Taborowe plany, czyli moja "chałturka"

[Zbigniew Gałczyński]

Witam znowu wieczorową porą.
Kiedyś kiedy nie miałem jeszcze siwych włosów byłem brunetem- może dlatego moje wpisy tak późno jak ze znanego filmu "Brunet wieczorową porą "
Ale nie piszmy o bzdurach
Dopiłowałem te zgarniacze wydają się bardziej filigranowe i nie zachodzą tak za mocno na te półkole nad kołem przedniego wózka

Na pierwszym zdjęciu po lewej stronie przed dopiłowaniem po prawej po
Na drugim zdjęciu po lewej stronie po dopiłowaniu po prawej przed
Zdjęcia robione w trybie makro potrafią " wyolbrzymiać " szczegóły na żywo jednak wygląda to całkiem zadowalająco i tak zostanie.

Przed malowaniem modelu jest jeszcze kilka spraw które muszę wykonać. Przeszkodą w przypadku mojego modelu był uchwyt żarówki która kiedyś przez światłowody
oświetlała przednie lampy- element ten został usunięty

Zabieg ten wykonałem w celu uzyskania miejsca pod głośnik, który będzie w dymnicy. Teraz miejsca chyba wystarczy

Docelowo model będzie posiadał dekoder ESU ale głośnik jest za duży aby się zmieścił w dymnicy.

W takim przypadku pozostaje zastosować głośniczek potocznie nazwany " kostka cukru".
Zmieścić się zmieści ,ale należało by go dobrze umocować aby wydobywające się z niego dźwięki były w miarę czyste.
Jeżeli tak ma być postanowiłem zrobić podstawę do niego. Element ten choć nie będzie widoczny ,jednak postanowiłem zamontować go jeszcze przed malowaniem.
Późniejsze wklejanie tej podstawy do dymnicy już po malowaniu może dostarczyć nieco stresu a tego chciałbym uniknąć
A więc do dzieła. Całość powstała z płytki polistyrenowej o gr. 2 mm.
Średnica wewnętrzna kotła od strony dymnicy wynosi 20 mm, dlatego przygotowałem sobie kółeczko o tej średnicy (tak wstępnie )

Dopiłowywanie i pasowanie i tak aż do momentu wpasowania

Teraz kółko przecinam na dwie części jednocześnie wypiłowując zagłębienie równe wysokości komory rezonansowej głośnika i przypasowanie w dymnicy celem określenia wolnej przestrzeni na głośnik

Aby podstawę wkleić w docelowe miejsce poskładałem elementy w całość klejąc.

Mamy gotowy uchwyt głośnika zapewniający jego pewne trzymanie w dymnicy docelowo przykleję i głośnik do tego uchwytu.
A wyglądać będzie to tak

Niby taki "duperel " ale jakże ważny dla całości modelu
CDN.....
Pozdrawiam serdecznie

 

[zepfot]

Zbyszku znakomita relacja , aż miło się ogląda
Z niecierpliwością czekam na dalsze efekty prac.

 

[Krzysztof Koj]

(...) Niby taki "duperel " ale jakże ważny dla całości modelu
CDN.....
Pozdrawiam serdecznie

Takie "duperele", to przecież sedno modelarstwa...
Pozdrawiam

 

[Zbigniew Gałczyński]

Panie Krzysztofie , Adamie dziękuję za miłe słowa.
Takie opinie utwierdzają mnie w przekonaniu ,że warto coś robić i pokazywać to innym pasjonatom modelarstwa.
Jak już wcześniej pisałem relacja ma na celu pokazanie prawie krok po kroku jak można dokonać przebudowy modelu.
Brakuje na ten temat fachowej literatury , czy innych publikacji może za wyjątkiem kilku artykułów zamieszczonych na łamach Świata Kolei.
Wielokrotnie pisano też ,że forum swoją treścią odbiega od tego co powinno zawierać niech więc moja skromna relacja spełnia tą misję

Powrócę jednak do spraw modelarskich. Zacytuję teraz wpis Rafała i swój z poprzedniej strony:

.....wygląd przedniej części silników to największa wada tego modelu.

Będę jednak starał się tak dobrać osłony trzonów tłokowych ,aby nie kolidowały one przy skręconym wózku.Tutaj muszę się z Tobą zgodzić ,że brak w modelu tych charakterystycznych elementów z przodu silników pozostawia pewien niesmak.

Właśnie ten jakże ważny element parowozu. To już chyba ostatnia pozycja z oferty firmy Weinert jaka zagości w moim modelu.
W brakujących miejscach na środku odwierciłem otworki i wstępnie przypasowałem trzony tłoków.
Muszę zmontować teraz przedni wózek i sprawdzić ,czy ich długość jest odpowiednia być może trzeba będzie ją nieznacznie skrócić
Oceńcie proszę sami ile zyskuję model z tymi elementami

Do zobaczenia wkrótce
Pozdrawiam serdecznie
Zbigniew

 

[Zbigniew Gałczyński]

Witam wszystkich w kolejnym odcinku
Dzisiaj rzecz ,którą odkładałem i odkładałem bo przyznam się Wam koledzy ,że miałem pewne obawy aby ten detal modelu ruszać
Raz ,że w modelu to bardzo trudno usunąć a zrobić od nowa to też mała zajadka.
A mowa o szybkach na budce maszynistów.

