-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Kult jednostki
- Inicjator wątku yahya
- Data rozpoczęcia
Z FB (Życie codzienne w III RP)
Bydgoszcz Brdyujście, 2002 (w oryginale było '02),
EN57-836 jako pociąg 11526 Bydgoszcz Gł-Bydgoszcz Fordon, fot. Pelega
moje p.s. - taka krótka relacja?
Bydgoszcz Brdyujście, 2002 (w oryginale było '02),
EN57-836 jako pociąg 11526 Bydgoszcz Gł-Bydgoszcz Fordon, fot. Pelega
moje p.s. - taka krótka relacja?
-
1
-
4
-
3
- Pokaż wszystkie
I te krótkie relacje (Mielno, Zegrze, Ciechocinek), po wsadzeniu pieniędzy w elektryfikację, przez puszczanie kibli (bo nie było pojedynczych elektrycznych wagonów silnikowych) szybko uwalono, twierdząc, że są nieopłacalne. Po czym drutami zajęli się złomiarze. Ja bym osobiście osoby za to odpowiedzialne (za takie marnotrawstwo) wsadził na wiele lat do więzienia...
Informacje z Internetu - Portal Ilostanu Pojazdów Trakcyjnych
Przejazd EN71-001 do naprawy P4 (07.10.2023 r.)
W dniach 5 i 6 października 2023 roku jednostki EN71-001 i EN57-1466 zostały przetransportowane do zakładów PESA Mińsk Mazowiecki w celu wykonania naprawy P4. Po zakończeniu prac EZT zostaną przywrócone do regularnej eksploatacji.
Jak informowaliśmy w grudniu 2022 roku, Spółka POLREGIO zapowiedziała przywrócenie historycznych „żółto-granatowych” barw jednostce EN71-001 należącej do Małopolskiego Zakładu w Krakowie. Co ważne, zachowane zostaną także klasyczne materiałowe siedzenia znane jako „czerwone dermy”.
Przetarg na naprawę 23 jednostek serii EN57 oraz EN71 został podpisany w czerwcu 2023 roku. Wykonawca na wykonanie prac ma nie więcej niż 50 dni od daty przekazania pojazdów. Oznacza to, że wspomniane EZT zostaną przywrócone do eksploatacji jeszcze przed końcem 2023 roku.
EN71-001, po wygaśnięciu świadectwa sprawności technicznej w czerwcu 2022 roku, pozostawała wyłączona z eksploatacji i odstawiona na bocznych torach stacji w Suchej Beskidzkiej. Do Mińska Mazowieckiego pojechała o własnych siłach, spięta z wygaszoną EN57-1466.
Dominik Piotrowicz
Jednostki podczas postoju technicznego na stacji Kraków Płaszów. Fot. Mateusz Nakoneczny
Przejazd EN71-001 do naprawy P4 (07.10.2023 r.)
W dniach 5 i 6 października 2023 roku jednostki EN71-001 i EN57-1466 zostały przetransportowane do zakładów PESA Mińsk Mazowiecki w celu wykonania naprawy P4. Po zakończeniu prac EZT zostaną przywrócone do regularnej eksploatacji.
Jak informowaliśmy w grudniu 2022 roku, Spółka POLREGIO zapowiedziała przywrócenie historycznych „żółto-granatowych” barw jednostce EN71-001 należącej do Małopolskiego Zakładu w Krakowie. Co ważne, zachowane zostaną także klasyczne materiałowe siedzenia znane jako „czerwone dermy”.
Przetarg na naprawę 23 jednostek serii EN57 oraz EN71 został podpisany w czerwcu 2023 roku. Wykonawca na wykonanie prac ma nie więcej niż 50 dni od daty przekazania pojazdów. Oznacza to, że wspomniane EZT zostaną przywrócone do eksploatacji jeszcze przed końcem 2023 roku.
EN71-001, po wygaśnięciu świadectwa sprawności technicznej w czerwcu 2022 roku, pozostawała wyłączona z eksploatacji i odstawiona na bocznych torach stacji w Suchej Beskidzkiej. Do Mińska Mazowieckiego pojechała o własnych siłach, spięta z wygaszoną EN57-1466.
