Parowozy Kolekcja taka sobie, czyli na 3

[wajchowy]

Pacific P-7a #5304 kolei Baltimore & Ohio w otulinie oplywowej zaprojektowanej przez Otto Kuhlera dla pociagu Royal Blue. To byla jedna z dwoch lokomotyw w USA, ktore w calej swojej karierze mialy dwie rozne otuliny oplywowe. Lokomotywa zostala zbudowana w 1927 roku przez zaklady Baldwina razem z 19 innymi jednostkami serii P-7. Co ciekawe kazda lokomotywa nosila imie innego prezydenta USA. Lokomotywa #5304 nosila imie prez. Monroe. W 1937 otrzymala otuline oplywowa i skierowano ja do obslugi pociagu Royal Blue ale juz w 1940 wycofana ja z tego skladu i zdemontowano otuline. Po paru latach w 1946 B&O wyznaczyla 4 jednostki z tej serii o numerach 5301, 5302, 5303 i 5304 do prowadzenia pociagow Cincinnatian relacji Baltimore-Cincinnati. Otulina roznila sie od tej poprzedniej. Nie mam zdjecia #5304 w drugiej otulinie ale mam #5301 i #5303 (byly identyczne).

Moj model wyprodukowala w Korei firma Ajin Precision dla MTS Imports chyba na poczatku XXI wieku ale daty nie pamietam. MTS juz nie istnieje a jej wlasciciel Joe Lovitch pewnie nie zyje. Gosciu glownie robil tramwaje. P-7a i inny oplywowy Pacific kolei Reading dla pociagu Crusader byly jego jedynymi modelami parowozow w HO.
Parowoz #5304 w drugiej otulinie byl nazywany P-7d. Model wypuscila firma Key Imports w polowie lat 80-tych (Samhongsa). Od tego czasu nikt tego nie powtorzyl a szkoda bo wczesne modele koreanskie jeszcze nie byly na najwyzszym poziomie.

 

[Beobachter]

Na portalu https://www.steamlocomotive.com/locobase.php?country=USA&wheel=4-6-2&railroad=bo są zdjęcia tego parowozu w obydwu wersjach otuliny :

Ten inny parowóz, który miał zmienianą otulinę to pewnie J1e NYC nr. 5344, znany jako Commodore Vanderbilt ? Do artykułu na ten temat (oraz innych parowozów NYC w otulinie aerodynamicznej) był link w prezentacji Dreyfus Hudson nieco wcześniej w tym wątku.

 

[wajchowy]

Oczywiscie, ze sa zdjecia tylko ja ich nie posiadam. Staram sie publikowac to co sam posiadam. A propos lokomotywy Commodore Vanderbilt tak to fakt, ze ten egzemplarz byl tym z dwiema otulinami.

 

[Beobachter]

Staram sie publikowac to co sam posiadam.

To jest cenne ! Ja niestety takowych nie posiadam (poza współczesnymi, wykonanymi samodzielnie), więc od czasu do czasu posiłkuje się internetem.

 

[Andrzej Harassek]

sa zdjecia tylko ja ich nie posiadam. Staram sie publikowac to co sam posiadam.

Ja niestety takowych nie posiadam (poza współczesnymi, wykonanymi samodzielnie), więc od czasu do czasu posiłkuje się internetem.

Z punktu widzenia poszanowania praw autorskich i praw do reprodukcji (copyright) nie ma znaczenia, czy ma się zdjęcia na własność (w formie odbitek lub w formie np. pocztówki, lub książki czy czasopisma, w których zdjęcie zostało opublikowane), czy ma się fotki ściągnięte z internetu. Ważne jest, czy prawo dalszego rozpowszechniania jest w jakiś sposób zastrzeżone (zwykle tak jest w wypadku np. pocztówek czy książek, a często także w internecie), czy też zdjęcie jest w domenie publicznej (co zdarza się częściej w internecie, niż w publikacjach drukowanych). Na dobrą sprawę swobodnie publikować można tylko zdjęcia własnego autorstwa, ale już niekoniecznie posiadane przez siebie (kupione czy otrzymane w prezencie) - chyba że wraz z kupnem/otrzymaniem zdjęcia uzyskało się też prawa do dalszego rozpowszechniania.

