-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Kilka zdjęć z dzisiejszej jazdy próbnej Pt47-65. Trzeba przyznać że prezentuje się pięknie, stanowczo lepiej od dotychczasowej zielonej.
Plus w bonusie zdjęcie petuchy sprzed malowania - ostatnia jazda w malowaniu zielonym (9.08.2023):
Plus w bonusie zdjęcie petuchy sprzed malowania - ostatnia jazda w malowaniu zielonym (9.08.2023):
-
3
-
6
-
1
- Pokaż wszystkie
Przejrzałem cały wątek i:
a. żadne to zaskoczenie ale znalazłem dużo pięknej Heleny. Mam Ci ją i ja:
*
*
Przyjeżdżając w okolicach Wolsztyna - załapałem się na regionalny pociąg obsługiwany trakcją parową do Zbąszynka i powrót. Nie mogłem nie skorzystać. 16 lipca 2017.
b. Nie znalazłem ani jednej migawki mojego ulubionego parowozu TKt48 - ale z mojego miasta:
Zdjęcie z 2019 roku. Wykonane średnioformatowym Pentaxem 6x7 z kliszą Reala100 w rozmiarze 135 - stąd drabinka. Parowóz niestety nie zdobi już okolic peronu 4go - jest odstawiony do Portu Centralnego i oczekuje na remont. Trzymam PKP Cargo za słowo, że im się uda. Za mojego życia.
c. Tak TKt48-29 wyglądał w tym roku, w marcu (2023):
a. żadne to zaskoczenie ale znalazłem dużo pięknej Heleny. Mam Ci ją i ja:
*
*
Przyjeżdżając w okolicach Wolsztyna - załapałem się na regionalny pociąg obsługiwany trakcją parową do Zbąszynka i powrót. Nie mogłem nie skorzystać. 16 lipca 2017.
b. Nie znalazłem ani jednej migawki mojego ulubionego parowozu TKt48 - ale z mojego miasta:
Zdjęcie z 2019 roku. Wykonane średnioformatowym Pentaxem 6x7 z kliszą Reala100 w rozmiarze 135 - stąd drabinka. Parowóz niestety nie zdobi już okolic peronu 4go - jest odstawiony do Portu Centralnego i oczekuje na remont. Trzymam PKP Cargo za słowo, że im się uda. Za mojego życia.
c. Tak TKt48-29 wyglądał w tym roku, w marcu (2023):
-
4
-
3
- Pokaż wszystkie
A jak współcześnie - to jeszcze należą się dwa groszę z wąskiego toru.
[Środa Wlkp] - Px48-1756 - rok 2018
*
*
[Koszalin] - Px48-3901 - świeżo po remoncie w Czechach - rok 2021
*
[obrotnica na zapleczu w Koszalinie, nieznany (mi) chyba Px48]
[Środa Wlkp] - Px48-1756 - rok 2018
*
*
[Koszalin] - Px48-3901 - świeżo po remoncie w Czechach - rok 2021
*
[obrotnica na zapleczu w Koszalinie, nieznany (mi) chyba Px48]
-
1
-
7
- Pokaż wszystkie
"Piękna Helena" to parowóz Pm36-2, a nie Pt47-65 jaki zaprezentowałeś na zdjęciach 
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Wygląda cudownie! Właśnie tak powinna wyglądać Pt47!
Choć ten tender też mógłby mieć całe wózki czerwone...
Choć ten tender też mógłby mieć całe wózki czerwone...
Parowozy tej serii były zasadniczo w barwie oliwkowozielonej (za wyjątkiem czarnej dymnicy oraz m.in czerwonej ostoi, czołownic, kół i elementów układu napędowego a także innych drobnych elementów malowanych w rozmaity sposób). Taką malaturę, zgodną z oryginalnym tj. fabrycznym sposobem malowania, Pt47-65 uzyskała kilka lat temu w wyniku naprawy głównej wykonanej w Chabówce. To, co zrobiono teraz w Czechach to było pójście na łatwiznę (zapewne niestety za zgodą przedstawicieli Wolsztyna), wystarczyły im farby w dwóch kolorach - czarnym i czerwonym a ponadto trudno utrzymywać kolor oliwkowozielony w normalnej eksploatacji, za to czarny już dużo łatwiej. Szkoda, że nie respektuje się tradycji.