Dominik Piotrowicz
Jednostki podczas postoju technicznego na stacji Kraków Płaszów. Fot. Mateusz Nakoneczny
po wygaśnięciu świadectwa sprawności technicznej w czerwcu 2022 roku, pozostawała wyłączona z eksploatacji i odstawiona na bocznych torach stacji w Suchej Beskidzkiej. Do Mińska Mazowieckiego pojechała o własnych siłach
Pytanie: Czy po wygaśnięciu świadectwa pojazd może pojechać sam do zakładu naprawczego?
Pytanie: Czy po wygaśnięciu świadectwa pojazd może pojechać sam do zakładu naprawczego?
...świadectwo wygasa z powodu kilometrów lub czasu ( w zależności która wartość zostanie osiągnięta pierwsza). Mogli zrobić przegląd na drogę i wystawić kwit na przejazd a sam pociąg potraktować jako przesyłka specjalna...
Dla przykładu, 27WE 009 po wypadku w W-wie Wesołej, była przesłana z Mińska Mazowieckiego do Bydgoszczy z Vmax 40km/h i jechała o własnych siłach ( z Pesy córki do Pesy matki...)
Pozdr,...
Dla przykładu, 27WE 009 po wypadku w W-wie Wesołej, była przesłana z Mińska Mazowieckiego do Bydgoszczy z Vmax 40km/h i jechała o własnych siłach ( z Pesy córki do Pesy matki...)
Pozdr,...
Ciekawostki z Facebooka - Życie codzienne w PRL
Przyjazd pierwszego pociągu elektrycznego, Zakopane '75 fot. A. Rajwa (EN57-1071)
Przyjazd pierwszego pociągu elektrycznego, Zakopane '75 fot. A. Rajwa (EN57-1071)
-
2
-
5
- Pokaż wszystkie
Mogło tak wyglądać. Wtedy nie było zimy stulecia, Zakopane to nie góry tylko kotlina, początek grudnia to nie zima. Jeździłem w tym okresie w styczniu/lutym do Bukowiny. Z pociągu obserwowałem pola bez śniegu, w Zakopie wysiadaliśmy i nadal zaledwie jakieś połacie, albo chlapa na ulicy. Autobus, Bukowina i cyk, jest śnieg!
Zakopane leży na ok. 800 m n.p.m, a nasz stok w Bukowinie był na 1000 m.
Bardziej mnie zastanawia, czy drużyna nie zmarzła - temperatura mogła być koło zera
Oraz, to EN57 tam jeździły, czy tylko na tę specjalną okazję?
Zakopane leży na ok. 800 m n.p.m, a nasz stok w Bukowinie był na 1000 m.
Bardziej mnie zastanawia, czy drużyna nie zmarzła - temperatura mogła być koło zera
Oraz, to EN57 tam jeździły, czy tylko na tę specjalną okazję?
I co ciekawe EN57 do Zakopanego docierały nie tylko od strony Krakowa. Od 1994 do Zakopanego jeździł pociąg Inter-Regio "Ornak" z Katowic, przez Żywiec (w 1997 i chyba jeszcze w 1998 przez Wadowice na skutek podmycia mostu na Sole w Żywcu), zestawiany z 2 EN57, przystosowanych do połączeń Inter-Regio.
