Mój ZNTK Tabor polski, amerykański, budowy i przebudowy

[Misiek]

Prysnąć lekko gładkim lakierem na kalkę.

W sumie, podloże wydaje się gładkie, ale nie pykło (może kalka z numerkiem faktycznie zła)
Ja to robię tak:
podkład pod kalkę - błyszczący lakier
kalka z płynami ze zdjęcia
na to lakier bezbarwny,
i na koniec lakier matowy i/lub półmat, zależy jaki ma być wystrój końca

Kilka razy udało mi się położyć kalkę tak, że jestem zadowolony

 

[teigrekty2]

W sumie, podloże wydaje się gładkie, ale nie pykło (może kalka z numerkiem faktycznie zła)
Ja to robię tak:
podkład pod kalkę - błyszczący lakier
kalka z płynami ze zdjęcia
na to lakier bezbarwny,
i na koniec lakier matowy i/lub półmat, zależy jaki ma być wystrój końca

Kilka razy udało mi się położyć kalkę tak, że jestem zadowolony

Robię dosłownie tak samo. Chodziło tylko o to co zrobić aby się stare kalki nie rozsypywały gdy się je kładzie na model. Modelarz na Amerykańskim forum napisał aby prysnąć na kalki błyszczącym lakierem za nim będzie je się wycinało z arkuszu.

 

[teigrekty2]

Na weekend walczyłem z wstawieniem silnika na ramę parowozu. Po wymyśleniu koleby z jednego kawałka mosiądzu, wlutowałem kolebę do paleniska i znalazłem w swoich częściach gunowy wężyk do łączenia osi silnika z osią przekładni:

Na filmiku nagrane dosłownie pierwsze jazdy statyczne z na silniku:

Pozostało jeszcze trochę detali na samej ostoi i kilka na kotle parowozu. Nie wymyśliłem jeszcze doprowadzania prądu z kół parowozu do silnika, chociaż chodzą po głowie dwa pomysły.

 

[teigrekty2]

Prace nad dekapodem F-1 ciągnę dalej, na weekend było uzbrajanie ostoi w detale: sprężyny piórowe i detale rusztu;

Całość poskładałem aby zobaczyć jak wszystko wchodzi. Nie obeszło się bez zcinania metalu tu i ówdzie:

Na części ramy, na cylindrze pozostała jeszcze smarotłocznia do zamocowania. Poza tym dolna część jest ukończona jeśli chodzi o detale. Na kotle i na kabinie jest więcej części do uzupełnienia: poręcze i odwiewnik na kabinie, drabinki na przedniej części kotła zaraz przy piasecznicy, markery na dymnicy. Osobną dokręcaną częścią będą sprężarki w swoich miejscach na przedniej ramie.

 

[teigrekty2]

W sobotę ciąg dalszy pracy nad parowozem F-1 kolei Lehigh and New England. Główny zbiornik powietrza po lewej stronie nie dawał mi spokoju. Wiedziałem że jest za długi i za gruby. Wylutowałem za tem cały zbiornik razem z rurami;

Orurowanie było tak skomplikowane że postanowiłem użyć nowy mosiądz. Po wylutowaniu wszystkich rur, wziąłem zbiornik na tokarkę i zciąłem go do prawidłowych rozmiarów.

Nie jest perfekt, ale o wiele bardziej jak oryginał:

Zdjęcie z książki pt. "LEHIGH AND NEW ENGLAND" autorstwa Panów Ed Crist i John Krause. Autor zdjęcia-Bob Collins. Oprócz tego, dodałem jeszcze poręcze z tyłu kabiny, markery na przodzie dymnicy (te były fabrycznie zakładane), drabinki przy piasecznicy. Pozostało jeszcze troszeczkę orurowania po obu stronach, gwizdawka na zbiorniku pary i spróbuję wlutować maleńkie poręcze na piasecznicy, poręcze na schodach przy dymnicy i stopień przy dymnicy.

 

[teigrekty2]

Dzisiaj trwała nadal walka z orurowaniem. Te parowozy posiadały dużo tego z fabryki i podczas służby doszło jeszcze więcej. Najpierw skończyłem ruszt:

Po tym orurowanie po stronie palacza:

Po tem zabrałem się za stronę maszynisty gdzie była gruba rura doprowadzająca parę do boostera. Na szczęście znalazłem na jednym jarmarku komplet z zaworami, tylko muszę to dodać rur aby uzyskać odpowiednią długość:

Ciasno tam było;

Sprawdzanie na sucho:

I tyle na dzisiaj, może w tygodniu się skończy.

 

[teigrekty2]

Prace nad orurowaniem kotła dobiegły końca:

Dolutowałem także poręcze przy przednich schodach. Niestety poległem nad próbą lutowania malutkich poręczy na piasecznicy. W przeciwieństwie do innych manufaktur mosiężnych modeli, w swoim projekcie używam grubszych mosiężnych blach (parowóz za to jest cięższy od innych mosiężnych modeli tej wielkości) i często musiałem kombinować jak dolutować małe detale. Tu też mam plan, będę musiał nawiercić malutkie otwory i wlutować poręcze w kopułę piasecznicy. Ostoja potrzebuje jedynie smarotłocznię po lewej stronie, przy bloku cylindra. Pozostało jeszcze skończenie wstawki z parą kompresorów; ta będzie osobno przykręcana do ramy aby ułatwić malowanie.

