-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Relacja Opowieści dziwnej treści czyli Piotra i Pawła kolejowe peregrynacje
- Status
Dziękuję Przemku, myślę że z taką samą przyjemnością jak czytam relacje kolegów z ZKMK Wy czytacie moje.
W tej relacji jest kilka rzeczy niewyjaśnionych, wspomnę o nich, ale z perspektywy czasu nie jest to już tak istotne, zwłaszcza że nie pisze książki historycznej, jeno relację raczej fabularną, najważniejszy jest klimat, a tego odmówić Bieszczadom nie można, długo chowałem w sercu awersję do morza naszego, myślę wytworzoną przymusowym zesłaniem w roku 1981, przedkładałem nad nie góry wszelkiego rodzaju, choć już w jesieni życia nie jestem jak to mawia Piotrek taką kozicą, w tejże jesieni doceniam nadmorski klimat, poza tym moje kochanie uwielbia morze.
Jakbyśmy się teleportowali,żadnego zdjęcia , żadnej CMK, no szok, 9.13 jesteśmy w Majdanie.
My, znaczy Kuba Sikora, Kudłaty Piotrek i ja.
Impreza miała mieć początek około dwunastej, mamy trochę czasu, jedziemy za "granicę".
Zahaczając o Łupków.
Takiego powitania na
Słowacji się nie spodziewaliśmy.
Weź tu nie zabłądź, jaka to miejscowość.
Jesteśmy w miejscowości Miedzilaborce.
Pusto strasznie, jedyna lokomotywa czeka na uboczu 721 134-5
Ciekawy wagon.
Dlatego ciekawy, dlatego że posiada hamulce tarczowe, prymitywne ale zawsze.
Kultura musi być.
Wracamy do Majdanu, pogoda nas nie rozpieszcza, gdy przyjechaliśmy było około jedenastu stopni i duże zachmurzenie, rezygnujemy z jazdy "wierzchem: bo zaczyna siąpić, doczepiają wagon pasażerski, temperatura spada, w ciągu godziny spadła do dwóch stopni, nalewkę ktorą dostałem od Żabci w ilości 1500 ml, wypijamy jeszcze przed odjazdem, ale jesteśmy zaopatrzeni, zgubny to nałóg ale jak sie okaże uratował nam życie a przynajmniej uchronił od choroby, nikt nie miał nawet kataru, swoimi zapasami, wzbudzaliśmy zazdrość zmarzniętych towarzyszy podróży, zresztą podzieliliśmy się z niektórymi.
Jedziemy najpierw z jednym wagonem.
Wróciliśmy dosć szybko, doczepiamy wagon z cysterną i jedziemy do Przysłupa.
Moi drodzy już nie pada, teraz leje co być może dostrzeżecie na zdjęciu, ja mam to zdjęcie w pracy duże, widać każdą kroplę.
Tak wyglądaliśmy po fotostopie, Piotrek za nim Grzesiek z Rzepedzi, miłośnik wąskich torów z którym się zakumplowaliśmy, Kuba w tle.
W tej relacji jest kilka rzeczy niewyjaśnionych, wspomnę o nich, ale z perspektywy czasu nie jest to już tak istotne, zwłaszcza że nie pisze książki historycznej, jeno relację raczej fabularną, najważniejszy jest klimat, a tego odmówić Bieszczadom nie można, długo chowałem w sercu awersję do morza naszego, myślę wytworzoną przymusowym zesłaniem w roku 1981, przedkładałem nad nie góry wszelkiego rodzaju, choć już w jesieni życia nie jestem jak to mawia Piotrek taką kozicą, w tejże jesieni doceniam nadmorski klimat, poza tym moje kochanie uwielbia morze.
Jakbyśmy się teleportowali,żadnego zdjęcia , żadnej CMK, no szok, 9.13 jesteśmy w Majdanie.
My, znaczy Kuba Sikora, Kudłaty Piotrek i ja.
Impreza miała mieć początek około dwunastej, mamy trochę czasu, jedziemy za "granicę".
Zahaczając o Łupków.
Takiego powitania na
Słowacji się nie spodziewaliśmy.
Weź tu nie zabłądź, jaka to miejscowość.
Jesteśmy w miejscowości Miedzilaborce.
Pusto strasznie, jedyna lokomotywa czeka na uboczu 721 134-5
Ciekawy wagon.
Dlatego ciekawy, dlatego że posiada hamulce tarczowe, prymitywne ale zawsze.
Kultura musi być.