Połączenia Inter-Regio na sieci PKP pojawiły się w I połowie lat 90-tych. W zamyśle były to szybkie, dzienne połączenia pomiędzy niektórymi sąsiadującymi ze sobą dużymi ośrodkami lub dużym ośrodkiem i mniejszym, będącym centrum turystycznym. Do ich obsługi wytypowano kilkadziesiąt EZT, w tym docelowo produkowane do połączeń IR EZT serii ED72 (i pojedynczy ED73), kilka szt. EN71 oraz ponad 40 szt. EN57. Wytypowane EN57 i EN71 zostały odpowiednio przystosowane do obsługi pociągów IR, które w praktyce były pociągami pośpiesznymi zatrzymującymi się na wybranych stacjach (w tabelach SRJP chyba nigdy (?) nie miały symbolu IR, większość z nich nosiła nazwę własną). Przystosowanie EZT polegało na wymianie starego wyposażenia przedziałów pasażerskich na nowe, ukierunkowane na poprawę estetyki i komfortu jazdy oraz np. urządzeniu przedziału kl. 1 (w wybranych jednostkach). Wytypowane EN57 i EN71 dostały też odmienną malaturą, która wyróżniała EZT skierowane do obsługi połączeń Inter-Regio na tle całej reszty. Oczywiście zdarzało się, że połączenia IR obsługiwały „standardowe” EZT, były też jednostki, które dostały wyróżniające malowanie, ale nie zmieniono w nich wyposażenia wnętrz. Zdarzała się też sytuacja odwrotna, tzw. „interregionalne” EZT można było spotkać przy obsłudze zwykłych połączeń podmiejskich i międzymiastowych.
Wspomniany na wstępie „Ornak” obsługiwały katowickie EN57, które dostały barwy czerwone z białym, szerokim pasem podokiennym i białymi drzwiami. Tego typu malowanie w latach 90-tych nosiły EN57-1714, 1721, 1282, 1283 (wszystkie z kl. 1-2), EN57-1035, 1545 (tylko kl. 2) oraz EN57-1310 (w którym nie zmieniono wyposażenia wnętrza). Oprócz pociągu „Ornak”, katowickie, „interregionalne” EN57 obsługiwały IR „Czantoria” do stacji Wisła Głębce, czy też połączenia Inter-Regio (bez nazw własnych pociągów) do Kielc i Buska Zdroju.
Odmienna i rzucająca się w oczy kolorystyka EN57 i EN71, które obsługiwały połączenia IR, pojawiła się w I połowie lat 90-tych i przetrwała do początku XXI w. Co interesujące, wybrana malatura była w wielu przypadkach charakterystyczna dla poszczególnych zakładów taboru, przez co, w zdecydowanej większości można było łatwo rozpoznać do jakiego zakładu należały poszczególne, tzw. „interregionalne” EZT.
MD Częstochowa pomalowały swoje EN57-1386, 1747, 1752 (kl. 1-2) i 1746 (kl. 2), tak jak Katowice, czyli na czerwono z białym pasem i drzwiami. Obsługiwały one np. IR „Kmicic” do Warszawy Wsch., czy IR bez nazwy własnej (nr 44109 / 44108) do Katowic.
Krakowskie EN57 (1050, 1074, 1080, 1114, wszystkie tylko kl. 2) miały dwa odcienie niebieskiego, w tym na linii okien ciemnoniebieski, a na dole pudła wąskie paski ciemnoniebieski, a nad nim jasnoniebieski, po środku pudła przebiegał szeroki pas biały, częściowo białe były też czoła, barwę czerwoną dostały drzwi i obrzeża czół, które pod ukosem zachodziły na boki pudła. Krakowski EN71-07 (kl. 1-2) był czerwony z żółtym pasem i "z" na przodach oraz żółtymi drzwiami (malatura jak ówczesnych ED72). Na marginesie można dodać, że do obsługi pociągów Inter-Regio „Kasprowy”, „Giewont” i „Rysy” do Zakopanego, czy też „Dunajec” do Nowego Sącza i „Orlik” do Częstochowy, krakowski zakład taboru dedykował standardowo EZT serii ED72. "Interregionalne" EN57 odsługiwały głównie „Wandę” i „Karolinkę” do Katowic.
Swoją EN71-43 (kl. 2 + bufet !) do obsługi IR „Szrenica” do Szklarskiej Poręby Górnej pomalował także MD Wrocław. Jednostka była biała, wzdłuż pudła miała trzy niebieskie paski, tworzące na czołach wzór geometryczny w kształcie „v”, drzwi były także niebieskie.
