tym miejscu dziś jest brama wjazdowa do wymienionego składu.
Jesteśmy przy strażnicy przejazdowej, punkt "C", metalowe elementy jakiegoś urządzenia być może zapór, oraz budynek za strażnicą, być może z epoki, a może bardziej współczesny.
Widać wokół ślady po działalności Homo Sapiens, coś tu będzie, ale co.
Wchodzimy do środka, wszystko wyprute, ściana i rzucik jak z dawnych lat budzi w nas wspomnienia dzieciństwa.
Tędy biegł jeden z torów.
Kozioł oporowy?
Dużo starych podkładów.
W jednym gwóźdź z 1956 roku, po chwili jest nasz.
Kilka szyn jako uchwyty dla podkładów, płot, zasiek?
Miejsce "A" początek obu bocznic w okolicach kładki przez Al. Włókniarzy
Dwa zdjęcia z Fotopolski.
Oba w kierunku ulicy, nie byliśmy tam, bo nie zdążyliśmy, skoncentrowaliśmy się na przebiegu bocznic.
I jeszcze dwa, widok od ulicy na rozwidlenie torów i ukryty tor wzdłuż płotu zasieku węglowego na Kaliskiej.
Za punktem "A" tor przechodził przez ulicę i biegł do zakładów Poznańskiego, dziś jest tu parking i market Makro, drugi tor biegł nieomal równolegle do ulicy, dziś w jego śladzie jest skład materiałów budowlanych, w punkcie "B" przecinał ulicę, na zdjęciu wyjście toru, w tym miejscu dziś jest brama wjazdowa do wymienionego składu.
Jesteśmy przy strażnicy przejazdowej, punkt "C", metalowe elementy jakiegoś urządzenia być może zapór, oraz budynek za strażnicą, być może z epoki, a może bardziej współczesny.
Widać wokół ślady po działalności Homo Sapiens, coś tu będzie, ale co.
Wchodzimy do środka, wszystko wyprute, ściana i rzucik jak z dawnych lat budzi w nas wspomnienia dzieciństwa.
Tędy biegł jeden z torów.
Kozioł oporowy?
Dużo starych podkładów.
W jednym gwóźdź z 1956 roku, po chwili jest nasz.
Kilka szyn jako uchwyty dla podkładów, płot, zasiek?
-
6
-
1
- Pokaż wszystkie
Samotna szyna.
Za załomem płotu znajdujemy bramę do CPN-u, oczywiście nas zaprasza, jakże by nie skorzystać, tu wchodził tor na jedną góra dwie cysterny, dzis jest bałagan, jak wszędzie zresztą.
Znajdujemy takie coś i ja nie wiem co to.
I takie roleczki drewniane.
Dalej w stronę ul.Kasprzaka plac jest już bardziej uporządkowany, w głębi widać bramę, która była dla nas sporym zaskoczeniem, na zdjęciach satelitarnych nie było jej.
Obok bramy słup, a na nim lampa, Piotrek już chciał wchodzić, ale przekonałem go że to nie jest dobry pomysł.
Brama zamknięta, punkt "E" wracamy albo kicamy przez płot, i jedno i drugie nie cieszy nas bardzo, po chwili udaje nam się otworzyć bramę i wyjść na ulicę Kasprzaka, tu tor przecinał ulicę.
Idziemy, nie ma dziś już żadnego śladu bo torach.
Pusto wszędzie, sklepy niby otwarte,ale nie ma ludzi, docieramy do budynków na tle których zrobione było zdjęcie parowozu Tkc-100 .
Na elewacji widać gdzie była linia okien.
Obok magazyn z więźba dachową z dawnych lat, dziś nikt się nie bawi w takie fikuśne wzorki.
Wychodzimy na ulice Legionów , opodal dawny gospodarz tego terenu i właściciel parowozu.
Idziemy w stronę ulicy Artyleryjskiej, ale o tym co znaleźliśmy w jutrzejszym odcinku.
Za załomem płotu znajdujemy bramę do CPN-u, oczywiście nas zaprasza, jakże by nie skorzystać, tu wchodził tor na jedną góra dwie cysterny, dzis jest bałagan, jak wszędzie zresztą.
Znajdujemy takie coś i ja nie wiem co to.
