-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Mój ZNTK ZNTK Gdynia
- Inicjator wątku dgajus
- Data rozpoczęcia
- Tags brudzing patynowanie sopocki klub modelarzy kolejowych waloryzacja zntk gdynia
Jak to mówią: szewc bez butów chodzi ... udało mi się wreszcie zrobić coś dla siebie ... 
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
Firaneczki do kuszetki.
Na warsztat przyjąłem gdyńską kuszetkę producenta @robo w celu montażu typowych pkp-owskich firanek. Oto krótka relacja, jak się do tego zabrać:
1. Zanim rozbierzemy wagon, wstępna analiza co, gdzie i jak zdjąć, wyjąć, aby czegoś nie złamać lub zgubić. Wagon wyjęty z pudełka był uzbrojony w węże (te dłuższe, nazwę tak - do gablotowej wersji). Ponieważ model ma poruszać się z gracją na makiecie modułowej, te węże muszą być zdemontowane i zastąpione wersją krótszą, którą otrzymujemy w pakiecie, w woreczku ; wielki (+) dla pana @robo za bonus.
2. Aby nie urwać kolejnego przewodu demontujemy prawy zderzak (patrząc od czoła wagonu), który dość łatwo można wyjąć.
3. Obracamy wagon, podkładamy na czymś miękkim - ja stosuję zwyczajną gąbkę, demontujemy wózki.
4. Używając kilku wykałaczek podważamy budę i delikatnie rozdzielamy te elementy od siebie. Zdjęcie budy zajmuje kilka sekund, nie jest ona tak topornie osadzona jak w wagonach produkcji Heris, gdzie można stracić cierpliwość.
5. Dostajemy się do wnętrza wagonu.
Ilość detali zaskakuje, mamy tu drabinki w każdym przedziale po jednej sztuce, przedział kuszetowego z szafeczkami, oraz toaleta z sedesem, umywalką oraz - wiszącym lustrem!
Teraz ciekawostka - w każdym przedziale jest możliwość demontażu poszczególnych ścianek z łóżkami i zastąpienie ich wersją ze złożonymi siedzeniami - o ile zakupiliśmy wagon z dodatkowymi elementami. Dodatkowych elementów w woreczku jest dokładnie tyle, aby można całą kuszetę zrobić w wersji do siedzenia!
Ponieważ nasze wnętrze będzie troszkę urozmaicone, bierzemy się do demontażu ścian z łóżkami, który nie sprawia większych trudności.
Każda ściana mu u spodu dwa bolce, które łatwo wchodzą w nawiercone w podłodze otwory.
6. Z racji tego, że w wagonie będą zawieszone firanki, trzeba dostać się do ściany od strony korytarza - próbowałem ją zdemontować, ale niestety, nie poddała się. Pozostało mi więc zdemontować wszystkie ściany z leżankami.
Drabinki są przyklejone, nic nie wypada, można je delikatnie nakierować na daną stronę, w lewo lub w prawo.
7. W celu montażu firanek należy przygotować sobie wcześniej dwustronny wydruk z wzorem pkp i pociąć na paski o wysokości ok. 1,5 cm.
8. Taki pasek przycinamy na mniejsze, ok. 2-3 cm i końcówki zaginamy na wykałaczce, bądź w palcach, co ma za zadanie dać efekt firanki złożonej. Potrzebujemy ok. 20 szt. firanek.
9. Gotowe firanki przyklejamy klejem bezbarwnym (ja osobiście używam kleju polimerowego) do wewnętrznej ściany od strony korytarza ...
... natomiast drugą część kleimy do okien od strony przedziałów.
W tym miejscu, kto chce może oczywiście przykleić sobie pasażerów, ta wersja wagonu jest bez.
10. Po montażu wszystkich firanek, uzupełniamy ściany z leżankami lub ściany ze złożonymi leżankami dla urozmaicenia ...
... i delikatnie pasujemy budę wagonu z ostoją i sprawdzamy, czy coś nie uwiera, czy wszystkie firanki leżą należycie.
11. Zamykamy wagon, montujemy wózki oraz krótszą wersję przewodów i zderzaki. Przy montażu węży należy zwrócić uwagę na położenie dźwigni. W zestawie mamy po 4 szt. z dźwignią z lewej i z prawej strony.
Ponieważ preferuję tabor zwaloryzowany, wagon również otrzymał "brudzenie" dachu, wózków i podwozia, oraz ślady smaru na zderzakach.
Całość zajęła ok. 3 godzin od momentu otwarcia wagonu z pudełka.