Odmienną kolorystyką wyróżniały się też "interregionalne" EN57 MD Szczecin (pomarańczowe, z brązowo-wiśniowymi, trapezowatymi, dużymi wzorami geometrycznymi na bokach pudła, w tym zachodzące na linię okien, drzwi żółte), EN57 MD Toruń (pomarańczowe z szerokim wiśniowo-brązowym pasem po środku pudła, zachodzącym na czoła, obrzeżonym z góry i z dołu, wąskim, białym paseczkiem), warszawskie EN57 (7 szt. z kl. 1-2 i jeden z kl. 2) były wiśniowo-białe, z białymi drzwiami, a MD Gdynia w bardzo charakterystyczny sposób pomalowała np. swoje EN71 (035 i 039) dedykowane do obsługi IR "Żuławy i "Artus" (białe, czerwone czoła, czerwone, pionowo-ukośne pasy na bokach pudła, dwa przy kabinach maszynisty, jeden szeroki na łączeniach jednostek, drzwi białe). W identyczny wzór malowania, tylko zamiast koloru czerwonego zastosowano niebieski, pomalowano nieco później EN71-046.
Od połowy lat 90-tych do początku XXI w. "kolorowe" EZT dedykowane pociągom Inter-Regio były interesującą i cieszącą oko odmianą kolorystyczną w "morzu" standardowo malowanych EZT – żółto-niebieskich, później także pomarańczowych z dwoma, wąskimi paskami koloru wiśniowego, obiegającymi pudło na samym dole.
Z bardziej szczegółowymi opisami, w tym pozostałych EZT (ich numerami inwentarzowymi i sposobami malowania) używanych do obsługi pociągów Inter-Regio, realizowanych przez EZT z zakładów taboru Kraków, Katowice, Częstochowa, Wrocław, Warszawa Targowa, Gdynia, Toruń, Poznań, Białogard, Szczecin oraz spisem wszystkich pociągów Inter-Regio figurujących w SRJP 1998/1999 odsyłam do 2-częściowego artykułu autorstwa Pawła Terczyńskiego „Ezt w obsłudze pociągów „Inter-Regio” w rozkładzie jazdy 1998/1999”, który ukazał się w czasopiśmie Świat Kolei w nr 3/1998 i 4/1998.
... a że "klasyczne" EN57 są nadal "żywe" na stacji w Zakopanem (a przynajmniej były jeszcze 4 lata temu), może świadczyć poniższe zdjęcie, wykonane 25 lipca 2019. EN57-1273 przy peronie nr 2 w barwach Polregio + mało wyszukane graffiti, aczkolwiek nadające indywidualny charakter członowi ra...
Połączenia Inter-Regio na sieci PKP pojawiły się w I połowie lat 90-tych. W zamyśle były to szybkie, dzienne połączenia pomiędzy niektórymi sąsiadującymi ze sobą dużymi ośrodkami lub dużym ośrodkiem i mniejszym, będącym centrum turystycznym. Do ich obsługi wytypowano kilkadziesiąt EZT, w tym docelowo produkowane do połączeń IR EZT serii ED72 (i pojedynczy ED73), kilka szt. EN71 oraz ponad 40 szt. EN57. Wytypowane EN57 i EN71 zostały odpowiednio przystosowane do obsługi pociągów IR, które w praktyce były pociągami pośpiesznymi zatrzymującymi się na wybranych stacjach (w tabelach SRJP chyba nigdy (?) nie miały symbolu IR, większość z nich nosiła nazwę własną). Przystosowanie EZT polegało na wymianie starego wyposażenia przedziałów pasażerskich na nowe, ukierunkowane na poprawę estetyki i komfortu jazdy oraz np. urządzeniu przedziału kl. 1 (w wybranych jednostkach). Wytypowane EN57 i EN71 dostały też odmienną malaturą, która wyróżniała EZT skierowane do obsługi połączeń Inter-Regio na tle całej reszty. Oczywiście zdarzało się, że połączenia IR obsługiwały „standardowe” EZT, były też jednostki, które dostały wyróżniające malowanie, ale nie zmieniono w nich wyposażenia wnętrz. Zdarzała się też sytuacja odwrotna, tzw. „interregionalne” EZT można było spotkać przy obsłudze zwykłych połączeń podmiejskich i międzymiastowych.
