• Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
  • Szanowny Użytkowniku, serwisy w domenie modelarstwo.info wykorzystują pliki cookie by ułatwić korzystanie z naszych serwisów. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szyneczki i ...

Reakcje
3.313 16 0
Interesująca i stareńka, bo 161 letnia szyna.

Po przekręceniu i rozjaśnieniu cechowania z dużą dozą prawdopodobieństwa można domniemywać, że szyna pochodzi z zakładu metalurgicznego Carla Asbecka (sposób cechowania C A & C), wybudowanego w miejscowości Hagen, na południe od Dortmundu, w płn.-zach. Westfalii (obecnie Nadrenia Północna-Westfalia), w Zagłębiu Ruhry. Niestety część symboli nazwy producenta jest niewidoczna, z powodu nawiercenia otworu i tkwiącej w nim śruby, tym niemniej myślę, że na 90% jest to Carl Asbeck. Rocznik szyny też się zgadza. Początki zakładu to lata 50-te XIX w. Po ok. 23 latach przeszedł on w ręce innych właścicieli, temu ok. 1873 zaprzestał walcować szyny (zajmował się produkcją głównie na rzecz kolei, wytwarzał także np. elementy wagonów, złączki szyn).

Szyna prawdopodobnie C.A. & C (Carl Asbeck) z 1862.jpg


Podobne symbole cechował zakład Carla Ruetza: C. R. & Co ale zajmowały one ok. 1,5 długości cechy roku produkcji (w przypadku C A & C ta długość - nazwy producenta i roku - była porównywalna). Tym niemniej mogły zdarzyć się odstępstwa od regóły, a i może to być producent spoza Niemiec (np z Anglii). Niestety widoczna śruba nie pozwala na szczegółowszą analizę.
 
Ostatnio edytowane:

Zbyszek

Znany użytkownik
Reakcje
808 71 5
Wydaje mi się Stanisławie, że to są szyny z jednej huty. Dzieli je Ok.60 kilometrów i przypuszczam że pochodzą z Królewskiej Kolei Wschodniej.
Pozyskana w akcie desperacji pewnej jesiennej nocy z ogrodzenia stacji X przy pomocy brzeszczotu
Niestety nie z moich zbiorów.
20230419_145826.jpg 20230419_145809.jpg
 
Reakcje
3.313 16 0
Czyli jednak Carl Ruetz !

Spotkałem szyny tego producenta, ale z 1868 r., gdzie, tak jak pisałem, litery C., R. i C. były szerzej rozstawione względem siebie, w dodatku C miało małe o w indeksie górnym (Co od angielskiego Corporation). Tymczasem na "Twojej" szynie całość cechy nazwy producenta ma porównywalną długość do cechy roku produkcji i brak o przy drugim C. Teraz zastanawiam się, co było owym odstępstwem od normy :LOL: czy szersze rozstawienie, czy jednak te, jak na analizie fotografii poniżej :). Myślę, że różnica w datowaniu może być odpowiedzią. Wcześniej było tak, później nieco inaczej. Zbyt pochopnie oceniłem cechowanie na 90% jako Carl Asbeck (C.A. & C.).

Analiza szyny.png
 
OP
OP
Kpt. Nemo

Kpt. Nemo

Łowca cech
Donator forum
Ekspert
Reakcje
20.028 494 29
Nic się tu nie dzieje, to też dowód na negatywne zmiany na forum, no to ostatni raz.
Szyna w murze zabytkowego młyna w miejscowości Radków, swoją drogą bardzo ciekawa choć chaotyczna ekspozycja, a co najciekawsze utrzymywana tylko z dobrowolnych datków zwiedzających, ciekawe że włodarze miejscowi nie doceniają jak by nie było atrakcji turystycznej i nie wspomagają jej.

DSC_0625-crop.JPG


DSC_0621-crop.JPG


Opodal druga bez cech, jako wspornik ... czegoś niezmiernie potrzebnego, inaczej nikt by tego w tamtych czasach nie zrobił.

