Relacja ZKMK on tour

[Jarząbek]

Pozwolę sobie dodać:

Tak wyglądały przedziały w czasach swojej świetności.

A tak ten wagon wyglądał ponad 10 lat temu, odstawiony na stacji Ahlbeck.

Chyba ... ten sam:

 

[Gerson]

Lecimy dalej...

Kolejny SKL25LK

Wagon wystawowy z makieta kolejową.

Niestety makieta (trochę już leciwa) znajdowała się za szybą, oświetlenie kiepskie, więc miałem problem ze zrobieniem zdjęcia. Dodatkowo makieta... nie działała i można było ją sobie tylko pooglądać .

Gwoździe, klamry...

Olejarki

Bardzo fajna ekspozycja prezentująca szerokość torów w różnych krajach. Szkoda, że mocno zagracona.

Jeżeli zgodnie z dowcipem o torach w Rosji - Car kazał budować torowiska na ch** szersze, to co można powiedzieć o królu Hiszpanii?

 

[Gerson]

Na koniec zwiedzania hali wachlarzowej zawitaliśmy do kawiarni. Tam znajdowała się kolekcja starych modeli lokomotyw i wagonów.
Kolekcja szczególnie zainteresowała Drucika i Luktreza.

Kontynuując naszą przygodę wyszliśmy na zewnątrz (czego nie dało się ukryć ).
Pług odśnieżny.

Wagon konferencyjny ze specjalnym wyposażeniem. Zarząd: Jednostka Pociągów Rządowych Ministerstwa Obrony Narodowej NRD (MfNV).

Wagon pomiarowy GMF 51.

 

[Gerson]

W wieży wodnej znajdowała się kolejna ekspozycja.

Katalog stacji.

Kolejne polskie akcenty.

Wśród odznak interesujące znalezisko - odznaka honorowa dla niemieckiego kolejarza, który został przodującym kolejarzem PRL.

 

[Gerson]

Wagon sanitarny.

Wagon dyskotekowy urlopowego pociągu samochodowego Tourex kursującego na trasie Berlin - Warna.

Dotarliśmy do mojego pierwotnego celu podróży, czyli wagonów sypialnych Jednostki Pociągów Rządowych NRD.
W przeszłości trzy wagony sypialne pomalowane były w barwy państw tworzących stowarzyszenie Pomerania tj. NRD, Polski i Szwecji. Wagon restauracyjny był koloru oliwkowego (pozostałe wagony restauracyjne Mitropy - odpowiednika naszego Wars'u były czerwone).

Niestety tu spotkało nas kolejne rozczarowanie. Wagony zostały przemalowane na kolor oliwkowy. Nie było wagonu polskiego - przynajmniej ja go nie zauważyłem. Ponadto okazało się, że nie można ich zwiedzać, gdyż stanowią część schroniska. W czasie naszej wizyty zakwaterowane były dzieci z zielonej szkoły (czy czegoś takiego.)

Wagon sztabowy Jednostki Pociągów Rządowych NRD.

Tak te wagony wyglądały kiedyś:

źródło: http://familie-linberg.de

Parowóz bezogniowy z 1961 roku. Parowóz pracował w papierni w Schwedt do lat 90-tych ubiegłego wieku. Czas pracy tego parowozu wynosił 4-5 godzin.

W tym miejscu zakończyliśmy zwiedzanie muzeum. Nie był to jednak koniec naszej wycieczki. Małe podsumowanie i ostatnią część opowieści zaprezentuję jutro.

 

[Gerson]

Małe podsumowanie.
Wstęp 3,5 Euro - czy to dużo, czy mało kwestia indywidualnej oceny. Ja zakończyłem zwiedzanie tego muzeum z mieszanymi uczuciami i niedosytem.
Plusy:
+ Z jednej strony wystawiono dużo małych eksponatów takich jak telefony, lampy, zegary, odznaki itd.
+ Co ciekawe można większość z nich można było dotknąć, zakręcić korbką itp.
+ Dużym plusem były opisy także po polsku (niestety nie na wszystkich eksponatach).
+ Plac zabaw dla dzieci.