Wspomniany na wstępie „Ornak” obsługiwały katowickie EN57, które dostały barwy czerwone z białym, szerokim pasem podokiennym i białymi drzwiami. Tego typu malowanie w latach 90-tych nosiły EN57-1714, 1721, 1282, 1283 (wszystkie z kl. 1-2), EN57-1035, 1545 (tylko kl. 2) oraz EN57-1310 (w którym nie zmieniono wyposażenia wnętrza). Oprócz pociągu „Ornak”, katowickie, „interregionalne” EN57 obsługiwały IR „Czantoria” do stacji Wisła Głębce, czy też połączenia Inter-Regio (bez nazw własnych pociągów) do Kielc i Buska Zdroju.
Odmienna i rzucająca się w oczy kolorystyka EN57 i EN71, które obsługiwały połączenia IR, pojawiła się w I połowie lat 90-tych i przetrwała do początku XXI w. Co interesujące, wybrana malatura była w wielu przypadkach charakterystyczna dla poszczególnych zakładów taboru, przez co, w zdecydowanej większości można było łatwo rozpoznać do jakiego zakładu należały poszczególne, tzw. „interregionalne” EZT.
MD Częstochowa pomalowały swoje EN57-1386, 1747, 1752 (kl. 1-2) i 1746 (kl. 2), tak jak Katowice, czyli na czerwono z białym pasem i drzwiami. Obsługiwały one np. IR „Kmicic” do Warszawy Wsch., czy IR bez nazwy własnej (nr 44109 / 44108) do Katowic.
Krakowskie EN57 (1050, 1074, 1080, 1114, wszystkie tylko kl. 2) miały dwa odcienie niebieskiego, w tym na linii okien ciemnoniebieski, a na dole pudła wąskie paski ciemnoniebieski, a nad nim jasnoniebieski, po środku pudła przebiegał szeroki pas biały, częściowo białe były też czoła, barwę czerwoną dostały drzwi i obrzeża czół, które pod ukosem zachodziły na boki pudła. Krakowski EN71-07 (kl. 1-2) był czerwony z żółtym pasem i "z" na przodach oraz żółtymi drzwiami (malatura jak ówczesnych ED72). Na marginesie można dodać, że do obsługi pociągów Inter-Regio „Kasprowy”, „Giewont” i „Rysy” do Zakopanego, czy też „Dunajec” do Nowego Sącza i „Orlik” do Częstochowy, krakowski zakład taboru dedykował standardowo EZT serii ED72. "Interregionalne" EN57 odsługiwały głównie „Wandę” i „Karolinkę” do Katowic.
Swoją EN71-43 (kl. 2 + bufet !) do obsługi IR „Szrenica” do Szklarskiej Poręby Górnej pomalował także MD Wrocław. Jednostka była biała, wzdłuż pudła miała trzy niebieskie paski, tworzące na czołach wzór geometryczny w kształcie „v”, drzwi były także niebieskie.
Odmienną kolorystyką wyróżniały się też "interregionalne" EN57 MD Szczecin (pomarańczowe, z brązowo-wiśniowymi, trapezowatymi, dużymi wzorami geometrycznymi na bokach pudła, w tym zachodzące na linię okien, drzwi żółte), EN57 MD Toruń (pomarańczowe z szerokim wiśniowo-brązowym pasem po środku pudła, zachodzącym na czoła, obrzeżonym z góry i z dołu, wąskim, białym paseczkiem), warszawskie EN57 (7 szt. z kl. 1-2 i jeden z kl. 2) były wiśniowo-białe, z białymi drzwiami, a MD Gdynia w bardzo charakterystyczny sposób pomalowała np. swoje EN71 (035 i 039) dedykowane do obsługi IR "Żuławy i "Artus" (białe, czerwone czoła, czerwone, pionowo-ukośne pasy na bokach pudła, dwa przy kabinach maszynisty, jeden szeroki na łączeniach jednostek, drzwi białe). W identyczny wzór malowania, tylko zamiast koloru czerwonego zastosowano niebieski, pomalowano nieco później EN71-046.