DSC_0627.JPG
 
Reakcje
3.313 16 0
Witam potrzebuję inforamcji odnośnie szyn. Pomożecie? Jedna szyna 1886 rok a druga 1904
Służę pomocą:

GRAZ. 1886. MSt. - szyna pochodzenia austriackiego.

GRAZ - to cecha nazwy producenta, Schienen-Walzwerk der k.k. Südbahn-Gesellschaft in Graz (potocznie Graz Walzwerk),
1886 - to rok produkcji szyny,
MSt. - szyna ze stali pozyskanej w procesie martenowskim (M - Martin St - Stahl)

Zakłady zlokalizowane były w austriackiej miejscowości Graz, stolicy Styrii. Zostały wybudowane w latach 60-tych XIX w. w konkretnym celu - produkcji szyn kolejowych. Graz Walzwerk zależne były od spółki k.k. Privilegierte Südbahn-Gesellschaft, która zarządzała liniami kolejowymi na południu Monarchii Austro-Węgierskiej. Szyny ze stali martenowskiej zaczęto produkować od 1881. Wcześniej (od 1874) walcowano szyny ze stali besemerowskiej.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

<29> Ю. Р. Д. М. О. II 1904. - szyna pochodzenia rosyjskiego.

<29> to cecha marki fabrycznej nadanej w Rosji pod koniec XIX w. zakładom Ю. Р. Д. М. О.
Южно-Русское Днепровское Mеталлуоргическое Oбществo to nazwy producenta czyli Jużno-Ruskoje Dnieprowskoje Metalurgiczeskoje Obszcziestwo - Południowo-Rosyjskie Dnieprowskie Towarzystwo (Spółka) Metalurgiczne,
II 1904 to miesiąc i rok wyprodukowania szyny.

Zakłady Ю. Р. Д. М. О. wybudowano i uruchomiono w Zagłębiu Donieckim, obok wsi Kamieńskoje (obecnie Kamieńskie na Ukrainie) koło Jekaterynosławia (Dnieprodzierżyńsk w czasach ZSRR, obecnie ukraińskie miasto Dniepr). Spółka była ściśle powiązana z Warszawską Fabryką Stali. Po nałożeniu przez rząd carski w II połowie lat 80-tych XIX w. wysokiego cła na import surówki, właściciele stalowni warszawskiej, opierający produkcję głównie na imporcie surówki, postanowili przenieść zakłady z Warszawy w głąb Rosji, w efekcie czego powołano spółkę Ю. Р. Д. М. О. Szyny w roku 1904 były walcowane ze stali pozyskanej w procesie besemerowskim.
 

Skejt1125

Nowy użytkownik
Reakcje
0 0 0
Służę pomocą:

GRAZ. 1886. MSt. - szyna pochodzenia austriackiego.

GRAZ - to cecha nazwy producenta, Schienen-Walzwerk der k.k. Südbahn-Gesellschaft in Graz (potocznie Graz Walzwerk),
1886 - to rok produkcji szyny,
MSt. - szyna ze stali pozyskanej w procesie martenowskim (M - Martin St - Stahl)

Zakłady zlokalizowane były w austriackiej miejscowości Graz, stolicy Styrii. Zostały wybudowane w latach 60-tych XIX w. w konkretnym celu - produkcji szyn kolejowych. Graz Walzwerk zależne były od spółki k.k. Privilegierte Südbahn-Gesellschaft, która zarządzała liniami kolejowymi na południu Monarchii Austro-Węgierskiej. Szyny ze stali martenowskiej zaczęto produkować od 1881. Wcześniej (od 1874) walcowano szyny ze stali besemerowskiej.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

<29> Ю. Р. Д. М. О. II 1904. - szyna pochodzenia rosyjskiego.

<29> to cecha marki fabrycznej nadanej w Rosji pod koniec XIX w. zakładom Ю. Р. Д. М. О.
Южно-Русское Днепровское Mеталлуоргическое Oбществo to nazwy producenta czyli Jużno-Ruskoje Dnieprowskoje Metalurgiczeskoje Obszcziestwo - Południowo-Rosyjskie Dnieprowskie Towarzystwo (Spółka) Metalurgiczne,
II 1904 to miesiąc i rok wyprodukowania szyny.

