ZNTK Mini

[Misiek]

No jest jakby różnica nawet w oglądzie optycznym na obrazku ;-)

 

[t_domagalski]

...Pomysł jest taki aby zamocować blaszki - do pomalowania na czarno a następnie w otwory montażowe wkleić zbiorniki. Czarny kolor zamaskuje obudowę silnika i da - jak sądzę - leszy efekt wizualny.

Pomysł dobry. Tylko mała rada - przytnij te blaszki zgodnie z zielonymi liniami, a będą one bardziej przypominały dolną część stojaka kotła. Przy okazji nie będa blokowały tylnej osi tocznej.

 

[Andrzej Harassek]

Dodatkowo do obudowy można dodać ... no właśnie nie wiem co to jest (braki w wiedzy podstawowej ?) - ale można zobaczyć na zdjęciu:

W poprzednim moim wpisie pominąłem tę dość istotną sprawę. To "coś", to rama, w której jest zamontowane łożysko wahacza (jarzma) rozrządu (stawidła). Nie wiem, czy ma to jakąś specjalną nazwę, więc nazwę to "ramą jarzma". Ten element występuje we wszystkich parowozach ze stawidłem Heusingera i w prawie wszystkich modelach takich lokomotyw. Jest on również w nowym opracowaniu modelu BR03 Märklina w wielkości Z, co widać na zdjęciach kolegi @Zdrada69. Rama jest nieco cofnięta w stosunku do krawędzi otuliny (po jej ucięciu) i jej imitację można zrobić, ale tylko w wypadku użycia oryginalnego, uproszczonego podwozia. Jeżeli kolega Zdrada69 zdecyduje się użyć podwozia od nowej wersji, należy tę dodatkową imitację usunąć. Zgadzam się też z kolegą @t_domagalski, iż te blaszki w tylnej części parowozu należałoby przyciąć, nie powinny one zasłaniać koła ostatniej osi wiązanej.

Do ilustracji tego wszystkiego wykorzystałem znane zdjęcie Pm3-7 autorstwa p. Chudzikiewicza (tak jest ono podpisane w internecie), którego użył też kolega @Zdrada69. Warto przy tym zwrócić uwagę na to, że ten konkretny parowóz miał jeszcze zachowane pionowe wsporniki zdemontowanych blach otuliny kół napędzanych, które zaznaczyłem kolorem wiśniowym. W modelu tego nie ma, podobnie, jak większość innych parowozów Pm3, więc ich odtwarzanie jest zbędne. Należałoby natomiast odtworzyć przednią część ostoi parowozu wraz z czołownicą i zderzakami (zaznaczona na niebiesko), bo w obu modelach imitacje czołownicy i zderzaków są częścią obudowy kotła, a nie elementem podwozia. Widać to dobrze na zdjęciach modeli. Na zdjęciu zaznaczyłem na czerwono przeciwwagi na kołach - widać inne położenie na kole pierwszej osi, wynikające z tego, że jest ona napędzana wewnętrznym cylindrem. Ze zdjęć modeli wynika, że w obu wersjach, starej i nowej, przeciwwagi są umieszczone tak samo na wszystkich kołach, czyli tak, jak to jest w parowozach 2-cylindrowych, a więc w zasadzie nieprawidłowo dla Br 03.10/Pm3, ale dobrze dla BR 03-0-2/Pm2. W modelu wielkości Z tę sprawę można (faktycznie trzeba) pominąć i zostawić, jak jest. Na zielono zaznaczona jest rama wahacza stawidła, o której napisałem wyżej.

Na zdjęciu modelu zaznaczyłem elementy, które należałoby poprawić; nie pokazałem tylko czołownicy, którą też należałoby dorobić.

 

[Zdrada69]

Nowy wypust Marklina to klasa sama w sobie Miałem w rękach BR55 i byłem nią zachwycony Nowe podwozie do Pm'ki robi swoje

Decyzja podjęta - zarówno wygląd jak i głównie właściwości jezdne zadecydowały - podwozie nowe, obudowa "po przejściach" na moim warsztacie.

@t_domagalski - dziękuję za oczywista podpowiedź - coś mi nie grało w wyglądzie (oczywiście po pomalowaniu na czarno byłoby trochę lepiej ale nadal słabo) - blaszki do podcięcia.