I takie roleczki drewniane.
Dalej w stronę ul.Kasprzaka plac jest już bardziej uporządkowany, w głębi widać bramę, która była dla nas sporym zaskoczeniem, na zdjęciach satelitarnych nie było jej.
Obok bramy słup, a na nim lampa, Piotrek już chciał wchodzić, ale przekonałem go że to nie jest dobry pomysł.
Brama zamknięta, punkt "E" wracamy albo kicamy przez płot, i jedno i drugie nie cieszy nas bardzo, po chwili udaje nam się otworzyć bramę i wyjść na ulicę Kasprzaka, tu tor przecinał ulicę.
Idziemy, nie ma dziś już żadnego śladu bo torach.
Pusto wszędzie, sklepy niby otwarte,ale nie ma ludzi, docieramy do budynków na tle których zrobione było zdjęcie parowozu Tkc-100 .
Na elewacji widać gdzie była linia okien.
Obok magazyn z więźba dachową z dawnych lat, dziś nikt się nie bawi w takie fikuśne wzorki.
Wychodzimy na ulice Legionów , opodal dawny gospodarz tego terenu i właściciel parowozu.
Idziemy w stronę ulicy Artyleryjskiej, ale o tym co znaleźliśmy w jutrzejszym odcinku.
-
7
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
Wchodzimy na ulicę Artyleryjską każda mapa pokazuje coś odrobinę innego, na rosyjskiej nie ma tej ulicy wcale, jeszcze raz mapka z 1991 i ta rosyjska, coby nie pomylić miejsc bo tu w niewielkiej odległości od siebie leżą obie bocznice.
Punkt G dochodzimy do budynku magazynowego wzdłuż którego biegł tor a w zasadzie dwa tory bocznicy CPN-u na którego końcu się łączyły i kończyły zapewne kozłem oporowym.
Na ulicy kostka bazaltowa takież same są krawężniki jako relikt minionych czasów, tor wchodził po prawej stronie, tam gdzie jest ta żółto brudna brama, nie ma tam nawet śladu po torach, a ciasne szczeliny nie pozwalają włożyć obiektywu i zrobić zdjęcia, stoją tylko samochody.
Na trawniku dwa słupki z szyn.
Za to po lewej stronie uszkodzona brama pozwala na wejście i choć nie ma tam kolejowych akcentów, wchodzimy, zaiste przygnębiający widok, ileż jeszcze w naszym mieście jest takich fabrycznych ruin, bez szansy na drugie życie.
Tu gdzie widać granice ceglanych murów i zielnego dachu przez gęste drzewa prześwituje komin dawnej piekarni, punkt "I"
I ruiny magazynów.
Duży budynek magazynowy przy miejscu oznaczonym punktem "H" widok na podwórko.
Po drugiej jego stronie biegł tor bocznicy do zakładów Poznańskiego.
Odrobinę uszkodzony płot, Piotrek się przecisnął, ja niestety nie zmieściłem się, potężniejszy jestem ździebko.
Mój kompan po drugiej stronie przy koźle oporowym.
Gdzie diabeł nie może tam "Chudy" się wciśnie.
Tak to wyglądało dawniej, ale nie tak bardzo, na zdjęciu z portalu Fotopolska.
Za płotem jakaś baza samochodowa, na której terenie leżały tory, niczego nie widać, za to w bramie dwie szyny jako jej słupki, niestety bardzo skorodowane.
Punkt X współczesna brama nie do końca będąca w miejscu starej, gdzie tor mijając magazyn wchodził na ten teren, położenie kozła na każdej mapie jest inne, brak rzetelnych materiałów bardzo utrudnia taką eksplorację zwłaszcza że pamięć już nie ta.
A za bramą tor, łagodnym łukiem odbijający w lewo.
Punkt G dochodzimy do budynku magazynowego wzdłuż którego biegł tor a w zasadzie dwa tory bocznicy CPN-u na którego końcu się łączyły i kończyły zapewne kozłem oporowym.
Na ulicy kostka bazaltowa takież same są krawężniki jako relikt minionych czasów, tor wchodził po prawej stronie, tam gdzie jest ta żółto brudna brama, nie ma tam nawet śladu po torach, a ciasne szczeliny nie pozwalają włożyć obiektywu i zrobić zdjęcia, stoją tylko samochody.
Na trawniku dwa słupki z szyn.
Za to po lewej stronie uszkodzona brama pozwala na wejście i choć nie ma tam kolejowych akcentów, wchodzimy, zaiste przygnębiający widok, ileż jeszcze w naszym mieście jest takich fabrycznych ruin, bez szansy na drugie życie.
Tu gdzie widać granice ceglanych murów i zielnego dachu przez gęste drzewa prześwituje komin dawnej piekarni, punkt "I"
I ruiny magazynów.
Duży budynek magazynowy przy miejscu oznaczonym punktem "H" widok na podwórko.
Po drugiej jego stronie biegł tor bocznicy do zakładów Poznańskiego.
Odrobinę uszkodzony płot, Piotrek się przecisnął, ja niestety nie zmieściłem się, potężniejszy jestem ździebko.
Mój kompan po drugiej stronie przy koźle oporowym.
Gdzie diabeł nie może tam "Chudy" się wciśnie.
Tak to wyglądało dawniej, ale nie tak bardzo, na zdjęciu z portalu Fotopolska.
Za płotem jakaś baza samochodowa, na której terenie leżały tory, niczego nie widać, za to w bramie dwie szyny jako jej słupki, niestety bardzo skorodowane.
Punkt X współczesna brama nie do końca będąca w miejscu starej, gdzie tor mijając magazyn wchodził na ten teren, położenie kozła na każdej mapie jest inne, brak rzetelnych materiałów bardzo utrudnia taką eksplorację zwłaszcza że pamięć już nie ta.
A za bramą tor, łagodnym łukiem odbijający w lewo.
Załączniki
-
6
-
3
- Pokaż wszystkie
Tak ten tor wyglądał z góry, niestety nie udało na się do niego dostać, być może niedostatecznie się staraliśmy, wszystko ogrodzone, podzielone na klitki, działeczki, uwielbiamy się zamykać na "swoim".
Wracamy na Legionów z podwórka które jest terenem prywatnym jak głosi tabliczka dochodzimy do budynku magazynowego wzdłuż którego biegł tor, magazyn już nieczynny, kilka klimatów modelarskich dla miłośników starych budowli.
Dawne wrota.
Na tym zdjęciu widać jak bardzo po usunięciu torów podniesiono poziom gruntu.
Zatrzymuje nas płot z blachy.
Po drugiej stronie magazynu w płocie dwie szyny, całkowicie zamurowane, ale widać slady korozji w okolicy stopki tak daleko posunietej iż wydaję się że ktoś podciął szynę, cech nie widać.
W drodze powrotnej spotykamy właściciela lub dozorcę, spokojnie wręcz żartobliwie tłumaczymy czego szukamy udają że nie widzieliśmy tabliczki, ha ha i w drogę, z następnego podwórka docieramy do magazynu po drugiej stronie płotu z blachy.
Są ślady bramy wjazdowej i szyn użytych na słupy, oraz ślady na murze sąsiedniej posesji, świadczące o istnieniu zakładu produkcyjnego lub magazynu.
Pochyły "las" i kawałek Piotrka.
Artefakt p-poż, dla młodocianych uchwyt do gaśnicy.
Koniec podwórka.
Zbliżenie na kratę w oknie.
Na tym podwórku musiał być kozioł oporowy, niestety nie ma śladu, a może się mylimy i był wcześniej, trudno jednoznacznie coś stwierdzić.
Trochę jesteśmy z Piotrkiem sfiksowani, zaczynamy nawet robić zdjęcia cech na cegłach, tu dwie dla miłośników wspomnianych.
Wracamy na Legionów z podwórka które jest terenem prywatnym jak głosi tabliczka dochodzimy do budynku magazynowego wzdłuż którego biegł tor, magazyn już nieczynny, kilka klimatów modelarskich dla miłośników starych budowli.
Dawne wrota.
Na tym zdjęciu widać jak bardzo po usunięciu torów podniesiono poziom gruntu.
Zatrzymuje nas płot z blachy.
Po drugiej stronie magazynu w płocie dwie szyny, całkowicie zamurowane, ale widać slady korozji w okolicy stopki tak daleko posunietej iż wydaję się że ktoś podciął szynę, cech nie widać.