Wracamy do Majdanu, pogoda nas nie rozpieszcza, gdy przyjechaliśmy było około jedenastu stopni i duże zachmurzenie, rezygnujemy z jazdy "wierzchem: bo zaczyna siąpić, doczepiają wagon pasażerski, temperatura spada, w ciągu godziny spadła do dwóch stopni, nalewkę ktorą dostałem od Żabci w ilości 1500 ml, wypijamy jeszcze przed odjazdem, ale jesteśmy zaopatrzeni, zgubny to nałóg ale jak sie okaże uratował nam życie a przynajmniej uchronił od choroby, nikt nie miał nawet kataru, swoimi zapasami, wzbudzaliśmy zazdrość zmarzniętych towarzyszy podróży, zresztą podzieliliśmy się z niektórymi.
Jedziemy najpierw z jednym wagonem.
Wróciliśmy dosć szybko, doczepiamy wagon z cysterną i jedziemy do Przysłupa.
Moi drodzy już nie pada, teraz leje co być może dostrzeżecie na zdjęciu, ja mam to zdjęcie w pracy duże, widać każdą kroplę.
Tak wyglądaliśmy po fotostopie, Piotrek za nim Grzesiek z Rzepedzi, miłośnik wąskich torów z którym się zakumplowaliśmy, Kuba w tle.
-
11
-
2
- Pokaż wszystkie
Po prawicy Piotra siedzi Pan, znacie go,może.
Nawadnianie z cysterny w Przysłupie i mozolny powrót w strugach deszczu.
Jadąc do Przysłupa a może Przysłupia, mieliśmy fotostop nad rzeką, jechał ekscentryczny gość, unikający fraternizacji z nami, w wielkiej sobolowej czapie, poszedł zrobić zdjęcie z koryta rzeki, dało się wejść, ale jak było sucho, tego dnia nie było, już na środku Panu omskła się nóżka i jak worek z ziemniakami na skupie walnął w nurt rzeki, do końca wycieczki nie opuszczał wagonu, nie zrobiliśmy mu zdjęcia, a szkoda ku przestrodze można by młodzieży pokazywać.
Ziąb, deszcz, ale jest ten męski klimat, tego się nie da opowiedzieć, ja nie umiem, to trzeba przeżyć, a przede wszystkim ludzie, oni są najważniejsi.
Prawie szesnasta zaraz się zrobi ciemno, ten dzień na kolei si,ę skończył, chwilę posiedzieliśmy na herbacie u naczelnika Wróbla i na kwaterę, w centrum Cisnej mieliśmy cały domek dla siebie.
Dużo miejsca więc użyczyliśmy miejsca Grzesiowi i kilku znajomych nas odwiedziło, kupa ludzi, gril zabawa piweczko, jak latem, mało spaliśmy, dużo gadaliśmy, niezapomniane chwile.
A tu tak dla podkreślenia naszej miłości do tego miejsca.
Idę się przejsć na Chojny, dalszy ciąg niebawem.
Nawadnianie z cysterny w Przysłupie i mozolny powrót w strugach deszczu.
Jadąc do Przysłupa a może Przysłupia, mieliśmy fotostop nad rzeką, jechał ekscentryczny gość, unikający fraternizacji z nami, w wielkiej sobolowej czapie, poszedł zrobić zdjęcie z koryta rzeki, dało się wejść, ale jak było sucho, tego dnia nie było, już na środku Panu omskła się nóżka i jak worek z ziemniakami na skupie walnął w nurt rzeki, do końca wycieczki nie opuszczał wagonu, nie zrobiliśmy mu zdjęcia, a szkoda ku przestrodze można by młodzieży pokazywać.
Ziąb, deszcz, ale jest ten męski klimat, tego się nie da opowiedzieć, ja nie umiem, to trzeba przeżyć, a przede wszystkim ludzie, oni są najważniejsi.
Prawie szesnasta zaraz się zrobi ciemno, ten dzień na kolei si,ę skończył, chwilę posiedzieliśmy na herbacie u naczelnika Wróbla i na kwaterę, w centrum Cisnej mieliśmy cały domek dla siebie.
Dużo miejsca więc użyczyliśmy miejsca Grzesiowi i kilku znajomych nas odwiedziło, kupa ludzi, gril zabawa piweczko, jak latem, mało spaliśmy, dużo gadaliśmy, niezapomniane chwile.
A tu tak dla podkreślenia naszej miłości do tego miejsca.
Idę się przejsć na Chojny, dalszy ciąg niebawem.
-
9
-
2
-
3
- Pokaż wszystkie
Dzień drugi 5.10.2008 cieplej ale nie pada, i dobrze bo zimność wygrywa zdecydowanie z mokrością.
Przygotowania i manewry.