@Andrzej Harassek - "rama jarzma" ewidentnie przy nowym podwoziu do usunięcia - to ona zresztą powodowała, że model nie do końca osiadł prawidłowo na podwoziu, które ten element posiada odwzorowany i jeden blokował się trochę o drugi. Po tych korektach wygląda to tak - moim zdaniem całkiem już dobrze. Dodatkowo testy ruchowe potwierdziły sprawność układu, nic się nie blokuje.

Pozostaje dorobienie czołownicy ze zderzakami i reflektorami - tu widzę dwie opcje konstrukcyjne - osadzenie na wózku - na co jest miejsce aby to stabilnie zrobić:

lub alternatywnie podwieszenie pod nadwozie. Za tym drugim przemawia ucieczka od nienaturalnego efektu skręcania czołownicy na zakrętach ale wydaje mi się, że całość będzie mniej stabilna - trudniej to chyba będzie będzie dobrze osadzić.

Kolejna sprawą będzie tender. Na zdjęciach widać dwie opcje - albo ze zdjętymi dolnymi elementami osłony aerodynamicznej albo z całkowicie zdemontowanymi - klasycznym "kanciakiem". Przychylam się do tej pierwszej opcji - czyli usunięcia dolnej części otuliny. Nie wykluczam nadbudowania podwyższenia skrzyni węglowej w miejsce zasuwy aerodynamicznej - bo one też za długo się raczej nie utrzymały. No i pewnie na boku drabina - jak na jednym ze zdjęć.

 

[Andrzej Harassek]

Po tych korektach wygląda to tak - moim zdaniem całkiem już dobrze.

Nieźle, ale mam wrażenie, że ciągle obudowa jest trochę za wysoko, zwłaszcza z przodu - przód otuliny powinien być niżej w stosunku do cylindrów, co widać na zdjęciach oryginałów. Pytanie, czy da się to w modelu osiągnąć?

Za tym drugim przemawia ucieczka od nienaturalnego efektu skręcania czołownicy na zakrętach ale wydaje mi się, że całość będzie mniej stabilna

Nie bardzo rozumiem, dlaczego miałoby być mniej stabilnie, ale nie widziałem modelu na żywo. A czy nie da się w jakiś sposób przymocować czołownicy do ramy podwozia? Jeżeli nie (bo np. przeszkadzałaby przy wychylaniu się wózka na łukach), to chyba jednak lepiej podwiesić do budy.

Przychylam się do tej pierwszej opcji - czyli usunięcia dolnej części otuliny. Nie wykluczam nadbudowania podwyższenia skrzyni węglowej w miejsce zasuwy aerodynamicznej

Tak byłoby najlepiej, ale wtedy trzeba odwzorować wózki tendra, a oryginalny model ich chyba nie ma - i znowu, pewnie można wziąć podwozie tendra nowszej wersji modelu.

 

[Zdrada69]

Nie bardzo rozumiem, dlaczego miałoby być mniej stabilnie, ale nie widziałem modelu na żywo. A czy nie da się w jakiś sposób przymocować czołownicy do ramy podwozia? Jeżeli nie (bo np. przeszkadzałaby przy wychylaniu się wózka na łukach), to chyba jednak lepiej podwiesić do budy.

Tak byłoby najlepiej, ale wtedy trzeba odwzorować wózki tendra, a oryginalny model ich chyba nie ma - i znowu, pewnie można wziąć podwozie tendra nowszej wersji modelu.

Faktycznie czołownicę uda się zamontować do ramy podwozia.
Z tendrem dokładnie tak będę musiał zrobić - ten z oryginalnego modelu nie ma wózków.

 

[Zdrada69]

Tendry po rozmontowaniu:

Tender z osłoną pozbawiony fartuchów dolnych i posadowiony na podwoziu od tendra klasycznego:

Prace nad tendrem:

A- skrzynia węglowa pozbawiona dwóch przednich pokryw
B- przygotowanie płytki z której powstaną nadstawki do skrzyni węglowej
C- czołownica wraz z konstrukcją do zamontowania na ramie podwozia. Wykonane ręcznie z plastikowych profili i płytek

Plastikowy wózek, choć sprężyny już pomalowane kolorem czarno-olejowym:

I po "brudzingu":

 

[Zdrada69]

Tender dostał kalki, węgiel, drabinki ... Chyba skończony - no może jeszcze powinien dostać trochę patyny ?