 

[Beobachter]

Z punktu widzenia poszanowania praw autorskich i praw do reprodukcji (copyright) nie ma znaczenia, czy ma się zdjęcia na własność (w formie odbitek lub w formie np. pocztówki, lub książki czy czasopisma, w których zdjęcie zostało opublikowane), czy ma się fotki ściągnięte z internetu. Ważne jest, czy prawo dalszego rozpowszechniania jest w jakiś sposób zastrzeżone (zwykle tak jest w wypadku np. pocztówek czy książek, a często także w internecie), czy też zdjęcie jest w domenie publicznej (co zdarza się częściej w internecie, niż w publikacjach drukowanych). Na dobrą sprawę swobodnie publikować można tylko zdjęcia własnego autorstwa, ale już niekoniecznie posiadane przez siebie (kupione czy otrzymane w prezencie) - chyba że wraz z kupnem/otrzymaniem zdjęcia uzyskało się też prawa do dalszego rozpowszechniania.

Istotna uwaga.
Czy dotyczy to jednak zupełnie normalnych fotografii produktu (tu : lokomotywy ) ?
Znalazłem (tak na szybko) następującą interpretację (https://lookreatywni.pl/baza-wiedzy/fotografia-chroniona-przez-prawo-autorskie/ ) :

„Kiedy fotografia będzie posiadała indywidualny charakter? Wtedy, gdy przy kształtowaniu jej formy i/lub treści twórca wykorzysta „obszar swobody w wyborze i uporządkowaniu składników utworu” (Fotograf, fotografia, prawo, Wojciech Orżewski, wyd. II rozszerzone, str. 50). Chodzi tutaj o to, aby fotograf w procesie tworzenia fotografii dokonał pewnych czynności, które nadadzą finalnemu efektowi jego pracy cech twórczych. Do takich czynności zaliczyć można m.in.:

świadomy wybór momentu fotografowania,
ustalenie głębi, ostrości i perspektywy fotografii,
świadomy wybór koncepcji obrazu (kadrowanie zdjęcia),
zastosowanie efektów specjalnych (chociażby wybranie odpowiedniego filtru w telefonie),
świadome ustawienie rekwizytów czy też osób przedstawionych na zdjęciu,
nadanie fotografii określonego charakteru.
Cech twórczych nie będzie posiadało zdjęcie wykonane tylko i wyłącznie w celu zwykłego udokumentowania określonego przedmiotu czy sytuacji, np. proste zdjęcie produktu.

Powyższe potwierdza również wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 12 września 2016 r. (sygn. akt I ACa 942/15)… „

W internecie dość często spotykam się z zastrzeżeniem dotyczącym publikowania zdjęć w celach komercyjnych (czyli w takich przypadkach tu bez problemu).
Również często bywa zastrzeżenie w postaci wymagania podania źródła.

 

[wajchowy]

Jest tez jeszcze jedno. Wlasciciel negatywu badz oryginalnego slajdu. W USA ten kto ma oryginalny slajd badz negatyw ma pelne prawa do publikacji. Takich slajdow mam setki. Negatywow tez ale nie sa to negatywy zdjec fabrycznych. Takie mam tylko 2.

 

[Andrzej Harassek]

Istotna uwaga.
Czy dotyczy to jednak zupełnie normalnych fotografii produktu (tu : lokomotywy ) ?