Zakłady Ю. Р. Д. М. О. wybudowano i uruchomiono w Zagłębiu Donieckim, obok wsi Kamieńskoje (obecnie Kamieńskie na Ukrainie) koło Jekaterynosławia (Dnieprodzierżyńsk w czasach ZSRR, obecnie ukraińskie miasto Dniepr). Spółka była ściśle powiązana z Warszawską Fabryką Stali. Po nałożeniu przez rząd carski w II połowie lat 80-tych XIX w. wysokiego cła na import surówki, właściciele stalowni warszawskiej, opierający produkcję głównie na imporcie surówki, postanowili przenieść zakłady z Warszawy w głąb Rosji, w efekcie czego powołano spółkę Ю. Р. Д. М. О. Szyny w roku 1904 były walcowane ze stali pozyskanej w procesie besemerowskim.
Bardzo dziękuje za pomoc;-) pozdrawiam
 
Reakcje
3.313 16 0
... a nie ma za co :cool: Na forum modelarstwo.info często można otrzymać pomoc na różne, różniste tematy dotyczące kolei, nie tylko w sprawie cechowań szyn. Społeczność Forum, to bardzo wielu, wieloletnich pasjonatów historii i teraźniejszości kolejnictwa, choć bywa, że niektórym nie chce się po prostu pisać ;) więc niekiedy trzeba trochę poczekać na odpowiedź lub "pogrzebać" w poruszanych tematach, aby samemu odnaleźć konkretne odpowiedzi. Na to wszystko potrzebny jest oczywiście czas, więc zdaję sobie sprawę, że nie wszyscy go mają w stopniu takim, jakby chcieli. Również pozdrawiam.
 

Kriz8

Aktywny użytkownik
Reakcje
408 5 3
Z dziś, wybiórczo, rampa magazynu towarowego na stacji Szczecin Turzyn, od strony placu ładunkowego.

HOESCH znany, ale teraz odnowiony ;).

IMG20230924143051.jpg


Dalej jest gorzej. (...)ELINGEN 1911. Tyle, że co?... DÖD-, BÖD-, BÖB-, DÖB-, DÜD-, BÜD-, BÜB-, DÜB-, DOD-, BOD-, BOB-, DOB-, DUD-, BUD-, BUB-, DUB-, a może coś jeszcze innego?

IMG20230924143126.jpg
IMG20230924143152.jpg

IMG20230924143208.jpg
 
Reakcje
3.313 16 0
Dalej jest gorzej. (...)ELINGEN 1911. Tyle, że co?... DÖD-, BÖD-, BÖB-, DÖB-, DÜD-, BÜD-, BÜB-, DÜB-, DOD-, BOD-, BOB-, DOB-, DUD-, BUD-, BUB-, DUB-, a może coś jeszcze innego?
Prawidłowe jest DÜD-

Cecha DÜDELINGEN informuje nas o tym, że jest to szyna pochodząca z huty wybudowanej w Księstwie Luksemburg w miejscowości Düdelingen (nazwa w j. niemieckim) / Dudelange (nazwa w j. francuskim), zlokalizowanej w znanym z przemysłu ciężkiego kantonie Esch-sur-Alzette, położonym na południu księstwa, tuż przy granicy z Francją (obecnie, dawniej także z Niemcami), na wschód od miejscowości Esch (gdzie działała np. huta Belval - inny znany producent szyn z Luksemburga).

Początki huty w Düdelingen sięgają 1882 r. W 1886 uruchomiono stalownię wytwarzającą stal w procesie Thomasa. Wówczas rozpoczęto walcować szyny kolejowe. W 1911 zakłady weszły w skład koncernu utworzonego przez spółkę Aciéries Réunies de Burbach, Eich et Dudelange (ARBED). Po I w. św. szyny cechowano nazwą francuskojęzyczną DUDELANGE.

