-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Druga wojna światowa w skali Z
- Inicjator wątku sebek1974
- Data rozpoczęcia
Panie Adamie, dziękuje bardzo.
Schwerer Panzerspähwagen (8-Rad)
seria niemieckich 4-osiowych rozpoznawczych samochodów opancerzonych klasy Schwerer Panzerspähwagen; Sd.Kfz. 231/232/233/263 (8-Rad), używanych przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Pojazdy te zastąpiły wcześniejsze 3-osiowe konstrukcje typu Sd.Kfz. 231(6-Rad) i podobne. Produkcję rozpoczęto w zakładach Büssing-NAG na początek 1937 roku, konstruując 23 pojazdy. W kolejnych latach wyprodukowano następujące ilości: w 1938- 50 sztuk, 1939- 53 sztuki, 1940- 30 sztuk, 1941- 94 sztuki, 1942- 154 sztuki oraz 200 sztuk w roku 1943, co dało łączną produkcje 604 sztuk (wraz z wersją Sd.Kfz. 232). W okresie produkcji wprowadzono liczne usprawnienia, jednak zmodyfikowane pojazdy nie otrzymywałe odrębnych symboli (Ausf.).
Schwerer Panzerspähwagen (8-Rad)
seria niemieckich 4-osiowych rozpoznawczych samochodów opancerzonych klasy Schwerer Panzerspähwagen; Sd.Kfz. 231/232/233/263 (8-Rad), używanych przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Pojazdy te zastąpiły wcześniejsze 3-osiowe konstrukcje typu Sd.Kfz. 231(6-Rad) i podobne. Produkcję rozpoczęto w zakładach Büssing-NAG na początek 1937 roku, konstruując 23 pojazdy. W kolejnych latach wyprodukowano następujące ilości: w 1938- 50 sztuk, 1939- 53 sztuki, 1940- 30 sztuk, 1941- 94 sztuki, 1942- 154 sztuki oraz 200 sztuk w roku 1943, co dało łączną produkcje 604 sztuk (wraz z wersją Sd.Kfz. 232). W okresie produkcji wprowadzono liczne usprawnienia, jednak zmodyfikowane pojazdy nie otrzymywałe odrębnych symboli (Ausf.).
-
4
-
2
- Pokaż wszystkie
M16 MGMC
samobieżne działo przeciwlotnicze kal. 12,7mm, konstrukcji amerykańskiej, z okresu II wojny światowej. Podwozie transportera opancerzonego Halftrack posłużyło do budowy różnego typu dział samobieżnych. Niektóre zostały przyjęte do uzbrojenia, produkcji seryjnej, a następnie zostały przyjęte do uzbrojenia, produkcji seryjnej, a następnie użyte bojowo. Należy do nich przede wszystkim samobieżne działa przeciwlotnicze uzbrojone w wielokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7mm. W efekcie dalszych prac udało się zaadaptować wiezyczkę Maxon do montażu czterech karabinów maszynowych. W grudniu 1942 tak uzbrojony pojazd został standaryzowany jako M16 MGMC. W żargonie żołnierzy amerykańskich działo nazywane było "Meat choppers" czyli maszynka do mięsa.
samobieżne działo przeciwlotnicze kal. 12,7mm, konstrukcji amerykańskiej, z okresu II wojny światowej. Podwozie transportera opancerzonego Halftrack posłużyło do budowy różnego typu dział samobieżnych. Niektóre zostały przyjęte do uzbrojenia, produkcji seryjnej, a następnie zostały przyjęte do uzbrojenia, produkcji seryjnej, a następnie użyte bojowo. Należy do nich przede wszystkim samobieżne działa przeciwlotnicze uzbrojone w wielokalibrowe karabiny maszynowe kalibru 12,7mm. W efekcie dalszych prac udało się zaadaptować wiezyczkę Maxon do montażu czterech karabinów maszynowych. W grudniu 1942 tak uzbrojony pojazd został standaryzowany jako M16 MGMC. W żargonie żołnierzy amerykańskich działo nazywane było "Meat choppers" czyli maszynka do mięsa.
