-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja Kolej u mnie
- Inicjator wątku grek
- Data rozpoczęcia
Lekko odkopię wpis, żeby "zabić" ciekawość Kolegi
. EP05 pojechała dwukrotnie na BWE do/z Rzepina, ponieważ jedna para kończy/zaczyna tutaj bieg. I nie ze względu na strajki, chociaż takowe też były w tych dniach, ale po stronie niemieckiej trwają prace remontowe na jedym z mostów i pozostałe pociągi z Polski mają uruchomioną komunikację zastępczą z Frankfurtu nad Odrą do Berlina. A kolejna okazja do spotkania EP05 w Poznaniu ma być 3 czerwca, kiedy to razem z SU42 pociągnie Pirata do Kołobrzegu.
. EP05 pojechała dwukrotnie na BWE do/z Rzepina, ponieważ jedna para kończy/zaczyna tutaj bieg. I nie ze względu na strajki, chociaż takowe też były w tych dniach, ale po stronie niemieckiej trwają prace remontowe na jedym z mostów i pozostałe pociągi z Polski mają uruchomioną komunikację zastępczą z Frankfurtu nad Odrą do Berlina. A kolejna okazja do spotkania EP05 w Poznaniu ma być 3 czerwca, kiedy to razem z SU42 pociągnie Pirata do Kołobrzegu.OK, to dla przykładu ostatnie zamieszczone przez kolegę @grek zdjęcie. Najpierw oryginalne, ściągnięte z forum i potem poprawione przeze mnie. Czy na tym pierwszym naprawdę wszystko widać?
A jednak zrobiłem to. Dzień pierwszy przy trójstyku granic, niekoniecznie ukierunkowany specjalnie pod kolej. Stacja Oybin Kurort, jedna z trzech czołowych na kolei. 99 731 manewruje po przyprowadzeniu pociągu osobowego.
Wraca, aby podpiąć się do składu. I tu warto zauważyć, że lokomotywa ma sprzęg samoczynny, co bardzo usprawnia manewry.
I już, do odjazdu jeszcze kilka minut. Swoją drogą, fajne to miasteczko, jednakże ciekawi mnie, jak wygląda w sezonie.
Kto był w Oybinie ten wie, że na szczycie góry mieszczą się ruiny zamku - klasztoru. Dwie godziny później, 199 018 wjeżdża na stację z innym pociągiem, nie pamiętam dokąd. Swoją drogą, miło zobaczyć Lxd2 za granicą.
Wyskakuje konduktor o wyglądzie podobnym do krasnoluda, leci w stronę zwrotki i podaje ,,do mnie".
Dzień drugi. Jedziemy do Jonsdorfu z przesiadką z Bertsdorfie. A więc przerzucamy egzystencję na stację Zittau Sud.
Należy oczywiście zaznaczyć, że jest to stacja, jednak zamknięta dla potrzeb technicznych - semafory wjazdowe są unieważnione, prawy tor od strony Bertsdrofu przykryty rdzą, są jednak zdatne do użytku naprężacze i tym podobne.
Dobrze jest w Niemczech robić foty tych tablic z nazwami stacji, żeby nie musieć szukać po internetach. Tak samo w Rumunii.
I jest pociąg do Oybin Kurort (nie będę odmieniał na Oybinu, głupio to brzmi). Na czele 99 758.
No i jedziemy. Mam trochę fotek zrobionych na szlaku, nie będę ich za dużo dawał. Stacja Olbersdorf Obersdorf, mijamy się z VT137 322.
Niedługo będziemy w Bertsdorfie. Maszynista uruchamia dzwon.
Wiatr przez otwarte okno. Łuk, pociąg zwalnia delikatnie, aż w końcu staje. Obok stoi już skład do Jonsdorfu. Stacja Bertsdorf. Przesiadka, drugi pociąg prawie pusty.
Chwila postoju, obie lokomotywy stoją gotowe do odjazdu. W końcu dyżurny daje sygnał do odjazdu, pociągi ruszają równolegle, za nastawnią tory rozchodzą się. 99 758 czeka jeszcze około dwadzieścia minut jazdy w pięknych widokach, 99 731 dwadzieścia minut jazdy w pięknych widokach i walka z wzniesieniami.
Zgiełk pociągu zagłusza leśną ciszę, przepłasza ptaki siedzące na sosnach. Maszynista wychyla się z budki. Rozlega się dzwon, przegania maruderów z toru. Znów zwalniamy, przystanek osobowy. Wyskakuje konduktor, wsiada kilka osób. Z zewnątrz dobiega dźwięk gwizdka, kolejarz unosi rękę. W odpowiedzi lokomotywa gwiżdże nisko.
