Mój ZNTK Tabor polski, amerykański, budowy i przebudowy

[teigrekty2]

Dzisiaj praca przy dekapodzie, pełno wycinania mosiądzu, rzeźbienia i lutowania. Ostoja parowozu prawie gotowa

 

[teigrekty2]

Dalsza praca nad ciężkim dekapodem, dolutowane pomosty z przodu oraz zbiornik powietrza:

Nie wiem czy warto się jeszcze bawić z imitacją pasów trzymających zbiornik od góry, to już by było naprawdę delikatne lutowanie. Do ramy dolutuję jeszcze blachę tylną podtrzymującą kabinę i będę zabierał się za wiązary.

 

[mareks69]

Nie wiem czy warto się jeszcze bawić z imitacją pasów trzymających zbiornik od góry, to już by było naprawdę delikatne lutowanie

A spróbój przylutowac tylko punktowo na końcach

 

[teigrekty2]

A spróbój przylutowac tylko punktowo na końcach

Jeszcze pomyślę.
Tym czasem postanowiłem na razie odłożyć przylutowanie tylnej blachy podtrzymującej kabinę do ostoi. Jeszcze nie rozegrałem sprawy przykręcania kotła i kabiny do ostoi, a chciałbym aby były to dwa, maximum trzy wkręty tak jak na parowozach Bowser'a. Za tem dzisiaj zabrałem się za najbardziej krytyczną część modelu parowozu, czyli wiązarów. Wystartowałem z płaskownikiem:

Jako szablonu użyłem tu niedoszłych wiązarów z poprzedniego projektu:

Na drugim zdjęciu widać jak spier....łem ostatni otwór na czop numer 5. Wiertło się poślizgnęło i musiałem wlutować kawałeczek mosiądzu, po czym naznaczyłem mniejszym wiertełkiem wgłębienie aby odpowiednie wiertło trafiło w cel. Po wywierceniu wszystkich pięciu otworów i odcięciu płaskownika na drugi wiązar, przytwierdziłem oba płaskowniki do deseczki gwoździkami do torów:

Po wywierceniu otworów w drugim płaskowniku, przymiarki, pilnikowanie...itd. Po kilku próbach z dopasowywaniem postanowiłem najpierw od przykręcania środkowego czopu na zestaw napędny, po czym dopasowywania otworów kół skrajnych. Najpierw zrobiłem jedną stronę, gdy podwozie toczyło się zadowalająco, zabrałem się za drugą stronę:

Podwozie toczy się nawet gładko, czyli nie ma zacięć. Po popchaniu toczy się jeszcze przez kilkanaście podkładów Pozostaje jeszcze wypilnikowanie otworów czopów zestawu nr. 2 i 4, po tem kształtowanie wiązarów aby przypominały te na prawdziwym. Ostateczny tuning wiązarów i będzie można zabierać się za mechanizm rozrządu.

 

[teigrekty2]

Dzisiaj ukształtowałem wiązary z prawej strony. Mało czasu i dosyć popalonych palców. Większość materiału zciąłem kołem do cięcia na dremelu, sprawdzając każdą sekcję pomiędzy otworami i wygładzając pilniczkami. Na koniec mały tuning otworów okrągłym pilniczkiem i podwozie ładnie się toczy;

Chyba pokuszę sie o wlutowanie imitacji nakrętek w miejsca dowiązań. Ale tyle na dzisiaj.

 

[teigrekty2]

Jakiś artysta powiedział kiedyś że rzeźba w kamieniu już jest, tylko odłupuje niepotrzebne kawałki...ale nic nie powiedział o popalonych palcach;

Trzeba było znowu dremelem po trochu skrobać i odkładać na kilka monentów aby się robota ochłodziła. Ciut wolnego czasu po wszystkim wykorzystane na najpiękniejsze hobby na świecie:

Wiązary na obu stronach wyciosane i mała sesja fotograficzna. Od razu mały tuning otworów z lewej strony i podwozie ładnie się toczy.

Oś toczna na razie luzem do zdjęć.