Poniżej panorama tzw. basenu Longwy i Esch (przed 1918 na pograniczu francusko-niemiecko-luksemburskim) - zagłębia bogatego m.in. w złoża węgla kamiennego i rud żelaza (słabszej jakości, zakwaszonych, przez co pozyskiwanie stali odbywało się głównie w procesie Thomasa), gdzie w bliskiej odległości od siebie, na terenie długości nieco ponad 20 km. i szerokości ok. 5 km., zlokalizowanych było m.in. kilka hut znanych z produkcji szyn kolejowych - na panoramie od zachodu (z lewej), na wschód (z prawej), cechowanych:

w tym francuskich:
LONGWY;
REHON ∆ / R ∆ (zakłady belgijskiej spółki La Providence, ∆ = symbol oka wpisany w trójkąt);
CHIERS;
SENELLE;
MICHEVILLE / MARMICHE;
VILRU (VILLERUPT)

oraz luksemburskich - cechowanych:
RODINGEN / RODANGE / M R / AMRS;
DIFFERDINGEN / DIFFERDANGE;
G. B. A. G. A. H. / G. B. A. G. - A. E. (czyli Adolf-Emil-Hütte);
BELVAL;
DÜDELINGEN / DUDELANGE

Panorama Bassin Longwy - Esch.jpg


Na panoramie huta Dudelange (Düdelingen) znajduje się najdalej na wschodzie (ostatnia po prawej).
 

MAnTonI

Aktywny użytkownik
Reakcje
172 1 0
Stacja Żnin - tzn. arboretum stacyjne, pośród drzew szyny i skrajnik górujący nad okolicą. Warunki pogodowe słabe, zdjęcia z wczesnego rana 14.10.2023. Na skrajniku BV&C 1881 (jeśli dobrze widzę), proszę o krótkie wskazanie jak rozwinąć owe oznaczenie.

20231014_080810.jpg
20231014_080844.jpg


i jeszcze ciekawostka podkład stalowy, wkopany w ziemię na rampie rozładunkowej wąskotorówki żnińskiej w obrębie stacji normalnotorowej (choć zdjęcia nie wyszły i na potwierdzenie swoich oględzin tylko jedna fotka poniżej). Data zdaje się 1905, producenta niestety nie szło odczytać, jego cechowanie było poniżej, zakopane w ziemi.
20231014_080300.jpg
 

Magic

Znany użytkownik
Reakcje
4.444 31 4
@Harry Potter czy ta szyna nie jest przypadkiem taka "miniaturowa"? W sensie dużo mniejsza od zwykłej szyny? Kolej miała takie szyny, nie wiem od czego to było, przykład to różne elementy na stacji Morąg, drabinka "do nieba"...tfuu na dach budynku przy stacyjnego i jeszcze jakieś (nie pamiętam teraz). I tam były jakieś napisy ale trudne do odczytania, tak mi się skojarzyło, stąd zapytanie.
 

Harry Potter

Znany użytkownik
Reakcje
2.384 71 3
@Harry Potter czy ta szyna nie jest przypadkiem taka "miniaturowa"? W sensie dużo mniejsza od zwykłej szyny? Kolej miała takie szyny, nie wiem od czego to było, przykład to różne elementy na stacji Morąg, drabinka "do nieba"...tfuu na dach budynku przy stacyjnego i jeszcze jakieś (nie pamiętam teraz). I tam były jakieś napisy ale trudne do odczytania, tak mi się skojarzyło, stąd zapytanie.
...z tego co pamiętam, bo zdjęcie zrobione było w 2007, to była to szyna z torowiska kolejki, która straciła swoje parametry i jej drugi żywot objawił się w formie słupka w płocie... Dodam tylko, że główka szyny ww kolejki ma deko odmienny kształt w porównaniu do konwencjonalnej... Rozmiar jej to trochę bardziej w stronę wąskiego toru ( cegielnie.itp itd) ale dokładnych gabarytów niepamiętam - może wielkość oczek w siatce by coś bardziej by powiedziała, bo oczka chyba były standardowe ( choć pod tym kątem, to ciężko się odnieść...).

