Sygnał o którym piszesz został wprowadzony do stosowania po tragedii pod Szczekocinami. Więc w 1975 r. nie mógł istnieć w ins.E1.
Myślę, że kolega Bolesław 102 pomylił istnienie sygnału Pc 2 z zakresem jego stosowania. Jak już koledzy pisali, sam sygnał istniał od dawna. Już w przepisach sygnalizacji z 1925 roku był opisany sposób oznaczenia pociągu jadącego torem niewłaściwym linii dwutorowej: dwa światła na czole pociągu: białe po prawej i czerwone po lewej stronie (patrząc w kierunku jazdy). Sygnał należało stosować zawsze przy jeździe po torze niewłaściwym szlaku dwutorowego. Dopiero w przepisach E 1 z 1969 roku, które weszły w życie 1 października 1970 roku, wprowadzono zapis o stosowaniu sygnału Pc 2 przy jeździe po torze niewłaściwym nieprzystosowanym do jazdy dwukierunkowej. Podobny zapis istniał w E 1 z 1975 roku (szara książeczka, o której wspomniał kolega
@robertkroma i w kolejnych E 1 aż do katastrofy pod Szczekocinami, kiedy to rozporządzeniem powrócono do dawnej zasady, że sygnał Pc 2 stosuje się zawsze przy jeździe po torze (teraz) w kierunku przeciwnym do zasadniczego. Zasada ta została następnie uwzględniona w kolejnym wydaniu instrukcji sygnalizacji (obecnie Ie-1).
Przy okazji, jako ciekawostkę podam, że w żadnych z przepisów E 1 nie było mowy o górnym białym świetle na czole pociągu, zawsze jest mowa tylko o
dwóch światłach (Pc 1 - dwa białe, Pc 2 - jedno białe i jedno czerwone). Dopiero w E 1 z 1975 roku jest zapis mówiący o dwóch lub trzech światłach na czole pociągu.