Łódzkie bocznice.

[AWIOM]

Masz więcej zdjęć?

Tylko to jedno.

Łódź Kaliska, niedokończony wiadukt, 2015

 

[newermind]

Wiadukt jest kompletny i wykończony! Przyczyny takiego stanu rzeczy są bardziej skomplikowane, niż kwestie budowlane.
Do tego mam wrażenie, że temat stanowi o bocznicach i znajduje się w dziale "Wycieczki i podróże kolejami"!
Może warto, nie robić chaosu? Na takie luźne "wrzutki" jest temat o kolei w Łodzi i okolicach.

 

[AWIOM]

Wiadukt jest kompletny i wykończony! Przyczyny takiego stanu rzeczy są bardziej skomplikowane, niż kwestie budowlane.
Do tego mam wrażenie, że temat stanowi o bocznicach i znajduje się w dziale "Wycieczki i podróże kolejami"!
Może warto, nie robić chaosu? Na takie luźne "wrzutki" jest temat o kolei w Łodzi i okolicach.

A, to nie wiedziałem, że już jest dokończony to centrum miasta A nie okolice.. przepraszam za wprowadzenie chaosu

 

[Pasażer J.B]

Zostałem poproszony przez autora wątku Pawła R który teraz odpoczywa o zamieszczenie takiego cytatu :

Panowie Awiom i Pasażer JB, czy jesteście już w stanie przejąć i prowadzić do końca ten wątek.

Jestem tu nowy, nie chce przejmować coś po kimś, mam nadzieję że autor wątku wróci do nas i będzie kontynuować swoją opowieść.

Ze swojej strony postaram się coś dołożyć (jak wspominałem na miarę możliwości czasowych).
Zachęcony przez jedną tu osobę do porzucenia ciepłych kapci i domku (wielkie dzięki za motywację) mogę dodać, że obecnie realizuje temat południowej bocznicy odchodzacej z terenów parowozowni Łodzi Kaliskiej do dawnego skupu złomu który mieścił się tam gdzie obecnie jest Art Dom a przecinającej ulice takie jak : Al. Włókniarzy, Kasprzaka, Artyleryjską - aż do magazynów w pobliże ul. Św Jerzego.

Tutaj kilka pytań i zagadek do rozwikłania, przy których Google maps oraz ortofotomapa niestety nie za wiele pomagają.
Zna ktoś dokładny przebieg i układ torów, może się podzielić czymś na forum?
Wiele wskazuje że układ torów musiał być tam dość ciekawy i nie ograniczający się tylko do jednego czy dwóch torów głównych a większej ilości torów bocznych i rozjazdów.

Jak przypuszczam są to resztki kozła oporowego zabezpieczającego przed zbiegnieciem taboru na Al. Włókniarzy.
Mylę się?

Tutaj jestem też niemal pewny że od głównej bocznicy był wjazd na bazę PKN.

Ogolnie rzecz ujmując zachowało się tu trochę pojedynczych artefaktów (oczywiście największą atrakcją jest dawna strażnica przejazdowa przy Al. Włókniarzy) choć ewidentnie widać, że na terenie tym coś zaczyna się dziać i niedługo ulegnie on całkowitemu przekształceniu oraz zamknięciu dostępu z zewnątrz.

Mimo kilku wizyt i lokalnych oględzin dopiero ostatnio na terenie jednej z firm udało mi się wypatrzec krótki fragment toru (będąc przekonanym od dawna, że nic więcej już tu nowego znaleźć się nie uda.)
Będę szedł do nich po prośbie na wejście i robienie zdjęć, może się uda.

 

[Meggido]

Zna ktoś dokładny przebieg i układ torów, może się podzielić czymś na forum?

Proszę.

 

[Dobrzyn]

Obejrzyj tą ortofotomapę:
https://mapa.lodz.pl/ortofotomapy/
W wyborze warstw jest tam opcja "Ortofotomapa 1994"

 

[Pasażer J.B]

Proszę.