Pozdr,...
 
Reakcje
3.313 16 0
...przeglądałem stare zdjęcia na dysku z powodu innego tematu i napatoczyło się coś takiego w parkanie wzdłuż toru kolejki na Górę Parkową w Krynicy... 08.2007...
Interesujące, bo jest to już trzeci sposób cechowania szyn tego producenta, tym razem cała sekwencja cechowania jest w cudzysłowie:
„L. DE ROLL - BERNE"

Ciekawe jest również to, że w cesze jest nazwa "ROLL" bez litery "E", znana dotychczas, z zachowanych (w różnych ogrodzeniach, jako słupki) szyn kolejki terenowej na Gubałówkę w Zakopanem #1.156 , a nie z szyn kolejki na Górę Parkową w Krynicy (gdzie cecha ma postać ROLLE #1.248 ,#1.253). Być może szyna z cechą w cudzysłowie, została wyprodukowana dopiero po 1945, w celu np. wymiany nadmiernie zużytego odcinka jakiejś szyny, pierwotnie wyprodukowanej w 1937. Niestety producent szyn - szwajcarska firma Société des Usines L. de Roll z Berna, nie cechowała roku produkcji, a przynajmniej nie ma go na dotychczas zlokalizowanych szynach dostarczonych do Polski w 1937 (Góra Parkowa) i 1938 (Gubałówka).

@Harry Potter czy ta szyna nie jest przypadkiem taka "miniaturowa"? W sensie dużo mniejsza od zwykłej szyny? Kolej miała takie szyny, nie wiem od czego to było, przykład to różne elementy na stacji Morąg, drabinka "do nieba"...tfuu na dach budynku przy stacyjnego i jeszcze jakieś (nie pamiętam teraz). I tam były jakieś napisy ale trudne do odczytania, tak mi się skojarzyło, stąd zapytanie.
...z tego co pamiętam, bo zdjęcie zrobione było w 2007, to była to szyna z torowiska kolejki, która straciła swoje parametry i jej drugi żywot objawił się w formie słupka w płocie... Dodam tylko, że główka szyny ww kolejki ma deko odmienny kształt w porównaniu do konwencjonalnej... Rozmiar jej to trochę bardziej w stronę wąskiego toru ( cegielnie.itp itd) ale dokładnych gabarytów niepamiętam - może wielkość oczek w siatce by coś bardziej by powiedziała, bo oczka chyba były standardowe ( choć pod tym kątem, to ciężko się odnieść...).
Jest to szyna posiadająca profil specjalny o główce kliniastej. Więcej na temat szyn dostarczonych na kolejki terenowo-linowe zbudowane w Polsce można przeczytać we wpisie #1.260 i zamieszczonych tam zdjęciach stron z czasopisma "Inżynier Kolejowy". Generalnie, szwajcarska firma L. de Roll dostarczyła większość infrastruktury łącznie z nadwoziem wagonów, oraz zajmowała się montażem obu w/w kolejek górskich.
 
Ostatnio edytowane:
Reakcje
3.313 16 0
Rysunek profilów szyn Dyrekcji Radomskiej -sądzę ,że narysowany w latach 20-tych. 13 różnych profilów szyn . Można teraz dopasować do producentów.
Myślę, że plansza z rysunkami typów szyn pochodzi z początku lat 20-tych, może nawet z 1919 (?). Wskazują na to jeszcze nieusystematyzowane nazwy typów szyn pochodzenia rosyjskiego - 10 typów z 13 zaprezentowanych na planszy, w tym 3 typy z WWDŻ, w tym jeden znany jako typ Warszawsko-Kaliski / typ Odnoga kaliska 1901 r., pierwotnie układany na szerokotorowej linii W-wa - Kalisz.