Z mojej strony wielkie podziękowania dla Pana Roberta (@robo ) za wyprodukowanie wagonu z tak liczną ilością detali z mojego rodzimego miasta.
Na warsztat przyjąłem gdyńską kuszetkę producenta @robo w celu montażu typowych pkp-owskich firanek. Oto krótka relacja, jak się do tego zabrać:
1. Zanim rozbierzemy wagon, wstępna analiza co, gdzie i jak zdjąć, wyjąć, aby czegoś nie złamać lub zgubić. Wagon wyjęty z pudełka był uzbrojony w węże (te dłuższe, nazwę tak - do gablotowej wersji). Ponieważ model ma poruszać się z gracją na makiecie modułowej, te węże muszą być zdemontowane i zastąpione wersją krótszą, którą otrzymujemy w pakiecie, w woreczku ; wielki (+) dla pana @robo za bonus.
2. Aby nie urwać kolejnego przewodu demontujemy prawy zderzak (patrząc od czoła wagonu), który dość łatwo można wyjąć.
3. Obracamy wagon, podkładamy na czymś miękkim - ja stosuję zwyczajną gąbkę, demontujemy wózki.
4. Używając kilku wykałaczek podważamy budę i delikatnie rozdzielamy te elementy od siebie. Zdjęcie budy zajmuje kilka sekund, nie jest ona tak topornie osadzona jak w wagonach produkcji Heris, gdzie można stracić cierpliwość.
5. Dostajemy się do wnętrza wagonu.
Ilość detali zaskakuje, mamy tu drabinki w każdym przedziale po jednej sztuce, przedział kuszetowego z szafeczkami, oraz toaleta z sedesem, umywalką oraz - wiszącym lustrem!
Teraz ciekawostka - w każdym przedziale jest możliwość demontażu poszczególnych ścianek z łóżkami i zastąpienie ich wersją ze złożonymi siedzeniami - o ile zakupiliśmy wagon z dodatkowymi elementami. Dodatkowych elementów w woreczku jest dokładnie tyle, aby można całą kuszetę zrobić w wersji do siedzenia!
Ponieważ nasze wnętrze będzie troszkę urozmaicone, bierzemy się do demontażu ścian z łóżkami, który nie sprawia większych trudności.
Każda ściana mu u spodu dwa bolce, które łatwo wchodzą w nawiercone w podłodze otwory.
6. Z racji tego, że w wagonie będą zawieszone firanki, trzeba dostać się do ściany od strony korytarza - próbowałem ją zdemontować, ale niestety, nie poddała się. Pozostało mi więc zdemontować wszystkie ściany z leżankami.
Drabinki są przyklejone, nic nie wypada, można je delikatnie nakierować na daną stronę, w lewo lub w prawo.
7. W celu montażu firanek należy przygotować sobie wcześniej dwustronny wydruk z wzorem pkp i pociąć na paski o wysokości ok. 1,5 cm.
8. Taki pasek przycinamy na mniejsze, ok. 2-3 cm i końcówki zaginamy na wykałaczce, bądź w palcach, co ma za zadanie dać efekt firanki złożonej. Potrzebujemy ok. 20 szt. firanek.
9. Gotowe firanki przyklejamy klejem bezbarwnym (ja osobiście używam kleju polimerowego) do wewnętrznej ściany od strony korytarza ...
... natomiast drugą część kleimy do okien od strony przedziałów.
W tym miejscu, kto chce może oczywiście przykleić sobie pasażerów, ta wersja wagonu jest bez.
10. Po montażu wszystkich firanek, uzupełniamy ściany z leżankami lub ściany ze złożonymi leżankami dla urozmaicenia ...
... i delikatnie pasujemy budę wagonu z ostoją i sprawdzamy, czy coś nie uwiera, czy wszystkie firanki leżą należycie.
11. Zamykamy wagon, montujemy wózki oraz krótszą wersję przewodów i zderzaki. Przy montażu węży należy zwrócić uwagę na położenie dźwigni. W zestawie mamy po 4 szt. z dźwignią z lewej i z prawej strony.
Ponieważ preferuję tabor zwaloryzowany, wagon również otrzymał "brudzenie" dachu, wózków i podwozia, oraz ślady smaru na zderzakach.
Całość zajęła ok. 3 godzin od momentu otwarcia wagonu z pudełka.
Z mojej strony wielkie podziękowania dla Pana Roberta (@robo ) za wyprodukowanie wagonu z tak liczną ilością detali z mojego rodzimego miasta.
-
16
-
3
-
3
-
16
- Pokaż wszystkie
Piko 97609 (typ 104Af, ABd), Łódź Fabryczna.