Nie jestem specjalistą od praw autorskich. Sprawa jest faktycznie dość złożona i nie czuję się kompetentny, by autorytatywnie zabierać głos w tej sprawie. Dlatego też wspomniałem nie tylko o prawach autorskich, ale także o prawach reprodukcji (copyright) - wydaje mi się, że to są dwie różne, choć powiązane ze sobą, sprawy. Jeżeli ktoś zrobił "zupełnie normalną fotografię produktu - tu: lokomotywy" i potem ją opublikował w jakimś wydawnictwie, zachowuje (on lub wydawnictwo) chyba prawo do kopiowania i dalszego rozpowszechniania takiego zdjęcia. Wykonanie takiego zdjęcia wymaga jednak pewnego wysiłku, a często i wydatków, więc trudno mi sobie wyobrazić, żeby takie zdjęcie każdy mógł dalej swobodnie i bez żadnych konsekwencji rozpowszechniać, a zwłaszcza, gdy czerpie się z tego wymierne korzyści finansowe.

 

[wajchowy]

Jest jeszcze jedno. Nie wszystko posiada prawa autorskie. Z roznych wzgledow np. magazyny wydawane przez Baldwina. Nie ma firmy od 56 roku. Magazyny wydawane przez Baldwina sa glownie w rekach roznych kolekcjonerow. Jakas znikoma ilosc i moze nawet nie wszystkie sa po bibliotekach i archiwach. Obecnie Muzeum Pennsy w Strasbourgu posiada kolekcje negatywow ale dopiero od XXI wieku. Pracownik Baldwina Herbert Broadbelt wzial do domu cala kolekcje negatywow po zamknieciu firmy (uratowal to przez wyrzuceniem na smietnik i to nie tylko negatywy) i on w tamtym czasie byl wlascicielem i mial prawa autorskie. Gosc zyl z tych negatywow do konca zycia. Kupiles od niego i chciales zamiescic musiales napisac, ze to z kolekcji Broadbelta. Juz nie pamietam czy on sam czy jego zona po smierci przekazala czy sprzedala to do Muzeum.
A zdjecia indywidualne kolekcjonerow...sa tego miliony, wiekszosc fotografow dawno nie zyje a rodzina albo to sprzedala albo wyrzucila na smietnik albo oddala komus za darmo. Osobiscie wole zamieszczac to co sam posiadam bo jak sam zrobie skan to jest przynajmniej przyzwoitej jakosci a w internecie jakosc czesto jest slaba.

 

[wajchowy]

Z pasazerskich lokomotyw lubie te z otulina oplywowa. Tu model I-5 kolei New Haven. Oryginaly zbudowal Baldwin. Jak ktos chce moge zamiescic artykul z magazynu Baldwina z kwietnia 1937 roku. Jest tam relacja z budowy, dane techniczne etc.

Moj model to produkt Broadway Limited (Brass-Hybrid). Model ladnie wykonany z dobrym detalem. Tam gdzie ma byc uchwyt to jest uchwyt a nie jakies wybrzuszenie jak u Mike'a z MTH. Wczesniej model tej lokomotywy wyprodukowala Samhongsa dla W&R i jest ludzaco podobny do produktu BLI. Podejrzewam, ze Broadway posluzyl sie tamtym modelem w celu wyprodukowania swojego. Najlepszy model I-5 to Precision Scale (wykonawca Boo-Rim).

 

[FENIX]

popieram, mam tego New Haven.

 

[Beobachter]

Jako że ostatnio otrzymałem w prezencie parowóz NYC Commodore Vanderbilt zajrzałem do opisów innych parowozów Hudson tych linii. Przyznaję, że trochę zainspirowała mnie TA grafika, na której porównano parowóz J1e w wersji standardowej właśnie z Commodore Vanderbilt oraz dwoma wersjami J3a w otulinie aerodynamicznej - Empire State Express oraz Dreyfuss Hudson .

Fotograficzna interpretacja cytowanej grafiki wygląda następująco :

I jeszcze zdjęcia „profilowe” poszczególnych lokomotyw :

J1e

Commodore Vanderbilt

Dreyfuss Hudson

Empire State Express Hudson

 

[FENIX]

Z jakiej firmy ten Empire State Building?

 

[Beobachter]

Z jakiej firmy ten Empire State Building?

To starszy już model (ok. 30 lat ) pochodzący z firmy Rivarossi .

 

[FENIX]

dziękuję ,to poczekam na ten model z BLI

 

[hamulcowy]

Mam pytanie do Kolegów, znawców amerykańskich parowozów. Z czego wynika różnica średnic kół w tylnych wózkach w niektórych typach parowozów?