Co do map topograficznych to oczysiwcie znam temat, ogólny zarys i przebieg jest tam dobrze pokazany i są pomocne przy poszukiwaniach w terenie, mam jednak wrażenie że ze względu na skalę i możliwośći odwzorowania brakuje w tym konkretnym przypadku dwóch odgałęzień (?)

Obejrzyj tą ortofotomapę:
https://mapa.lodz.pl/ortofotomapy/
W wyborze warstw jest tam opcja "Ortofotomapa 1994"

Z ortofotomapy (zwłaszcza 1994) jak pisałem korzystam, problemem są tu (w porównaniu do obecnych zdjęć satelitarnych) duże powiększenia i pikseloza jaką wtedy powstaje, cóż wtedy taka była technika i takie możliwości.

Przydają się czasem jeszcze zdjęcia lotnicze wykonane przez Niemców w 1942r nałożone na mapę satelitarną.

 

[Kpt. Nemo]

29.12.2019 niewiele do końca roku, cisza wszyscy objedzeni po świętach, udane sądząc ze stosów zepsutego jedzenia w pergolach śmietników.
Trochę będzie bocznicowo, trochę nie.

Wsiadam w autobus linii 71 i jadę na ulicę Szybową, na zdjęciu to dwa niebieskie znaczki z autobusem, tu wysiadam, podróżowałem sam jeden w tłumie starszych Pań w charakterystycznych beretach.
Pod literką E i cyferkami kępa krzaków to mój piewrszy cel podróży, kozioł oporowy, widywany od lat, zawsze z poziomu jezdni, teraz przyszedł czas aby go obejrzeć dokładnie.

Na starym planie Łodzi wygląda to tak.

Tu nie jest zaznaczony.

Już go widać, droga do niego jest dość łatwa, choć na nasypie z początku go nie widać.

I cecha na jednej z szyn, są dość często spotykane i niewiele, dlatego będę pokazywał je tu w tej relacji.
Huta Pokój 1974

Idę w stronę wiaduktu nad ulica tomaszowską, braki w torze, ale szyny usunięte dosć profesjonalnie, myślę że nadszedł kres tego żeberka ochronnego i jest po prostu likwidowane.

Po torach obok przejeżdża SM42 -1209 6Dg

Od strony wiaduktu tor zamknięty.

Tabliczka na zwrotniku.

 

[Kpt. Nemo]

Kozły oporowe na sąsiednich torach.

I cecha.

Huta Pokój 1957 jeśli dobrze widzę

Po lewej stronie budynek obok wjazdu na bocznicę terminalu kontenerowego, niestety wychodzi z niego czarny lud i Verboten, nie wolno to nie wolno, jak wygląda bocznica możecie zobaczyć na zdjęciu, jest to dość nowy twór, nie ma szału.

Schodzę na dół, na wszelki wypadek sprawdzam czy nie ma szyn w ogrodzeniach, no bogole jacyś tu mieszkają taki olimpijski basen, no, no.

Wiadukt nad ulica Tomaszowską nie potrafię dokładnie dziś wskazać gdzie ale był przystanek Łódź Olechów Wiadukt, teraz istniejący zupełnie gdzie indziej a na nim pudło wagonu towarowego jako poczekalnia, pamiętam to z dziecinnych wypraw na Wiskitno.
Dziś powstało tu rondo na zbiegu ulic tomaszowskiej i Jędrzejowskiej.

Za wiaduktem skręcam w ulice Jędrzejowską i idę w stronę stacji Olechów, aby poznać lokalizację najnowszej łódzkiej bocznicy do zakładów BSH

Z oddali widzę pociąg zdążający w stronę Chojen.

Po likwidacji wagonu tu był budynek "stacyjny".

Obok była ścieżka którą przechodziło się na drugs stronę torów.

I widoczną drogą podążałem co niedzielę na rowerze w stronę Olechowa, często zatrzymywany przez funkcjonariuszy SOK-u.

A tak dziś wygląda wspomniany przystanek.

