-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja ZKMK on tour
- Inicjator wątku Gerson
- Data rozpoczęcia
Obiecane zdjęcia cysterny USTC - UNRRA.
Cenne znalezisko
. Jeszcze cenniejsze biorąc pod uwagę, że pomimo upływu ponad 70 lat, na cysternie zachowały się w całkiem niezłym stanie oryginalne napisy.
9837 US. GALS.
USA 17439
Ślady po taśmie mocującej cysternę.
Pozostałości napisów z boku cysterny.
Trochę informacji o tych cysternach można było znaleźć tutaj:
http://forum.modelarstwo.info/threads/czy-taki-wagon-jeździł-w-pkp.11706/
Po dłuższej przerwie związanej z oględzinami tej cysterny ruszyliśmy dalej. Widok w kierunku Wyszogóry. Browar po lewej. Agencja Rezerw Materiałowych na wprost. Ikea Industrie (i dawny tartak) po prawej.
Co ciekawe każda z tych firm posiadała własną bocznicę. Browar miał ją poprowadzoną wzdłuż ogrodzenia na zewnątrz zakładu. Cysterny tankowano więc poza browarem. Ciekawe ile alkoholu wyparowywało podczas takiej operacji.
Wjazd do dawnego tartaku. Po prawej kierunek Resko Południowe. Betonowy murek to pozostałość starego ogrodzenia, czy też krawędź peronowa? Przejrzę zdjęcia z ostatniego przejazdu Ganza na tej linii. Może będzie widać coś więcej.
Szersza perspektywa.
Widok w kierunku Wyszogrodu. Po prawej Agencja Rezerw Materiałowych. Dalszą wędrówkę sobie odpuściliśmy, bo przed nami pozostał jeszcze szmat drogi i kilka miejsc do zwiedzenia, a czas niestety nieubłaganie płynął. Wjazd do niej zlokalizujemy i obejrzymy może kiedyś przy kolejnej wyprawie w te rejony.
C.d.n.
Cenne znalezisko
. Jeszcze cenniejsze biorąc pod uwagę, że pomimo upływu ponad 70 lat, na cysternie zachowały się w całkiem niezłym stanie oryginalne napisy.
9837 US. GALS.
USA 17439
Ślady po taśmie mocującej cysternę.
Pozostałości napisów z boku cysterny.
Trochę informacji o tych cysternach można było znaleźć tutaj:
http://forum.modelarstwo.info/threads/czy-taki-wagon-jeździł-w-pkp.11706/
Po dłuższej przerwie związanej z oględzinami tej cysterny ruszyliśmy dalej. Widok w kierunku Wyszogóry. Browar po lewej. Agencja Rezerw Materiałowych na wprost. Ikea Industrie (i dawny tartak) po prawej.
Co ciekawe każda z tych firm posiadała własną bocznicę. Browar miał ją poprowadzoną wzdłuż ogrodzenia na zewnątrz zakładu. Cysterny tankowano więc poza browarem. Ciekawe ile alkoholu wyparowywało podczas takiej operacji
.Wjazd do dawnego tartaku. Po prawej kierunek Resko Południowe. Betonowy murek to pozostałość starego ogrodzenia, czy też krawędź peronowa? Przejrzę zdjęcia z ostatniego przejazdu Ganza na tej linii. Może będzie widać coś więcej.
Szersza perspektywa.
Widok w kierunku Wyszogrodu. Po prawej Agencja Rezerw Materiałowych. Dalszą wędrówkę sobie odpuściliśmy, bo przed nami pozostał jeszcze szmat drogi i kilka miejsc do zwiedzenia, a czas niestety nieubłaganie płynął. Wjazd do niej zlokalizujemy i obejrzymy może kiedyś przy kolejnej wyprawie w te rejony.
C.d.n.
-
7
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Lecimy dalej. Wróciliśmy na 420-tkę. Kolejnym punktem miał być przystanek Maćkowo. Dokonaliśmy eksploracji w terenie.
Peter mam złą wiadomość - nie w tym miejscu co trzeba.
Obrazuje to poniższa mapa.
Do pomiarów wykorzystałem mapę: https://geoportal.gov.pl oraz odległości między stacjami znajdujące się na stronie https://www.bazakolejowa.pl .
