Do schematu 207 Pado:
Układ torowy jest prawidłowy, jest to typowa mała stacja na linii dwutorowej, obsługująca najczęściej lokalny ruch pasażerski (peron dwukrawędziowy wyspowy) oraz ruch towarowy (tory boczne ładunkowe nr 5 i 7 wraz z torem wyciągowym 3a, który równocześnie może być torem dojazdowym do odleglejszej bocznicy). Na stacji tej można przepuszczać pociągi bez zatrzymania po torach głównych zasadniczych nr 1 i 2, przyjmować pociągi pasażerskie z zatrzymaniem na torze nr 1 i 2, oraz przyjmować pociągi towarowe z obydwu kierunków na tor nr 3 w celu wyprzedzenia przez pociąg pasażerski. Na tor nr 3 są również przyjmowane pociągi towarowe zbiorowe (zdawcze) obsługujące punkty ładunkowe na linii, dla obsługi torów ładunkowych i związanych z tym manewrów na torach bocznych 3a, 5 i 7. Tory stacyjne główne zasadnicze nr 1 i 2 są jednokierunkowe (zgodnie z prawostronnym kierunkiem ruchu), tor główny dodatkowy nr 3 jest torem dwukierunkowym. Aby prawidłowo opisać sygnalizatory pociągowe i ponumerować rozjazdy należy przewidzieć potencjalną, przewidywalną rozbudowę układu torowego (na rys. Schemat Pado 1 na czarno oznaczono istniejący układ, na czerwono układ przewidywalnej rozbudowy).
Przyjmując założenie, że stacja ma posiadać dwie nastawnie (jedna z nich jest nastawnią dysponującą, druga nastawnią wykonawczą) oraz ma mieć sygnalizację świetlną – determinujemy tym samym typ urządzeń srk, jakimi będą mechaniczne scentralizowane urządzenia srk z sygnalizacją świetlną. Przyjmując dodatkowo, że nie przewiduje się rozbudowy stacji o tor główny dodatkowy nr 4 – otrzymujemy schemat, jak w załączniku „Schemat Pado 2”.
W torach nr 3a i 5 (7) zostały zabudowane wykolejnice (Wk1, Wk2 i Wk11), jako zabezpieczenie ruchu pociągowego przy wjazdach i wyjazdach z toru i na tor nr 3 (wykolejnica Wk11 zabezpiecza również ruch pociągowy po wschodniej – prawej – głowicy rozjazdowej stacji). Wykolejnica Wk2 może być umieszczona, jak na rysunku „Schemat Pado 2” w odcinku pomiędzy rozjazdami 6 i 101, lub może być to wykolejnica podwójna, zamontowana w rozjeździe nr 101 (wykolejnice podwójne montuje się na szynach łączących zwrotnicę z krzyżownicą).
W tak przyjętym układzie w większości przypadków nie stosuje się osobnych sygnalizatorów do jazd manewrowych, które prowadzone są na sygnały ręczne, podawane przez personel ruchowy z nastawni. Można jednak je zastosować, jeśli wymagają tego szczególne miejscowe warunki. Będą to zatem świetlne tarcze manewrowe, umieszczone opcjonalnie w miejscach oznaczonych na schemacie „Schemat Pado 2” kolorem niebieskim.
Jeśli semafory wyjazdowe będą przystosowane do podawania sygnałów manewrowych, w swoim oznaczeniu otrzymają dodatkowy znacznik „m”, np. B2/m.
W tak przyjętym układzie torowym i osygnalizowaniu stacji jest możliwe przyjmowanie pociągów z torów niewłaściwych oraz wyprawianie pociągów ze stacji na tory niewłaściwe, według procedur, określonych w przepisach (dawniej R-1, obecnie Ir-1).
Wygląd sygnalizatorów oraz podawane przez nie sygnały zestawiono w załączniku „Schemat Pado 2”.
Należy zwrócić uwagę, że semafory A i H zostały wyposażone w zielony pas świetlny, co wynika z faktu, że jazdy „na wprost” (jazda z największą dopuszczalną prędkością) odbywają się po rozjazdach krzyżowych, co ogranicza prędkość takich jazd do 100 km/h.
Pozdrawiam