I tak sobie maszeruję bez żadnych przeszkód aż do bocznicy do BSH, mijam ją i idę do jej początku, aby zachować logiczny ciąg wydarzeń.
Początek ma przy ulicy Ziemiańskiej.
Stary rów i nowy rów odwadniający, widać różnicę.

Początek bocznicy.

Kozioł na żeberku ochronnym.

 

[Kpt. Nemo]

I Tak nieomal po prostej będziemy sobie wędrować wzdłuż bocznicy.

Przez chwilę spojrzymy w stronę Olechowa.

Fundament słupa pozostały po rewolucji.

Tu był budynek przystanku Łódź Olechów Zachód.

Dalszy ciąg bocznicy, przejazd z notorycznie nieczynna sygnalizacją i nowy przystanek ŁOZ.

Prawie koniec naszej wycieczki zakręcamy w lewo do zabudowań firmy BSH.

Ostatnie spojrzenie wstecz.

Widok od bramy na przejazd.

Brama i za bramą.

Przyczajona i ukryta SM42-2540

Zapomniałem z kozła na żeberku ochronnym, niby nowym, cecha ale nie taka nowa.

Tyle szumu, no jest to wydarzenie nowa bocznica od wielu lat, spenetrowana, obowiązek spełniony, wracam z buta na Olechów, tu niczym się do domu nie dostanę.

Po drodze kilka zwykłych obrazków.

Przepust moim zdaniem pamiętający dawne czasy może nawet wojenne, ale się nie upieram.

 

[Kpt. Nemo]

Rampa rozładunkowa do pociągów z kruszywem, pokazywaliśmy ją z Piotrkiem ale z innego miejsca.

Jeszcze jeden przepust i pierwsza tablica przystanku Łódź Olechów Wschód.

Jakżeby inaczej tu też jest ul.Dworcowa, prawdę mówiąc nie wiedziałem o tym.

I już nowy przystanek i fundamenty z budynku na krańcówce autobusowej, jak mniemam, a może pełnił podwójną funkcję autobusowo-kolejową.

Wszystko nowe, a nawierzchnia peronu asfaltowa jak przed laty to się nie zmieniło.

Obok przystanku tor do punktu utylizacji drewna, setki metrów sześciennych drewna czeka na zmielenie.

Mam chwilę dosłownie czternaście minut do pociągu, nawet nie wiem jakiej jest relacji, jedzie na Chojny i to najważniejsze, idę na stację by z kładki popatrzeć na sformowany skład z przetartym drewnem, mam nadzieję iż przed transportem zabezpieczą wagony.

Widok na złomowisko przed lokomotywownią.

Na torach postojowych dwie lokomotywy ET22 po lewej 1149 po prawej ET22-091

Wracam, już najwyższy czas, w oddali widać mój pociąg.

To pociąg relacji Łódź Fabryczna -Łódź Chojny przez Olechów, jadę ja i mało ponętna naburmuszona siksa, jak się okazuje podążająca do swego absztyfikanta który czeka na nią na Chojnach, taka mała dygresja, Pan Kierownik mówi że jest szansa przedłużenia relacji na Kaliską, no rewelacja sześć minut z Olechowa i osiem z Chojen, nie da się niczym tak szybko dojechać.

Wysiadam na Chojnach zdjęcie składu na specjalnie dla tego połączenia zbudowanym peronie z najbardziej idiotycznym dojsciem jakie może być.

Jestem na placu ładunkowym po drugiej stronie stacji, jada wózki motorowe, siatka trochę psuje ujęcie, niech tam.

Na zakończenie podobna sytuacja jak podczas naszej wycieczki do Kalisk Kujawskich, tyle razy przechodziłem obok skupu złomu na Chojnach, dopiero tego dnia zauważyłem prawie całkowicie zakopany kozioł oporowy na torze wchodzącym ongiś na ten teren, musi być stary bo jest nitowany, nic więcej nie widać.

Na tym się kończy ten chłodny miły dzień.