Od połowy lat 90-tych do początku XXI w. "kolorowe" EZT dedykowane pociągom Inter-Regio były interesującą i cieszącą oko odmianą kolorystyczną w "morzu" standardowo malowanych EZT – żółto-niebieskich, później także pomarańczowych z dwoma, wąskimi paskami koloru wiśniowego, obiegającymi pudło na samym dole.
Z bardziej szczegółowymi opisami, w tym pozostałych EZT (ich numerami inwentarzowymi i sposobami malowania) używanych do obsługi pociągów Inter-Regio, realizowanych przez EZT z zakładów taboru Kraków, Katowice, Częstochowa, Wrocław, Warszawa Targowa, Gdynia, Toruń, Poznań, Białogard, Szczecin oraz spisem wszystkich pociągów Inter-Regio figurujących w SRJP 1998/1999 odsyłam do 2-częściowego artykułu autorstwa Pawła Terczyńskiego „Ezt w obsłudze pociągów „Inter-Regio” w rozkładzie jazdy 1998/1999”, który ukazał się w czasopiśmie Świat Kolei w nr 3/1998 i 4/1998.
... a że "klasyczne" EN57 są nadal "żywe" na stacji w Zakopanem (a przynajmniej były jeszcze 4 lata temu), może świadczyć poniższe zdjęcie, wykonane 25 lipca 2019. EN57-1273 przy peronie nr 2 w barwach Polregio + mało wyszukane graffiti, aczkolwiek nadające indywidualny charakter członowi ra...
Ostatnio edytowane:
-
5
-
1
- Pokaż wszystkie
I to wszystko też jest na mojej stronie o malowaniach kibli z tamtych czasów:
http://arekmiz.pl/Malowanie EZT.htm
A tu fragmenty, odnoszące się do powyższego opisu Kolegi Stanisław1972:
Malowanie brunatno-kremowe. Nr m.in. 1035, 1202, 1545 (ZPR Katowice), 1264, 1281, (ZPR Szczecin), 1567, 1590 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Można je było spotkać np. na trasie Częstochowa - Warszawa, lub w składach Regio Plus w połączeniu z takim samym EZT, ale posiadającym przedziały 1 klasy (patrz poniżej). Obecnie jeżdżą jako zwykłe osobówki.
Malowanie brunatno-kremowe, w wagonie rb 1 klasa. Nr m.in. 1386, 1714, 1721, 1752, 1822, 1823 (ZPR Katowice), 1486 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Można je było spotkać np. na trasie Częstochowa - Warszawa, lub w składach Regio plus w połączeniu z takim samym EZT, ale nie posiadającym przedziałów 1 klasy (patrz powyżej). Pojawiały się też np. jako posp. ''Ornak'' Katowice - Zakopane. Obecnie kursują jako zwykłe osobowe.
Malowanie brunatno-kremowe, przód EDkowy, typ deLuxe, brak 1 klasy. Numery: 1904, 1911 (ZPR Warszawa), 1946, 1947 (ZPR Szczecin).
Malowanie brunatno-kremowe, w wagonie rb 1 klasa, przód EDkowy. Nr m.in. 1912, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Kursowały w składach pociągów Regio Plus. Obecnie spotyka się je na szlakach jako zwykłe osobowe.
Malowanie ciemnoniebieskio-kremowe, ściany czołowe i drzwi czerwone. Można je spotkać w Krakowie i Katowicach. Nr m.in. 1050, 1074, 1080, 1114. Często malowanie to jest nazywane ''Karolinka''.
Jedyny egzemplarz posiadający wagon z 1 klasą. Numer 007, nazywany żartobliwie James Bond (choć moim zdaniem bardziej pasowałoby Borewicz). Udaje EDka i często zamiast EDka kursuje np. na trasie Kraków - Zakopane. Należy do ZPR Kraków.
Pierwszy egzemplarz wyposażony w elektroniczne wyświetlacze. Numer 43. Był używany na trasie do Szklarskiej Poręby jako pociąg pospieszny Szrenica. Potem EZT zostały wycofane z tej linii z powodu ograniczenia prędkości (przy jeździe pod górę defektowały układy rozruchowe). Obecnie jeździ na trasach w okolicach Wrocławia.