Wagon zaopatrzony w firanki PKP, delikatna waloryzacja dachu, pomalowane na biało stopnie.
Piko 97603 (112Ag, Ad), Łódź Fabr.
Wagon zaopatrzony w firanki PKP, delikatna waloryzacja dachu, pomalowane na biało stopnie, opcja z pasażerami i lustrami w przedziałach, których z tej perspektywy i tak nie widać. W przyszłości doczeka się oświetlenia.
Wagony stoją na dioramie za szybą, więc na burtach widać lekki "szum".
Wagon zaopatrzony w firanki PKP, delikatna waloryzacja dachu, pomalowane na biało stopnie.
Piko 97603 (112Ag, Ad), Łódź Fabr.
Wagon zaopatrzony w firanki PKP, delikatna waloryzacja dachu, pomalowane na biało stopnie, opcja z pasażerami i lustrami w przedziałach, których z tej perspektywy i tak nie widać. W przyszłości doczeka się oświetlenia.
Wagony stoją na dioramie za szybą, więc na burtach widać lekki "szum".
-
2
-
21
-
2
- Pokaż wszystkie
Koronawirus w natarciu, zatem nieco więcej czasu na domowe modelarstwo.
Kolejny Eaos (Roco 76128) schodzi z warsztatu.
Wagon w wersji do podłączenia jako ostatni w składzie. Naniesione ślady eksploatacji oraz paski kontrolne.
Kolejny Eaos (Roco 76128) schodzi z warsztatu.
Wagon w wersji do podłączenia jako ostatni w składzie. Naniesione ślady eksploatacji oraz paski kontrolne.
-
2
-
7
-
6
- Pokaż wszystkie
Roco 66498.
Wagon poddany waloryzacji nieco inną - bardziej czasochłonną metodą. Wzorowano się na podstawie dwóch fotografii dostępnych na Wrocławska Galeria Kolejowa.
Zamontowano poręcze, stopnie manewrowego, pokrętła hamulca postojowego, oraz naniesiono paski kontrolne.
Zdrowia życzę!
Wagon poddany waloryzacji nieco inną - bardziej czasochłonną metodą. Wzorowano się na podstawie dwóch fotografii dostępnych na Wrocławska Galeria Kolejowa.
Zamontowano poręcze, stopnie manewrowego, pokrętła hamulca postojowego, oraz naniesiono paski kontrolne.
Zdrowia życzę!
-
5
-
3
-
14
- Pokaż wszystkie
Roco 66498.
Kolejna waloryzacja, tym razem jedna strona zainspirowana z "brudzenia" rzeczywistego - numer inwentarzowy dla mnie nie istotny..
Druga strona wagonu nieznana, więc sobie wymyśliłem ...
Kolejna waloryzacja, tym razem jedna strona zainspirowana z "brudzenia" rzeczywistego - numer inwentarzowy dla mnie nie istotny..
Druga strona wagonu nieznana, więc sobie wymyśliłem ...
-
11
-
3
-
3
- Pokaż wszystkie
Rocowskie Eaos-y.
Wersja light brudzing. Poprawiono kolorystykę poręczy, dodano paski kontrolne.
Wersja bardziej ... brudzingowa.
Inspiracja:
1. http://www.wgk.cal.pl/details.php?image_id=23485&sessionid=0v7qjm96abh72pe88c75gnm293
2. http://www.wgk.cal.pl/details.php?image_id=22318&sessionid=0v7qjm96abh72pe88c75gnm293
Wersja light brudzing. Poprawiono kolorystykę poręczy, dodano paski kontrolne.
Wersja bardziej ... brudzingowa.
Inspiracja:
1. http://www.wgk.cal.pl/details.php?image_id=23485&sessionid=0v7qjm96abh72pe88c75gnm293
2. http://www.wgk.cal.pl/details.php?image_id=22318&sessionid=0v7qjm96abh72pe88c75gnm293
Ostatnio edytowane:
-
4
-
7
- Pokaż wszystkie
Czy mała graciarnia DS Kościerzyna na torze przy rampie w Gołubiu?
Czyżby szykował się skład pociągu gospodarczego ?
-
1
-
2
- Pokaż wszystkie
Relacja z budowy wagonu Lubań XH.
Lata temu, kiedy jeździłem z Gdyni do Gołubia Kaszubskiego nad jezioro piętrusami, wjeżdżając na stację, intrygowały mnie stojące przy rampie stare wagony kolejowe. Wagony jak wagony, obite starymi deskami z wypłowiałą już na nich zieloną farbą, odseparowane od torów kolejowych kępą obfitej zieleni. Nie zwróciłbym jednak uwagi na nie, gdyby nie mnóstwo biegających wokół nich dzieci, oraz dorosłych osób odpoczywających sielsko w upalny letni dzień. Trochę tym ludziom zazdrościłem, że mają tak blisko do jeziora, do którego ja przecież musiałem jeździć koleją ... Być może te wagony pełniły rolę wagonów wczasowych, może ta chmara dzieciaków brała udział w jakiś półkoloniach.