Panzerkampfwagen III
zaprojektowany przez Daimler-Benz AG, niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej. Był najbardziej dynamicznie rozwijanym modelem służącym w armii III Rzezy. Uzbrojeniem pierwszych egzemplarzy, wybudowanych w 1937, były działa 37mm. Ponieważ nie sprawdzały się one w walce z czołgami alianckimi, już w 1940 zaczęto produkować czołgi wyposażone w armaty kalibru 50mm (zarówno krótko jak i długolufowe). W połowie 1942 rozpoczęto przezbrajanie wozów w krótkolufowe działa 75mm (Ausf. N). Ograniczono też ich rolę do bezpośredniego wspierania własnej piechoty i osłaniania czołgów Panzer VI Tiger przed piechotą przeciwnika. W połowie 1943 zupełnie zaprzestano ich produkcji, a przez końcem roku następnego, wozy PzKpfw III niemal zupełnie znikneły z odziałów frontowych. Kilka z nich pozostało jednak do końca wojny, głównie w jednostkach okupacyjnych.
Panzerkampfwagen III Ausf.L
zaprojektowany przez Daimler-Benz AG, niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej. Był najbardziej dynamicznie rozwijanym modelem służącym w armii III Rzezy. Uzbrojeniem pierwszych egzemplarzy, wybudowanych w 1937, były działa 37mm. Ponieważ nie sprawdzały się one w walce z czołgami alianckimi, już w 1940 zaczęto produkować czołgi wyposażone w armaty kalibru 50mm (zarówno krótko jak i długolufowe). W połowie 1942 rozpoczęto przezbrajanie wozów w krótkolufowe działa 75mm (Ausf. N). Ograniczono też ich rolę do bezpośredniego wspierania własnej piechoty i osłaniania czołgów Panzer VI Tiger przed piechotą przeciwnika. W połowie 1943 zupełnie zaprzestano ich produkcji, a przez końcem roku następnego, wozy PzKpfw III niemal zupełnie znikneły z odziałów frontowych. Kilka z nich pozostało jednak do końca wojny, głównie w jednostkach okupacyjnych.
Panzerkampfwagen III Ausf.L
Sd.Kfz.2 (kleines Kettenkraftrad Sd.Kfz.2, Kettenkrad lub NSU Kettenkrad) lekki pojazd wielozadaniowy (transport, holowanie dział, układanie kabli telefonicznych itp.) konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Wehrmacht poszukiwało lekkiego holownika lub transportera mogącego przewozić zaopatrzenie w trudnych warunkach terenowych. Miał on także transportować różne rodzaje broni i sprzętu. W 1940 roku powstał pierwszy prototyp takiego pojazdu. Do końca wojny wyprodukowano 8411 sztuk Kettenkradów.
-
2
-
2
- Pokaż wszystkie
Załączniki
LWS (Landwasserschlepper) Historia pojazdu sięga 1935 roku, kiedy to Heereswaffenamt złożył w zakładach Rheinmetall-Borsig zamówienie na specjalistyczny, gąsienicowy pojazd amfibijny, który miał być wykorzystywany do holowania barek głównie przez rzeki, oraz w razie potrzeby do poruszania się po lądzie. Do 1939 roku zbudowano 3 prototypów, które wysłano na testy na początku 1940. Pojazdy otrzymały oznaczenie Landwasserschlepper (LWS) I i cechowały się kadłubem wzorowanym na motorówkach, wyposażonych w podwozie gąsienicowe z czterema dwukołowymi wózkami po każdej stronie. Napęd w wodzie zapewniały dwie śruby umieszczone z tyłu. Moc dostarczał dwunastocylindrowy silnik Maybach HL120TRM o pojemności 12 litrów i mocy 300KM. Cały pojazd miał 9,2 m długości, 3 m szerokości oraz 3,5 m wysokości, natomiast masa bojowa wynosiła 16 ton. Prędkość maksymalna na lądzie wynosiła 40km/h a na wodzie około 12km/h. W nadbudówce znajdowało się miejsce dla 3 członków załogi oraz około 20 pasażerów. Łącznie wyprodukowano 26 LWSów w różnych wersjach.