Dziekuję za uwagę i zapraszam niebawem na prawdziwą eksplorację nieczynnych bocznic, na północy mojego ukochanego miasta.

 

[Kpt. Nemo]

Nie będę Wam tu wciskał kitu jaki to ze mnie bohater i eksplorator, dałem ciała po całości, w pewną słoneczną niedzielę pojechałem na Żabieniec w celu dalszej penetracji bocznic, tym razem tzw. Magistrali Zachodniej czyli części po lewej stronie torów jadąc w stronę Kutna.
Pojechałem zupełnie nieprzygotowany, jak jakiś łoś z Dąbrowy (osiedle na którym mieszkam) niewiele mi z tego wyszło, choć sobie pochodziłem w okolicy, następnej soboty korzystając z tego że żabcia musiała jechać do pracy już solidnie przygotowany, wyedukowany z mapą przeszedłem te bocznice, nie zdziwcie się że część zdjęć jest z pogodnego dnia inna raczej ponura w klimacie, liczy się cel i dokumentacja.

Na początku zaś pokażę tabor który widziałem po drodze, aby potem ze spokojnym sumieniem skupić się na nudnych bocznicach.
Łódź Chojny tu wsiadam w pociąg do Łowicza a na torach stoją pokazywane z lokomotywą przez kolegę Speedway`a wagony do przewozu płodów rolnych.

ŁCh 5.01.2020

Te same wagony z lokomotywą SM42-2126 Lotosu 18.01.2020

Też byłem przekonany że je zabierze.

5.01 na Żabieńcu może nie tłok, ale zawsze zwłaszcza że trafił mi się rarytas jak mniemam.
Lokomotywa 207E-001 "Edgar"

SM42-2302 f-my Alusta

Oraz czekający na podstawienie do składu węglarek ET22-1087

18.01 zaś 201E-001

I SM42-1267 6Dg też pokazywana przez Kolegę Speedway`a

To tyle taboru.
Dzięki temu kawałkowi papieru będę widział lepiej i więcej, jak to jeden z kolegów powiedział.

W powiększeniu ta sama mapa, oczy Was nie mylą, to mapa rosyjska z zaznaczonymi wszystkimi bocznicami, bije na głowę nasze lokalne, z zaznaczonymi punktami których będę szukał i omawiał.

Oraz zdjęcie satelitarne pierwszych dwóch bocznic.

Zaczynamy od kozła oporowego na końcu żeberka ochronnego, niestety bez cech.

Początkowo podążam ścieżką wyglądającą na starotorze.

Początku bocznicy do punktu a nie udało mi się odnaleźć, być może przeoczyłem coś lub rozjazd od głównego toru został zlikwidowany, niedaleko od hipotetycznego początku odnajduję tory w absolutnej ciszy podążam ich śladem.

 

[Kpt. Nemo]

Idę wtapiając się w otoczenie, omijam jak zwiadowca wszystko co mogło by mnie zdradzić, pokonuję zakręt w lewo jeszcze chwila i dochodzę do bramy.

Zaglądam na teren za nią.

Pokonałem pierwszą odnogę systemu bocznic Żabieńca prowadzącą do Łódzkich Zakładów Papierniczych, spokojnie wracam do punktu w którym skręciłem, po kilku minutach znajduję się przed bramami przez które wjeżdżały pociągi na teren przedsiębiorstwa handlującego sprzętem rolniczym "Agroma".

Widok za lewą bramą.

I za prawą.

Przechodzę na druga stronę torów i idę do następnej odnogi, na zdjęciu nieoznaczona na górze w lewo.

Tu już nie ma torów, ale tu był początek.

W tle widać główną linię bocznic, idę śladem torów, mniej lub bardziej widocznym.

Widok do tyłu.

Niektórych z Was może ten natłok pozornie takich samych zdjęć znudzić, ale jak mam nauczyć młodzież eksploracji pokazując dwa zdjęcia i zadając kilka pytań, oraz narzekając że nie mam map, nie da się.