Dlaczego nie powinna? Akurat ten egzemplarz Pt47 przynajmniej połowę swojej służby liniowej (i to licząc jeszcze zanim stała się egzemplarzem muzealnym - czyli przed rokiem 1990) przejeździła w malowaniu czarnym, co udowadniają zdjęcia z 1976 i 1984 roku. Są też zdjęcia innych poznańskich Pt47 w malowaniu czarnym z 1968 roku! Absolutnie nie rozumiem dlaczego parowozy miałyby być malowane w barwy fabryczne, skoro ich wyposażenie wcale nie odpowiada stanu fabrycznemu. Biorąc pod uwagę, że petucha ma codziennie jeździć z dwoma bonanzami, to do takiego składu najbardziej pasowałoby właśnie malowanie z początku lat dziewięćdziesiątych. Malowanie czarne jest równie prawidłowe jak malowanie oliwkowe, a mówienie że jest inaczej to zakłamywanie historii w imię reguł, które w rzeczywistości występowały przede wszystkim na papierze. Dodatkowo kolor czarny jest też o wiele lepszy ze względów czysto praktycznych, które są ważne przy prowadzeniu ruchu planowego.
Okres lat dziewięćdziesiątych, któremu obecnie najbliższa jest wolsztyńska petucha - zarówno pod względem wyposażenia jak i schematu malowania - jest równie ważnym jak okres eksploatacji tego parowozu na początku lat pięćdziesiątych. Przywracanie wszystkich maszyn do stanu fabrycznego doprowadziłoby do tego, że każdy byłby identyczny i nie różnił się niczym. W końcu to dopiero wszystkie modyfikacje przeprowadzane w późniejszym okresie PRL urozmaicały maszyny w różne nietypowe rozwiązania techniczne czy detale. A co do respektowania tradycji - w mojej opinii ważniejszą tradycją w wolsztyńskiej parowozowni było dbanie o parowozy tak, aby prezentowały się jak najlepiej. Większość wolsztyńskich maszyn na zdjęciach z lat 70., 80. i 90. ma dodane detale przez przypisane do nich drużyny trakcyjne - tabliczki, białe ozdobniki, ramki reflektorów w różnych kolorach, czy nawet kołpak z mercedesa na drzwiach dymnicy (Ty2-67, później przejął go Ty42-148). Te detale często też wskazywały na historię parowozów, ale również ich drużyn trakcyjnych i zdarzeń, które się przytrafiły w trakcie ich eksploatacji. Malowanie Pt47-65 z początku lat dziewięćdziesiątych było właśnie zwieńczeniem tej pięknej tradycji. Po tym jak Wolsztyn dostał tę maszynę, będącą wówczas jedynym parowozem pospiesznym na stanie, pospiesznie postarano się o jego jak najlepsze zaprezentowanie. Maszyna była wiecznie zadbana i wyropowana, wymalowana w mądry sposób, który dodatkowo uwypuklał sylwetkę parowozu. Petucha była przez lata wystawiana na wszystkie ważniejsze pociągi i prezentowana z dumą przez pracowników wolsztyńskiej parowozowni. I osobiście, powtórzę się, uważam że takie tradycje zbudowane przez ludzi pracujących przy eksploatacji tych maszyn, są nawet ważniejsze od tradycji, jaką było malowanie w barwą oliwkową zgodnie z przyjętą, lecz często ignorowaną regułą.