Hummel- 15cm schwere Panzerhaubitze auf Geschützwagen III/IV(Sf) Sd.Kfz.165
niemieckie samobieżne działo polowe z okresu II wojny światowej uzbrojone w haubicę 150mm, używane przez Wehrmacht od 1942 roku do końca wojny. Pierwsze projekty nowego pojazdu powstały w 1942, kiedy wojska niemieckie odczuły brak samobieżnej artylerii polowej, która mogłaby łatwo współpracować z wojskami pancernymi. Kadłub składający się z wanny (była to nieco wydłużona w tylnej części typowa wanna czołgu Panzer IV) i osłony przedziału bojowego wykonany był ze spawanych płyt walcowanych o grubości 15-30mm wanna i 10mm nadbudowa. Nadbudowa osłaniająca przedział bojowy była odkryta od góry. Póżniejsze modele Hummel miały nieco zmodyfikowane przednie nadwozie, ze zwiększoną przestrzenią dla kierowcy i radiooperatora. Do końca wojny wyprodukowano 713 Hummeli w wersji podstawowej i 157 w wersji nieuzbrojonego transportera amunicji.
niemieckie samobieżne działo polowe z okresu II wojny światowej uzbrojone w haubicę 150mm, używane przez Wehrmacht od 1942 roku do końca wojny. Pierwsze projekty nowego pojazdu powstały w 1942, kiedy wojska niemieckie odczuły brak samobieżnej artylerii polowej, która mogłaby łatwo współpracować z wojskami pancernymi. Kadłub składający się z wanny (była to nieco wydłużona w tylnej części typowa wanna czołgu Panzer IV) i osłony przedziału bojowego wykonany był ze spawanych płyt walcowanych o grubości 15-30mm wanna i 10mm nadbudowa. Nadbudowa osłaniająca przedział bojowy była odkryta od góry. Póżniejsze modele Hummel miały nieco zmodyfikowane przednie nadwozie, ze zwiększoną przestrzenią dla kierowcy i radiooperatora. Do końca wojny wyprodukowano 713 Hummeli w wersji podstawowej i 157 w wersji nieuzbrojonego transportera amunicji.
VW typ 82 Kübelwagen
samochód osobowo-terenowy konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Była to wojskowa wersja samochodu osobowego Volkswagen Typ 1 (Garbus) Prototypowe pojazdy VW typ 62 zostały sprawdzone w warunkach bojowych w czasie agresji na Polskę w 1939 roku. Seryjne samochody VW typ 82 zostały użyte w trakcie walk we Francji. Pierwsze większe dostawy do jednostek liniowych nastąpiły w połowie 1940. Od tego czasu Kübelwagen stał się jednym z podstawowych pojazdów armii niemieckiej. Używany był we wszystkich rodzajach wojsk, na wszystkich frontach wojny.
samochód osobowo-terenowy konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Była to wojskowa wersja samochodu osobowego Volkswagen Typ 1 (Garbus) Prototypowe pojazdy VW typ 62 zostały sprawdzone w warunkach bojowych w czasie agresji na Polskę w 1939 roku. Seryjne samochody VW typ 82 zostały użyte w trakcie walk we Francji. Pierwsze większe dostawy do jednostek liniowych nastąpiły w połowie 1940. Od tego czasu Kübelwagen stał się jednym z podstawowych pojazdów armii niemieckiej. Używany był we wszystkich rodzajach wojsk, na wszystkich frontach wojny.
Jagdtiger (Panzerjäger Tiger für 12,8cm Pak44 L/55 (Sd.Kfz.186)
niemiecki ciężki niszczyciel czołgów z okresu II wojny światowej. Jagdtigera zbudowano na nieznacznie zmodyfikowanym podwoziu czołgu PzKpfw VIB Königstiger (Tiger II). Był ostatnim produkowano seryjnie niemieckim niszczycielem czołgów i najcięższym pojazdem pancernym użytym bojowo podczas II wojny światowej. Dysponował potężnym uzbrojeniem w postaci armaty PaK 44/2L55 kalibru 128mm, umożliwiającej niszczenie pojazdów alianckich nawet z odległości 4000 metrów. Wyprodukowany został w niewielkiej serii, nieprzekraczającej 88 pojazdów. W związku z niewielką mobilnością i silnym pancerzem bywał nazwany ,,samobieżnym bunkrem``. Konstrukcja miała wiele wad, do których można zaliczyć między innymi małą mobilność, wynikającą z dużej masy i zbyt słabego silnika. Większość pojazdów stracono w wyniku usterek lub ataków alianckiego lotnictwa.