Minusy:
- beznadziejnie rozmieszczone lokomotywy BR w hali wachlarzowej. Mając 25 stanowisk można było to o wiele lepiej zaprezentować. Obie lokomotywy BR i wagon cesarski ustawione obok siebie. Ciasno, mało światła.
- lekki bałagan, w niektórych miejscach umieszczono zbyt dużo eksponatów i można było dostać oczopląsu.
- wagony rządowe sypialne, na których najbardziej mi zależało przemalowane i brak jest możliwości ich zwiedzenia wewnątrz (schronisko).
- niedziałająca makieta.

Po zakończeniu zwiedzania postanowiliśmy podjechać na pobliski dworzec kolejowy.
Pierwsza rzecz jaka mi się rzuciła w oczy - niedziałający zegar- poczułem się prawie jak u nas .

Widok w stronę miasta.

Widok w kierunku Anklam i Neubrandenburg.

Widok w kierunku Prenzlau.

Na dworcu znaleźć można takie pustostany. Mieć takie pomieszczenie na makietę klubową -ech.

Widok w kierunku Szczecina. Niestety ze względu na niekończące się remonty linia jest obecnie nieczynna. Obowiązuje zastępcza komunikacja autobusowa.

Szynobus do Butzow.

W kolejnej części dworca... kasyno.

Hol główny.

I w tym miejscu zakończyliśmy zwiedzanie. Co będzie następne - czas pokaże. Pomysły są, pozostaje tylko kwestia wygospodarowania czasu.

 

[Gerson]

Sakorius wrzucił na nasze klubowe forum informację o V Paradzie Lokomotyw, która w tym roku została zaplanowana w Międzyrzeczu. Z racji odległości postanowiliśmy pojawić się na tej imprezie, a ponieważ bliżej nikt nic nie organizuje, to frekwencja klubowa nam dopisała.
Pojawiliśmy się w składzie:
- Sakorius z dziewczyną i planem na przejazd składem Wojak do Trzemeszna Lubuskiego;
- Tydział wraz z Peterem47 i Waldim z planem zobaczenia parady oraz wszystkiego co się da po drodze (wystartowali z samego rana);
- Querki z rodziną i planem pojeżdżenia pociągami turystycznymi oraz zobaczenia parady;
- Ja oraz Drucik i Luktrez z planem złapania kilku składów i zobaczeniem obiektu A-64 (o tym później). Nasza ekipa wystartowała najpóźniej (śpiochy ).

My zaplanowaliśmy na początek złapanie Ol-ki w Skwierzynie. Udało nam się dostać na stację kilkanaście minut przed jej planowanym przyjazdem.
Najpierw spotkaliśmy opóźniony szynobus REGIO R78201 z Zielonej Góry do Gorzowa Wlkp.

Na stacji stała także wygaszona, wypłowiała SM-ka z PKP Cargo.

W oczekiwaniu na przyjazd pociągu turystycznego Wiórek z Międzyrzecza do Gorzowa Wlkp. (i z powrotem) pozwiedzaliśmy stację.

Widok w kierunku Międzyrzecza.

Chłopaki "zasięgali języka" u Dyżurnej Ruchu.

Nieczynne przejście (służbowe?).

C.d.n.

 

[Gerson]

Plac przed dworcem.

Rampa załadunkowa i krawędź placu składowego po remoncie.

W międzyczasie do Skwierzyny dotarli Tydział, Peter47 i Waldi. Po kilkunastu minutach wyczekiwana Ol-ka pojawiła się na stacji. Kilka zdjęć i w drogę - harmonogram mieliśmy dość napięty.

 

[Gerson]

Kolejny przystanek to Wierzbno, gdzie miał dotrzeć szynobus Arrivy.
Lubię tę małą stację, ma fajny klimat i... bardzo dobrą smażalnię ryb .

W oczekiwaniu na przyjazd szynobusa, chłopaki postanowili zapalić. Po chwili na stację dotarł także Sakorius. Mieliśmy prawie komplet (brakowało jeszcze tylko Querkiego).

Co oni palą za wynalazki i skąd to wytrzasnęli nie mam pojęcia .

W oddali widać bazę PGNiG, dzięki której ta stacja jeszcze funkcjonuje.

Z Peterem przyjrzeliśmy się szynom. Krawędź rampy to Krupp z 1883 roku.

