Wg mnie nie powstało zbiorcze opracowanie na ten temat, moją wiedzę czerpałem z publikacji austriackich i czeskich obejmujących m. in. wiedzę na temat wagonów osobowych ze schyłkowego okresu istnienia C.K. Monarchii, jak również zestawień, inwentarzy, dokumentów archiwalnych i długich rozmów z kolegami z Czech, Niemiec i Austrii, towarzyszących z reguły pisaniu artykułów na ten czy inny temat. Swoją drogą, w najnowszym numerze czasopisam "Svět velké i malé železnice" (93) ukazał się artykuł poświęcony wagonom pocztowym typu P-VII eksploatowanym po roku 1945 na ČSD. Nie jest to powtórka tekstu na ten sam temat który pod koniec zeszłego roku ukazał się w "Świat Kolei", ale nieco szersza, znacząco pogłębiona i inaczej sformułowana sprawa, z poszerzonym zasobem ikonograficznym.
Tymczasem, z nieco innej wycieczki, jeden z nielicznych jeszcze zachowanych tzw. "Eilzugwagen" nad Wisłą:
527 970 XHa / Poznań Franowo / 9.02.2025.
Nieco szerzej będzie o nim w ramach małej notki w nadchodzącym, marcowym ŚK. W wielkim skrócie, jest to jeden ze 145 wagonów osobowych typu BC4i-37, produkowanych w latach 1937-1938 na zamówienie kolei niemieckich, konkretnie wagon 33 623 BC4i, wykonany w 1938 roku w zakładach Westwaggon Köln. W schyłkowej fazie drugiej wojny światowej przejęty został przez siły Radzieckie, które w 1948 roku przekazały go Polskim Kolejom Państwowym, gdzie pracował następnie jako 020 466 Crx, od 1956 roku 020 466 Brx, natomiast po roku 1967 z ujednoliconym dwunastocyfrowym numerem 50 51 28-20 500-0 Brx, aż do skreślenia z inwentarza w marcu 1977 roku. W kolejnych latach adaptowany został do roli techniczno-gospodarczego przy pociągu ratunkowym na stacji Żagań. W latach 90. trafił do Wolsztyna z zamiarem wykorzystania w tworzonej tam jednostce muzealno-historycznej, co do dziś jednak nie zakończyło się sukcesem (wliczając w to pożar na terenie lokomotywowni Poznań Główny w maju 2010 roku). Zdecydowaną większość życia spędził w DOKP Poznań, do której przypisany był zarówno w czasie eksploatacji handlowej jak też już w roli t-g. Jest to jeden z raptem kilku wciąż istniejących w Europie BC4i-37, jednocześnie ostatni reprezentat tego typu w Polsce.