My obejrzeliśmy starotorze w punkcie (27) natomiast wg wyliczeń Maćkowo powinno się znajdować bliżej Reska. Zmyliła nas stara droga do Sosnowa oraz ślady po starym przejeździe kolejowym. No cóż - trochę nam nie poszło.
Widok w kierunku Reska. Nadal leży tłuczeń.
Kolejne znalezisko - porcelanki.
Widok w kierunku Reska.
Wspomniany przejazd kolejowy.
Widok w kierunku Worowa.
(28)
Obiecany wiadukt w pobliżu skrzyżowania drogi nr 152 z drogą do Sosnowa i Łagiewnik. W lewo Resko, w prawo Worowo. Na wprost Sosnowo.
Już kiedyś go miałem okazję obejrzeć. Bardzo mi się podoba.
Ciekawe czemu zrobili podwójny łuk ceglany?
Widok w kierunku Łagiewnik.W lewo Worowo, w prawo Resko.
Starotorze. Widok z wiaduktu w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa.
Widok z wiaduktu na drogę nr 152. Na wprost Sosnowo.
(29)
Kolejnym punktem naszej wyprawy była stacja Starogard Łobeski. Widok od strony peronów. Resko w lewo, Worowo w prawo.
Na stacji zachowały się elementy starej infrastruktury.
Droga do stacji. Budynek dworcowy znajduje się z tyłu.
Peter mam złą wiadomość - nie w tym miejscu co trzeba
.Obrazuje to poniższa mapa.
Do pomiarów wykorzystałem mapę: https://geoportal.gov.pl oraz odległości między stacjami znajdujące się na stronie https://www.bazakolejowa.pl .
My obejrzeliśmy starotorze w punkcie (27) natomiast wg wyliczeń Maćkowo powinno się znajdować bliżej Reska. Zmyliła nas stara droga do Sosnowa oraz ślady po starym przejeździe kolejowym. No cóż - trochę nam nie poszło.
Widok w kierunku Reska. Nadal leży tłuczeń.
Kolejne znalezisko - porcelanki.
Widok w kierunku Reska.
Wspomniany przejazd kolejowy.
Widok w kierunku Worowa.
(28)
Obiecany wiadukt w pobliżu skrzyżowania drogi nr 152 z drogą do Sosnowa i Łagiewnik. W lewo Resko, w prawo Worowo. Na wprost Sosnowo.
Już kiedyś go miałem okazję obejrzeć. Bardzo mi się podoba.
Ciekawe czemu zrobili podwójny łuk ceglany?
Widok w kierunku Łagiewnik.W lewo Worowo, w prawo Resko.
Starotorze. Widok z wiaduktu w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa.
Widok z wiaduktu na drogę nr 152. Na wprost Sosnowo.
(29)
Kolejnym punktem naszej wyprawy była stacja Starogard Łobeski. Widok od strony peronów. Resko w lewo, Worowo w prawo.
Na stacji zachowały się elementy starej infrastruktury.
Droga do stacji. Budynek dworcowy znajduje się z tyłu.
Ostatnio edytowane:
-
5
-
2
- Pokaż wszystkie
Powoli zbliżamy się do końca naszej wycieczki.
(30)
Ze Starogardu ruszyliśmy do Przemysławia, gdzie znaleźliśmy "brata bliźniaka" wiaduktu opisanego chwilę wcześniej.
W lewo Worowo, w prawo Resko.
Widok z drugiej strony.
Widok z wiaduktu w stronę Reska.
Widok w kierunku Worowa. Ktoś powycinał krzaki na wiadukcie.
Niby "brat bliźniak" a jednak odkryliśmy na jego sklepieniu ciekawostkę, której ten drugi wiadukt nie ma.
Na tynku w kształcie cegieł wyryte zostały różne daty. Tutaj 22.10.35
7.11.16
11.11.13
22.10.35
29.10.35
29.10.35
4.11.16
xx.11.16
11.11.15
Mam nadzieję, że zasnęliście. Pozwoliłem sobie zaprezentować wszystkie zachowane daty "dla potomnych" gdyż stwierdziłem, że biorąc pod uwagę brak remontów tego obiektu część z nich może za jakiś czas się wykruszyć.
Co one mogą oznaczać i po co ktoś zadał sobie tyle trudu, żeby je na tym wiadukcie umieścić? Może to są lata w których wykonywano naprawy tego obiektu? Ma ktoś jakiś inny pomysł?