Grzesio i Mietek "Pompa" do dziś nie wiem skąd ta ksywka, ładują ławki na platformę, będzie kabrio na miarę naszych możliwości.
9.15 odjazd.
Migawki z drogi.
Wodowanie ze strumyka.
Przygotowania i manewry.
Grzesio i Mietek "Pompa" do dziś nie wiem skąd ta ksywka, ładują ławki na platformę, będzie kabrio na miarę naszych możliwości.
9.15 odjazd.
Migawki z drogi.
Wodowanie ze strumyka.
-
11
-
4
-
1
- Pokaż wszystkie
Jeszcze kawałeczek i dojedziemy do Balnicy.
Balnica, czochramy pieski właściciela sklepu spożywczego, gdzie były nawet czeskie i słowackie piwa.
Stara i nietypowa jeśli chodzi o układ tnący, ręczna sieczkarnia.
Po napiwieniu ruszamy dalej.
Fotostop chłopaki rozstawiają sprzęt.
Piotrek wraca po fotostopie, za nim idzie Buka z Muminków.
Dojechaliśmy do Woli Michowej, czyli do końca.
Drobna regulacja, czy może poważna naprawa.
Czyżby miejscowi wiedzieli że przyjeżdża Kudłaty.
Wracamy.
Balnica.
I to ostatnie zdjęcie z powrotu, nie wiem czemu nie ma innych, trudno.
Zabytki polskiej motoryzacji na użytek wojska.
Balnica, czochramy pieski właściciela sklepu spożywczego, gdzie były nawet czeskie i słowackie piwa.
Stara i nietypowa jeśli chodzi o układ tnący, ręczna sieczkarnia.
Po napiwieniu ruszamy dalej.
Fotostop chłopaki rozstawiają sprzęt.
Piotrek wraca po fotostopie, za nim idzie Buka z Muminków.
Dojechaliśmy do Woli Michowej, czyli do końca.
Drobna regulacja, czy może poważna naprawa.
Czyżby miejscowi wiedzieli że przyjeżdża Kudłaty.
Wracamy.
Balnica.
I to ostatnie zdjęcie z powrotu, nie wiem czemu nie ma innych, trudno.
Zabytki polskiej motoryzacji na użytek wojska.
-
12
-
2
- Pokaż wszystkie
Droga do domu, jak zwykle nigdy prostą nie bywa.
17.23 dojeżdżamy do ? nie wiem dokąd może ktoś rozpozna to miejsce, czujemy się jak w rumuńskiej wiosce.
Od lewej ST43-116, 345 i 389 chyba.
ST43-380 i 2??
ST43-345
SU42-508 w tle ET41-143
SM30-212 za nią ST43-388
ET41-171 i ET41-143
Poniszczone obręcze.
I na zakończenie zdjęcie którego zapomniałem dodać, tak wygląda w wykonaniu Kudłatego idealny kamuflaż miłośnika kolei.
Warto było moknąć, marznąć, polecam ten typ relaksu.
Dziękuję za uwagę.
17.23 dojeżdżamy do ? nie wiem dokąd może ktoś rozpozna to miejsce, czujemy się jak w rumuńskiej wiosce.
Od lewej ST43-116, 345 i 389 chyba.
ST43-380 i 2??
ST43-345
SU42-508 w tle ET41-143
SM30-212 za nią ST43-388
ET41-171 i ET41-143
Poniszczone obręcze.
I na zakończenie zdjęcie którego zapomniałem dodać, tak wygląda w wykonaniu Kudłatego idealny kamuflaż miłośnika kolei.
Warto było moknąć, marznąć, polecam ten typ relaksu.
Dziękuję za uwagę.
-
12
-
2
-
2
- Pokaż wszystkie
Chwila relaksu i odpoczynku od tych mrocznych starych, pachnących naftaliną relacji, świeżynka dzisiejszy krótki spacer w celu zaspokojenia naturalnych potrzeb i poratowania zdrowia psychicznego na Chojny, dokładnie między pierwszym a ostatnim zdjęciem 32 minuty, potem powrócimy do tych dołujących mrocznych opowieści z zamierzchłych czasów.
SM42-8951 Orion Kolej
ED160-020 do Gdyni Głównej
SM42-1314 6Dg
SM42-2464 Orion Kolej
Przejazd techniczny ED160-010
A to ja, prawda że mi do twarzy w masce.
Pojawił się na końcu już kilkukrotnie pokazywanej "bocznicy" na Chojnach kozioł oporowy, więc jednak żeberko lub tor odstawczy.