Czołownica ze zderzakami i małymi światłami zamontowana na podwoziu - musiało być kilka podejść, żeby dobrze to zamontować:

 

[Andrzej Harassek]

Widzę, że jednak oliwkowa... Ale tabliczki z ostrzeżeniem przed wysokim napięciem chyba zbędne, w latach 1950. kiedy lokomotywy miały jeszcze małe reflektory, jeszcze ich raczej nie stosowano. Również białe bandaże na kołach są chyba przesadą, nie widziałem żadnego zdjęcia z czasów eksploatacji Pm3, na którym byłoby widać, że obręcze kół są jaśniejsze, niż reszta koła. Czołownica wyszła dobrze, tylko te zderzaki jakieś takie chude...

 

[Zdrada69]

Widzę, że jednak oliwkowa... Ale tabliczki z ostrzeżeniem przed wysokim napięciem chyba zbędne, w latach 1950. kiedy lokomotywy miały jeszcze małe reflektory, jeszcze ich raczej nie stosowano. Również białe bandaże na kołach są chyba przesadą, nie widziałem żadnego zdjęcia z czasów eksploatacji Pm3, na którym byłoby widać, że obręcze kół są jaśniejsze, niż reszta koła. Czołownica wyszła dobrze, tylko te zderzaki jakieś takie chude...

Oznakowania vs. reflektory. Tu wychodzi moja niewiedza - kiedy +/- zaczęły pojawiać się te tabliczki ? W jakim okresie wymieniano reflektory ? Może gdzieś to jest opisane na Forum ale nie potrafię znaleźć. To tak dla mojej ogólnej wiedzy.

Pewnym punktem odniesienia było obok zdjęć modeli - zdjęcie zaprezentowane w linku poniżej (tabliczka ostrzeżenia jest widoczna na budce maszynisty). Jest opisane na 1961 rok ale ... w co tu wierzyć - w artykule w Świecie Kolei 8/2001 jak autor wskazany jest J. Szeliga a to z internetu - no właśnie - kolekcja T. Galka - to oczywiście niekoniecznie autor zdjęcia. Samo zdjęcie też chyba jest skanem z jakiejś publikacji.

http://www.locomotives.com.pl/Express Steam Locomotives/Pm3_5.htm

Białe bandaże - tu trochę wzorowałem się na zdjęciach modeli i na forum i wycinance - ale oczywiście nie musi to być prawda, że były białe. Zastanawiam się - pewnie da się zmyć...

Zderzaki - niestety takie miałem Marklina - już zostaną.

Poskładana lokomotywa - myślę, że w przednie okno jeszcze wprawię szybę z Clear-fixa.

No i całość - góra chyba jeszcze musi być pobrudzona

 

[Andrzej Harassek]

Zdjęcie Pm3-2, o którym tu mówimy, jest, o ile dobrze wiem, autorstwa Jerzego Szeligi. Zdjęcie zostało wykonane w ramach dokumentowania pojazdów trakcyjnych PKP przez ówczesne COBiRTK (później CNTK, obecnie IK). Negatyw zdjęcia był w archiwach COBiRTK, co się z nim dzieje dzisiaj, nie wiem. Zdjęcie to jest dość dobrze znane, było wielokrotnie wykorzystywane w różnych oficjalnych publikacjach i książkach, jest m.in. w ostatnim, trzecim wydaniu książki J. Fijałkowskiego i W. Kowalewskiego "Charakterystyki normalnotorowych pojazdów trakcyjnych", WKiŁ 1970. Co to jest "Collection T.Galka" i kto to jest T. Galka nie mam zielonego pojęcia. Ja też mam dużą odbitkę tego i innych zdjęć z tej serii, ale nigdy nie ośmieliłbym się publikować go z opisem "Z kolekcji A.H.".