Teraz dopiero zauważyłem. Ten wiadukt jest o jeden rząd kamieni niższy od tego drugiego.
C.d.n.
(30)
Ze Starogardu ruszyliśmy do Przemysławia, gdzie znaleźliśmy "brata bliźniaka" wiaduktu opisanego chwilę wcześniej.
W lewo Worowo, w prawo Resko.
Widok z drugiej strony.
Widok z wiaduktu w stronę Reska.
Widok w kierunku Worowa. Ktoś powycinał krzaki na wiadukcie.
Niby "brat bliźniak" a jednak odkryliśmy na jego sklepieniu ciekawostkę, której ten drugi wiadukt nie ma.
Na tynku w kształcie cegieł wyryte zostały różne daty. Tutaj 22.10.35
7.11.16
11.11.13
22.10.35
29.10.35
29.10.35
4.11.16
xx.11.16
11.11.15
Mam nadzieję, że zasnęliście
. Pozwoliłem sobie zaprezentować wszystkie zachowane daty "dla potomnych" gdyż stwierdziłem, że biorąc pod uwagę brak remontów tego obiektu część z nich może za jakiś czas się wykruszyć.Co one mogą oznaczać i po co ktoś zadał sobie tyle trudu, żeby je na tym wiadukcie umieścić? Może to są lata w których wykonywano naprawy tego obiektu? Ma ktoś jakiś inny pomysł?
Teraz dopiero zauważyłem. Ten wiadukt jest o jeden rząd kamieni niższy od tego drugiego.
C.d.n.
Ostatnio edytowane:
-
7
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
Nie zasypia się przy tak ciekawej relacji ze stron w które pewnie nigdy się nie zajrzy.
ze stron w które pewnie nigdy się nie zajrzy.-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Małe uzupełnienie do stacji Starogard Łobeski (29). Zapomniałem o zdjęciu od frontu.
Płyniemy dalej - do brzegu.
(31)
Przejazd kolejowy w Przemysławiu. W lewo Resko, w prawo Worowo.
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa. Po prawej dawne obiekty kolejowe.
Droga do dworca. Niestety budynek dworcowy nie dotrwał do naszych czasów. Za chwilę zaprezentuję w innych okolicznościach.
(32)
Po krótkiej wizycie w Przemysławiu pojechaliśmy do Bełcznej. Tu spotkała nas kolejna niespodzianka. Przejazd kolejowy jest nadal oznakowany.
Tory znajdują się wyłącznie w drodze. Musimy mieć się na baczności, żeby jakiś zbłąkany pociąg nas nie zaskoczył.
Peter oczywiście w pierwszej kolejności zabrał się za poszukiwanie cech. Jego skuteczność poraża, znowu coś znalazł.
Bochumer Verein für Bergbau und Gußstahlfabrikation czyli Bochumskie Stowarzyszenie Górnictwa i Staliwa.
B.V.C. Bochum 1888 X
Krupp 1894
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa. Po prawej dawne zabudowania kolejowe.
W lewo Worowo, w prawo Resko.
Takiego zastosowania podkładów kolejowych nie widziałem.
Droga do stacji. Co ciekawe, pewnie w celu minimalizacji kosztów wykorzystano taki sam projekt stacji i jej otoczenia jak w Przemysławiu.
Budynki oczywiście zostały współcześnie trochę przebudowane, ale całość układu pozostała nie zmieniona.
Płyniemy dalej - do brzegu
.(31)
Przejazd kolejowy w Przemysławiu. W lewo Resko, w prawo Worowo.
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa. Po prawej dawne obiekty kolejowe.
Droga do dworca. Niestety budynek dworcowy nie dotrwał do naszych czasów. Za chwilę zaprezentuję w innych okolicznościach.
(32)
Po krótkiej wizycie w Przemysławiu pojechaliśmy do Bełcznej. Tu spotkała nas kolejna niespodzianka. Przejazd kolejowy jest nadal oznakowany.
Tory znajdują się wyłącznie w drodze. Musimy mieć się na baczności, żeby jakiś zbłąkany pociąg nas nie zaskoczył
.
Peter oczywiście w pierwszej kolejności zabrał się za poszukiwanie cech. Jego skuteczność poraża, znowu coś znalazł
.