Jeszcze dziś, mroczna, wyuzdana opowieść o bezeceństwach na Trako 2007
SM42-8951 Orion Kolej
ED160-020 do Gdyni Głównej
SM42-1314 6Dg
SM42-2464 Orion Kolej
Przejazd techniczny ED160-010
A to ja, prawda że mi do twarzy w masce.
Pojawił się na końcu już kilkukrotnie pokazywanej "bocznicy" na Chojnach kozioł oporowy, więc jednak żeberko lub tor odstawczy.
Jeszcze dziś, mroczna, wyuzdana opowieść o bezeceństwach na Trako 2007
-
1
-
12
- Pokaż wszystkie
Paweł, to rumuńskie eldorado, to jest szopa w Jaśle. W pewnym oddaleniu od stacji osobowej, raczej na uboczu i z dosyć karkołomnym dojazdem, stąd rzadko tam zaglądaliśmy. Były ciekawsze miejsca po drodze, niż jakaś lokomotywownia, niczym Olechów!
Z tej imprezy moje zdjęcia, niestety też uległy anihilacji. Tym bardziej jestem Ci wdzięczny za te obrazy!
Ja dzisiaj też nie wytrzymałem i wyciągnąłem Małżonkę na działeczkę. Oczywiście ja najpierw w kierunku lokomotywowni i po dłuższym spacerku dopiero dołączyłem do działkowiczki, a olechowska szopa przywitała mnie takim widoczkiem. Zielono mi...
I z innego ujęcia.
Zagłębiając się w tereny kolejowe, usłyszałem o zjeżdżającym do szopy przez krzaki "byku", więc chwilkę poczekałem i jest.
Jeszcze tylko portrecik spracowanej EU07-096 przed halą i na działeczkę.
Z tej imprezy moje zdjęcia, niestety też uległy anihilacji.
Tym bardziej jestem Ci wdzięczny za te obrazy! Ja dzisiaj też nie wytrzymałem i wyciągnąłem Małżonkę na działeczkę. Oczywiście ja najpierw w kierunku lokomotywowni i po dłuższym spacerku dopiero dołączyłem do działkowiczki, a olechowska szopa przywitała mnie takim widoczkiem. Zielono mi...
I z innego ujęcia.
Zagłębiając się w tereny kolejowe, usłyszałem o zjeżdżającym do szopy przez krzaki "byku", więc chwilkę poczekałem i jest.
Jeszcze tylko portrecik spracowanej EU07-096 przed halą i na działeczkę.
-
2
-
9
- Pokaż wszystkie
Panowie jeszcze chwilę wytrzymajcie, pozostało nam Trako 2007, Tarnowskie Góry z Jarosławem, ale nie tym małym, i znów Bieszczady z Kp4,
a i jeszcze Białośliwie i to chyba koniec, a jak znajdę to Gniezno, ale marnie to widzę.
Się zobaczy.
11.10.2007 jedno zdjęcie z jakiegoś mostu o godzinie siedemnastej ciągle w drodze, przypominam że nie było jeszcze A1 jechało się starą jedynką, jechało się z Jackiem (Meggido) Wysockim.
Zakwaterowanie nie pamiętam w jakiej dzielnicy , ale domek w którym mieszkaliśmy mam, nasz apartament był w basemencie.
Wieczór spędziliśmy miło, żeby nie powiedzieć bardzo miło, dominującym trunkiem tegoż była "jajówa" czyli ajerkoniak, szybko skończyła nam się butelka, poszliśmy po więcej, Pani przed nami w markecie kupiła trzy bułki, uparła się zapłacić kartą, było sporo zamieszania, jakieś inwektywy, kłótnie, jakiż chichot losu dziś wszyscy płacą ze względów bezpieczeństwa za wszystko kartą, nie widziałem gotówki od dwóch tygodni, dziwne.
Dnia następnego byliśmy na targach.
Po drodze dwa murale, nowy i starszy.
Kilka nowości 2007, widząc niektóre śmiać mi się chce, bo jedna o mało co wylądował w hucie.
A oto ta nowość, od początku niezbyt udana.
I inne.
Pierwsza turbostonka.
Nie pamiętam czy część modelarska była imponująca, chyba nie,inaczej zwróciłbym na nią uwagę, a może już wtedy nie chciało mi się, dość że zarejestrowałem aż dwie makiety, jedna to chyba nasz kolega Ks.Janusz Grygier ze swoimi parafiankami, a ten chłoptaś to pewnie Maksymilian.
Druga to imponująca długością amerykańska pustka, jeśli nie chce się Wam męczyć z roślinnością zbudujcie sobie taką, z tym że Damian robił tory i rozjazdy własnoręcznie.