Na zakończenie postu pozwolę sobie na dodanie jednego zdjęcia z 1993 roku, które właśnie prezentuje Pt47-65 w według mnie najpiękniejszym schemacie malowania, jaki kiedykolwiek nosiła:
Okres lat dziewięćdziesiątych, któremu obecnie najbliższa jest wolsztyńska petucha - zarówno pod względem wyposażenia jak i schematu malowania - jest równie ważnym jak okres eksploatacji tego parowozu na początku lat pięćdziesiątych. Przywracanie wszystkich maszyn do stanu fabrycznego doprowadziłoby do tego, że każdy byłby identyczny i nie różnił się niczym. W końcu to dopiero wszystkie modyfikacje przeprowadzane w późniejszym okresie PRL urozmaicały maszyny w różne nietypowe rozwiązania techniczne czy detale. A co do respektowania tradycji - w mojej opinii ważniejszą tradycją w wolsztyńskiej parowozowni było dbanie o parowozy tak, aby prezentowały się jak najlepiej. Większość wolsztyńskich maszyn na zdjęciach z lat 70., 80. i 90. ma dodane detale przez przypisane do nich drużyny trakcyjne - tabliczki, białe ozdobniki, ramki reflektorów w różnych kolorach, czy nawet kołpak z mercedesa na drzwiach dymnicy (Ty2-67, później przejął go Ty42-148). Te detale często też wskazywały na historię parowozów, ale również ich drużyn trakcyjnych i zdarzeń, które się przytrafiły w trakcie ich eksploatacji. Malowanie Pt47-65 z początku lat dziewięćdziesiątych było właśnie zwieńczeniem tej pięknej tradycji. Po tym jak Wolsztyn dostał tę maszynę, będącą wówczas jedynym parowozem pospiesznym na stanie, pospiesznie postarano się o jego jak najlepsze zaprezentowanie. Maszyna była wiecznie zadbana i wyropowana, wymalowana w mądry sposób, który dodatkowo uwypuklał sylwetkę parowozu. Petucha była przez lata wystawiana na wszystkie ważniejsze pociągi i prezentowana z dumą przez pracowników wolsztyńskiej parowozowni. I osobiście, powtórzę się, uważam że takie tradycje zbudowane przez ludzi pracujących przy eksploatacji tych maszyn, są nawet ważniejsze od tradycji, jaką było malowanie w barwą oliwkową zgodnie z przyjętą, lecz często ignorowaną regułą.
Na zakończenie postu pozwolę sobie na dodanie jednego zdjęcia z 1993 roku, które właśnie prezentuje Pt47-65 w według mnie najpiękniejszym schemacie malowania, jaki kiedykolwiek nosiła:
-
3
-
6
-
2
- Pokaż wszystkie
I zapewne z podobnego powodu wszystkie Petuchy, które pamiętam z dzieciństwa (czyli od ok. połowy lat 70-tych ub.w.), i które jeździły po Dolnym Śląsku były czarne. Ewentualnie co poniektóre miały zielone wiatrownice i boki budki maszynisty. Ale ten zielony to był zielony jak trawa w maju... Nigdy nie widziałem na żywo parowozu oliwkowego w czynnej służbie.
W moim poczuciu czarna Pt47-65 jest właśnie pełniejszym respektowaniem tradycji, szczególnie jeśli ta jest udokumentowana zdjęciami.
Obruszamy się, gdy producent modeli wypuszcza lokomotywę z powojennym osprzętem w malowaniu z IV ep. Dlaczego więc parowóz w skali 1:1 w stanie technicznym z IV - V ep. koniecznie chcemy malować zgodnie ze schematem dla III ep.?
Ewentualnie co poniektóre miały zielone wiatrownice i boki budki maszynisty. Ale ten zielony to był zielony jak trawa w maju... Nigdy nie widziałem na żywo parowozu oliwkowego w czynnej służbie.W moim poczuciu czarna Pt47-65 jest właśnie pełniejszym respektowaniem tradycji, szczególnie jeśli ta jest udokumentowana zdjęciami.
Obruszamy się, gdy producent modeli wypuszcza lokomotywę z powojennym osprzętem w malowaniu z IV ep. Dlaczego więc parowóz w skali 1:1 w stanie technicznym z IV - V ep. koniecznie chcemy malować zgodnie ze schematem dla III ep.?