Bochumer Verein für Bergbau und Gußstahlfabrikation czyli Bochumskie Stowarzyszenie Górnictwa i Staliwa.
B.V.C. Bochum 1888 X
Krupp 1894
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa. Po prawej dawne zabudowania kolejowe.
W lewo Worowo, w prawo Resko.
Takiego zastosowania podkładów kolejowych nie widziałem
.
Droga do stacji. Co ciekawe, pewnie w celu minimalizacji kosztów wykorzystano taki sam projekt stacji i jej otoczenia jak w Przemysławiu.
Budynki oczywiście zostały współcześnie trochę przebudowane, ale całość układu pozostała nie zmieniona.
-
1
-
6
- Pokaż wszystkie
Dworzec w Bełcznej. Zakładam biorąc pod uwagę układ budynków dodatkowych, że taki sam budynek stał w Przemysławiu.
Rampa
Widok w kierunku Worowa.
(33)
Kolejnym punktem wycieczki był Poradz. Niestety nic praktycznie się tutaj nie zachowało. Przejazd kolejowy.
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa.
Znowu PLK zapomniała po sobie posprzątać.
(34)
W końcu dotarliśmy do końca wycieczki - Worowa. Droga do stacji. Dworzec znajduje się za nami po prawej.
Dworzec. Widok od frontu.
Kolejna cecha. Szału nie ma. Ciekawe, czy za np. 20 lat też tak będę uważał.
Budynek mieszkalny po pożarze. Sam budynek bardzo ciekawy, ładnie prezentowałby się na makiecie.
Toalety.
Kolejowy klimacik.
Widok w kierunku Stargardu.
Rampa
Widok w kierunku Worowa.
(33)
Kolejnym punktem wycieczki był Poradz. Niestety nic praktycznie się tutaj nie zachowało. Przejazd kolejowy.
Widok w kierunku Reska.
Widok w kierunku Worowa.
Znowu PLK zapomniała po sobie posprzątać.
(34)
W końcu dotarliśmy do końca wycieczki - Worowa. Droga do stacji. Dworzec znajduje się za nami po prawej.
Dworzec. Widok od frontu.
Kolejna cecha. Szału nie ma. Ciekawe, czy za np. 20 lat też tak będę uważał
.
Budynek mieszkalny po pożarze. Sam budynek bardzo ciekawy, ładnie prezentowałby się na makiecie.
Toalety.
Kolejowy klimacik.
Widok w kierunku Stargardu.
-
1
-
6
- Pokaż wszystkie
Widok w kierunku Stargardu.
Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej (w prawo) i Koszalina (w lewo).
Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.
Widok na dworzec od strony peronów.
Tor 1 po modernizacji. Cechy współczesne.
Kolejną i ostatnią już ciekawostkę znaleźliśmy na torze 3 przy peronie 1. Praktyczny poradnik, jak wygląda szyna po doraźnej naprawie.
Po pokonaniu ponad 60km i 8 godzinach w ten oto sposób dotarliśmy do końca naszej eskapady. Pozostało nam już tylko wrócić do domów, co jak widać udało nam się (bo skleciłem te kilka postów). Wróciliśmy zadowoleni, ale pozostał pewien niedosyt (o tym za chwilę).
Z tego miejsca wielkie podziękowania dla Petera, który jak zwykle stanął na wysokości zadania i na hasło "jedziemy?" bez wahania odpowiedział "przecież wiesz...". Podziękowania również dla wszystkich osób, które aktywnie włączyły się do redagowania i opiniowania tego tematu, jak również dla pozostałych czytelników, którzy dzielnie dotrwali do końca tej mojej opowieści.
Ale poszło wazeliny.
Do zobaczenia przy kolejnych naszych wyprawach...
Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej (w prawo) i Koszalina (w lewo).
Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.
Widok na dworzec od strony peronów.
Tor 1 po modernizacji. Cechy współczesne.
Kolejną i ostatnią już ciekawostkę znaleźliśmy na torze 3 przy peronie 1. Praktyczny poradnik, jak wygląda szyna po doraźnej naprawie.