Mimo że byłem w Gdańsku Wrzeszczu dwa lata prawie, nie było i dane poświecić się zwiedzaniu tego fascynującego miasta, które ciągle mnie fascynuje, nawet kiedyś myślałem o przeprowadzce, ale tylko myślałem.
a i jeszcze Białośliwie i to chyba koniec, a jak znajdę to Gniezno, ale marnie to widzę.
Się zobaczy.
11.10.2007 jedno zdjęcie z jakiegoś mostu o godzinie siedemnastej ciągle w drodze, przypominam że nie było jeszcze A1 jechało się starą jedynką, jechało się z Jackiem (Meggido) Wysockim.
Zakwaterowanie nie pamiętam w jakiej dzielnicy , ale domek w którym mieszkaliśmy mam, nasz apartament był w basemencie.
Wieczór spędziliśmy miło, żeby nie powiedzieć bardzo miło, dominującym trunkiem tegoż była "jajówa" czyli ajerkoniak, szybko skończyła nam się butelka, poszliśmy po więcej, Pani przed nami w markecie kupiła trzy bułki, uparła się zapłacić kartą, było sporo zamieszania, jakieś inwektywy, kłótnie, jakiż chichot losu dziś wszyscy płacą ze względów bezpieczeństwa za wszystko kartą, nie widziałem gotówki od dwóch tygodni, dziwne.
Dnia następnego byliśmy na targach.
Po drodze dwa murale, nowy i starszy.
Kilka nowości 2007, widząc niektóre śmiać mi się chce, bo jedna o mało co wylądował w hucie.
A oto ta nowość, od początku niezbyt udana.
I inne.
Pierwsza turbostonka.
Nie pamiętam czy część modelarska była imponująca, chyba nie,inaczej zwróciłbym na nią uwagę, a może już wtedy nie chciało mi się, dość że zarejestrowałem aż dwie makiety, jedna to chyba nasz kolega Ks.Janusz Grygier ze swoimi parafiankami, a ten chłoptaś to pewnie Maksymilian.
Druga to imponująca długością amerykańska pustka, jeśli nie chce się Wam męczyć z roślinnością zbudujcie sobie taką, z tym że Damian robił tory i rozjazdy własnoręcznie.
Mimo że byłem w Gdańsku Wrzeszczu dwa lata prawie, nie było i dane poświecić się zwiedzaniu tego fascynującego miasta, które ciągle mnie fascynuje, nawet kiedyś myślałem o przeprowadzce, ale tylko myślałem.
-
2
-
9
- Pokaż wszystkie
Jeszcze tego dnia idziemy na stację i mały spacer.
Czyżby "Sołdek" wypływał w rejs dookoła świata.
Dworzec.
EW58-028 i EN71-035
Po chwili dojeżdża do nich EN57-1683
SM42-2529
Się chmurzy odrobinę.
Nastawnia.
Dzień się kończy.
Następnego jedziemy na Hel.
Chodzimy trochę tam gdzie można.
Kiedyś robiłem zdjęcia umocnień i fortyfikacji dla mojego młodego.
Idziemy na plażę.
Czyżby "Sołdek" wypływał w rejs dookoła świata.
Dworzec.
EW58-028 i EN71-035
Po chwili dojeżdża do nich EN57-1683
SM42-2529
Się chmurzy odrobinę.
Nastawnia.
Dzień się kończy.
Następnego jedziemy na Hel.
Chodzimy trochę tam gdzie można.
Kiedyś robiłem zdjęcia umocnień i fortyfikacji dla mojego młodego.
Idziemy na plażę.
Załączniki
-
1
-
10
- Pokaż wszystkie
Morze jest dziwne, niby zwykłe a jednak nie, te widoczki przypomniały mi tzw.desantowania w latach 81-83, tyle że nie tu na Helu.
Kawałem wąskotorówki.
W porcie trzynaście lat temu było więcej kutrów rybackich niż teraz okrętów wojennych.
To Hel(l)
SA132-006
Władysławowo od strony peronów i podjazdu.
Żelistrzewo.
Jedziemy do Kościerzyny do skansenu zwanego, wita nas czerwona gwiazda.
Widzieliście kiedyś wagon tarowy w środku.
Miało być wspaniale, wyszło jak zwykle.
SA121-003 obok SU42-514
SU46-049
Kawałem wąskotorówki.
W porcie trzynaście lat temu było więcej kutrów rybackich niż teraz okrętów wojennych.
To Hel(l)
SA132-006
Władysławowo od strony peronów i podjazdu.
Żelistrzewo.
Jedziemy do Kościerzyny do skansenu zwanego, wita nas czerwona gwiazda.
Widzieliście kiedyś wagon tarowy w środku.