Pociąg znów rusza, zostawiając za sobą kłęby dymu. Kolejne wzniesienia i ostre łuki, znów gwizd parowozu. W oddali rysuje się już stacja końcowa.
No i już te 16 zdjęć. Następne 16 podróż powrotna, to będą takie dynamiczne relacje. A potem jakieś inne rzeczy, detale, etc, szerzej to opiszę.
CDN.
Ps. a teraz dobrze z jasnością?
Wraca, aby podpiąć się do składu. I tu warto zauważyć, że lokomotywa ma sprzęg samoczynny, co bardzo usprawnia manewry.
I już, do odjazdu jeszcze kilka minut. Swoją drogą, fajne to miasteczko, jednakże ciekawi mnie, jak wygląda w sezonie.
Kto był w Oybinie ten wie, że na szczycie góry mieszczą się ruiny zamku - klasztoru. Dwie godziny później, 199 018 wjeżdża na stację z innym pociągiem, nie pamiętam dokąd. Swoją drogą, miło zobaczyć Lxd2 za granicą.
Wyskakuje konduktor o wyglądzie podobnym do krasnoluda, leci w stronę zwrotki i podaje ,,do mnie".
Dzień drugi. Jedziemy do Jonsdorfu z przesiadką z Bertsdorfie. A więc przerzucamy egzystencję na stację Zittau Sud.
Należy oczywiście zaznaczyć, że jest to stacja, jednak zamknięta dla potrzeb technicznych - semafory wjazdowe są unieważnione, prawy tor od strony Bertsdrofu przykryty rdzą, są jednak zdatne do użytku naprężacze i tym podobne.
Dobrze jest w Niemczech robić foty tych tablic z nazwami stacji, żeby nie musieć szukać po internetach. Tak samo w Rumunii.
I jest pociąg do Oybin Kurort (nie będę odmieniał na Oybinu, głupio to brzmi). Na czele 99 758.
No i jedziemy. Mam trochę fotek zrobionych na szlaku, nie będę ich za dużo dawał. Stacja Olbersdorf Obersdorf, mijamy się z VT137 322.
Niedługo będziemy w Bertsdorfie. Maszynista uruchamia dzwon.
Wiatr przez otwarte okno. Łuk, pociąg zwalnia delikatnie, aż w końcu staje. Obok stoi już skład do Jonsdorfu. Stacja Bertsdorf. Przesiadka, drugi pociąg prawie pusty.
Chwila postoju, obie lokomotywy stoją gotowe do odjazdu. W końcu dyżurny daje sygnał do odjazdu, pociągi ruszają równolegle, za nastawnią tory rozchodzą się. 99 758 czeka jeszcze około dwadzieścia minut jazdy w pięknych widokach, 99 731 dwadzieścia minut jazdy w pięknych widokach i walka z wzniesieniami.
Zgiełk pociągu zagłusza leśną ciszę, przepłasza ptaki siedzące na sosnach. Maszynista wychyla się z budki. Rozlega się dzwon, przegania maruderów z toru. Znów zwalniamy, przystanek osobowy. Wyskakuje konduktor, wsiada kilka osób. Z zewnątrz dobiega dźwięk gwizdka, kolejarz unosi rękę. W odpowiedzi lokomotywa gwiżdże nisko.
Pociąg znów rusza, zostawiając za sobą kłęby dymu. Kolejne wzniesienia i ostre łuki, znów gwizd parowozu. W oddali rysuje się już stacja końcowa.
No i już te 16 zdjęć. Następne 16 podróż powrotna, to będą takie dynamiczne relacje. A potem jakieś inne rzeczy, detale, etc, szerzej to opiszę.
CDN.
Ps. a teraz dobrze z jasnością?
Ostatnio edytowane:
I już Jonsdorf, stacja wręcz z bajki, około 451 metrów nad poziomem morza. 99 731 przed oblotem składu.
W jakimś albumie zdjęciowym poświęconym kolejom wąskotorowym fota pewnie by miała podpis ,,Brodaty mężczyzna po lewej stronie nie może oderwać wzroku od monumentalnej maszyny".
Jak tam stałem, to wydawało się, jakby za tym torem była przepaść. ,,Tam gdzie kończy się kraj" - to chyba kawałek Armii.