 

[teigrekty2]

W poprzednią Niedzielę zabrałem się za moduł z kompresorami. Jak pisałem wcześniej, moduł robię osobno i będzie przykręcany do ostoi aby malowanie było łatwe. Ciężko o jakie kiedykolwiek dobre zdjęcia tych detali, i musiałem wyrysować orurowanie mniej więcej jak by mogło wyglądać od tyłu mając do dyspozycji tylko schemat łączenia dwóch dwucylindrowych kompresorów.

Po prawej stronie brakuje jeszcze jednego filtra. Ten jest prawie nie widoczny na większości zdjęć, ponieważ był schowany pod prawymi stopniami. Będę i tak go dodawał jak będzie czas.

Zdjęcie powyżej (obcięte dla leprzej klaryfikacji) było robione najprawdopodobniej po drugiej Wojnie Światowej i przedstawia maszynę po kilku modyfikacjach. Zdjęcie poniżej wysłał mi znajomy, i pokazuje maszynę niedługo po dostawie od Baldwina:

Taki stan parowozu planuję właśnie osiągnąć w modelu. Zdjęcie robione gdzieś w 1928 kiedy na krótko parowozy numer 401 i 402 posiadały stalowy zgarniacz pod belką zderzakową i nie dodano jeszcze poręczy na zasłonach kompresorów.

 

[teigrekty2]

Wczoraj było jeszcze wykańczanie detali na pilocie, po tem mycie i szykowanie do malowania. Dzisiaj parowóz się piecze:

Obecnie parowóz jest już pomalowany czarnym satynem i z powrotem w piekarniku.

 

[teigrekty2]

Po pierwszym pieczeniu czarny satyn is z powrotem do piekarnika:

Następnie bardzo rozwodnionym "brudnym czarnym" i pędzelkiem pomalowałem dymnicę i prysnąłem gładkim lakierem przede wszystkim na bok kabiny i piasecznicę: tam będą kalki z numerami. Z powrotem do piekarnika.

Po wyjęciu zabrałem się za dopieszczanie układu rozrządu, ponieważ spadał mi jeden krzyżulec. Umyłem i pomalowałem od razu resztę kół. To tyle na dzisiaj;

 

[teigrekty2]

Na razie mało się dzieje przy parowozie F-1. Prawie wszystko pomalowałem oprócz dolnej zasłony z imitacją klocków hamulcowych. Muszę jeszcze dolutować małe kawałki blaszek pobierających prąd z kół napędowych. Na razie kilka zdjęć prawie wykończonej maszyny:

 

[teigrekty2]

Miesiąc czasu od kiedy ostatnio modelowałem, ale wczoraj zabrałem się za dokańczanie parowozu F-1. Najpierw wlutowałem blaszki do pobierania prądu z kół napędowych. Po tem mycie benzyną, mycie szczoteczką z mydłem w gorącej wodzie, suszenie i wreszcie pryśnięcie szarym podkładem i czarnym lakierem.

Blaszki wzięte ze starego elektrowozu E11 Piko;

Chciałem wlutować aby wszystkie koła pobierały prąd, ale ciasno tam było i mam pobieranie z zestawu #1,3,5. Będę za tem musiał zrobić jeszcze pobieranie z wózka tendra. Kiedy dolna pokrywa się suszyła, zabrałem się za kalki na samym parowozie:

Tu zaraz po pieczeniu jak kalki prysnąłem lakierem na koniec;

Te na piasecznicy okazały się dość kłopotliwe, ale udało się jeszcze położyć numerek na tablicy zaraz pod przednim reflektorem:

Dla porównania zdjęcie nowiutkiego numeru 404 zrobione przez nieznanego fotografa wiele dekad temu na terenie Baldwin Locomotive Works:

Nie wsadziłem z powrotem wszystkiego układu rozrządu, ponieważ muszę jeszcze zetrzeć nieco materiału z klocków hamulcowych, jako że te nadal ocierają obręcze kół napędowych.

 

[teigrekty2]

Jakiś czas mnie tu nie było i generalnie w letnie dni nie chce mi się siedzieć w domu, ale zabrałem się za wykańczanie parowozu F-1 i uruchomienie go. Musiałem najpierw dojść do źródła zwarć. Jednym powodem były nie co za długie pręciki do pobierania prądu po stronie kół izolowanych, te dotykały koła bose jak i obręcze w tym samym czasie. Po obcięciu i ukształtowaniu ich, nadal miałem zwarcia, tu problemem były koła toczne jako że zostawiłem bardzo mało miejsca w ostoi nad kołami tocznymi. Będę jeszcze musiał zjechać trochę mosiądzu nad tymi kołami. Wstawiłem przekładnię i parowóz pojechał pierwszy raz o własnych siłach:

Po tem przejechał kilka razy na około całej kolei, gdy usłyszałem odgłos którego żaden modelarz nie chce słyszeć w lokomotywie. Przekładnię NWSL szlag trafił. Postanowiłem za tem zbudować kopię tej przekładni ale z mosiądzu:

Plastykowe gó..o NWSL spowodowało przesunięcie się koła ślimakowego i odechciało mi się zabawy z fabryczną przekładnią, cdn...