Po pokonaniu ponad 60km i 8 godzinach w ten oto sposób dotarliśmy do końca naszej eskapady. Pozostało nam już tylko wrócić do domów, co jak widać udało nam się (bo skleciłem te kilka postów
). Wróciliśmy zadowoleni, ale pozostał pewien niedosyt (o tym za chwilę).Z tego miejsca wielkie podziękowania dla Petera, który jak zwykle stanął na wysokości zadania i na hasło "jedziemy?" bez wahania odpowiedział "przecież wiesz..."
. Podziękowania również dla wszystkich osób, które aktywnie włączyły się do redagowania i opiniowania tego tematu, jak również dla pozostałych czytelników, którzy dzielnie dotrwali do końca tej mojej opowieści.Ale poszło wazeliny
.Do zobaczenia przy kolejnych naszych wyprawach...
Obiecany epilog.
Wyprawa okazała się całkiem udana. Udało nam się przejechać śladem całej linii 420. Sfotografowaliśmy dużo obiektów kolejowych, kilka cech oraz co najważniejsze znaleźliśmy cysternę UNNRA. Czy wrócimy jeszcze na tę linię? Już dziś mogę powiedzieć, że tak. Zorganizowanie spontanicznej wyprawy z dnia na dzień jest fajne, lecz niestety posiada też swoje minusy. Zasadniczym jest brak czasu na dokładne zapoznanie się z linią. Uświadomiłem to sobie przygotowując materiały do powyższej relacji.
Niestety daliśmy z Peterem d**y w jednym miejscu. Ponadto podczas obróbki materiałów znalazłem miejsca, które uważam, że powinniśmy jeszcze spenetrować. O tym poniżej. Może zachęci to osoby z tych rejonów do wybrania się na wycieczkę i udokumentowanie tych miejsc.
Zaznaczyłem je na poniższej mapie na czerwono.
Legenda:
niebieski - linia 420
błękitny - linia wąskotorowa Golczewo Wąskotorowe - Śniatowo
(35)
Golczewo - kierunek Wysoka Kamieńska. Analizując mapę znalazłem ślad starotorza dawnej linii wąskotorowej do Śniatowa. W tym miejscu linia wąskotorowa przecinała się z linią normalnotorową. Zakładam, że mógł tam być wybudowany wiadukt podobnie jak to mam miejsce na skrzyżowaniu linii 420 z linią wąskotorową do Gryfic znajdującym się po drugiej stronie stacji w Golczewie.
(36)
Most nad Niemicą, na linii 420 oraz przyczółki mostu linii wąskotorowej, biegnącej równolegle do tej linii.
(37)
Pozostałości przystanku Barnisławice (o ile coś z niego zostało) znajdujący się gdzieś między Golczewem Pomorskim, a Unibórzem.
(38)
Brama wjazdowa do Agencji Rezerw Materiałowych w Resku. Właściwie to może warto byłoby wybrać się na eksplorację całej linii Wyszogóra - Resko Północne.
(39)
Zlokalizować miejsce dawnego przystanku Maćkowo.
(40)
Tutaj daliśmy z Peterem ciała na całego - kolejny most na Redze. I to jaki...
Źródło: https://www.bazakolejowa.pl/ Autor: Mariusz Szypura
(41)
Łącznica omijająca stację Worowo i pozwalająca na bezpośredni przejazd z Koszalina do Płot.
I to by było na tyle, w ramach uzupełnienia naszej relacji.
Do następnego razu.
KONIEC
Wyprawa okazała się całkiem udana. Udało nam się przejechać śladem całej linii 420. Sfotografowaliśmy dużo obiektów kolejowych, kilka cech oraz co najważniejsze znaleźliśmy cysternę UNNRA. Czy wrócimy jeszcze na tę linię? Już dziś mogę powiedzieć, że tak. Zorganizowanie spontanicznej wyprawy z dnia na dzień jest fajne, lecz niestety posiada też swoje minusy. Zasadniczym jest brak czasu na dokładne zapoznanie się z linią. Uświadomiłem to sobie przygotowując materiały do powyższej relacji.
Niestety daliśmy z Peterem d**y w jednym miejscu. Ponadto podczas obróbki materiałów znalazłem miejsca, które uważam, że powinniśmy jeszcze spenetrować. O tym poniżej. Może zachęci to osoby z tych rejonów do wybrania się na wycieczkę i udokumentowanie tych miejsc.
Zaznaczyłem je na poniższej mapie na czerwono.
