Witam,
Zgodnie z obietnicą przedstawiam niżej propozycję rozstawienia sygnalizatorów. Przyglądając się dokładniej rysunkom makiety pomyślałem o jeszcze jednej modyfikacji dolnego poziomu. Pytanie, czy to realne, bo po pierwsze tory są już tam ułożone, a po drugie, nie wiem na ile wiernie rysunek odpowiada rzeczywistości (kolega krecik pisał, że rysunek jest zrobiony wg torów Roco, a w naturze będą Piko ). Jeżeli jednak rysunek jest w miarę dokładny, to wygląda na to, że na samej górze zmieściłby się jeszcze jeden tor stacyjny. Może warto byłoby się nad tym zastanowić? Poza tym wyprostowałem trochę tor żeberkowy w prawym górnym rogu. Rysunek dolnego poziomu wykonałem w dwóch wariantach: bez i z dodatkowym torem stacyjnym. W tym drugim wypadku może się okazać, że semafory wyjazdowe po lewej stronie powinny być nieco inne, niż zaproponowałem. Ich wskazania zależą od układu rozjazdów, a ten może się trochę różnić od tego, jaki ja założyłem. W razie potrzeby deklaruję wprowadzenie odpowiednich poprawek.
Ponieważ na rysunkach zastosowałem oznaczenia koloru komór świetlnych takie, jakie występują na prawdziwych planach, na pierwszym rysunku naniosłem odpowiednie objaśnienia.
Kilka uwag ogólnych:
Przy jeździe przez rozjazd krzyżowy na wprost obowiązuje prędkość nie większa niż 100 km/h. Semafory K i L (w wariancie drugim tylko semafor N) powinny zatem mieć zielony pas świetlny, aby dało się na nich wyświetlić sygnał S 6 „Jazda z prędkością nie przekraczającą 100 km/h, a potem z największą dozwoloną prędkością”. Ponieważ, o ile wiem, nie ma modeli takich semaforów, przyjmujemy założenie, że na linii obowiązuje prędkość dozwolona nie większa niż 100 km/h. Dzięki temu nie ma konieczności stosowania pasów świetlnych.
Po prawej stronie stacji nie ma semaforów wjazdowych. W rzeczywistości takie semafory musiałyby być umieszczone w tunelu, albo (gdyby tunel był dość krótki) jeszcze przed nim. Podobnie wskaźniki W 11a przed tarczami ostrzegawczymi powinny być w tunelu, więc na makiecie z nich zrezygnujemy. Bezpośrednio przed samą tarczą ostrzegawczą ustawia się wskaźnik W 1. Uwaga: tarcze ostrzegawcze ToA i ToB muszą być tak umieszczone, by były dla maszynisty widoczne z tunelu. Ewentualnie można ich w ogóle nie ustawiać, udając, że są umieszczone w tunelu.
Ponieważ semafor F jest ustawiony dość daleko od peronu, za peronem (w odległości mniej więcej długości lokomotywy) ustawiony jest wskaźnik W 4.
Semafor C (wyjazd z lokomotywowni) jest tzw. semaforem manewrowym. Może on wskazywać tylko dwa sygnały: S 1 „Stój” lub sygnał Ms 2 „Jazda manewrowa dozwolona”.
Tarcze manewrowe Tm1, Tm5, Tm6 i Tm7 powinny być niskie („karzełkowe”), ponieważ umieszczone są na wąskim międzytorzu. Pozostałe tarcze manewrowe mogą być wysokie, albo też niskie.
Na końcach torów żeberkowych umieszcza się sygnał zamknięcia toru Z 1 „Stój”.
Na górnym poziomie proponuję odwrócenie kierunku połączenia torów 1 i 2 z prawej strony oraz przesunięcie kozłów oporowych jak najdalej na prawo. Pozwoli to wydłużyć tory stacyjne. Zastosowałem sygnalizację kształtową. Wszystkie 3 semafory są dwuramienne, z ramionami sprzężonymi, ponieważ mogą wskazywać tylko jeden z dwóch sygnałów: Sr 1 „Stój” lub Sr 3 „Wolna droga ze zmniejszoną prędkością”. Tarcza ostrzegawcza jest dwustawna, bezpośrednio przed nią stoi wskaźnik W 1, a wcześniej wskaźniki W 11a. W rzeczywistości tarcze ostrzegawcze ustawia się w odległości drogi hamowania przed semaforami. Oczywiście na makiecie zachowanie tych odległości w skali nie wchodzi w rachubę. Dla zachowania proporcji proponuję ustawić tarczę przed semaforem wjazdowym górnej stacji (linia drugorzędna, o mniejszej prędkości dopuszczalnej) w mniejszej odległości od semafora, niż tarcze przed semaforami wjazdowymi dolnej stacji (dwutorowa linia pierwszorzędna). Nie wiem, co oznacza żółty prostokąt na końcu jednego z torów na górnej stacji. Jeżeli jest to hala, nie ma potrzeby umieszczania na końcu toru sygnału Z 1.
Pozdrawiam