Lokomotywa już podpięta, po lewej dwa wagony mieszkalne, o nich niedługo.
Sama stacja, cud architektury, wygląda też jak jakiś pensjonat i słusznie, można chyba wynająć mieszkanie.
Zeszliśmy z Jonsdorfskich skał, następny pociąg planowo za godzinę. A na stacji... VT137 322, który miał odjechać wcześniej. Coś nawaliło z hamulcami, krasnolud biegał zdenerwowany i co chwilę zaglądał pod wagon. Ostatecznie stał na balkonie i operował hamulcem ręcznie, pewno musiały zawieść przewody hamulcowe.
Swoją drogą, wiecie jakiej jest produkcji?
Ogółem to taki Ryjek kolei w Żytawie.
No i jedziemy, nastawnia Bertsdorf, ładuje się duża ilość emerytów, krasnolud nie pozwala wejść do wagonu za motorówką.
Obok nasz koleżka, 99 731 z pociągiem do Oybinu.
I ten Olbersdorf Obersdorf, tutaj chyba sporo ludzi wysiadło. 99 758, który wiózł nas z Zittau do Bertsdorfu.
Jedna ze stacji w Zittau, skład transporterowy.
Już Zittau, VT137 rusza, żegnamy się z koleją, wio do Zgorzelca na Flammkuchen.
W jakimś albumie zdjęciowym poświęconym kolejom wąskotorowym fota pewnie by miała podpis ,,Brodaty mężczyzna po lewej stronie nie może oderwać wzroku od monumentalnej maszyny".
Jak tam stałem, to wydawało się, jakby za tym torem była przepaść. ,,Tam gdzie kończy się kraj" - to chyba kawałek Armii.
Lokomotywa już podpięta, po lewej dwa wagony mieszkalne, o nich niedługo.
Sama stacja, cud architektury, wygląda też jak jakiś pensjonat i słusznie, można chyba wynająć mieszkanie.
Zeszliśmy z Jonsdorfskich skał, następny pociąg planowo za godzinę. A na stacji... VT137 322, który miał odjechać wcześniej. Coś nawaliło z hamulcami, krasnolud biegał zdenerwowany i co chwilę zaglądał pod wagon. Ostatecznie stał na balkonie i operował hamulcem ręcznie, pewno musiały zawieść przewody hamulcowe.
Swoją drogą, wiecie jakiej jest produkcji?
Ogółem to taki Ryjek kolei w Żytawie.
No i jedziemy, nastawnia Bertsdorf, ładuje się duża ilość emerytów, krasnolud nie pozwala wejść do wagonu za motorówką.
Obok nasz koleżka, 99 731 z pociągiem do Oybinu.
I ten Olbersdorf Obersdorf, tutaj chyba sporo ludzi wysiadło. 99 758, który wiózł nas z Zittau do Bertsdorfu.
Jedna ze stacji w Zittau, skład transporterowy.
Już Zittau, VT137 rusza, żegnamy się z koleją, wio do Zgorzelca na Flammkuchen.
Załączniki
Kolego @grek - wspaniały wątek i zdjęcia!
Mieliśmy w tym roku jechać z Żoną na Rugię i koleje były jednym z pomysłów na spędzenie tego czasu, jednakowoż z planów zrezygnowaliśmy z powodu zbliżających się narodzin drugiego dziecka i pewnych problemów logistycznych z tym związanych... Do tematu na pewno jeszcze wrócimy.
Jednakowoż w zeszłym roku byliśmy całą rodziną w Saksonii i wybraliśmy się na jedno z połączeń obsługiwanych przez saksońskie koleje parowe - https://www.sdg-bahn.de/, a dokładniej przejechaliśmy się w relacji Kipsdorf - Dippoldiswalde i z powrotem w ramach Weißeritztalbahn. Piękne górskie okolice i znany kurort.
Cudowna wycieczka, którą wspominamy do dziś. Dała nam dużo radości i frajdy
Mam mało zdjęć z podróży, bo skupiłem się na filmowaniu. Oto kilka kadrów z naszego wakacyjnego filmu. Na dalszym planie drugiego zdjęcia widać zabytkowy dworzec w Kipsdorfie. Przepiękne malowidła i drewniany wystrój.
Polecam!
Dworzec
https://www.kipsdorf.com/Buergerinformationen.htm
Mieliśmy w tym roku jechać z Żoną na Rugię i koleje były jednym z pomysłów na spędzenie tego czasu, jednakowoż z planów zrezygnowaliśmy z powodu zbliżających się narodzin drugiego dziecka i pewnych problemów logistycznych z tym związanych...