Miało być wspaniale, wyszło jak zwykle.
SA121-003 obok SU42-514
SU46-049
-
12
-
1
- Pokaż wszystkie
Budujący przykład troski o zabytki, to trochę tak jak dziś nie ma chorych bo się im testów nie robi, więc nie chorują na koronawirusa.
Normalnie popłakałem się.
Na stacje wjeżdża SA121-002.
To koniec tej wycieczki, wracamy do domu nigdzie po drodze się nie zatrzymując.
Dzięki jeszcze raz Jacku, ile to lat się już znamy.
Dziękuję za uwagę.
Normalnie popłakałem się.
Na stacje wjeżdża SA121-002.
To koniec tej wycieczki, wracamy do domu nigdzie po drodze się nie zatrzymując.
Dzięki jeszcze raz Jacku, ile to lat się już znamy.
Dziękuję za uwagę.
-
13
-
1
- Pokaż wszystkie
Teraz już wiem że zdążę Wam opowiedzieć o wszystkich wycieczkach na temat których mam dostęp do zdjęć, a koniec miesiąca się zbliża, dlatego narzuciłem to męczące tempo dla Was, ryzykując że na sam dźwięk nicka "Paweł R" dostaniecie drgawek.
Zaczniemy dziś relacje z ekspedycji do Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Tarnowskich Górach jako towarzysz podroży i pomiarów Jarosława najlepszego modelarza w Polsce, i są na to papiery.
Upalny 29.07.2014 Jarek mieszkał wtedy jeszcze w Kolumnie, jadę do niego pociągiem, z dworca Łódź Kaliska, zanim odjadę obserwuję dość duży ruch.
EP07-1009
Z przeciwka ET22-1124.
Nie pamiętam czym jechałem może pociągiem ŁKA
Idę na koniec peronów tam gdzie nie wolno przechodzić, w związku z tym przechodzę szybko, na torach postojowych PR-ów takie pojazdy.
EN57-2071 w środku coś dziwnego z numerem 2 140 223-D po prawej EN57-1479
EN57-1770
ŁKA i EN57-1275
Jestem w Kolumnie chwilę rozmawiamy i pędzimy bocznymi drogami do Tarnowskich Gór, po drodze na chwilę wstępujemy na stację Brzeźnica nad Wartą, budynek i wodopój.
Już na miejscu.
Normalnie nie wiadomo gdzie się patrzeć, wszędzie coś ciekawego.
ET22-909
Cały rząd "byków", pierwszy ma numer 091 lub 891, kiepsko widać, a nie zapisałem.
Tego będziemy mierzyć, bo zasadniczym punktem naszej wizyty są pomiary w celu wykonania modelu, zresztą on już istnieje, tego dnia skupiliśmy się na brakujących elementach.
EL16-06 i EL16-02
Na przesuwnicy SM31-144
Nie będę opisywał pomiarów i naszych kontaktów z załogą zresztą bardzo miłą i rzeczową, choć niektórych z Was mógłaby zainteresować metoda pomiaru pośredniego przy pomocy kija od szczotki, ale to raczej trzeba zobaczyć a obaj byliśmy zajęci, więc zdjęć nie ma.
Na zewnątrz ET22-546, ET42-014, ET42-35
ET40-01
CDN.
Zaczniemy dziś relacje z ekspedycji do Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Tarnowskich Górach jako towarzysz podroży i pomiarów Jarosława najlepszego modelarza w Polsce, i są na to papiery.
Upalny 29.07.2014 Jarek mieszkał wtedy jeszcze w Kolumnie, jadę do niego pociągiem, z dworca Łódź Kaliska, zanim odjadę obserwuję dość duży ruch.
EP07-1009
Z przeciwka ET22-1124.
Nie pamiętam czym jechałem może pociągiem ŁKA
Idę na koniec peronów tam gdzie nie wolno przechodzić, w związku z tym przechodzę szybko, na torach postojowych PR-ów takie pojazdy.
EN57-2071 w środku coś dziwnego z numerem 2 140 223-D po prawej EN57-1479
EN57-1770
ŁKA i EN57-1275
Jestem w Kolumnie chwilę rozmawiamy i pędzimy bocznymi drogami do Tarnowskich Gór, po drodze na chwilę wstępujemy na stację Brzeźnica nad Wartą, budynek i wodopój.
Już na miejscu.
Normalnie nie wiadomo gdzie się patrzeć, wszędzie coś ciekawego.
ET22-909
Cały rząd "byków", pierwszy ma numer 091 lub 891, kiepsko widać, a nie zapisałem.