Malowanie kremowo-skośnoczerwone, ściany czołowe kremowo-czerwone. Jest to malowanie EZT występujące w latach 90-tych. Nr m.in. 035, 038, 039 (Gdynia - obsługiwały szybkie połączenia w okolicach Trójmiasta), 007, 008, 018, 036, 037 (Sucha Beskidzka - obsługiwały szybkie połączenia na zakopiance). W tej chwili nie ma tak pomalowanych zespołów.
http://arekmiz.pl/Malowanie EZT.htm
A tu fragmenty, odnoszące się do powyższego opisu Kolegi Stanisław1972:
Malowanie brunatno-kremowe. Nr m.in. 1035, 1202, 1545 (ZPR Katowice), 1264, 1281, (ZPR Szczecin), 1567, 1590 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Można je było spotkać np. na trasie Częstochowa - Warszawa, lub w składach Regio Plus w połączeniu z takim samym EZT, ale posiadającym przedziały 1 klasy (patrz poniżej). Obecnie jeżdżą jako zwykłe osobówki.
Malowanie brunatno-kremowe, w wagonie rb 1 klasa. Nr m.in. 1386, 1714, 1721, 1752, 1822, 1823 (ZPR Katowice), 1486 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Można je było spotkać np. na trasie Częstochowa - Warszawa, lub w składach Regio plus w połączeniu z takim samym EZT, ale nie posiadającym przedziałów 1 klasy (patrz powyżej). Pojawiały się też np. jako posp. ''Ornak'' Katowice - Zakopane. Obecnie kursują jako zwykłe osobowe.
Malowanie brunatno-kremowe, przód EDkowy, typ deLuxe, brak 1 klasy. Numery: 1904, 1911 (ZPR Warszawa), 1946, 1947 (ZPR Szczecin).
Malowanie brunatno-kremowe, w wagonie rb 1 klasa, przód EDkowy. Nr m.in. 1912, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917 (ZPR Warszawa). Nazywane kiblami deLuxe. Kursowały w składach pociągów Regio Plus. Obecnie spotyka się je na szlakach jako zwykłe osobowe.
Malowanie ciemnoniebieskio-kremowe, ściany czołowe i drzwi czerwone. Można je spotkać w Krakowie i Katowicach. Nr m.in. 1050, 1074, 1080, 1114. Często malowanie to jest nazywane ''Karolinka''.
Jedyny egzemplarz posiadający wagon z 1 klasą. Numer 007, nazywany żartobliwie James Bond (choć moim zdaniem bardziej pasowałoby Borewicz). Udaje EDka i często zamiast EDka kursuje np. na trasie Kraków - Zakopane. Należy do ZPR Kraków.
Pierwszy egzemplarz wyposażony w elektroniczne wyświetlacze. Numer 43. Był używany na trasie do Szklarskiej Poręby jako pociąg pospieszny Szrenica. Potem EZT zostały wycofane z tej linii z powodu ograniczenia prędkości (przy jeździe pod górę defektowały układy rozruchowe). Obecnie jeździ na trasach w okolicach Wrocławia.
Malowanie kremowo-skośnoczerwone, ściany czołowe kremowo-czerwone. Jest to malowanie EZT występujące w latach 90-tych. Nr m.in. 035, 038, 039 (Gdynia - obsługiwały szybkie połączenia w okolicach Trójmiasta), 007, 008, 018, 036, 037 (Sucha Beskidzka - obsługiwały szybkie połączenia na zakopiance). W tej chwili nie ma tak pomalowanych zespołów.
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie
Bardzo fajna stronka, gratuluję samodyscypliny, pomysłu i cierpliwości np. w wykonywaniu grafik jak i opisów. Interesujące są też galerie zdjęciowe, niektóre to już "kawał historii". Można też "odskoczyć" na chwilę, od szarej rzeczywistości i pooglądać np. piękny zachód słońca, morze, czy ciekawostki z wielu miejsc nie tylko w Polsce. Ukłony, zwłaszcza za zdjęcia o teamtyce kolejowej.