Ostatnio edytowane:
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie
W takim razie dlaczego po naprawie głównej, wykonanej w Chabówce w 2016 r., pomalowano lokomotywę na kolor oliwkowy (z pewnością było to konkretnie określone w umowie ze Skansenem) i jakoś nie przypominam sobie wtedy chóru obrońców czarnego malowania? Co się zmieniło przez te kilka lat?
Odpowie ktoś rzeczowo na te pytania?
Odpowie ktoś rzeczowo na te pytania?
Może słabo śledziłeś temat skoro nie pamiętasz dyskusji...
Ekipa z Chabowki wykonana kawał roboty realizując duży zakres naprawy. Chciała odtworzyć malowanie z czasu napraw w ZNTK Bydgoszcz i to zrobiła. Chwała im za to!
Ekipa z Wolsztyna oddała inne barwy w jakich też eksploatowano Pt47-65 i nie tylko. Nie zrobili tego w Czechach, jak piszesz, a w Wolsztynie. Dziś oglądałem ją na żywo i wyglada wspaniałe choć wymaga dopieszczenia. I chwała im za to!
Po naprawie w Chabowce nawet Paweł Terczyński zrobił krótki opis w Świecie Kolei o kolorach z jakimi wychodziły Pt47 z Bydgoszczy. I nikt tego nie neguje... ale parowozy lubiły sie brudzić, a nikt ich nie mył tylko natłuszczał ropą, olejem, a nawet słoniną, aby się błyszczały, jakby były czyste. Do tego nikt nie pisze o naprawach Pt47 poza ZNTK i jak je tam malowano. Tomasza Roszaka też nikt nie ganił za czarną Pt47-1 po naprawie w Skarżysku-Kamiennej. I jeden woli blondynki inny brunetki... niepotrzebnie dałem upust radości z powrotu Pt47 do żywych... ale raduje się moje serce z powodu powrotu Pt47 do żywych! I to w tak rasowych barwach!
Ekipa z Chabowki wykonana kawał roboty realizując duży zakres naprawy. Chciała odtworzyć malowanie z czasu napraw w ZNTK Bydgoszcz i to zrobiła. Chwała im za to!
Ekipa z Wolsztyna oddała inne barwy w jakich też eksploatowano Pt47-65 i nie tylko. Nie zrobili tego w Czechach, jak piszesz, a w Wolsztynie. Dziś oglądałem ją na żywo i wyglada wspaniałe choć wymaga dopieszczenia. I chwała im za to!
Po naprawie w Chabowce nawet Paweł Terczyński zrobił krótki opis w Świecie Kolei o kolorach z jakimi wychodziły Pt47 z Bydgoszczy. I nikt tego nie neguje... ale parowozy lubiły sie brudzić, a nikt ich nie mył tylko natłuszczał ropą, olejem, a nawet słoniną, aby się błyszczały, jakby były czyste. Do tego nikt nie pisze o naprawach Pt47 poza ZNTK i jak je tam malowano. Tomasza Roszaka też nikt nie ganił za czarną Pt47-1 po naprawie w Skarżysku-Kamiennej. I jeden woli blondynki inny brunetki... niepotrzebnie dałem upust radości z powrotu Pt47 do żywych... ale raduje się moje serce z powodu powrotu Pt47 do żywych! I to w tak rasowych barwach!
-
1
-
2
- Pokaż wszystkie
I chwała im za to!
Kolor to taka wisienka na torcie. I można go relatywnie niskim kosztem zmienić.
Jak bym miał napisać, co jeszcze wolę
, to dodałbym, że brakuje mi w tym malowaniu Pt47-65 pomarańczowej czołownicy. Wtedy byłyby to naprawdę rasowe kolory. 20.08.2023. | Wolsztyn |
"Piękna Helena" czyli Pm36-2 z trochę innej perspektywy
"Piękna Helena" czyli Pm36-2 z trochę innej perspektywy
-
4
-
2
- Pokaż wszystkie
27.08.2023. | Chabówka |
Ty2-911 z pociągiem retro z Osielca do Chabówki zbliża się do semafora wjazdowego stacji Chabówka.