Makietę tej stacji mam, nieczynny tor przy rampie jest, zatem trzeba było się zabrać do modelarskiej roboty.
Znalazłem w internecie ogłoszenie, w którym ktoś sprzedaje taki wagon i przy okazji podaje wymiary. Wymiary pomniejszyłem sobie 87 razy i porównałem to z ostoją starej węglarki PIKO - o dziwo prawie pasuje idealnie. Zatem ostoję już zaadoptowałem.
Deski.
Do wykonania odeskowania wagonu zmotywował mnie film pana L. Lewińskiego: Stare drewno - jak wykonać? i po kilku próbach stwierdziłem, że ta metoda jest wystarczająca na poszycie wagonu tak przygotowanymi deskami. Nie miałem typowego forniru, ale podobnie zachowało się drewno pozyskane ze starego koszyczka do truskawek. Kawałki tego drewna przeszlifowałem papierem ściernym.
Następnie, drewno przeciągnąłem pędzlem moczonym w mieszaninie wody i kilku kropel czarnej farby (Tamiya).
Po wyschnięciu drewna, wklepałem twardym pędzlem mieszaninę pasteli o dwóch kolorach: zielony i brązowy.
Dało to dość zadowalający efekt.
Kolejną czynnością była produkcja samych desek. Deski cięte ostrym nożykiem o odpowiedniej długości do tekturowego szkieletu wcześniej przygotowanego na podstawie wycinanki z GPM-u. Szerokość deski ok. 2 mm (mierzone na oko). Deskowanie przebiegało dość szybko. Klej - wikol.
Gdy odeskowane ściany schły, przystąpiłem do dłubania przy oknach. Brak na tym etapie możliwości skorzystania z laserowych możliwości spowodował, że okna wyciąłem sobie sam przy pomocy skalpela. W między czasie okna zostały trochę powiększone, bo ich pierwotny wymiar trochę mi nie odpowiadał. Założono białe zasłony (ręcznik papierowy). Za okna posłużyło jakieś lekko mleczne tworzywo z pudełka po lodach.
Celem budowy tego wagonu jest jego postój przy rampie na Gołubiu Kaszubskim, zatem wypadałoby zamontować oświetlenie.
Dwie diody o barwie ciepłej do środka - opornik rzędu 5 kOhm, jedna na zewnątrz nad drzwiami - opornik rzędu 10 kOhm.
Zaletą starego wagonu jako dawcy jest to, że ma on fabrycznie zamontowane odbieraki prądu, co ułatwiło całą elektryfikację.
Wagon jest oczywiście poddany biegowi czasu, więc oryginalna lampa nad drzwiami się dawno już stłukła, mieszkańcy zamontowali ... plafon.
Elektryka sprawdzona, działa pod FZ1, napięcie rzędu 16V nie spaliło diód - można zamykać wagon.
Papa.
Na pokrycie dachu za papę posłużył papier ścierny o gradacji 400. Paski cięte o szerokości 1-1,2 cm (na oko) co odpowiada w rzeczywistości rolce papy o szerokości 1 m. Każde łączenie pasków podmalowane mieszanką czarnej farby z lakierem matowym, co ma imitować smołowanie.
"Papa" klejona klejem polimerowym.
Biżuteria
Być może słowo to zarezerwowane jest dla parowozów - celowo go tutaj użyłem, gdyż trzeba wydziergać to ręcznie.
Poręcze + barierki wykonane ze "stópek" od oporników. Lutowane i malowane. Pozostały osprzęt pozyskany z dostępnych "przydasi" w modelarskiej szufladzie. W oryginale oczywiście te duże barierki są wykonane z kątownika - tutaj zostało to uproszczone.
Lata temu, kiedy jeździłem z Gdyni do Gołubia Kaszubskiego nad jezioro piętrusami, wjeżdżając na stację, intrygowały mnie stojące przy rampie stare wagony kolejowe. Wagony jak wagony, obite starymi deskami z wypłowiałą już na nich zieloną farbą, odseparowane od torów kolejowych kępą obfitej zieleni. Nie zwróciłbym jednak uwagi na nie, gdyby nie mnóstwo biegających wokół nich dzieci, oraz dorosłych osób odpoczywających sielsko w upalny letni dzień. Trochę tym ludziom zazdrościłem, że mają tak blisko do jeziora, do którego ja przecież musiałem jeździć koleją ... Być może te wagony pełniły rolę wagonów wczasowych, może ta chmara dzieciaków brała udział w jakiś półkoloniach.