Samo wycinanie zajęło mi trochę czasu , bo starałem się to robić powoli aby nie uszkodzić ramek w oknach.
Teraz pytanie jak zrobić je na nowo - jakiego materiału użyć
Pod uwagę brałem drucik miedziany jak zrobił to Tomek jednak ostatecznie wybrałem paski z nowego srebra o szer. ok 0,7 mm.
Wyciąć tak wąski pasek w warunkach domowych jest niewykonalne.
Jednak moja skłonność do chomikowania pomogła mi dziś jak nigdy wykorzystałem takie paski jakie pozostały mi z ramki po jakiś elementach fototrawionych

Teraz należy wykonać z tych blaszek 8 uchwytów , które docelowo będą trzymać nowe szybki.
Jeżeli wykonuje się coś w ilości jednej sztuki to nie problem , ale wykonując kilka elementów , które mają być podobne/równe to już trzeba pomyśleć.
Postanowiłem ,że zrobię sobie " matrycę " do wykonania tych uchwytów. Wymyśliłem sobie taki przyrządzik.
Z pręta mosiężnego 5 mm ( jest w miarę twardy) stoczyłem końcówkę do średnicy 1 mm następnie spiłowałem końcówkę w kształt płaskownika

Jak już mam przyrząd pora zabrać się za wykonanie uchwytów. Teraz pójdzie już z górki
Wokół tak spiłowanego pręcika zaginam blaszkę używając kleszczyków. Jednymi naciągałem pasek blaszki ,drugimi zaciskałem blaszkę przy krawędzi tego płaskowniczka.
Zdjęcia poniżej pokazują proces zaginania i gotowy już uchwyt.

Mogło by się wydawać ,że sprawa załatwiona jednak po wykonaniu tych uchwytów stwierdziłem ,że szerokość 0,7 mm jest za duża wyglądało to za masywnie i topornie.
Postanowiłem je spiłować nadając im trochę delikatniejszego wyglądu.
Tutaj moja rada- piłując tak cienki pasek (grubość 0,2 mm) nie używajcie pilnika ! Można łatwo wszystko pokrzywić. Mój sposób to użycie kamienia jak do ostrzenia np. noży.

Po dopiłowaniu na odpowiednią szerokość uchwyty spiłowałem na końcach lekko na skos aby łatwo weszły w przygotowany otwór w budce o średnicy 0,5 mm.
W ten sposób można pociągając od tyłu wciągnąć uchwyt w docelowe miejsce. Plusem tego rozwiązania jest to ,że weszły one dość ciasno bez potrzeby dodatkowego
ich wklejania

Istnieje możliwość ,że przez ich wciąganie mogą się one nieznacznie skręcić , ale skorygować to można przyrządem który służył do ich wykonania.
Użycie w takim przypadku kleszczyków, lub innych szczypiec nie jest dobrym rozwiązaniem - można łatwo zgiąć oczka w których mają być osadzone szybki !

Za chwilę ciąg dalszy , bo skończyła mi się możliwość dodawania załączników

 

[Zbigniew Gałczyński]

Muszę napisać jeszcze jeden post ,żeby dokończyć ten odcinek
Gotowe uchwyty w swoich miejscach prezentują się tak

Teraz pozostaje już tylko wyciąć szybki , a zrobię to posługując się takim przygotowanym szablonem

Zrobię to na samym końcu , bo zbytnie wyginanie ich przy wkładaniu/wyjmowaniu może je porysować. Jedną wyciąłem tylko do spasowania czy uchwyty są odpowiednio ustawione.

Jak pisałem na początku miałem pewne obawy aby się za to zabrać -ale udało się
Na dziś to tyle.
Pozdrawiam serdecznie

 

[michal-c74]

Zbyszku oraz do pozostałych Kolegów, do usuwania wszelakich nadlewek min. na kotłach, czy też np. imitacji owiewek idealnie spisują się dłuta Trumpetera. Ja jestem z nich mega zadowolony. Są w całości wykonane z metalu.
Tu link: https://strefamarzen.pl/pl/c/Pozostale/529/2

 

[Zbigniew Gałczyński]

Dzięki Michał za podpowiedź
Osobiście na chwilę obecną korzystam ze skalpeli chirurgicznych o różnych końcach ostrzy. Mam też jedno dłutko chirurgiczne ,ale to do większych elementów.
Takie dłutko Trumpetera 1x1 mm przydło by się do usuwania tych czarnych szybek pomiędzy oknami
Pozdrawiam serdecznie