Na podstawie podanego w moim poprzednim wpisie, 2-częściowego artykułu Pawła Terczyńskiego, możesz uzupełnić dane co do nr inwentarzowych EN57.
Np. malowanie poniższe...
... oprócz podanych 1524 i 1538, nosiły jeszcze szczecińskie EN57-1523, 1539, 1787 i 1788.
A "interregionalne" malowanie "toruńskie"
... oprócz nr 1790 i 1820, miały jeszcze EN57-1280 i 1821 z toruńskiego zakładu taboru, natomiast nr 1048 w identycznym malowaniu, wg autora artykułu, należał w 1998 do gdyńskiego zakładu taboru, w którym to, takie same malowanie nosiła jeszcze EN57-947. Malowanie pudła tych 6 szt. ezt autor określa jako pomarańczowe, pas wiśniowy.
Można też dodać, że w przypadku EN57, składy IR zestawiane były przeważnie z 2 jednostek, w tym często o bliskich sobie numerach (jeżeli możliwa była taka konfiguracja). W przypadku szczecińskich EN57 były to np. 1523 + 1524; 1538 + 1539 itd. Spotykane były także pojedyncze EN57 (np. IR "Flisak" Toruń - Bydgoszcz, Toruń - Inowrocław, czy IR bez nazwy własnej, relacji Toruń - Ciechocinek) i potrójne, np. trzy warszawskie EN57 jako pociąg Inter-Regio (bez nazwy własnej) do Kielc. Pod koniec lat 90-tych, w takich ośrodkach jak Poznań, Kraków, Toruń, Szczecin i Białogard w ruchu Inter-Regio dominowały już ED72, a "interregionalne" EN57 coraz częściej widziane były w zwykłym ruchu osobowym.
Jeszcze raz gratuluję Koledze fajnej, optymistycznej strony internetowej ...nie tylko o kolei
Na podstawie podanego w moim poprzednim wpisie, 2-częściowego artykułu Pawła Terczyńskiego, możesz uzupełnić dane co do nr inwentarzowych EN57.
Np. malowanie poniższe...
... oprócz podanych 1524 i 1538, nosiły jeszcze szczecińskie EN57-1523, 1539, 1787 i 1788.
A "interregionalne" malowanie "toruńskie"
... oprócz nr 1790 i 1820, miały jeszcze EN57-1280 i 1821 z toruńskiego zakładu taboru, natomiast nr 1048 w identycznym malowaniu, wg autora artykułu, należał w 1998 do gdyńskiego zakładu taboru, w którym to, takie same malowanie nosiła jeszcze EN57-947. Malowanie pudła tych 6 szt. ezt autor określa jako pomarańczowe, pas wiśniowy.
Można też dodać, że w przypadku EN57, składy IR zestawiane były przeważnie z 2 jednostek, w tym często o bliskich sobie numerach (jeżeli możliwa była taka konfiguracja). W przypadku szczecińskich EN57 były to np. 1523 + 1524; 1538 + 1539 itd. Spotykane były także pojedyncze EN57 (np. IR "Flisak" Toruń - Bydgoszcz, Toruń - Inowrocław, czy IR bez nazwy własnej, relacji Toruń - Ciechocinek) i potrójne, np. trzy warszawskie EN57 jako pociąg Inter-Regio (bez nazwy własnej) do Kielc. Pod koniec lat 90-tych, w takich ośrodkach jak Poznań, Kraków, Toruń, Szczecin i Białogard w ruchu Inter-Regio dominowały już ED72, a "interregionalne" EN57 coraz częściej widziane były w zwykłym ruchu osobowym.
Jeszcze raz gratuluję Koledze fajnej, optymistycznej strony internetowej ...nie tylko o kolei
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
| ED72 i ED73 - Dalekobieżne jednostki PAFAWAG | Koleje w Polsce | 83 | ||
|
Fakultativwagen....... | Koleje w Polsce | 5 |
Podobne wątki
-
ED72 i ED73 - Dalekobieżne jednostki PAFAWAG
- Rozpoczęte przez KrzysztofSadowski
- Odpowiedzi: 83
-