Makietę tej stacji mam, nieczynny tor przy rampie jest, zatem trzeba było się zabrać do modelarskiej roboty.
Znalazłem w internecie ogłoszenie, w którym ktoś sprzedaje taki wagon i przy okazji podaje wymiary. Wymiary pomniejszyłem sobie 87 razy i porównałem to z ostoją starej węglarki PIKO - o dziwo prawie pasuje idealnie. Zatem ostoję już zaadoptowałem.
Deski.
Do wykonania odeskowania wagonu zmotywował mnie film pana L. Lewińskiego: Stare drewno - jak wykonać? i po kilku próbach stwierdziłem, że ta metoda jest wystarczająca na poszycie wagonu tak przygotowanymi deskami. Nie miałem typowego forniru, ale podobnie zachowało się drewno pozyskane ze starego koszyczka do truskawek. Kawałki tego drewna przeszlifowałem papierem ściernym.
Następnie, drewno przeciągnąłem pędzlem moczonym w mieszaninie wody i kilku kropel czarnej farby (Tamiya).
Po wyschnięciu drewna, wklepałem twardym pędzlem mieszaninę pasteli o dwóch kolorach: zielony i brązowy.
Dało to dość zadowalający efekt.
Kolejną czynnością była produkcja samych desek. Deski cięte ostrym nożykiem o odpowiedniej długości do tekturowego szkieletu wcześniej przygotowanego na podstawie wycinanki z GPM-u. Szerokość deski ok. 2 mm (mierzone na oko). Deskowanie przebiegało dość szybko. Klej - wikol.
Gdy odeskowane ściany schły, przystąpiłem do dłubania przy oknach. Brak na tym etapie możliwości skorzystania z laserowych możliwości spowodował, że okna wyciąłem sobie sam przy pomocy skalpela. W między czasie okna zostały trochę powiększone, bo ich pierwotny wymiar trochę mi nie odpowiadał. Założono białe zasłony (ręcznik papierowy). Za okna posłużyło jakieś lekko mleczne tworzywo z pudełka po lodach.
Celem budowy tego wagonu jest jego postój przy rampie na Gołubiu Kaszubskim, zatem wypadałoby zamontować oświetlenie.
Dwie diody o barwie ciepłej do środka - opornik rzędu 5 kOhm, jedna na zewnątrz nad drzwiami - opornik rzędu 10 kOhm.
Zaletą starego wagonu jako dawcy jest to, że ma on fabrycznie zamontowane odbieraki prądu, co ułatwiło całą elektryfikację.
Wagon jest oczywiście poddany biegowi czasu, więc oryginalna lampa nad drzwiami się dawno już stłukła, mieszkańcy zamontowali ... plafon.
Elektryka sprawdzona, działa pod FZ1, napięcie rzędu 16V nie spaliło diód - można zamykać wagon.
Papa.
Na pokrycie dachu za papę posłużył papier ścierny o gradacji 400. Paski cięte o szerokości 1-1,2 cm (na oko) co odpowiada w rzeczywistości rolce papy o szerokości 1 m. Każde łączenie pasków podmalowane mieszanką czarnej farby z lakierem matowym, co ma imitować smołowanie.
"Papa" klejona klejem polimerowym.
Biżuteria
Być może słowo to zarezerwowane jest dla parowozów - celowo go tutaj użyłem, gdyż trzeba wydziergać to ręcznie.
Poręcze + barierki wykonane ze "stópek" od oporników. Lutowane i malowane. Pozostały osprzęt pozyskany z dostępnych "przydasi" w modelarskiej szufladzie. W oryginale oczywiście te duże barierki są wykonane z kątownika - tutaj zostało to uproszczone.
-
2
-
11
-
5
-
2
- Pokaż wszystkie
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
|
TEM2 starsza wersja od ZNTK Rybnik | Tabor | 13 | |
|
ZNTK P-ń Winogrady | Tabor | 2 | |
|
ZNTK Aleksandrowo | Tabor | 3 | |
|
ZNTK "Kuźnica" | Tabor | 9 | |
|
ZNTK Robocza-czyli niskobudżetowy model w wersji playtime :) | Tabor | 9 |
Podobne wątki
-
-
-
-
-
ZNTK Robocza-czyli niskobudżetowy model w wersji playtime :)
- Rozpoczęte przez Sello
- Odpowiedzi: 9