W drodze powrotnej spotykamy właściciela lub dozorcę, spokojnie wręcz żartobliwie tłumaczymy czego szukamy udają że nie widzieliśmy tabliczki, ha ha i w drogę, z następnego podwórka docieramy do magazynu po drugiej stronie płotu z blachy.
Są ślady bramy wjazdowej i szyn użytych na słupy, oraz ślady na murze sąsiedniej posesji, świadczące o istnieniu zakładu produkcyjnego lub magazynu.
Pochyły "las" i kawałek Piotrka.
Artefakt p-poż, dla młodocianych uchwyt do gaśnicy.
Koniec podwórka.
Zbliżenie na kratę w oknie.
Na tym podwórku musiał być kozioł oporowy, niestety nie ma śladu, a może się mylimy i był wcześniej, trudno jednoznacznie coś stwierdzić.
Trochę jesteśmy z Piotrkiem sfiksowani, zaczynamy nawet robić zdjęcia cech na cegłach
, tu dwie dla miłośników wspomnianych.
-
7
-
4
- Pokaż wszystkie
Skręcamy w ulicę Św.Jerzego, zaglądamy na podwórka, ot taki nasz łódzki koloryt, budynki, wysypiska śmieci, przemieszczająca się flora i fauna, twarze sine od jagodówki.
Wnęka w kamienicy niegdyś brama, dziś tajemniczy twór, i dwie szyny jedna na zewnątrz, druga w środku.
Opowieść jak można być na manowce wyobraźni zwiedzionym, kamienica, a raczej połączenie kamienicy i magazynu, a moze magazyn zaadaptowany częściowo na mieszkania, podwórko długie kończy się terenem prywatnym, no i dobrze tyko dlaczego taki bałagan, podnieione rury ciepłownicze, była droga czy tor?
Dziwne ukształtowanie terenu podwórka, prawie jak skrajnia, droga czy tor ?
No ale jeśli tor to skąd i dokąd ?
Brak nam wiedzy, na dawnych zdjęciach też tu nic nie ma, tam gdzie isksy tam doszliśmy.
Wracamy, znajdujemy akcent dla Kolegi Mikota, lampa, drut, misio i ankra. pejzaż miejski początek dwudziestego pierwszego wieku.
Jedyny na co dzień widoczny fragment bocznicy do zakładów Poznańskiego.
Punkt numer jeden.
Dalej nie poszliśmy, nie wiem dlaczego, może zmęczyła nas wędrówka, a może mamy pewność że tam już tylko śmierć i nicość.
Kilka zdjęć w tym pokazywane już możecie zobaczyć tu: https://fotopolska.eu/Stacja_kolejowa_Lodz_Kaliska_Bocznica_zakladow_Poznanskiego
Wracamy na Kaliską, jeszcze dwa łódzkie klimaty, tak wiem w innych miastach tez są , ale te są nasze.
Za chwilę, kilka fotek z Kaliskiej w przededniu rewolucyjnych zmian, oraz krótkie podsumowanie.
Wnęka w kamienicy niegdyś brama, dziś tajemniczy twór, i dwie szyny jedna na zewnątrz, druga w środku.
Opowieść jak można być na manowce wyobraźni zwiedzionym, kamienica, a raczej połączenie kamienicy i magazynu, a moze magazyn zaadaptowany częściowo na mieszkania, podwórko długie kończy się terenem prywatnym, no i dobrze tyko dlaczego taki bałagan, podnieione rury ciepłownicze, była droga czy tor?
Dziwne ukształtowanie terenu podwórka, prawie jak skrajnia, droga czy tor ?
No ale jeśli tor to skąd i dokąd ?
Brak nam wiedzy, na dawnych zdjęciach też tu nic nie ma, tam gdzie isksy tam doszliśmy.
Wracamy, znajdujemy akcent dla Kolegi Mikota, lampa, drut, misio i ankra. pejzaż miejski początek dwudziestego pierwszego wieku.
Jedyny na co dzień widoczny fragment bocznicy do zakładów Poznańskiego.
Punkt numer jeden.
Dalej nie poszliśmy, nie wiem dlaczego, może zmęczyła nas wędrówka, a może mamy pewność że tam już tylko śmierć i nicość.
