Ta wystawa to było naprawdę COŚ, przez ogromne „C”. Nie wchodząc w szczegóły i ograniczając się tylko do wystawy Ministerstwa Komunikacji, można stwierdzić, że pochwalono się wówczas właściwie wszystkim, co osiągnięto w ciągu 10 lat od przywrócenia niepodległości. A było się czym pochwalić, oj było... tak sobie myślę, że gdyby były możliwe podróże w czasie, ta wystawa była by na pewno w pierwszej dziesiątce miejsc, które chciałbym odwiedzić 
.
Można też dodać, gwoli ścisłości, że wystawa zorganizowana dla upamiętnienia X rocznicy odzyskania niepodległości, została uroczyście otwarta przez Prezydenta RP (którym był wówczas Ignacy Mościcki) w dniu 16 maja 1929, i trwała do 30 września (138 dni), a więc podpis pod zbiorem zdjęć z NAC (data wydarzenia: czerwiec 1929) jest nico mylący, bo sugeruje, że wystawa odbyła się w czerwcu, (a zapewne w czerwcu wykonano prezentowane zdjęcia), ale takich nieścisłości w NAC jest wiele....
Poniżej kilka stron z Inżyniera Kolejowego nr 7 (59) / 1929 (numer w całości poświęcony Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu), w tym przede wszystkim z artykułu inż. S. Wasilewskiego „Pokaz Ministerstwa Komunikacji na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu” (str. 197 – 206) oraz artykułu inż. L. Lejczaka „Budowa normalnotorowej bocznicy kolejowej na terenach Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu” (str. 221).
Zachęcam do przeczytania, można dowiedzieć się bardzo wielu ciekawych rzeczy o samej wystawie kolejowej, jak i kolejnictwie polskim od chwili odzyskania niepodległości w 1918 do 1929 r. Można np. przeczytać o wagonach i parowozach prezentowanych na wystawie, o szynach, infrastrukturze, a przede wszystkim o poszczególnych wystawach tematycznych, prezentowanych w halach wnętrza pawilonu Ministerstwa Komunikacji. Z artykułu można dowiedzieć się np. o autorach modeli, zaprezentowanych na zdjęciach wyżej, w tym:
1. Duży model (skala 1:15) urządzenia bezprzeładunkowego w Zdołbunowie, do przestawiania wagonów z toru normalnego na szeroki, wykonali pracownicy warsztatów wagonowych w Radomiu (co ciekawie model uruchamiany był elektrycznie).
2. Model przekroju linii średnicowej w Warszawie (co ciekawe z całą towarzyszącą jej infrastrukturą, w tym komorą syfonową i kanałem dzwonowym) wykonał technik Biura Przebudowy Węzła Warszawskiego A. Sułkowski.
3. Modele dworców i mostów dyrekcji wileńskiej, w tym model mostu (co ciekawe to chyba most systemy Roth-Waagnera) przez rzekę Niemen pod Grodnem, wykonał H. Czeczott (pracownik Dyrekcji Kolei Państwowych w Wilnie).
4. Piękny model wiaduktu w Turce nad rzeką Stryj (gdzie na niedużej stosunkowo odległości 0,5 km. przechodzą: (cytując autora artykułu) „i tunel, i wiadukt, i przejazd i mosty szosowe” wykonał inż. A. Miłaszewski, pracownika Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie.
Jeszcze raz zachęcam aby zapoznać się z całym tekstem poniższego artykułu, bo ta wystawa prezentowała „początki stalowego piękna II Rzeczypospolitej", w sensie ogólnym, a nie tylko odnoszącym się do taboru...
.Można też dodać, gwoli ścisłości, że wystawa zorganizowana dla upamiętnienia X rocznicy odzyskania niepodległości, została uroczyście otwarta przez Prezydenta RP (którym był wówczas Ignacy Mościcki) w dniu 16 maja 1929, i trwała do 30 września (138 dni), a więc podpis pod zbiorem zdjęć z NAC (data wydarzenia: czerwiec 1929) jest nico mylący, bo sugeruje, że wystawa odbyła się w czerwcu, (a zapewne w czerwcu wykonano prezentowane zdjęcia), ale takich nieścisłości w NAC jest wiele....
Poniżej kilka stron z Inżyniera Kolejowego nr 7 (59) / 1929 (numer w całości poświęcony Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu), w tym przede wszystkim z artykułu inż. S. Wasilewskiego „Pokaz Ministerstwa Komunikacji na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu” (str. 197 – 206) oraz artykułu inż. L. Lejczaka „Budowa normalnotorowej bocznicy kolejowej na terenach Powszechnej Wystawy Krajowej w Poznaniu” (str. 221).
Zachęcam do przeczytania, można dowiedzieć się bardzo wielu ciekawych rzeczy o samej wystawie kolejowej, jak i kolejnictwie polskim od chwili odzyskania niepodległości w 1918 do 1929 r. Można np. przeczytać o wagonach i parowozach prezentowanych na wystawie, o szynach, infrastrukturze, a przede wszystkim o poszczególnych wystawach tematycznych, prezentowanych w halach wnętrza pawilonu Ministerstwa Komunikacji. Z artykułu można dowiedzieć się np. o autorach modeli, zaprezentowanych na zdjęciach wyżej, w tym:
1. Duży model (skala 1:15) urządzenia bezprzeładunkowego w Zdołbunowie, do przestawiania wagonów z toru normalnego na szeroki, wykonali pracownicy warsztatów wagonowych w Radomiu (co ciekawie model uruchamiany był elektrycznie).
2. Model przekroju linii średnicowej w Warszawie (co ciekawe z całą towarzyszącą jej infrastrukturą, w tym komorą syfonową i kanałem dzwonowym) wykonał technik Biura Przebudowy Węzła Warszawskiego A. Sułkowski.
3. Modele dworców i mostów dyrekcji wileńskiej, w tym model mostu (co ciekawe to chyba most systemy Roth-Waagnera) przez rzekę Niemen pod Grodnem, wykonał H. Czeczott (pracownik Dyrekcji Kolei Państwowych w Wilnie).
4. Piękny model wiaduktu w Turce nad rzeką Stryj (gdzie na niedużej stosunkowo odległości 0,5 km. przechodzą: (cytując autora artykułu) „i tunel, i wiadukt, i przejazd i mosty szosowe” wykonał inż. A. Miłaszewski, pracownika Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie.
Jeszcze raz zachęcam aby zapoznać się z całym tekstem poniższego artykułu, bo ta wystawa prezentowała „początki stalowego piękna II Rzeczypospolitej", w sensie ogólnym, a nie tylko odnoszącym się do taboru...
-
5
-
3
- Pokaż wszystkie