Reflektory niemieckiego typu były wymieniane na polskie (starszego typu, nie "wiadra". czy "garnki", z wbudowanymi czerwonymi światłami) w latach 1950. W latach 1960. parowozy już raczej nie miały starych, niemieckich lamp. Tabliczki ostrzegawcze zaczęto montować na początku lat 1960. Pytanie, na jakie lata ma być stylizowany ten model? I jeszcze jedno: parowozy Pm3 nie miały chyba zamontowanych urządzeń SHP, a pozostałości niemieckiego Indusi (z wyglądu bardzo podobne do SHP) były z pewnością dawno zdemontowane. Na żadnym zdjęciu Pm3 nie widziałem urządzeń SHP między ostatnią osią wiązaną, a osią toczną pod budką, ale zdjęć prawej strony parowozu jest bardzo mało. Również na omawianym zdjęciu Pm3-2 nie widać SHP.

 

[Zdrada69]

@Andrzej Harassek rozumiem, że chodzi o wskazany element:

 

[Andrzej Harassek]

Jeśli ma Kolega na myśli SHP, to tak, to ten element. Wprawdzie jest to imitacja niemieckiego urządzenia Indusi, ale z wyglądu jest to bardzo podobne do naszego SHP, które zresztą było wzorowane na systemie niemieckim (żeby użyć bardzo dyplomatycznego języka).

 

[Zdrada69]

W międzyczasie powstało kilka węglarek Linz w różnych malowaniach czasowych. Wykonane są z zestawów Freudenreich Feintechniek - normalnie niedostępnych ale udało się kupić kilka wtedy kiedy wagony wyszły na rynek w malowaniu niemieckim. Zastanawiam się tylko jaki dać ładunek - nie chciałbym powtarzać węgla. Nie wiem czy pojazdy jakieś to sensowne rozwiązanie - czy czołowe burty pozwalały na taki transport ?

Jeśli ma Kolega na myśli SHP, to tak, to ten element. Wprawdzie jest to imitacja niemieckiego urządzenia Indusi, ale z wyglądu jest to bardzo podobne do naszego SHP, które zresztą było wzorowane na systemie niemieckim (żeby użyć bardzo dyplomatycznego języka).

No to jeszcze będzie amputacja ...

 

[pado]

Zrób drewno Też wygląda malowniczo

 

[Maciek Wójcik]

Paweł! Dzięki, że prezentując swoje prace zachęciłeś mnie do pracy nad moją średnio udaną chłodnią w Z Będzie co robić na lekcjach

 

[Zdrada69]

Jakiś czas temu na mój warsztat trafił pierwszy raz tramwaj w skali Z. Kolega poprosił mnie o spolszczenie tramwaju budowy wojennej pochodzącego z niemieckiej manufaktury Hoedl. Model jaki do mnie dotarł to wagon solówka podobny do będącego obecnie w ofercie modelu:

https://www.hoedl-linie8.de/index.php?seite=produktauswahl&kategorie=4&produkt=420

W stosunku do powyższego różnił się: malowaniem (kremowo-czerwone), pantografem oraz odlanymi na dachu prostokątnymi elementami na umieszczenie numeru linii.

Referencyjnym oryginałem był tramwaj z Gdańska:

Ostatecznie kolega był zmuszony był wagon sprzedać i po pewnym czasie wrócił on do mnie. Myślę, że warto pokazać co się działo z tym tramwajem...

Tak prezentowała się oryginalna buda (blachy fototrawione) z dachem (odlew z metalu):

Z dachu zostały usunięte prostokątne elementy na numer linii a sam dach zyskał inny odcień:

 

[Maciek Wójcik]

Trzy centymetry gdańskiego cuda...

 

[Zdrada69]

Tramwaj można trochę podrasować... Na początek poprawa wyglądu reflektorów - oryginalny model ma po prostu dziurę w blaszce od spodu podklejona i pomalowaną na biało:

Reflektory a w zasadzie ich obudowy powstaną z kawałka rurki mosiężnej odpowiednio dociętej i pomalowanej:

Reflektor w środku pomalowany jest na srebrno i wypełniony Clearfixem a zderzak pomalowany na czarno.

 

[Zdrada69]

Kolejne drobne elementy:

Kierunkowskazy z pręcika plastikowego:

Zestaw blaszek (łebki śrub do modeli pojazdów militarnych w różnych skalach i o różnych średnicach) - do wykorzystania jako okragłe tablice z numerem linii na dachu

I efekt poskładania: