Szyny z Kościerzyny cz. 3. Szyny tu i ówdzie. Wybrane przykłady szyn zlokalizowanych na stacji Kościerzyna, głównie na terenie Muzeum.
Zdjęcie nr 1. Brama północna (wjazdowa) Muzeum w Kościerzynie i przechodzący pod nią tor nr 19, będący swoistym „torem głównym” Muzeum. Od widocznego rozjazdu nr 43 odchodzi tor nr 53 (prawy tor przelotowy parowozowni). Tor prowadzący za bramę zbudowany jest z w miarę nowoczesnych szyn Huty Katowice z VIII 1986 r.
Zdjęcie nr 2.
--> [K] 86 VIII S49 stacji Kościerzyna
Zdjęcie nr 3. Widok ogólny w stronę parowozowni. Od prawej widoczne są: tor nr 19 (okalający cały teren Muzeum, położony przy płocie), przechodzące przez parowozownię tory nr 53 i nr 55 oraz tor nr 61, biorący swój początek na widocznym rozjeździe nr 41. Widoczna jest również tablica informacyjna z nazwą stacji KOŚCIERZYNA-SKANSEN, stojąca na krótkim peronie.
Zdjęcie nr 4. Jedna z iglic rozjazdu nr 41.
HP 77 I I49. Po II w. św. szyny-iglice produkowane w polskich hutach oznaczano tak jak zwykłe szyny, literą S (także z profilem szyny S42, S49), dopiero później pojawiło się oznaczenie Ig (np. Ig42, Ig49) oraz widoczne na zdjęciu samo I, w tym wypadku I49.
Zdjęcie nr 5. Brama południowa (wyjazdowa) Muzeum w Kościerzynie i przechodzący pod nią tor nr 19, tym razem zbudowany z szyn Huty Kościuszko z IX 1978 r.
Zdjęcie nr 6.
H. K. 78 IX S49 ----> stacji Kościerzyna.
Zdjęcie nr 7. Ciekawa konstrukcja podkładów „strunobetonowo-stalowych”,
występujących m.in. pod szynami ze zdjęcia wyżej.
Zdjęcie nr 8. Na terenie Muzeum, szyny stacyjne, oprócz znajdujących się gdzie nie gdzie szyn przedwojennych (Huty Królewskiej, Huty Częstochowa czy Huty Bankowej, przedstawionych w postach 408 i 409), zdominowane są przez szyny Huty Pokój (HP), głównie roczniki z lat 50-tych (w tym S42 i S49). Sporadycznie występują także szyny Huty Kościuszko (HK), oraz HP z innych lat (z lat 40, 60 i 70-tych czy wspomniana w poście 409 szyna z 1981). Poniżej zdjęcie-kompilacja trzech typowych przykładów szyn stacyjnych położonych na terenie Muzeum.
P.K.P. 22 S49 HP .I 1956. (miesiąc produkcji styczeń)
P.K.P. 22 S49 HP :I 1957. (miesiąc produkcji marzec)
P.K.P. 22 :□: 1968 S42 HP (miesiąc produkcji grudzień)
Zdjęcie nr 9. Przykład kolejnego „kolejowego” produktu Huty Pokój z lat 80-tych. Kierownica rozjazdu nr 32 położonego na terenie Muzeum.
HP 81 Kn 49 (po II w. św. produkowane w polskich hutach kierownice rozjazdów mają w większości przypadków oznaczenie Kn lub Kr).
Zdjęcie nr 10.
Rozjazd nr 33, jedyny stacyjny rozjazd krzyżowy podwójny zlokalizowany na terenie Muzeum (drugi rozjazd krzyżowy podwójny jest tylko eksponatem, odciętym od sieci). Obok biało-czerwony wskaźnik W-17, zbudowany z fragmentu szyny HOESCH, przedstawiony w poście 411.
Zdjęcie nr 11. Fragment rozjazdu nr 33 i ciekawy szczegół cechowania kierownicy położonej na krzyżownicy środkowej. Produkt Huty Kościuszko z 1953 r. oznaczony
P.K.P. 20 Kr 53 S1.. Nie można oprzeć się wrażeniu, że cechowanie zostało przycięte w toku formowania. W tym wypadku kierownica została oznaczona skrótem Kr.
Zdjęcie nr 12. Nie używana od dawna rampa do nawęglania parowozów, zbudowana na charakterystycznej górce, zarosła już kilkumetrowymi drzewkami. Ciągle jednak leżą na niej szyny Huty Pokój i Huty Kościuszko z lat 1950-tych. Na zdjęciu tor nr 27a.
Zdjęcie nr 13.
P.K.P. 22 S49 HP :Г 1957. (miesiąc produkcji kwiecień).
Przykład szyny z rampy do nawęglania parowozów, z toru widocznego na zdjęciu nr 12.
Zdjęcie nr 14. Stojące obok Muzeum, na terenie stacji, w stanie kompletnej ruiny, jakby nie patrzeć zabytkowe pojazdy trakcyjne, ustawione są na torze nr 27 prowadzącym na górkę rampy, oraz torze nr 29 (w tym parowozy Ty2/Ty42). Na zdjęciu poniżej przykład szyny zlokalizowanej na torze nr 29 przed kompletnie ogołoconym już parowozem Ty2-1301.
P.K.P. 20 1949 # S. HUTA KOŚCIUSZKO (miesiąc produkcji sierpień lub wrzesień).
Zdjęcia nr 15 i 16. Ciekawostka stacji i Muzeum. Zagubiona szyna Huty Królewskiej z 1928 r. Ucięty kikut toru wystaje niemal spod nasypu rampy do nawęglania parowozów, obok kanału oczystkowego i stojącego za nim Ty2-446. Tor prowadził prawdopodobnie od rozjazdu, którego pozostałości są widoczne tuż obok bramy południowej (wyjazdowej) Muzeum, widocznej na zdjęciu nr 5 (widać tam relikty podkładów rozjazdu). Zarówno rozjazdu jak i toru prowadzącego od niego, nie ma już na współczesnych schematach stacji. Jest to pozostałość pierwotnego układu torów, a sam tor prowadził zapewne do miejsca składowania węgla.
Zdjęcie nr 15. Widok ogólny na relikt toru wystający spod nasypu.
Zdjęcie nr 16. cechowanie jednej z szyn zagubionego kikuta toru, wystającego spod nasypu rampy do nawęglania parowozów.
KRÓL.HUTA 1928 M
Opisy numeracji torów i rozjazdów według strony semaforek.kolej.org.pl
https://semaforek.kolej.org.pl/wiki/index.php/Ko%C5%9Bcierzyna