Kilka zdjęć w tym pokazywane już możecie zobaczyć tu: https://fotopolska.eu/Stacja_kolejowa_Lodz_Kaliska_Bocznica_zakladow_Poznanskiego
Wracamy na Kaliską, jeszcze dwa łódzkie klimaty, tak wiem w innych miastach tez są , ale te są nasze.
Za chwilę, kilka fotek z Kaliskiej w przededniu rewolucyjnych zmian, oraz krótkie podsumowanie.
-
7
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Na Kaliskiej rewolucja, wszystko co stare znika, sygnalizatory, wiaty, drzewa, widać idzie nowe, idziemy od ul.Konstantynowskiej po terenie kolejowym, jakże by inaczej.
Niebawem pancerna pięść koparki zakończy nierówny pojedynek magazynów i budynkó kolejowych z przemijaniem, szkoda co będą oglądać przyszłe pokolenia.
Na magazynie widać oryginalne deskowanie w przeszłości.
Następna cegłocecha.
Symbioza nowego ze starym.
EP07-435
Jest tak cicho i pusto, aż nieprzyjemnie, nikt na nas nie zwraca uwagi, dawniej już by tu był patrol SOK-u, dziś
Piotrek łazi po torach sprawdzając cechy na słupach-szynach, a ja patrzę na pociąg stojący na tym torze czy nie rusza przypadkiem.
Może to budynek wagi, nie to coś innego.
Zwrotniki, na torach opodal nigdy nie wykończonego wiaduktu, jeden z cechą producenta, ale to w innym miejscu.
Zawsze wiedziałem że kolej jest magiczna, ale żeby czekać na pociąg ŁKA do stacji Widzew , a pojechać TLK przez Widzew i to z takim opóźnieniem, cuda tylko na Kaliskim.
Przyjechał, pojechał, ja wysiadłem na Chojnach, Piotrek na Widzewie, na zakończenie tego pięknego dnia ET22-1055
Dziękuje Ci Piotrze z całego serca że tą ostatnią podróż szlakiem śladów po łódzkich bocznicach odbyłeś razem ze mną, nie wiesz ile to dla mnie znaczy.
Nieomal cztery lata temu 16 kwietnia założyłem ten wątek, mówiąc szczerze nie wiedziałem co mnie czeka i czy uda mi się to co sobie zaplanowałem, zwłaszcza że nikt nie zna tak mnie jak ja sam, wiem czego mogę się spodziewać, cóż udało się, z małymi wyjątkami i miejscami gdzie mnie nie wpuścili, przeszedłem wszystkie łódzkie bocznice, wyjątkiem jest np.bocznica do poczty na Kaliskiej, ale już zanika, poza tym tereny wokół są prywatne, trochę już mam dość proszenia i tłumaczenia po co, dla czego itd.
Moje zdjęcia nie były tak artystyczne jak niektórych, spojrzenie nie tak ostre i przewidujące, coś co z początku traktowałem jak zabawę, przerodziło się w manię, zdobywanie wiedzy, ślęczenie nad mapą, obłęd, żabcia to podsumowała tak "nie mówisz ciągle o modelach jak dawniej, ale gdzie nie pojedziemy wszystko ci się kojarzy z bocznicami, albo cechami, Grupcio trochę jesteś czaśnięty" no pewnie tak, myślę że przeszedłem około stu kilometrów, może mniej, może więcej,ale czy to jest istotne, wiele z nich zobaczyłem zdaje się w ostatniej chwili, a i tak trudno nie zgodzić się z Piotrkiem gdy wczoraj powiedział, "Dwadzieścia lat wcześniej i moglibyśmy być tytanami wiadomości o łódzkich bocznicach" tak ma rację, ale czasu się nie cofnie.
Smutni mi, zawsze gdy coś się kończy, ale czas płynie nieubłaganie.
Dziękuję nielicznemu, ale wiernemu gronu miłośników, moich opowieści, za uwagę, cenne uwagi i wytrwałość, dzięki Wam także powstawał ten wątek, było dla kogo chodzić i pisać.
Myślę że za jakiś tydzień poproszę o zamknięcie wątku.