Tego będziemy mierzyć, bo zasadniczym punktem naszej wizyty są pomiary w celu wykonania modelu, zresztą on już istnieje, tego dnia skupiliśmy się na brakujących elementach.
EL16-06 i EL16-02
Na przesuwnicy SM31-144
Nie będę opisywał pomiarów i naszych kontaktów z załogą zresztą bardzo miłą i rzeczową, choć niektórych z Was mógłaby zainteresować metoda pomiaru pośredniego przy pomocy kija od szczotki, ale to raczej trzeba zobaczyć a obaj byliśmy zajęci, więc zdjęć nie ma.
Na zewnątrz ET22-546, ET42-014, ET42-35
ET40-01
CDN.
-
2
-
8
-
1
- Pokaż wszystkie
Maurycy K./ Rodo/ jest teraz maszynistą na PKM. Jak jechałem ta spalinówką to nawet mnie poznał i zaprosił do siebie. Pamiętał drezyny w Węgorzewie.
/ jest teraz maszynistą na PKM. Jak jechałem ta spalinówką to nawet mnie poznał i zaprosił do siebie. Pamiętał drezyny w Węgorzewie.-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
W świecie zewnętrznym.
SM30-80 w głębi ET40-13 po lewej "zero siódemka" no name.
ST48-003 po prawej SM31-040
ET22-155
Ty45 lub 43 -217
Żywy ET22-1103
SM31-115 obok ET22-?
Niby ta sama SM30 jak na zdjęciu wcześniej, ale tamta miła numer 80, ta na czołownicy ma 080, za nią SM31-116 w tle ST44-201 tyle widać z numeru być może jest inny, a może nie, po prawej SM31-052
Jedziemy na "tory".
ET42-037
SM31-044
Powolutku wracamy zahaczając o Kalety.
Z bliska ET41-165
Z kładki, EN57-800
Gdzieś po drodze M62-1293 drugi
Niedaleko Działoszyna.
SM42-2523
Może ktoś chce zbudować makietę cementowni.
SM30-80 w głębi ET40-13 po lewej "zero siódemka" no name.
ST48-003 po prawej SM31-040
ET22-155
Ty45 lub 43 -217
Żywy ET22-1103
SM31-115 obok ET22-?
Niby ta sama SM30 jak na zdjęciu wcześniej, ale tamta miła numer 80, ta na czołownicy ma 080, za nią SM31-116 w tle ST44-201 tyle widać z numeru być może jest inny, a może nie, po prawej SM31-052
Jedziemy na "tory".
ET42-037
SM31-044
Powolutku wracamy zahaczając o Kalety.
Z bliska ET41-165
Z kładki, EN57-800
Gdzieś po drodze M62-1293 drugi
Niedaleko Działoszyna.
SM42-2523
Może ktoś chce zbudować makietę cementowni.
-
2
-
9
- Pokaż wszystkie
Ważny budynek.
Działoszyn, znów mi stabilizacja w rączkach wysiadła.
SM42-741
I ostatni tego dnia spotkany pociąg prowadzony lokomotywą ET22-2028
Nie pamiętam jak się dostałem do domu, ale wycieczka super, trzeba by tam wrócić, bo to magiczne miejsce było, chyba że już nie jest.
Działoszyn, znów mi stabilizacja w rączkach wysiadła.
SM42-741
I ostatni tego dnia spotkany pociąg prowadzony lokomotywą ET22-2028
Nie pamiętam jak się dostałem do domu, ale wycieczka super, trzeba by tam wrócić, bo to magiczne miejsce było, chyba że już nie jest.
-
2
-
7
- Pokaż wszystkie
Trzy wąskotorowe wycieczki, według kolejności pierwsza jest do Białośliwia w dniu dziecka 2013 roku.
Stała ekipa, Piotrek, Kudłaty,Acid i ja.
Niezbyt lubię imprezy dostępne dla publiczności, tłok, gwar itp.
Tego dnia dosięgnęła nas "choroba filipińska" mnie w znacznym stopniu, najbardziej odpornym okazał się Piotrek.
Słabe organizmy.
Przestroga, jeśli na jakiejś imprezie kręci się wokół Was gnida w roboczym ubraniu z nieodłączną reklamówką, o wyraźnie semickich rysach twarzy i takowym zaroście, chytre przymrużone oczęta świdrują okolicę co by tu zajumać, aby potem w domu onanizować się przy najnowszym trofeum, wiedzcie że to jest z pewnością "Zjebistość roku" strzeżcie się, będzie podpatrywał, podsłuchiwał, knuł, ale się nie ujawni.
Kilka fotek.
Trochę groteskowo wyglądają takie składy, no może bajkowo trochę.
Jedyna okazja na fotkę budynku dworca bez tłumów.