Do tematu na pewno jeszcze wrócimy.Jednakowoż w zeszłym roku byliśmy całą rodziną w Saksonii i wybraliśmy się na jedno z połączeń obsługiwanych przez saksońskie koleje parowe - https://www.sdg-bahn.de/, a dokładniej przejechaliśmy się w relacji Kipsdorf - Dippoldiswalde i z powrotem w ramach Weißeritztalbahn. Piękne górskie okolice i znany kurort.
Cudowna wycieczka, którą wspominamy do dziś. Dała nam dużo radości i frajdy
Mam mało zdjęć z podróży, bo skupiłem się na filmowaniu. Oto kilka kadrów z naszego wakacyjnego filmu. Na dalszym planie drugiego zdjęcia widać zabytkowy dworzec w Kipsdorfie. Przepiękne malowidła i drewniany wystrój.
Polecam!
Dworzec
https://www.kipsdorf.com/Buergerinformationen.htm
Niestety, opuściliście najładniejszą część linii, od Dippoldiswalde przez pięknie położoną stację Rabenau, aż do początku linii we Freitalu (Freital-Hainsberg), gdzie wąskotorówka ma styk z normalnotorową linią z Drezna do Chemnitz i dalej w kierunku Norymbergi i Monachium. Sama ta linia też jest warta uwagi, są na niej wspaniałe mosty ceglane, najsłynniejszy Göltzschtalbrücke i nieco mniejszy, ale też imponujący Elstertalbrücke.
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
@Andrzej Harassek - "jeszcze tuuu wrócimy!"
@grek - dzięki Tobie właśnie dowiedziałem się o Brocken. Sam street view ze szczytu mnie zachęcił o kolejce nie wspominając.
@grek - dzięki Tobie właśnie dowiedziałem się o Brocken. Sam street view ze szczytu mnie zachęcił
o kolejce nie wspominając.Warto, ale trzeba poświęcić ze dwa lub trzy dni, bo sam szczyt Brocken to nie wszystko. Ale trzeba mieć trochę szczęścia, bo pogada na Brocken jest bardzo kapryśna i często są chmury lub mgła i z widoków nici. Był gdzieś na forum specjalny wątek o tej kolei Harzer Schmalspur Bahnen (HSB).
Pozwolę sobie zrobić taką wrzutę sprzed pięciu lat, archiwalne spojrzenie na Stację Muzeum (może wtedy jeszcze Muzeum Kolejnictwa w Warszawie, nie pamiętam). Pojechałem wtedy z ojcem do Wawy, żeby wymienić służbowe auto. Wzięliśmy taxi i pojechaliśmy gdzieś do centrum, odwiedziliśmy muzeum i pociągiem do Berlina wróciliśmy do Poznania. Swoją drogą, pociąg ten jechał tedy objazdem przez węglówkę, dalej przez Trzemeszno i Gniezno. Nowa Wawa Główna jeszcze wtedy nie istniała, muzeum prezentowało dość smutny obraz. Zdjęcia zrobiłem wtedy tych eksponatów, które były w dobrym stanie. Pu29-3.
Wszystkie diesle były w opłakanym stanie, a to, co wyglądało dobrze, często było w tych obrzydliwych barwach ,,warszawskich", jasna oliwka, tfu. Ty51-228.
Os24-7, z tego co kojarzę, to z tym oznaczeniem jest coś nie tak.
Pm3-5 zrobił na mnie największe wrażenie.
Taki smutny obraz tego, jak wyglądają polskie muzea kolei. Z tego co wiem, to jakoś to lepiej wygląda teraz, a w związku z budową Wawy Głównej coś przesunęli, wiecie, jak to teraz się ma?
Dajcie jakieś fotki, jeśli macie, jeśli mogę prosić.
Wszystkie diesle były w opłakanym stanie, a to, co wyglądało dobrze, często było w tych obrzydliwych barwach ,,warszawskich", jasna oliwka, tfu. Ty51-228.
Os24-7, z tego co kojarzę, to z tym oznaczeniem jest coś nie tak.
Pm3-5 zrobił na mnie największe wrażenie.
Taki smutny obraz tego, jak wyglądają polskie muzea kolei. Z tego co wiem, to jakoś to lepiej wygląda teraz, a w związku z budową Wawy Głównej coś przesunęli, wiecie, jak to teraz się ma?
