Zacznę od „fpdks” - nie mam pojęcia co to jest, ani skąd się wzięło . Tym razem pisałem online i automatyczna korektura coś sobie wymyśliła, a ja tego nie zauważyłem. Miało być „...dopuszczalne dla danych linii...”.
Ponieważ Heavy Pacific na tych liniach nie były używane (jak napisałem), jednoznaczna odpowiedź nie jest możliwa. Ponadto należy zwrócić uwagę, że takie lokomotywy mogły być sprzężone z różnymi tendrami (także różnymi 6 - osiowymi). Ponieważ jednak sam tender (model) ma kształt i długość identyczną z modelem Heavy Pacific linii Southern, można przyjąć jego wartości. A te wyglądały następująco :
- węgiel 14,5 tony;
- woda 53 m3.
Obawiam się, że z tym sformułowaniem nie jestem w stanie się zgodzić.
Podstawowe wyjaśnienie znaczenia słowa „konstrukcja” w/g słownika języka polskiego brzmi:
konstrukcja
1. «sposób, w jaki połączone są elementy tworzące jakąś całość»
Oczywiście sama konstrukcja ma wpływ na pojemność tendra, albowiem jego ciężar własny + dopuszczalne obciążenie osi limitują wielkość zapasów.
I tak , powołując się na opisane wcześniej parowozy serii BR50 (tender skrzyniowy) oraz BR52 (tender beczkowy), dla których obowiązywało to samo ograniczenie obciążenia osi (15 ton) otrzymamy następujące wartości:
- tender 2’2’T26 (BR50) 8t i 26 m3
- tender 2’2’T30 (BR52) 10t i 30 m3
Ale już tender lokomotywy BR44, dla której obowiązywało inne ograniczenie nacisku osi (20 ton) miał tender skrzyniowy o zasadniczo takiej samej konstrukcji i tym samym rozstawie osi, jak tender BR50, mógł przewozić do 10 ton węgla i 34 m3 wody.
Tak więc konstrukcja ma wpływ, ale wpływ ma także dopuszczalne obciążenie osi (finalnie wpływające na wielkość i .... konstrukcję tendra).
Kolejnym elementem jest naturalnie dopuszczalna długość całego zestawu lokomotywa / tender. Często bywała ograniczana dostępnymi obrotnicami - spotkaliśmy się już z takim ograniczeniem np. przy opisie szwajcarskiej lokomotywy C5/6 ( w kolekcji na 5). Tutaj konstrukcja tendra jest również wynikiem określonych ograniczeń, a nie samoistną przyczyną limitowania zapasów.
Ponieważ pytanie dotyczyło zarówno paliwa (węgla) jak i wody, znaczenie mają też wzajemne relacje tych wielkości (więcej węgla, czy wody ?).
Na te relacje wpływ może mieć choćby wspomniana przeze mnie możliwość pobierania wody podczas jazdy. Jak łatwo z już przytoczonych przykładów wywnioskować, relacja masy węgla do masy wody to (w dużym przybliżeniu) ok. 1:3.
Przykład tendra lokomotywy J3a linii New York Central, gdzie standardowym był proces pobierania wody podczas jazdy, wskazuje relacje 1:1,6, czyli znacznie odbiegającą od typowej.
Na cytowane wzajemne relacje zapasów węgla i wody może też wpływać jakość stosowanego paliwa. Im niższa wartość energetyczna, tym więcej
potrzebujemy paliwa do odparowania określonej ilości wody. Może być więc konieczne dla zapewnienia określonego zasięgu zwiększenie jego ilości.
Reasumując - konstrukcja tendra, a także jego wielkość, to wynikowa wielu czynników (spośród których tylko niektóre wymieniłem).
Jako wynikowa nie jest przyczyną, ale skutkiem istnienia określonych uwarunkowań, czy też wręcz indywidualnych preferencji danych linii.
domyślam się, że koledze Janowi chodziło konkretnie o tendry tych dwóch lokomotyw, omawianych wyżej, tzn. tej na historycznym zdjęciu i tej, której model kolega Beobachter pokazał
- węgiel 14,5 tony;
- woda 53 m3.
Pojemność tendra zależy wyłącznie od konstrukcji tendra,
Podstawowe wyjaśnienie znaczenia słowa „konstrukcja” w/g słownika języka polskiego brzmi:
konstrukcja
1. «sposób, w jaki połączone są elementy tworzące jakąś całość»
Oczywiście sama konstrukcja ma wpływ na pojemność tendra, albowiem jego ciężar własny + dopuszczalne obciążenie osi limitują wielkość zapasów.
I tak , powołując się na opisane wcześniej parowozy serii BR50 (tender skrzyniowy) oraz BR52 (tender beczkowy), dla których obowiązywało to samo ograniczenie obciążenia osi (15 ton) otrzymamy następujące wartości:
- tender 2’2’T26 (BR50) 8t i 26 m3
- tender 2’2’T30 (BR52) 10t i 30 m3
Ale już tender lokomotywy BR44, dla której obowiązywało inne ograniczenie nacisku osi (20 ton) miał tender skrzyniowy o zasadniczo takiej samej konstrukcji i tym samym rozstawie osi, jak tender BR50, mógł przewozić do 10 ton węgla i 34 m3 wody.
Tak więc konstrukcja ma wpływ, ale wpływ ma także dopuszczalne obciążenie osi (finalnie wpływające na wielkość i .... konstrukcję tendra).
Kolejnym elementem jest naturalnie dopuszczalna długość całego zestawu lokomotywa / tender. Często bywała ograniczana dostępnymi obrotnicami - spotkaliśmy się już z takim ograniczeniem np. przy opisie szwajcarskiej lokomotywy C5/6 ( w kolekcji na 5). Tutaj konstrukcja tendra jest również wynikiem określonych ograniczeń, a nie samoistną przyczyną limitowania zapasów.
Ponieważ pytanie dotyczyło zarówno paliwa (węgla) jak i wody, znaczenie mają też wzajemne relacje tych wielkości (więcej węgla, czy wody ?).
Na te relacje wpływ może mieć choćby wspomniana przeze mnie możliwość pobierania wody podczas jazdy. Jak łatwo z już przytoczonych przykładów wywnioskować, relacja masy węgla do masy wody to (w dużym przybliżeniu) ok. 1:3.
Przykład tendra lokomotywy J3a linii New York Central, gdzie standardowym był proces pobierania wody podczas jazdy, wskazuje relacje 1:1,6, czyli znacznie odbiegającą od typowej.
Na cytowane wzajemne relacje zapasów węgla i wody może też wpływać jakość stosowanego paliwa. Im niższa wartość energetyczna, tym więcej
potrzebujemy paliwa do odparowania określonej ilości wody. Może być więc konieczne dla zapewnienia określonego zasięgu zwiększenie jego ilości.
Reasumując - konstrukcja tendra, a także jego wielkość, to wynikowa wielu czynników (spośród których tylko niektóre wymieniłem).
Jako wynikowa nie jest przyczyną, ale skutkiem istnienia określonych uwarunkowań, czy też wręcz indywidualnych preferencji danych linii.
- 1
- 2
- Pokaż wszystkie