Niebawem pancerna pięść koparki zakończy nierówny pojedynek magazynów i budynkó kolejowych z przemijaniem, szkoda co będą oglądać przyszłe pokolenia.
Na magazynie widać oryginalne deskowanie w przeszłości.
Następna cegłocecha.
Symbioza nowego ze starym.
EP07-435
Jest tak cicho i pusto, aż nieprzyjemnie, nikt na nas nie zwraca uwagi, dawniej już by tu był patrol SOK-u, dziś
Piotrek łazi po torach sprawdzając cechy na słupach-szynach, a ja patrzę na pociąg stojący na tym torze czy nie rusza przypadkiem.
Może to budynek wagi, nie to coś innego.
Zwrotniki, na torach opodal nigdy nie wykończonego wiaduktu, jeden z cechą producenta, ale to w innym miejscu.
Zawsze wiedziałem że kolej jest magiczna, ale żeby czekać na pociąg ŁKA do stacji Widzew , a pojechać TLK przez Widzew i to z takim opóźnieniem, cuda tylko na Kaliskim.
Przyjechał, pojechał, ja wysiadłem na Chojnach, Piotrek na Widzewie, na zakończenie tego pięknego dnia ET22-1055
Dziękuje Ci Piotrze z całego serca że tą ostatnią podróż szlakiem śladów po łódzkich bocznicach odbyłeś razem ze mną, nie wiesz ile to dla mnie znaczy.
Nieomal cztery lata temu 16 kwietnia założyłem ten wątek, mówiąc szczerze nie wiedziałem co mnie czeka i czy uda mi się to co sobie zaplanowałem, zwłaszcza że nikt nie zna tak mnie jak ja sam, wiem czego mogę się spodziewać, cóż udało się, z małymi wyjątkami i miejscami gdzie mnie nie wpuścili, przeszedłem wszystkie łódzkie bocznice, wyjątkiem jest np.bocznica do poczty na Kaliskiej, ale już zanika, poza tym tereny wokół są prywatne, trochę już mam dość proszenia i tłumaczenia po co, dla czego itd.
Moje zdjęcia nie były tak artystyczne jak niektórych, spojrzenie nie tak ostre i przewidujące, coś co z początku traktowałem jak zabawę, przerodziło się w manię, zdobywanie wiedzy, ślęczenie nad mapą, obłęd, żabcia to podsumowała tak "nie mówisz ciągle o modelach jak dawniej, ale gdzie nie pojedziemy wszystko ci się kojarzy z bocznicami, albo cechami, Grupcio trochę jesteś czaśnięty" no pewnie tak, myślę że przeszedłem około stu kilometrów, może mniej, może więcej,ale czy to jest istotne, wiele z nich zobaczyłem zdaje się w ostatniej chwili, a i tak trudno nie zgodzić się z Piotrkiem gdy wczoraj powiedział, "Dwadzieścia lat wcześniej i moglibyśmy być tytanami wiadomości o łódzkich bocznicach" tak ma rację, ale czasu się nie cofnie.
Smutni mi, zawsze gdy coś się kończy, ale czas płynie nieubłaganie.
Dziękuję nielicznemu, ale wiernemu gronu miłośników, moich opowieści, za uwagę, cenne uwagi i wytrwałość, dzięki Wam także powstawał ten wątek, było dla kogo chodzić i pisać.
Myślę że za jakiś tydzień poproszę o zamknięcie wątku.
-
9
-
8
- Pokaż wszystkie
Wspaniała relacja! Chylę czoła.