Skład później zjedzie do skansenu taboru kolejowego w Chabówce.
Ty2-911 z pociągiem retro z Osielca do Chabówki zbliża się do semafora wjazdowego stacji Chabówka.
Skład później zjedzie do skansenu taboru kolejowego w Chabówce.
-
6
-
3
- Pokaż wszystkie
Ciekawostki z Facebooka - Roman Brzezinski
[...] Kolejarska pielgrzymka na Jasną Górę. (Ty42-118, 17.11.1991 r.)
[...] Kolejarska pielgrzymka na Jasną Górę. (Ty42-118, 17.11.1991 r.)
Tyle tylko że ta Peta z Wolsztyna ma dopięty niemiecki tender * co oczywiście też jest zgodne z rzeczywistością i to z rzeczywistością z lat 50 z tzw. okresu fabrycznego i późniejszego.
Ale chyba lepiej by było gdyby miała polski tender. A naj naj by było jakby były dwie Pety na chodzie jedna z polskim druga z niemieckim tendrem. No ale państwa nie stać na takie extrawagancje , stać za to na wielomilionowe dotacje do fundacji z pod ciemnej gwiazdy promujące degenerację moralną czy budowy stadionów piłkarskich dla bydła reprezentującego III-IV-V ligę europejską .
To wszystko decyzjami panującego od 16 lat POPiSu .
A nie stać na promowanie i zachowanie w stanie czynnym ! osiągnięć polskiej kultury technicznej .... !
* - tendry te były demontowanne w latach 50 od Ty4 PKP/BR44 DRG .
Ale chyba lepiej by było gdyby miała polski tender. A naj naj by było jakby były dwie Pety na chodzie jedna z polskim druga z niemieckim tendrem. No ale państwa nie stać na takie extrawagancje , stać za to na wielomilionowe dotacje do fundacji z pod ciemnej gwiazdy promujące degenerację moralną czy budowy stadionów piłkarskich dla bydła reprezentującego III-IV-V ligę europejską .
To wszystko decyzjami panującego od 16 lat POPiSu .
A nie stać na promowanie i zachowanie w stanie czynnym ! osiągnięć polskiej kultury technicznej .... !
* - tendry te były demontowanne w latach 50 od Ty4 PKP/BR44 DRG .
Ostatnio edytowane:
-
1
-
1
- Pokaż wszystkie
Przypomnę, że ta Peta miała swego czasu przypięty tender od Ol49. Uzasadnieniem tego był fakt, że z tym tendrem parowóz mieścił się na obrotnicy w Wolsztynie, ale z prawdą historyczną nie miało to wiele wspólnego. W sumie, nie wiem, co lepsze, Pt47 z tendrem niemieckim nie wygląda dobrze, choć jest zgodne z rzeczywistością, z tendrem od Ol49 wygląda lepiej, ale ciągle nie tak, jak powinna wyglądać Pt47, a poza tym jest niezgodne z prawdą historyczną...
Podobne wątki
-
DWagonowy hyde park na PKP (po 1945 roku)
- Rozpoczęte przez Dampflok
- Odpowiedzi: 1.594
-
AWagonowy hyde park (dla konstrukcji sprzed 1945 roku na PKP)
- Rozpoczęte przez AJ
- Odpowiedzi: 1.067
-
Spalinowo-elektryczny hyde park (ale tylko nasze koleje i bez czasów współczesnych)- Rozpoczęte przez Szwed1978
- Odpowiedzi: 1.286
-
Sędziszów, wydzielone z Parowozowy hyde park (ale tylko nasze koleje i bez czasów współczesnych)
- Rozpoczęte przez Hoart
- Odpowiedzi: 27
-
Parowozowy hyde park (ale tylko nasze koleje i bez czasów współczesnych)
- Rozpoczęte przez MD Lu
- Odpowiedzi: 4.813