Tu jest jeszcze ciszej, niesamowicie wypoczywa się w absolutnej ciszy zakłócanej jedynie szumem krwi we własnym krwioobiegu, dodatkowo robiąc to co się lubi.

Widzę w oddali cel podróży.

 

[Kpt. Nemo]

Tu był kiedyś tor i brama.

Przy ażurowej części płotu pojawia się postać i pada pytanie "co tu robisz", ostatnio stało się wręcz modne "tykanie" mnie przez różnego autoramentu indywidua, irytuje mnie to bo z kim jestem na Ty z tym jestem, ale żeby każdy chciał się fraternizować, to już przesada, odpowidam absolutnie niegrzecznie, jak tylko potrafię i zachęcam do przejścia przez płot do mnie, tu już odwaga bohatera zza płotu, ulatuje jak bąk puszczony po kapuście.

Doszedłem do bramy która kiedyś prowadziła do Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handu Surowcami Rolniczymi, oczywiście wszystkie te nazwy pochodzą z dawnych lat, wracam do punktu wyjścia.

Tym czasem przerwę relację musze jechac na Żabieniec a dziś w Łodzi pada deszczyk i zamarza, idą po zakupy miałem nielicha zabawę, wieczorem dalszy ciąg.

 

[Kpt. Nemo]

Jedziemy dalej, mapka dla przypomnienia.

Jesteśmy w punkcie E zaczyna się czterotorowy plac będący podobno własnością ABB, o czym mówią tablice już rozstawione na Żabieńcu, na satelitarnym oznaczony X-em.

Wagon niskopodłogowy stoi tam od przynajmniej piątego stycznia, dziś tez go widziałem.

Zwykły łuk.

W drugą stronę.

Zbliża się ul.Traktorowa.

Po obu stronach tego terenu zakłady produkcyjne.

Po prawej stronie toru w okolicy kępy drzew był rozjazd.

Widok od strony ul.Traktorowej, tu po lewej biegł tor.

W tym miejscu pokonywał wspomnianą ulicę.

 

[Kpt. Nemo]

Aby po drugiej stronie wejść na teren Chłodni Miejskiej.

Niestety za bramą nie ma śladu po torach.

Wspomniana tablica jedna z kilku.

Wracam na drugi tor pokonujący ul.Traktorową , ciekawe że obok toru biegnie droga, czy tez należy do ABB.

Widok w stronę Żabieńca

I do przodu.

Tu w okolicach tego miejsca odchodził w prawo tor do Centrali Rybnej i Centrali Ogrodniczej, niestety nie ma nawet najmniejszego śladu po jego przebiegu.

Jeszcze chwila i dochodzę do ulicy Kaczeńcowej.

Zdjęcie w kierunku z którego przyszedłem.

Idąc wzdłuż torów dochodzę do bramy, po prawej stronie jest a starotorze innej bocznicy do której za kilka chwil powrócimy, na razie skoncentrujemy się na punkcie I i J z mapy, nie che mi się skrabać przez płot, poza tym są tu kamery, idę wzdłuż niego, zupełnie nie rozumiem dlaczego pusty zarośnięty teren jest tak ważny aby go zamknąć i pilnie strzec.

Za płotem wśród listowia widać szyny.

 

[Kpt. Nemo]

Po drugiej stronie równie solidna brama.

Ul.Wersalska przejazd przez nią i brama do ABB czyli dawnej fabryki transformatorów "Elta"

A tyle widać za bramą.

Kiedyś jeden z naszych Kolegów dał mi nadzieję na wejście na teren zakładu, może zapomniał, może nie dał rady, musicie się zadowolić imperialistyczną szpiegowską fotką z kosmosu.

Wracamy do miejsca gdzie była pierwsza brama.
Pomocnicze zdjęcie.

Jesteśmy ponownie w punkcie I skręcam w prawo od bramy i idę starotorzem.

Co jakiś czas znajduję słupki hektometrowe, co utwierdza mnie że idę w słusznie obranym kierunku.

Dochodzę do ul. Teofilowskiej przy której na terenie jakiegoś zakładu stoi opuszczony dwór w którym straszy.