niemiecki ciężki niszczyciel czołgów z okresu II wojny światowej. Jagdtigera zbudowano na nieznacznie zmodyfikowanym podwoziu czołgu PzKpfw VIB Königstiger (Tiger II). Był ostatnim produkowano seryjnie niemieckim niszczycielem czołgów i najcięższym pojazdem pancernym użytym bojowo podczas II wojny światowej. Dysponował potężnym uzbrojeniem w postaci armaty PaK 44/2L55 kalibru 128mm, umożliwiającej niszczenie pojazdów alianckich nawet z odległości 4000 metrów. Wyprodukowany został w niewielkiej serii, nieprzekraczającej 88 pojazdów. W związku z niewielką mobilnością i silnym pancerzem bywał nazwany ,,samobieżnym bunkrem``. Konstrukcja miała wiele wad, do których można zaliczyć między innymi małą mobilność, wynikającą z dużej masy i zbyt słabego silnika. Większość pojazdów stracono w wyniku usterek lub ataków alianckiego lotnictwa.
Kompletnie nie znam się na sprzęcie i ogólnie drugiej wojnie światowej, tylko jakieś podstawowe daty i to tyle ale przyznam, że to co tu prezentujesz to jest mega świetne. Gratuluję talentu. Pozdrawiam
Pozdrawiam Sebek.
Panzerkampfwagen IV
niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej. Aż do jesieni 1942 roku był najcięższym wozem pancernym służącym w armii III Rzeszy. Początkowo był uzbrojony w krótkolufowe działo kalibru 75mm, jednak pod wpływem doświadczeń wyniesionych ze starć z radzieckimi czołgami T-34 i KW-1 przebrojono go w armaty długolufowe. Przez kilka miesięcy był najlepszym czołgiem państw Osi i jedynym, który mógł nawiązać równorzędną walkę z wozami alianckimi. Mimo pojawienia się cięższych maszyn PzKpfw V Panther i PzKpfw VI Tiger nigdy nie został przez nich wyparty z dywizji pancernych i do kónca wojny był podstawowym czołgiem niemieckim.
niemiecki czołg średni z okresu II wojny światowej. Aż do jesieni 1942 roku był najcięższym wozem pancernym służącym w armii III Rzeszy. Początkowo był uzbrojony w krótkolufowe działo kalibru 75mm, jednak pod wpływem doświadczeń wyniesionych ze starć z radzieckimi czołgami T-34 i KW-1 przebrojono go w armaty długolufowe. Przez kilka miesięcy był najlepszym czołgiem państw Osi i jedynym, który mógł nawiązać równorzędną walkę z wozami alianckimi. Mimo pojawienia się cięższych maszyn PzKpfw V Panther i PzKpfw VI Tiger nigdy nie został przez nich wyparty z dywizji pancernych i do kónca wojny był podstawowym czołgiem niemieckim.
Panzerkampfwagen VIII Maus- czołg superciężki konstrukcji niemieckiej z okresu II wojny światowej. Z łączną masą 188 ton był to najcięższy czołg, jaki kiedykolwiek skonstruowano, lecz nigdy nie wyszedł do produkcji seryjnej, ani nie został użyty bojowo. Niemcy zbudowali jedynie dwa prototypy, jeden z wieżą bojową a drugi z atrapą wieży.
Mój model przedstawia Maus Projekt 205/2 z wieżą bojową.
Mój model przedstawia Maus Projekt 205/2 z wieżą bojową.
Aby transportować takie bydle wyprodukowano specjalną czternastoośiąwą platformę w zakładach Simmering Graz Pauker w Wiedniu. Transport musział uminąć mosty i tunele. Podróż z Kummersdorfu koło Berlina do Böblingen trwała aż 3 dni.
-
3
-
1
- Pokaż wszystkie