Lokomotywy z turbiną gazową towarzystwa Union Pacific RR
Union Pacific był jedynym towarzystwem w USA eksploatującym w ruchu towarowym lokomotywy turbinowe. W 1948 General Electric wspólnie z Alco zbudowały pierwszą
eksperymentalną lokomotywę z turbiną gazową o mocy 4500KM. Union Pacific testował tą lokomotywę przez 21 miesięcy. Testy wypadły bardzo pomyślnie i zarząd zamówił kolejne 10 sztuk podobnych maszyn, jednakże z jedną tylko kabiną maszynisty. Lokomotywy dostarczono w latach 1952-1953. Na UP nosiły numerację od 51 do 60. W roku 1954 UP otrzymał następne 15 sztuk różniących się nieznacznie wyglądem. Lokomotywy tej serii miały charakterystyczną „galeryjkę” po bokach pudła. Na kolejach UP otrzymały numery 61-75. Maszyny te potocznie nazwano "Veranda". Po pewnym czasie aby uniknąć częstego tankowania do każdej lokomotywy dołączano jeszcze dodatkowy tender na paliwo. Tendry te pochodziły z wycofanych parowozów (głównie z serii 9000) i zostały przystosowane do potrzeb lokomotyw turbinowych. „Turbinówki” pierwszej i drugiej serii eksploatowano na głównych magistralach Union Pacific do 1964 roku. Wózki z tych lokomotyw zostały zdjęte i zamontowane przez General Electric w nowo produkowanych dieslach U-25B i U50D. Żadnej nie zachowano.
W latach 1958-1961 Union Pacific otrzymał 30 potężnych 2 członowych lokomotyw
turbinowych o mocy 8500KM (moc została zwiększona później w niektórych jednostkach
do 10000KM). Te maszyny zastąpiły parowozy Big Boy. Potocznie nazywano je "Big Blow". Nosiły numerację od 1 do 30. Pierwszy człon oprócz dodatkowych urządzeń mieścił silnik diesla o mocy 850KM potrzebny do przetaczania lokomotywy. Turbina gazowa mieściła się w drugim członie. Jako zbiornik paliwa służyły tendry z 2 typów wycofanych parowozów (seria 800 i 3800). Lokomotywy eksploatowano na głównej magistrali z Councill Bluffs (Iowa) do Ogden(Utah). Ostatnie wycofano w 1970 roku. Turbiny wymontowano
i sprzedano do Ameryki Pld. Wózki wykorzystano w dieslach U-50C. Dwie zachowano: #26 stoi w Ogden, Utah, a #18 w muzeum kolejowym w Union kolo Chicago, Illinois.
Do lokomotyw jako paliwo używano pochodną ropy (Bunker C ). Paliwo to było
bardzo tanie (stosowano je do napędu statków), a lokomotywy miały opinię ekonomiczniejszych od diesli I generacji mimo ze zużywały ogromne ilości tego paliwa. Serwis tych lokomotyw był łatwiejszy i tańszy. Sytuacja zmieniła się gdy cena tego rodzaju paliwa gwałtownie wzrosła.
Oprócz produkcji seryjnej lokomotyw z turbinami gazowymi, na UP od 1962r. była także używana eksperymentalna lokomotywa. Zbudowano ją na bazie lokomotywy ALCO typu PA, dołączono przystosowany tender z parowozu „Challenger” i zakupiony od Great Northern, wycofany z eksploatacji elektrowóz W-1. Lokomotywa miała masę przekraczającą 600 t; a jej długość wynosiła 65,5 m. Jako paliwa postanowiono użyć rozdrobnionego węgla. Rozruch turbiny następował za pomocą ropy, a następnie po przełączeniu zasilana była za pomocą węgla. W tendrze znajdowało się specjalne urządzenie do kruszenia węgla. Patent takiego napędu nie przeszedł pomyślnie prób jezdnych na kolejach Union Pacifc i w 1968 roku lokomotywę rozebrano.
1. seria 51-60 4500KM (rzut przedni, boczny i przekrój)
2. Seria 61-75 4500KM (rzut przedni, boczny i przekrój)
3. Seria 1-30 8500KM (rzut przedni, boczny i przekrój)
4. #57 podczas eksperymentu z propanem jako paliwo (fot. Union Pacific
1957)
5. #59 jeszcze bez dodatkowego tendra (fot. Richard H.Kindig, 1954
Laramie, Wyoming)
6. #61 Veranda (fot. H. Ranks, 1961 Council Bluffs, Iowa)
7. #67 Veranda (fot. R. Kindig, 1963 Cheyenne, Wyoming)
8. #4 Big Blow zaraz po dostarczeniu w 1958 jeszcze bez tendra, za to z
tyłu podpięta EMD F9B (fot. H. Ranks)
9. #21 Big Blow (skan ze slajdu, 1961 lub 1962 fot. nieznany)
10. #16 Big Blow (skan ze slajdu fot.i data nieznane)
Kolejne zdjęcia zamieszczę w następnym poście ze względu na "ogrórny" limit 10-ciu zdjęć na 1 post.