Ale jeszcze pozwolę sobie wtrącić... Na tej mapie z 1940 zaznaczono jeszcze dwie bocznice. Górna jakby do Monopolu Tytoniowego, a dolna jakby do obecnej Wytwórni. Śladów obu szukać zapewne próżno
źródło: http://maps.mapywig.org/m/German_ma..._sheets/KDR_100K_41-29_Litzmannstadt_1940.jpg
A tu wydaje mi się, że widzę przebiegi
źródło: https://stareplanymiast.pl/PM/LODZ/ZL1942-45/
Ale jeszcze pozwolę sobie wtrącić... Na tej mapie z 1940 zaznaczono jeszcze dwie bocznice. Górna jakby do Monopolu Tytoniowego, a dolna jakby do obecnej Wytwórni. Śladów obu szukać zapewne próżno
źródło: http://maps.mapywig.org/m/German_ma..._sheets/KDR_100K_41-29_Litzmannstadt_1940.jpg
A tu wydaje mi się, że widzę przebiegi
źródło: https://stareplanymiast.pl/PM/LODZ/ZL1942-45/
Prośba do Kolegów z Łodzi penetrujących łódzkie bocznice, otóż swego czasu parowozownia Łódź Kaliska, a dokładnie zasiek węglowy posiadał dźwig portalowy i zasobnik lejowy firmy MFD (Maschinenfabrik Deutschland) właśnie dwu, czy cztero-lejowy? Moja prośba, to jak by było to możliwe, sprawdzić ślady mocowania tego zasobnika w gruncie - dokładnie jakie są odległości po między fundamentami odciętych podpór tego zasobnika.
Dla ułatwienia szukania miejsca cytuję reprodukcję wklejoną kiedyś tu na forum
![]()
zdjęcie Tomasza Roszaka z "Szlakiem łódzkiej kolei"
Dla ułatwienia szukania miejsca cytuję reprodukcję wklejoną kiedyś tu na forum
zdjęcie Tomasza Roszaka z "Szlakiem łódzkiej kolei"
Ostatnio modyfikowane przez moderatora:
Do dziś zachowały się w Polsce tylko dwa żurawie portalowe, takie same jak ten ,który był w MD Łódż Kaliska , a wykonano je w http://www.utecht.de/bahn/MFD/index.htm
Natomiast wszystkie urządzenia zasobnikowe MFD w kilku naszych lokomotywowniach zostały zezłomowane.
Natomiast wszystkie urządzenia zasobnikowe MFD w kilku naszych lokomotywowniach zostały zezłomowane.
Prośba do Kolegów z Łodzi penetrujących łódzkie bocznice , otóż swego czasu parowozownia Łódź Kaliska a dokładnie zasiek węglowy posiadał dźwig portalowy i zasobnik lejowy ( firmy MFD Dortmund ) właśnie dwu czy cztero-lejowy ?, moja prośba, to jak by było to możliwe sprawdzić ślady mocowania tego zasobnika w gruncie-dokładnie jakie są odległości po między fundamentami odciętych podpór tego zasobnika.
-dla ułatwienia szukania miejsca cytuję reprodukcję wklejoną kiedyś tu na forum
![]()
zdjęcie Tomasza Roszaka z "Szlakiem łódzkiej kolei"
-dla ułatwienia szukania miejsca cytuję reprodukcję wklejoną kiedyś tu na forum
zdjęcie Tomasza Roszaka z "Szlakiem łódzkiej kolei"
Na ortofotomapie z 1978 coś widać - rozjaśniłem nieco okolice dźwigu i zasobnika (materiał oczywiście z Geoportalu):
A to ujęcie z kwietnia 2018 roku:
A to ujęcie z kwietnia 2018 roku:
-
1
-
3
- Pokaż wszystkie
Nie sądzę, aby w przeciągu minionych dwóch lat, coś tam się zmieniło!
http://forum.modelarstwo.info/threa...pawła-kolejowe-peregrynacje.32705/post-719076
Za to na pewno z powodu budowy tunelu, niebawem się zmieni!
http://forum.modelarstwo.info/threa...pawła-kolejowe-peregrynacje.32705/post-719076
Za to na pewno z powodu budowy tunelu, niebawem się zmieni!
Zaintrygowałeś mnie, a w zasadzie zachęciłeś do małych poszukiwań, znalazłem blog pewnej Pani, podaję do niego link, zawarte w nim informacje trochę wyjaśniają Twoją tezę a trochę nie.
Może kiedyś o ile coś pozostanie i zaraza pozwoli na swobodniejsze poruszanie się po mieście, i tam zajrzę, choć nie będzie już o tym relacji w tym wątku.
http://ot-foto.blogspot.com/2015/02/pierwsze-polskie-transformatory-i.html
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
- Status
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| Relacja Sieradzkie bocznice | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 50 |
Podobne wątki
-
SRelacja Sieradzkie bocznice
- Rozpoczęte przez Sebastian
- Odpowiedzi: 50