Dajcie jakieś fotki, jeśli macie, jeśli mogę prosić.
Byłem w na Stacji Muzeum w ubiegłym roku, bo chciałem zrobić parę zdjęć szczegółów Pm2-34 i innych lokomotyw nie fotografowałem. Przy okazji zrobiłem parę zdjęć ogólnych, ale za wiele nie widać. Teren muzeum jest trochę zmieniony i nieco uporządkowany, eksponaty jakoś tam odmalowane, ale dalej w tym, raczej niezbyt odpowiadającym dawnym realiom, zielonym kolorze. Kładka nad torami była jeszcze nieczynna, więc nie mogłem zrobić zdjęć z góry. Ale generalnie wielkiej poprawy nie widać...
Znalazłem, są nawet dwa wątki o HSB. Jeden "zimowy" Zima w górach Harzu jakoś dziwnie się zaczyna, chyba przy migracji forum na nowe oprogramowanie coś się pogubiło, no ale sporo zostało. Ewentualną dalszą dyskusję czy relacje z tej kolei proszę jednak prowadzić w drugim wątku Harzer Schmalspurbahnen.
Rumunia. Wakacje całkowicie nieukierunkowane pod kolej, ale przy różnych okazjach dało się coś tam zrobić. Pod względem kolei w Rumunii jest tragicznie, bardzo tragicznie, większość linii jest zamknięta/rozebrana. Tu jednostka 95 na odcinku Oradea - Huedin. Zdjęcie zrobione po chamsku z auta. Był to koniec wakacji '22.
Kilka dni później w Huedin, po drodze do Jibou, żeby zobaczyć słynne palmiarnie. Znów 95, na wyjeździe. Swoją drogą tabor rumuński to demobil, mamy tu szynobusy niemieckie i francuskie. Pod względem linii w Banacie jest lepiej, niż w Transylwanii, ale cóż.
A palmiarnie w Jibou to kilka godzin zmarnowanych na dojeździe, tak samo jak kilka innych ,,największych atrakcji turystycznych w Rumunii". Jeśli mam coś polecić, to góry i kolej. Tylko to. Jako Polak zupełnie nie rozumiem ich żarcia. Wszędzie tylko ciorba, ciorba de la to, ciorba de la tamto - taka tam zupa, kwaśna dość i gęsta. Mamałyga - kaszka kukurydziana w jogurcie z boczkiem - może być, ale jak mam zjeść całą tego miskę, to przestaje być fajnie.
Za to papanasi - deser - jest po prostu przepyszny. Są to takie serowe pączki w polewie śmietanowo - owocowej.
Nie smakowało mi, przyznam się bez bicia. Była taka jedna restauracja, przez kilka dni tam przyłaziliśmy, żeby zapytać, czy otwarte, odpowiadali ,,jutro". Raz było otwarte, można było zjeść coś włoskiego, pizza, makarony.
W końcu, gdzieś na końcu, Sibiu, po polsku Sybin. Jak tylko zjawiliśmy się na stacji, odjechał duet 060DA z pospiesznym. Nie zdążyłem zrobić zdjęcia. Tutaj pociąg dokąd nie pamiętam, na czele lokomotywa serii 65.
I zdjęcie z wiaduktu. Bardzo było tam brzydko, oj bardzo.
Odjazd. My idziemy do osławionego muzeum kolejnictwa, na mapsach dużo opinii, że można poczuć prawdziwy klimat kolei, starej, parowej kolei.
Podchodzimy do kasy, gdzie być może powinno się płacić. Zagadujemy dziadka stojącego przy tej bramie.
-Hello, we...
-? - patrzył, nic nie rozumiał. Atakujemy innym sposobem.
-Hallo...
-? - znów brak odzewu.
-Privet, my... - znów brak zrozumienia.
Nic nie powiedział, w końcu machnął ręką i puścił, weszliśmy do środka. ,,Muzeum", to raczej ,,cmentarzysko". Jeszcze gorzej niż u nas. Parowozy stały na nieużywanych torach lokomotywowni wachlarzowej, która jest normalnie używana przez CFR. Są dziurawe i całe brązowe od rdzy. Stwierdziłem, że porobię zdjęcia lokomotyw, które są używane liniowo. Pierwsza jest LDH45.
Rozglądam się wokół, obok są mieszkania kolejarzy, żony z dziećmi kręcą się na podwórku. Idę dalej, kolejny 95. Wypatrzyłem Kofa, lokomotywę manewrową. Wtedy ktoś zaczyna machać, że nie wolno, schodzę i idę w stronę parowozów.