W II połowie lat 20-tych XX w., PKP stosowały już opracowaną na własne potrzeby numeracją typów szyn (nawierzchni) pochodzenia rosyjskiego, porządkującą we wszystkich dyrekcjach nazewnictwo, dość skomplikowane w czasach carskich, w stosunku do prostych i łatwych do zapamiętania nazw typów nawierzchni pochodzenia pruskiego i austriackiego. Klasyfikacja polska miała przede wszystkim ułatwić szybką identyfikację szyn pochodzenia rosyjskiego i pracę służbie drogowej. Nowa numeracja zastosowana jest już np. w Albumie Nawierzchni inż Miszke z 1924/25 r. czy na rysunku typów szyn Dyrekcji Warszawskiej z 1928 r., który zawiera 26 profili, w tym 17 typów rosyjskich oznaczonych już wg nowego systemu numerami od No26 do No42 (spotyka się też zapis Nr 26 itd.). Ten sposób oznaczania szyn rosyjskich stosowano jeszcze po 1945 r. (w tym w zapisie Typ 26 do Typ 42).

Uogólniając, układane na liniach kolejowych w carskiej Rosji typy szyn, określano za pomocą wagi wyrażonej w funtach na stopę bieżącą i nazwą drogi żelaznej na jakiej zostały ułożone (w przypadku prywatnych DŻ, państwowe typy nazywano rządowymi), dodatkowym wyróżnikiem mógł być rok opracowania / wprowadzenia do produkcji danego typu. Wystarczy nadmienić, że liczba typów rządowe rozrosła się pod koniec XIX w. do 39 wariantów, o pięciu standardowych wagomiarach 24 f./st. (f./st. = funtów na stopę), 22 1/2 f./st., 21 2/3 f./st., 20 f./st. oraz 18 f./st., różniących się między sobą m.in. wysokością całkowitą czy szerokością główki szyny. Miało to związek m.in. z przejmowaniem przez państwo prywatnych dróg żelaznych. Odmienne typy produkowane były ciągle także dla prywatnych Towarzystw Akcyjnych zarządzających prywatnymi liniami kolejowymi. Podjęte w Rosji działania aby ujednolicić typy szyn stosowane w całym imperium, przyniosły skutek dopiero w 1903 i 1904 r., kiedy opracowano cztery kategorie szyn, typów znormalizowanych (zwanych normalnymi), oznaczone cyframi rzymskimi od I do IV. Na masową skalę szyny typów standardowych zaczęto produkować dopiero od 1909 r., kiedy wprowadzono do produkcji ich bardziej dopracowane odmiany (przyjęte przez Rosyjskie Ministerstwo Kolei w sierpniu 1908 r) oznaczone jako typ Ia, IIa, IIIa i IVa. Pogłębiło to jeszcze bardziej „bałagan” w oznaczaniu typów szyn, bo często do danej kategorii zaczęto "wrzucać" starsze typy z XIX w. Widać to m.in. po oznaczeniach szyn Dyrekcji Radomskiej, które zamieścił Generał.

Ten dość skomplikowany system nazewnictwa pochodzenia rosyjskiego, jak na warunki niepodległej Polski i służby drogowej nie mógł długo utrzymać się, stąd szybko podjęto decyzję o opracowaniu typowo polskiego nazewnictwa (polskiej klasyfikacji typów nawierzchni kolejowej pochodzenia rosyjskiego), opartego na numeracji od No26 do No42 (typ 26 do typ 42) i zakwalifikowaniu do niej poszczególnych typów (grup typów) szyn rosyjskich (a właściwie nawierzchni kolejowej). Wśród wybranych typów spotyka się też ich odmiany (np. typy 31a, 31b i 31c), przez co klasyfikacja obejmowała łącznie co najmniej 24 typy nawierzchni. Nie przewidziano do wykorzystania numerów od 1 do 25 z powodu możliwej pomyłki z pruskimi typami szyn, które na PKP nosiły oryginalną numerację nadaną przez KPEV, w przedziale od 1 do 20 (np. typ 6, typ 8, typ 15).