Po drugiej stronie starotorze rozdziela się na dwie nitki, co doskonale widać.

Idę w prawo według mapy niedaleko jest wjazd do fabryki.

Jak dotąd nie mam specjalnych kłopotów z pokonywaniem trasy bocznicy.

Czyżby gruz o charakterze kolejowym.

Podkład a potem następne, czyli idę dobrze.

Jest i brama prowadząca do dawny Zakładów Galanterii Gumowej "Stomil".

Za bramą niewielki ślad po torach, ale zawsze to coś.

 

[Kpt. Nemo]

Wracam do rozwidlenia i idę lewą nitką, w drodze powrotnej dostrzegam w opuszczonym domu fragmenty konstrukcji szachulcowej, hm w Łodzi to nieczęsty widok.

Są i słupki.

Teraz nuda leśna, nasypowa, i zakrzaczona.

Czasami muszę obchodzić wiatrołomy bokiem.

To stosunkowo długa bocznica.

Fundamenty nieznanych budowli, myślę że były związane w jakiś sposób z koleją.

Doszedłem do ul.Szparagowej do punktu Ł na mapie.

Po drugiej stronie gęste zarośla, udaje mi się je ominąć bokiem.

Docieram do punktu M idę w prawo i po chwili jestem przed bramą, ale nie wiem jakie to mogły być zakłady, postaram się to sprawdzić.

 

[Kpt. Nemo]

Po drugiej stronie bramy.

Znów wracam do rozwidlenia ale dalszy marsz jest praktycznie niemożliwy, krzaki są gęste i niestety chwilami wyższe nić ja.

Wracam na ul.Szparagową i idę w stronę ul. Morgowej gdzie jest koniec tej bocznicy.
I tu udaje mi się pójść tylko kawałek w "głąb" interioru, jeśli nie zimą to nigdy się nieuda tam wejść, jest zimno, pada deszcz odpuszczam sobie, koncentruję się na końcówce.

W głębi widać skąd powinienem przyjść.

Między drzewami opodal ulicy jakiś krawężnik lub coś podobnego, może było wydzielone torowisko i szczątki podkładu.

Mała nieścisłość na mapie tor a w zasadzie dwa nie przekraczają ul.Morgowej, w rzeczywistości tak.
Pierwszy i drugi.

Oraz tradycyjnie to co jest za bramą.

Idę z buta do ul. Aleksandrowskiej i tramwajem dojeżdżam na Żabieniec.
Obok stacji stoi dom mieszkalny z szaletem jak to opisuje w swej książce Pan Michał Jerczyński.

Dom wygląda tak.

Szalet tak.

Od niewidocznej ze stacji strony słupki nieistniejącej furtki z szyn.

Na jednej tylko rok produkcji.

Po kilkunastu minutach oczekiwania przyjeżdża pociąg z Łowicza na Widzew, wysiadam na Chojnach, jadę do domu, znów pokonałem swoje lenistwo, jestem bardzo zadowolony i zmęczony.

To wszystko działo się osiemnastego stycznia, w ten sposób udało mi się skończyć penetrację Magistrali Zachodniej, po tej samej stronie torów jako kontynuację dziś przeszedłem tzw. Rejon Północ, o czym niebawem Wam opowiem, dziś wędrówka była uciążliwa ze względu na to że wszędzie było ślisko i mokro, ale to bagatela.

Dziękuję za uwagę i wyrazy zainteresowania na PW.
Dodatkowo w tym jakże udanym tygodniu, odezwał się nasz kolega z pociągu do Kalisk Kujawskich, cieszę się tym bardziej.

 

[Pasażer J.B]

Idę wtapiając się w otoczenie, omijam jak zwiadowca wszystko co mogło by mnie zdradzić, pokonuję zakręt w lewo jeszcze chwila i dochodzę do bramy.

Jeśli nie ma drutu kolczastego jak obok, to skakałbym bramą lub płotem obok na kilka zdjęć uporka.