Ciekawy okazał się również kozioł oporowy.

Co to za oznaczenie? LHS 67.I? Wrzucę tę szynę do tematu o szynach może coś więcej się dowiemy.

Na stacji można zobaczyć takie smaczki:

Układ torowy niestety został częściowo zdekompletowany. Tor na wprost - kierunek Skwierzyna, tory w lewo - Międzyrzecz.

W końcu dotarł szynobus Arrivy. Pociąg turystyczny Morena z Międzyrzecza przez Pszczew do Wierzbna (i z powrotem).

 

[Gerson]

Można było zwiedzić posterunek Dyżurnego Ruchu z czego skwapliwie skorzystaliśmy.

Trochę nowoczesności.

Widok w kierunku Międzychodu. W lewo baza PGNiG, prosto nieczynny szlak do Międzychodu.

Baza raz jeszcze.

Arriva gotowa do odjazdu.

W tym momencie rozdzieliliśmy się. Peter47, Tydział i Waldi pojechali do Międzyrzecza, my natomiast udaliśmy się na... rybkę .

C.d.n.

 

[Gerson]

W tym samym czasie rybkę (oczywiście bez napoju chmielowego ) konsumował także maszynista z Lotosu, od którego dowiedzieliśmy się, że zaraz będzie ruszał z bazy PGNiG skład beczek do Międzyrzecza. Spokojnie kończyliśmy obiad, a w tym czasie na stację wtoczył się wyżej wspomniany skład. "Szału nie było" - kilka wagonów.

Po krótkiej przerwie skład ruszył, a my postanowiliśmy złapać go w Pszczewie. Co ciekawe byłem w tej miejscowości kilka razy, ale nigdy na stacji - kiedyś musi być ten pierwszy raz.

Przy okazji zrobiliśmy mały rekonesans.

Pod pierwszą warstwą farby widać starą, poniemiecką nazwę stacji. To nie pierwszy taki przypadek. Kiedyś mieli lepszej jakości farby?

Nie wiedziałem, że w Pszczewie są wczasy wagonowe.

 

[Gerson]

Co to za wagony?
Pierwszy to chyba Ryflak.

A te?

 

[Gerson]

Widok w kierunku Wierzbna.

Bocznica z wagonami jest odcięta od głównego toru.

Pozostałości po wadze kolejowej.

Stacja - widok od strony ulicy.

Taki mały absurd drogowy. Główna ulica prowadzi w krzaki .

Koniec zwiedzania okolic Międzyrzecza. Czas na główną atrakcję - paradę lokomotyw.
C.d.n.

 

[Kpt. Nemo]

Co to za oznaczenie? LHS 67.I? Wrzucę tę szynę do tematu o szynach może coś więcej się dowiemy.
Zobacz załącznik 582010



Laura Hütte Schlesien - Beuthen,

 

[Jarząbek]

Troszeczkę inaczej ...

Laura Hütte Siemianowitz, późniejsza Huta Jedność w Siemianowicach. A sama szyna ... chyba najstarsza styczeń 1867.

 

[Kpt. Nemo]

Troszeczkę inaczej ...

Laura Hütte Siemianowitz, późniejsza Huta Jedność w Siemianowicach. A sama szyna ... chyba najstarsza styczeń 1867.

Wprawdzie nie zaznaczyłem, ale cytowałem Twój wpis.

 

[Jarząbek]

Faktycznie, jest to jeden z przykładów na to, że nie ma ludzi nieomylnych.

 

[Kpt. Nemo]

Faktycznie, jest to jeden z przykładów na to, że nie ma ludzi nieomylnych.

Z tego zdajemy sobie sprawę co dzień.
Istotne jest która nazwa jest prawidłowa, ja tego nie rozstrzygnę.

 

[Jarząbek]

Oczywiście prawidłowa nazwa to nazwa, którą podałem w dniu wczorajszym. Huta Laura znajdowała się w Siemianowicach Śląskich.

 

[Kpt. Nemo]

I wszystko jasne.
Pozwoliłem sobie poprawić wpis na 11 stronie dotyczący tej cechy.

Przepraszam kolegów z ZKMK za to małe zamieszanie.