Legenda:
niebieski - linia 420
błękitny - linia wąskotorowa Golczewo Wąskotorowe - Śniatowo
(35)
Golczewo - kierunek Wysoka Kamieńska. Analizując mapę znalazłem ślad starotorza dawnej linii wąskotorowej do Śniatowa. W tym miejscu linia wąskotorowa przecinała się z linią normalnotorową. Zakładam, że mógł tam być wybudowany wiadukt podobnie jak to mam miejsce na skrzyżowaniu linii 420 z linią wąskotorową do Gryfic znajdującym się po drugiej stronie stacji w Golczewie.
(36)
Most nad Niemicą, na linii 420 oraz przyczółki mostu linii wąskotorowej, biegnącej równolegle do tej linii.
(37)
Pozostałości przystanku Barnisławice (o ile coś z niego zostało) znajdujący się gdzieś między Golczewem Pomorskim, a Unibórzem.
(38)
Brama wjazdowa do Agencji Rezerw Materiałowych w Resku. Właściwie to może warto byłoby wybrać się na eksplorację całej linii Wyszogóra - Resko Północne.
(39)
Zlokalizować miejsce dawnego przystanku Maćkowo.
(40)
Tutaj daliśmy z Peterem ciała na całego - kolejny most na Redze. I to jaki...
Źródło: https://www.bazakolejowa.pl/ Autor: Mariusz Szypura
(41)
Łącznica omijająca stację Worowo i pozwalająca na bezpośredni przejazd z Koszalina do Płot.
I to by było na tyle, w ramach uzupełnienia naszej relacji.
Do następnego razu.
KONIEC
-
9
-
2
-
2
- Pokaż wszystkie
Mniej obostrzeń związanych z Covid-19 oraz piękny majowy weekend nastroił nas na kolejną wyprawę. Dylemat był jeden, a mianowicie gdzie jedziemy - wracamy na 410-tkę, czy też ruszamy na 411-tkę? Decyzja zapadła dwa dni przed wyjazdem - ruszamy na 411, następnie przeskakujemy na fragment 410, gdzie docieramy do 430 i wracamy 422. Trochę się tego nazbierało. Takie małe Tour de Zachodniopomorskie
.
Tym razem zebrała się większa grupa: Ja, Drucik, Waldi, Peter, Tydział, Sakorius oraz Marlenka.
W dniu wyjazdu okazało się, że niestety Peter nie da rady - zatrzymały go obowiązki służbowe. No cóż przesądny nie jestem, ale 13 wyjazd... Peter miał pecha.
Wystartowaliśmy na dwa samochody. Wyprawę rozpoczęliśmy od Stargardu Osiedle i z premedytacją ominęliśmy Stargard (pomimo, że ostatnio dużo się tam dzieje).
Przystanek zarośnięty. Widok w kierunku Stargardu Kluczewo.
Trochę się semafor przekrzywił
. Widok w kierunku Stargardu.
Przystanek graniczy z Przedsiębiorstwem Napraw Infrastruktury.
Powoli zbliżamy się do nastawni. Przystanek i nastawnia? Dokładnie tak, ale o tym za chwilę.
"Świeży" podkład kolejowy.
Budynek nastawni.
Widok w kierunku Stargardu.
Pouszkadzane podkłady betonowe. Coś się kiedyś wykoleiło i narobiło szkód.
Po tym nadal jeżdżą pociągi towarowe.
SHP
Dlaczego przystanek posiada nastawnię? Teoretycznie jest bez sensu. W tym przypadku może niekoniecznie.
Gdzieś kiedyś wyczytałem (niestety nie pamiętam gdzie), że w tym miejscu znajdowała się łącznica pozwalająca na przejazd z linii 411 na linię 351 w kierunku Poznania z pominięciem Stargardu. Stojąca na tym przystanku przy jednotorowej linii nastawnia zdaje się to potwierdzać.
Ukształtowanie terenu również. Pas zieleni rozdziela osiedle na dwie części.
Legenda:
1. Przystanek Stargard Osiedle
2. Zakład Naprawy Infrastruktury
3. Budynek nastawni (w szarym kwadracie)
czerwone linie - linie 411 i 351
szara linia - przebieg łącznicy.
C.d.n.
-
3
-
4
- Pokaż wszystkie