Nie robiłem im zdjęć, uznałem, że nie ma sensu. Odstawiona 060DA, z nią chyba LDH45.
Kolejna 060DA, być może jeszcze eksploatowana. Za nią 65.
Tak, z Rumunii tyko tyle.
Cześć.
Kilka dni później w Huedin, po drodze do Jibou, żeby zobaczyć słynne palmiarnie. Znów 95, na wyjeździe. Swoją drogą tabor rumuński to demobil, mamy tu szynobusy niemieckie i francuskie. Pod względem linii w Banacie jest lepiej, niż w Transylwanii, ale cóż.
A palmiarnie w Jibou to kilka godzin zmarnowanych na dojeździe, tak samo jak kilka innych ,,największych atrakcji turystycznych w Rumunii". Jeśli mam coś polecić, to góry i kolej. Tylko to. Jako Polak zupełnie nie rozumiem ich żarcia. Wszędzie tylko ciorba, ciorba de la to, ciorba de la tamto - taka tam zupa, kwaśna dość i gęsta. Mamałyga - kaszka kukurydziana w jogurcie z boczkiem - może być, ale jak mam zjeść całą tego miskę, to przestaje być fajnie.
Za to papanasi - deser - jest po prostu przepyszny. Są to takie serowe pączki w polewie śmietanowo - owocowej.
Nie smakowało mi, przyznam się bez bicia. Była taka jedna restauracja, przez kilka dni tam przyłaziliśmy, żeby zapytać, czy otwarte, odpowiadali ,,jutro". Raz było otwarte, można było zjeść coś włoskiego, pizza, makarony.
W końcu, gdzieś na końcu, Sibiu, po polsku Sybin. Jak tylko zjawiliśmy się na stacji, odjechał duet 060DA z pospiesznym. Nie zdążyłem zrobić zdjęcia. Tutaj pociąg dokąd nie pamiętam, na czele lokomotywa serii 65.
I zdjęcie z wiaduktu. Bardzo było tam brzydko, oj bardzo.
Odjazd. My idziemy do osławionego muzeum kolejnictwa, na mapsach dużo opinii, że można poczuć prawdziwy klimat kolei, starej, parowej kolei.
Podchodzimy do kasy, gdzie być może powinno się płacić. Zagadujemy dziadka stojącego przy tej bramie.
-Hello, we...
-? - patrzył, nic nie rozumiał. Atakujemy innym sposobem.
-Hallo...
-? - znów brak odzewu.
-Privet, my... - znów brak zrozumienia.
Nic nie powiedział, w końcu machnął ręką i puścił, weszliśmy do środka. ,,Muzeum", to raczej ,,cmentarzysko". Jeszcze gorzej niż u nas. Parowozy stały na nieużywanych torach lokomotywowni wachlarzowej, która jest normalnie używana przez CFR. Są dziurawe i całe brązowe od rdzy. Stwierdziłem, że porobię zdjęcia lokomotyw, które są używane liniowo. Pierwsza jest LDH45.
Rozglądam się wokół, obok są mieszkania kolejarzy, żony z dziećmi kręcą się na podwórku. Idę dalej, kolejny 95. Wypatrzyłem Kofa, lokomotywę manewrową. Wtedy ktoś zaczyna machać, że nie wolno, schodzę i idę w stronę parowozów.
Nie robiłem im zdjęć, uznałem, że nie ma sensu. Odstawiona 060DA, z nią chyba LDH45.
Kolejna 060DA, być może jeszcze eksploatowana. Za nią 65.
Tak, z Rumunii tyko tyle.
Cześć.
Podobne wątki
-
Relacja Majorka - kolej Palma-Sóller (plus kilka słów o kolejach na Majorce)
- Rozpoczęte przez Kylogram
- Odpowiedzi: 12
-
Relacja Kolejowe zakątki - czyli miejsca, w których czas nieco zwolnił- Rozpoczęte przez Butter
- Odpowiedzi: 7
-
Relacja Weekend majowy z niemieckimi kolejami.
- Rozpoczęte przez Martinus75
- Odpowiedzi: 2
-
Relacja Ciekawostki kolejowe.- Rozpoczęte przez Sebastian B.
- Odpowiedzi: 8
-
Relacja Oybin i Kolej Żytawska- Rozpoczęte przez marek1704
- Odpowiedzi: 1