Zamieszczony przez Kolegę Generał rysunki są bardzo interesujące m.in. z powodu niestandardowych oznaczeń szyn rosyjskich, stosowanych być może tylko w Dyrekcji Radomskiej lub dyrekcjach na terenie byłego zaboru rosyjskiego. W II połowie lat 20-tych poszczególne szyny oznaczano już następującymi, opracowanymi w Polsce, typami:

Typy szyn w Dyrekcji Radomskiej (ok. 1920-23).png


Najciekawsza wśród rysunków jest oczywiście szyna typu węgierskiego, znanego jako typ c (lub C wielką literą, jak w nazewnictwie polskim, w literaturze węgierskojęzycznej zapis typu przeważnie pisany jest małą literą). Rzadko spotykana na PKP szyna, stanowi kolejną odmianę (wprowadzono ją do produkcji w 1890 r.) standardowej szyny MÁV, o wadze 34,5 kg/m, której pierwszą wersję opracowano w 1873 r. Typ 34,5 kg został zastąpiony w 1894 r. na liniach magistralnych i pierwszorzędnych Królestwa Węgier, typem l (mała litera L) o wadze 42,8 kg/m (wys. 139 mm. / szer. stopki: 125 mm./ szer. główki 70 mm. / szer. szyjki: 15 mm.), którego profil bardzo przypomina w kształcie profil szyn pruskiego typu 8 (Form 8). Szyny C.K. Monarchii pochodzenia węgierskiego były zdecydowanie mniej popularne na PKP od szyn typów austriackich, produkowanych w hutach monarchii na terenie przede wszystkim obecnych Czech i Austrii. Węgierskie produkowane były głównie przez zakłady rodzime ówczesnego Królestwa Węgier, zlokalizowane w takich miejscowościach jak Diósgyőr (obecnie Miszkolc, Węgry), Korompa, w dolinie rzeki Hernád (obecnie Krompachy, nad rzeką Hornad, Słowacja), Ózd (obecnie Węgry), Resicza (obecnie Reșita, Rumunia) czy Salgótarján (pierwotnie osady przemysłowe Salgó i Tarján; obecnie Węgry), stąd spotkać można na nich takie cechy producentów jak DIÓSGYÖR, HERNÁD, ÓZD, RESICZA czy S.TARJÁN. W uzupełnieniu informacji i parametrów szyny węgierskiej, jakie można odczytać na rysunku zamieszczonym w poprzednim wpisie, można dodać, że szyny typu c mocowano do podkładów hakami (podobnie jak większość szyn typów rosyjskich), otwór na śrubę łubkową miał 28 mm., a szerokość szyjki wynosiła 15 mm, co widać na poniższym rysunku.

107. Węgierska, 34,5 kg-m typu c (C) z 1890.jpg



Na koniec warto wspomnieć o szynie austriackiej typu C pochodzącej z Kolei Północnej Cesarza Ferdynanda, lżejszej (31,18 kg./mb.) i mniejszej (wys. 119,5 mm) od szyny węgierskiej. Szyna ta wykazywana jest w albumach typów nawierzchni PKP jeszcze po 1945. Być może zbieżność nazw typów spowodowała, że na PKP spotyka się oznaczanie CIV (także w formie zapisu C-IV), prawdopodobnie :niepewny: odnoszące się do węgierskiego typu c (? czwarta wersja z 1890 ?). Niestety jak dotychczas nie znalazłem jednoznacznych informacji na ten temat, tak więc wszystko pozostaje w sferze domysłów i przemyśleń. Może ktoś coś wie, o typie nawierzchni określanej jako CIV ? Przypuszczam, że to późniejsze oznaczenie szyny węgierskiej C 34,5 kg/m, ponieważ typ CIV grupowany jest wśród wykazów szyn (np. DOKP Lublin z 1949 r.), w grupie szyn o wadze 33 - 38 kg/m (austriacka szyna typu C dawnej Kolei Północnej, ma wagę 31,18 kg). Jeżeli ktoś ma jakieś informacje na ten temat, proszę o podzielenie się nimi w tym wątku.