To zalezy na co poluje, na tych szlakach ktore akurat pokazalem, ruch jest normalny. Na glownej linii Norfolk Southern przez Pennsylvanie, jest pomiedzy 50-60 pociagow na dobe. Zalezy od dnia tygodnia, najwiecej ruchu jest w czwartki i piatki. Na CSX z Pittsburgha w strone Baltimore i Washingtonu jest podobnie. Za tem do wyboru, do koloru, w tych wypadkach moim celem jest po prostu wybranie pleneru. Bardziej fotogeniczna jest linia CSX, ma wiecej zakretow niz byla Pennsylvania RR (NS). Baltimore and Ohio mialo po prostu trudniejszy teren do pokonania niz PRR, obie kompanie pedzily w strone Pittsburgha i ewentualnie do Chicago. W samej Pennsylvanii (gdzie mieszkam) byla i nadal jest ogromna liczba szlakow kolejowych. Jednak tak samo jak na moim rodzinnym Dolnym Slasku, wiele linii zamknieto, lub po prostu opuszczono. Sa tu chyba setki mil nieuzywanych torow kolejowych, niektore sa uzywane sporadycznie. Wiele "nierentownych" linii, zostalo przejetych przez male prywatne kompanie (shortlines). Tu prywaciarze w zasadzie nie wjezdzaja na CSX i NS, maja stacje gdzie duza kompania zostawia wagony przeznaczone dla klienta na shortline. Prywaciaciarz bierze wagony do punktu celowego. To wlasnie te prywatne linie sa trudne do fotografowania. Najlatwiej pojechac gdzie lokomotywy przywaciarzy sa obslugiwane, mozna tez spytac kiedy jada i ustawic sie w dowolnym miejscu. Zdazylo mi sie ze maszynisci takich shortlines, okazali sie calkiem przyjazni i nawet wskazali ciekawe miejsca na fotografie. Najciekawszy tabor posiadaja wlasnie male kompanie, mowimy tu o GP7/9, czy starych ALCo, lub GE. Wiele takich kompanii posiada przebudowane spalinowozy, niespotykane gdzie indziej.