Taki widok.
Na Piotrka zawsze można liczyć.
Wszędzie jest ciasno i pełno ludzi, trudno zrobić dobre zdjęcie zwłaszcza jak się kuleje.
Porsche dla juniora.
Przygotowania.
Sądząc po tłumach miłośników pędzących na normalne tory to były dla niektórych, największe atrakcje tego dnia.
EN57-1154 do Bydgoszczy.
EN57-1797 do Piły.
ET22-1203
Żuczek
Prawie jak schody hiszpańskie w Rzymie.
Stała ekipa, Piotrek, Kudłaty,Acid i ja.
Niezbyt lubię imprezy dostępne dla publiczności, tłok, gwar itp.
Tego dnia dosięgnęła nas "choroba filipińska" mnie w znacznym stopniu, najbardziej odpornym okazał się Piotrek.
Słabe organizmy.
Przestroga, jeśli na jakiejś imprezie kręci się wokół Was gnida w roboczym ubraniu z nieodłączną reklamówką, o wyraźnie semickich rysach twarzy i takowym zaroście, chytre przymrużone oczęta świdrują okolicę co by tu zajumać, aby potem w domu onanizować się przy najnowszym trofeum, wiedzcie że to jest z pewnością "Zjebistość roku" strzeżcie się, będzie podpatrywał, podsłuchiwał, knuł, ale się nie ujawni.
Kilka fotek.
Trochę groteskowo wyglądają takie składy, no może bajkowo trochę.
Jedyna okazja na fotkę budynku dworca bez tłumów.
Taki widok.
Na Piotrka zawsze można liczyć.
Wszędzie jest ciasno i pełno ludzi, trudno zrobić dobre zdjęcie zwłaszcza jak się kuleje.
Porsche dla juniora.
Przygotowania.
Sądząc po tłumach miłośników pędzących na normalne tory to były dla niektórych, największe atrakcje tego dnia.
EN57-1154 do Bydgoszczy.
EN57-1797 do Piły.
ET22-1203
Żuczek
Prawie jak schody hiszpańskie w Rzymie.
-
10
-
3
- Pokaż wszystkie
ED59-01, czyli Pesa Acatus. Pełny numer EVN to 2 140 223-0, nie D. Co ciekawe i nie do końca zgodnie z zasadami, EVN zmieniał się w trakcie eksploatacji:
EVN: 94 51 2 140 223-0 (PL-PREG a)
EVN: 94 51 2 140 224-8 (PL-PREG b)
EVN: 94 51 2 140 225-5 (PL-PREG c)
Prototyp był 4-członowy i był oznaczony ED74-01 (to nie to samo, co późniejsze ED74, które były rozwinięciem konstrukcji ED59).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pesa_Acatus
https://ilostan.forumkolejowe.pl/index.php?nav=lok&typ=3&seria=26&lok=1355&numer=1&title=ED59-01
W sierpniu 2011 roku miałem okazję przejechać się tym składem na krótkim odcinku z Warszawy Centralnej do Wschodniej, był to pociąg z Łodzi do Warszawy. Mam nadzieję, że kolega Paweł wybaczy mi te dwie fotki:
Zdecydowanie Ty45.
EVN: 94 51 2 140 223-0 (PL-PREG a)
EVN: 94 51 2 140 224-8 (PL-PREG b)
EVN: 94 51 2 140 225-5 (PL-PREG c)
Prototyp był 4-członowy i był oznaczony ED74-01 (to nie to samo, co późniejsze ED74, które były rozwinięciem konstrukcji ED59).
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pesa_Acatus
https://ilostan.forumkolejowe.pl/index.php?nav=lok&typ=3&seria=26&lok=1355&numer=1&title=ED59-01
W sierpniu 2011 roku miałem okazję przejechać się tym składem na krótkim odcinku z Warszawy Centralnej do Wschodniej, był to pociąg z Łodzi do Warszawy. Mam nadzieję, że kolega Paweł wybaczy mi te dwie fotki:
Zdecydowanie Ty45.
- Status
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| Relacja Opowieści dziwnej treści... | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 3 | ||
| Relacja "Opowieści dziwnej treści, czyli Pawła kolejowe peregrynacje " - pytanie | Wycieczki i podróże koleją i związane z koleją | 6 |
Podobne wątki
-
Relacja Opowieści dziwnej treści...
- Rozpoczęte przez Juras XR4Ti
- Odpowiedzi: 3
-
Relacja "Opowieści dziwnej treści, czyli Pawła kolejowe peregrynacje " - pytanie
- Rozpoczęte przez Hoart
- Odpowiedzi: 6