„Na prostym odcinku toru wymiary peronu pasażerskiego lub peronu towarowego powinny być następujące:
1) wysokość liczona od powierzchni główki szyny do górnej krawędzi peronu wysokiego – 1100 mm;
2) wysokość liczona od powierzchni główki szyny do górnej krawędzi peronu niskiego – 550 mm;
3) odległość liczona od osi toru do krawędzi peronu wysokiego – 1920 mm;
4) odległość liczona od osi toru do krawędzi peronu niskiego – 1920 mm.”.
6) Punkt 19.1 załącznika 3 „Instrukcje dotyczące wykorzystania zewnętrznych wymiarów” do Zasad technicznej eksploatacji linii kolejowych otrzymuje brzmienie:
„Podczas budowy, przebudowy i eksploatacji peron pasażerski lub towarowy powinien mieścić się w dolnych granicach wymiarów gabarytowych S i Sp, ograniczonych linią ciągłą 4-5-6-7-8, przedstawioną na rysunkach 1 i 2 w tych instrukcjach. Z wyjątkiem przypadków określonych w pkt. 19.2 perony pasażerskie powinny mieć następujące wymiary:
1) perony pasażerskie wysokie: wysokość liczona od główki szyny – 1100 mm oraz odległość liczona od osi toru – 1920 mm;
2) perony pasażerskie niskie: wysokość liczona od główki szyny – 550 mm oraz odległość liczona od osi toru – 1920 mm.”.
7) Pierwsze zdanie pkt. 19.2 załącznika 3 „Instrukcje w zakresie wykorzystania zewnętrznych wymiarów” do Zasad technicznej eksploatacji linii kolejowych otrzymuje brzmienie:
„19.2. W celu ułatwienia pasażerom wsiadania do pociągów i wysiadania z nich może zostać zbudowany niski peron-poczekalnia o wysokości 550 mm liczonej od główki szyny, w odległości 1800 mm liczonej od osi toru oraz wysoki peron pasażerski o wysokości 1100–1300 mm, w odległości 1920 mm liczonej od osi toru (patrz pkt. 2.1 i 3.3 wspomnianych instrukcji), jeżeli znajduje się on:”.
8) Podpunkt 1 pkt. 19.10 załącznika 3 „Instrukcje w zakresie wykorzystania zewnętrznych wymiarów” do Zasad technicznej eksploatacji linii kolejowych otrzymuje brzmienie:
„1) Wysokość peronu wynosząca 200, 550, 1100, 1200 i 1300 mm może zostać zwiększona maksymalnie o 20 mm, a zmniejszona maksymalnie o 50 mm;”.