 

[FENIX]

Nowości, mam już z MTH, to tez odpuszczam
http://editor.ne16.com/vo/?FileID=6...44742888&listid=49152&RecipientID=22772238351

 

[Beobachter]

Mam pytanie do Kolegów, znawców amerykańskich parowozów. Z czego wynika różnica średnic kół w tylnych wózkach w niektórych typach parowozów?

Interesujące pytanie. Wprawdzie zdecydowanie nie uważam siebie za specjalistę, ale samo pytanie sprowokowało do przeszukania literatury oraz internetu w poszukiwaniu odpowiedzi.
Niestety jednoznacznego określenia przyczyny nie udało mi się znaleźć. Natomiast na podstawie różnych wypowiedzi na forach USA, oraz analizie danych technicznych i opisów kilkunastu parowozów można zaryzykować następujące hipotezy:
1. Wielkość oraz ukształtowanie i położenie skrzyni ogniowej / popielnika + nachylenie rusztu wpływające na architekturę całości ogranicza wielkość kół tylnego wózka tocznego. Z taką sytuacją mamy do czynienia w parowozach, w których szeroka skrzynia ogniowa znajduje się za ostatnią osią wiązaną - np. w Great Northern S2 , czy NYC S-1 oraz wielu innych. Tutaj jednak średnica obydwu osi wózka tocznego …
2. W przykładach z punktu 1 (i podobnych ) mamy do czynienia z wózkami bez boostera. A ten wymaga relatywnie dużej średnicy kół … więc w parowozach z dwuosiowym wózkiem tylnym i wspomnianym ograniczeniem średnicy booster napędza tylną oś, dla której ograniczenie geometrii jest mniejsze. Tutaj można podać kilka przykładów dla parowozów z boosterem (średnica pierwszej osi / średnica osi napędzanej boosterem):
NYC J3a (914/1295)
PRR J1 (914/1118)
C&O L2 (914/1143)

Oraz wiele innych z układem osi 4-6-4 Hudson, 2-8-4 Berkshire lub 2-10-4 Texas.
Sam booster wygląda następująco :

Gdy więc gdy będziemy sądzili, że mamy gotową odpowiedź okaże się, że nie wypełnia ona jednak wszystkich możliwych opcji. Albowiem można też znaleźć parowozy bez boostera z różną średnicą kół wózka tocznego, jak np. Milwaukee F7 (965/1118).

Można więc zaryzykować twierdzenie, że w przypadkach geometrycznych ograniczeń - poza stosowanie boostera - również inne czynniki (np. mniejsze zużycie kół o większej średnicy, czy nawet względu estetyczne) mogły mieć wpływ na używanie zróżnicowanej średnicy kół tylnego wózka tocznego.

 

[hamulcowy]

Dzięki za wyczerpującą odpowiedź. A co do boostera, to w swej ignorancji byłem przekonany, że montowano go na wózkach tendrów w niektórych typach parowozów. Człowiek całe życie poznaje coś nowego.

 

[Beobachter]

…co do boostera, to w swej ignorancji byłem przekonany, że montowano go na wózkach tendrów w niektórych typach parowozów….

To jest jak najbardziej OK - w tendrach też używano boosterów. Tyle że ze względu na niewielką średnicę kół takie boostery były tylko do małych prędkości, więc głównie w tendrach lokomotyw przetokowych (w parowozach pospiesznych służyły nie tylko do poruszenia składu, ale także poprawienia przyspieszenia całego pociągu - nawet do ok 50 km/godz). Bywało też tak, że oś pędna tendra była łączona wiązarami z drugą osią wózka - jak np. w przypadku parowozu przetokowego IHB U4-a (tam też schemat instalacji boostera w tendrze).

Nowości, mam już z MTH,

Gratulacje ! Może kilka zdjęć w wątku o lokomotywach 4-osiowych ? (Mój, wcześniej prezentowany model GS4 to dość prosta wersja …)