 

[teigrekty2]

Dzisiaj wcześniej pracę skończyłem i pojechałem do najbliższego sklepu hobby. Niestety nie mieli sześciokątnego prętu jaki potrzebowałem na imitacje nakrętek na wiązarach. No trudno, zobaczy się w innym sklepie. Za tem zabrałem się za wstępną pracę na kotle. Po wycięciu kilku szablonów z tektury, wyciąłem część z mosiądzu na dymnicę:

Zaznaczone kreski są na nitowanie. Po tem małym ostrym pobijakiem nity:

Na konieć zawijanie, tu kłopot ponieważ nie posiadam żadnych narzędzi do wałkowania metalu. Najpierw ręcznie na około pojemnika na klisze, po tem na coraz mniejsze okrągłe...co kolwieg było pod ręką. Jeszcze będzie dokładniejsze zaokrąglanie, ale na dzisiaj tyle:

 

[teigrekty2]

Praca nad kotłem:

Było trochę zabawy z dobraniem kształtu szablonu z tektury jako że sekcja zaraz za dymnicą ma najbardziej widoczne rozszerzenie. Następnie wycięta blacha była odpowiednio zaokrąglona i zlutowana. Po tem wlutowałem dymnicę.

Ogromny kocioł będzie miał jeszcze większą średnicę zaraz przed paleniskiem, ale nie tak dramatycznie rozszerzającą się jak sekcja za dymnicą.

Znalazłem też komplet układu rozrządu pary i nawrotnicy w swojej skrzynce, który już dawno kupiłem okazyjnie.

Też Walschaerts na szczęście, tylko będzie kilka modyfikacji i trzeba zbudować nowe mocowania dla jarzma.

 

[teigrekty2]

Dzisiaj praca nad kotłem parowozu. Najbardziej pracochłonne okazało się uformowanie paleniska, jako że postanowiłem trzecią sekcję gdzie ma być zbieralnik pary, wyciąć z jednej blachy razem z paleniskiem. Najpierw szablon;

Za nim skończyłem bawić się szablonem wpadłem na pomysł wycięcia jeszcze tylnej ściany kotła razem ze wszystkim. Powodem oczywiście jest możliwość łatwiejszego zlutowania wszystkiego razem:

Wycinanie też było dosyć trudne ze względu na pochyloną tylną ścianą. Po tem mozolne zaokrąglanie wszystkiego z dodatkowym odcinaniem ekstra materiału i wreszcie lutowanie:

Wcześniej zlutowałem jeszcze płytę rusztu aby łatwiej dobrać kształt paleniska:

Palenisko typu Wooten posiada szeroki ruszt prawie na całą szerokość parowozu. Paleniska te były opatentowane w dziewiętnastym wieku w celu spalania antracytu, oraz wiedopałów i odpadów z licznych kopalń w północno wschodniej Pennsylvanii. Na razie całość krórą i tak jeszce muszę razem zlutować. Trzeba jeszcze dociąć boczną płytę paleniska pod kątem:

 

[teigrekty2]

Zdjęcia z wczoraj z dociętą dolną częścią paleniska:

Na zdjęciach widać jak górna część paleniska ucieka do góry w tyle. Górna część paleniska obniżała się idąc w stronę kabiny:

Za tem dzisiaj obniżanie tyłu paleniska według pierwowzoru i lutowanie:

Pozostało jeszcze zalutowanie dziur w kotle oraz pasy otuliny, ale na dzisiaj dosyć.

 

[teigrekty2]

Dzisiaj praca nad kabiną aby mieć całą bryłę parowozu. Chociaż nam już wyciętą przednią ścianę, to teraz zacząłem od podłogi i tylnej blachy na której opiera się cała kabina:

Tylna blacha;

Potem kabina, wyciąłem boczne ściany i dach jako jeden kawałek:

Zaczęte nitowanie;

Następnie lutowanie , tu było roboty aby wyszedł dobry kształt.

Jeszcze sporo roboty nad kabiną, wlutowanie przedniej ściany, wycięcie tylnej ściany. Okna muszę wyrównać ale to po usztywnieniu całości.

 

[teigrekty2]

Tylna ściana kabiny wycięta i wlutowana na swoje miejsce:

Jak ogromne jest palenisko na parowozach "kolei antracytu" widać na ostatnim zdjęciu. Niektórym się podoba, niektórym nie.

 

[teigrekty2]

Wczoraj po pracy, praca nad kabiną i wycinanie przedniej ściany. Miałem wyciętą przednią ścianę wcześniej z cienkiego mosiądzu. Celem było wybicie imitacji nitów, ale ściana była bardzo giętka, za tem poszedłem na kompromis i wyciąłem nową z grubszego materiału. Nitów nie będzie, ale za to kabina jest mocniejsza:

Przymiarki, było sporo szlifowania za nim ściana ładnie weszła na miejsce.

Ściana wlutowana i teraz przymiarki do paleniska, pełno szlifowania znowu.

Kabina pasuje, tylko muszę zebrać około 1mm materiału z dołu paleniska aby wszystko wyrównać.

 

[mareks69]

Podziwiam twoja robotę ,że wycinasz wszystkie elementy ręcznie ,normalny sadomasochizm przy dzisiejszej technologii.
Powiedz mi jakiej grubości blach używasz ?

 

[teigrekty2]

Podziwiam twoja robotę ,że wycinasz wszystkie elementy ręcznie ,normalny sadomasochizm przy dzisiejszej technologii.
Powiedz mi jakiej grubości blach używasz ?

Używam różnych grubości, zależy do jakich celów i sztywności. Ostoja jest z mosiądzu ok. 2mm grubości. Trochę było z tym roboty aby dobrze wyszlifować wgłębienia na osie. Reszta pomiędzy 0,8mm i cienkości papieru. Im cieńsza blacha tym łatwiej wybić nity, ale też musi być kompromis.

 

[Paweł.W-wa]

Faktem jest, że nie próbowałem nigdy robienia nitów w tego rodzaju blachach (tylko w cienkiej blasze aluminiowej stosowanej w drukarniach - przynajmniej kiedyś), ale czy próbowałeś "nitować" radełkiem? Takie kółko zębate w oprawce....

 

[teigrekty2]

Faktem jest, że nie próbowałem nigdy robienia nitów w tego rodzaju blachach (tylko w cienkiej blasze aluminiowej stosowanej w drukarniach - przynajmniej kiedyś), ale czy próbowałeś "nitować" radełkiem? Takie kółko zębate w oprawce....

Nie posiadam takiego narzędzia. Widziałem wiele razy na jarmarkach kolejek, ale nie zdobyłem się jeszcze ba kupno. Było to kółko z kolcami które obracało się w oprawce, coś jak by pchanie taczki, chyba o tym Myślisz. Swoje wybijam ostrym pobijakiem przy stalowej linijce. Do bardzo cienkiej blachy wystarczy przycisnąć.
Wczoraj mało czasu ale dociąłem nieco palenisko od dołu, jeszcze i tak muszę dociąć około 3 skalowe cale (mniej niż 1mm) aby wlutować imitacje nitowania na dole. Całość bardziej wyprostowana:

Z tego co wyczytałem, na prawdziwych parowozach z paleniskiem typu Wooten (czyt. Wóten) też ostrożnie dopasowywano kabinę do paleniska.

 

[teigrekty2]

Kilka dni temu zlutowałem metalową część pod ramę która trzyma wszystkie osie razem. Było sporo szlifowania i prób jazdy po torze za nim podwozie ładnie się toczyło;

Będzie trzeba jeszcze wyciąć i dolutować osłonę na koło zębate. Ale dzisiaj nareszcie mogłem zabrać się za układ rozrządu pary i nawrotnicy. Chcąc użyć tu minimalnie jak najmniej kawałków mosiądzu aby łatwo się lutowało, robiłem rysunki pomagające. Jako że nie możliwe jest zobaczenie prawdziwych maszyn, trudno dosyć jest wykapować jak to wszystko wygląda ze zdjęć. Jak widać plany nie pokazują wszystkiego:

Na powyższym zdjęciu rysunek ze zdjęcia prawdziwej maszyny, i tak z błędem jak się jeszcze skapowałem. Wziąłem kawałek mosiądzu o przekroju prostokąta i z tego jest większość ramy jarzma:

Następnie pierwsze lutowanie aby usztywnić konstrukcję przed szlifowaniem i rzeźbieniem.

Obcinanie, zaginanie, lutowanie i szlifowanie i tak po kilku cyklach główna część jeszcze bez detali i otworów:

Jeszce muszę zaokrąglić miejsce gdzie będzie się obracało jarzmo.
Na koniec cały "kit"...na razie:

 

[teigrekty2]

Wczoraj się uparłem i po umyślaniu podczas pracy jak zrobić widoczne nawet na słabych zdjęciach obrzeża na ramie jarzma, zabrałem się za dalsze dłubanie. Użycie mosiężnego prętu do tylu zagięć wypadało z gry, ale miedziany drut jak najbardziej.

Chodzi właśnie o ten w realu odlew, ale w moich warunkach pozostaje lutowanie:

Pozostaje jeszcze wyrzeźbienie paska z imitacją śrub na wspornik poprzeczny, oraz wywiercenie reszty otworów. Tu jeszce jeden kawałek zdjęcia gdzie widoczne są obrzeża:

 

[teigrekty2]

Wczoraj praca nad prowadnicami, które i tak muszę jeszcze doszlifować. Wiercenie otworőw w ostoi aby przykręcić blok cylindrów (było trochę zabawy ze szlifowaniem aby blok równo siedział w ostoi). Wiercenie otworów i gwintowanie aby przykręcić całą ramę rozrządu i nawrotnicy do ostoi: