Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Szanowny Użytkowniku, serwisy w domenie modelarstwo.info wykorzystują pliki cookie by ułatwić korzystanie z naszych serwisów. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Dawno nic nie pisałem, a pod kursor myszki wpadł mi skan zdjęcia wykonany podczas jednego ze spacerów z zenitem w plecaku. Celem było udokumentowania pięknego posterunku PB1 w Przemyślu Bakończycach... Tak! Znowu podkarpacie i znowu Przemyśl! Niestety EXIFa brak, a notatek teraz się nie doszukam... szacuję, że to rok 2008 i EP07-1036 podstawia się do Przemyśla Głównego skąd ruszy z ciekawym garniturem wagonów w Polskę. Lokomotywa EP07-1036, to dawna EU07-061 wyprodukowana w 1969 roku i będąca w ruchu do dziś! W tle widać dach dawnej parowozowni Przemyśl Bakończyce, który obecnie jest zamknięty i niszczeje... Warto też wspomnieć, że tędy jeździły pociągi do Zagórza przez Malhowice i Krościenko.
I miejsce wykonania zdjęcia, bo wycieczka po węźle Przemyśl - Medyka - Żurawica ciągle trwa! mapa zaczerpnięta z bazykolejowej
Za mną i moim kompanami kolejna już wyprawa. Tym razem głównym celem był X ZLOT MIŁOŚNIKÓW KOLEJEK WĄSKOTOROWYCH 600mm Białośliwie, czyli Białośliwie vol. 2 w naszym wydaniu. Zapraszam do relacji z wyprawy...
Ruszamy tradycyjnie z grodu gwarków, czyli miasta Tarnowskie Góry. Plan, to wziąć udział w imprezie w Białośliwiu, który już kolejny rok publikuje plan imprezy, ale tak, jakby go nie publikował. Nie wiemy jakie parowozu wezmą udział w przejazdach, a i ramy przejazdów określono godzinami bez szczegółów. Trudno! Wchodzimy mimo to w ciemno, bo Wyrzyska Kolej Wąskotorowa ze swoją magiczną stacją ujęła mnie podczas pierwszej wizyty. Dwa poziomy stacji z parowozownią i wagonownią na wyższym poziomie, gdzie obecnie obrządza się parowozy tworzą niesamowity klimat! Do tego kultowy budynek górujący nad stacją, gigantyczna rampa przeładunkowa i bocznica przepleciona normalnym torem... coś pięknego!
Jak zwykle w trasie trzeba zatrzymać się w kilku ciekawych miejscach, więc tym razem pada dodatkowo na Jarocin, Wrześnię, Zbiersk i dwie miejscówki na szlakach PKP. Plan był zejść poniżej 1000 km i tym razem się udało.
Po paru godzinach jazdy trafiamy do Jarocina. Tutaj cel był zasadniczo jeden, czyli dawna MD Jarocin. W obiekcie działa Towarzystwo Kolei Wielkopolskiej, a w zbiorach posiadają Pt47-101, którą chciałem zobaczyć. Źle skręciłem na szopę, więc trzeba było zawrócić i wjeżdżamy prosto pod el-klassico! ET22-676 jest najpiękniejszym klasykiem na PKP! Oczywiście w moim odczuciu. Krótka sesja pod semaforem wyjazdowym i lecimy dalej...
Liczyłem, że w szopie kogoś zastaniemy. Niestety... krótki spacer przed halę, musiałem zobaczyć Pt47-101. Maszyna już źle wyglądała w Krzeszowicach, gdzie miałem okazję ją widywać szykując do transportu parowozy przejęte przez pyskowickie Towarzystwo, którego wówczas byłem członkiem. Jednak 101 nie trafiła do Pyskowic, a do Krakowa Prokocimia, gdzie gniła kolejne lata. W 2015 roku wraz z TKt48-185 z Trzebini była transportowana przez TKW i KSK Wrocław. Jak się nie mylę parowóz "podmalowano" już w Jarocinie, jednak nie wygląda on obecnie dobrze. Wieloletni postój sprawia, że wymaga dużych nakładów pracy i funduszy. Oby kiedyś udało się ekipie z Jarocina przywrócić mu blask sprzed lat...
TKW posiada sporo ciekawych eksponatów, ale moją uwagę przykuł szczególnie jeden z nich. Cysterna, która wg informacji z profilu TKW na FB została wyprodukowana w Kanadzie dla kolei sowieckich w latach dwudziestych poprzedniego stulecia, a przekazana przez Nasycalnię Podkładów w Koźminie Wielkopolskim. Piękny nitowany zbiornik, koszowe zderzaki, delikatne wózki, gdzie jeden posiada jeszcze zestawy kołowe z kołami szprychowymi, a drugi pełnymi. I belka bujakowa posiadająca opis cyrylicą... piękny!
Wózek, belka, nity, drewniane podparcie zbiornika... miód na me zmęczone drogą serce!
Późnym wieczorem docieramy do BIałośliwia. Zabawna była rozmowa z obsługą naszego noclegu... Negocjacje ceny przed wyjazdem były bardzo zacięte, bo bez śniadania, to się nie opłaca, bo setki chętnych.. bo... boo... stanęło na 75 zł za głowę. Jednak będziemy późno, to wypada potwierdzić, że jednak będziemy...
Pani: Halo?
Jo: Witam! Mam nocleg na dwie noce i chciałem potwierdzić, że dziś będziemy, ale z poślizgiem..
Pani: Już sprawdzam...
I w tle ujawnia się tajemniczy głos... taki mentor, doradca Pani. Nazwijmy go powiedzmy... Janusz!
Janusz w tle: Powiedz 100 zł!
Pani: I to będzie 100 zł za noc.
Jo: Jakie 100!?! Umówiliśmy się na 75 ze śniadaniem!
Pani: Yyyy... aaa... eee... wie Pan sprawdzę jeszcze raz...
Jo: No poproszę, bo umawialiśmy się na...
Janusz w tle: dobra niech będzie...
Pani: Tak faktycznie, źle popatrzyłam, 75.
Bez komentarza!
Kolejarski budynek mieszkalny górujący nad stacją, to jeden z symboli tego miejsca. Podczas ostatniej wizyty z miejscowym "gangsterem" piliśmy tam piwo, a on w zamian zapewnił bezpieczeństwo w całej wsi! Niestety chyba wyjechał, bo tym razem piwo zmuszeni byliśmy pić sami...
Rano ciężkie manewry prowadzi trakcja spalinowa! Jeszcze pustawo, brak rodzin z dziećmi, taki odpowiedni moment, aby poczuć klimat...
Myślę! Zajrzę do środka może nasz stary znajomy zaprosi nas na zupę chmielową z płatkami, ale niestety... na ścianie ciągle wisi lista z nazwiskami i podpisem administratora, którym był Odcinek Drogowy KD Białośliwie.
Niestety widoczny jest upływ czasu i starzenie się wszystkiego. Nie tylko budynków, ale i muru oporowego, piwniczek, czy obiektów kolejki. Czas i warunki atmosferyczne są bezlitosne. Może bociany zamieszkujące pobliskie gniazdo i odpoczywające na dachu będą dobrym znakiem na nadchodzące lata... młodziaki czekają na wyjazd parowozów i fotostopy!
Tymczasem starszyzna szuka ciekawych motywów... piękne stworzenie niczym prehistoryczny pterodaktyl krążył nad okolicą.
W imprezie biorą udział dwaj stali przedstawiciele trakcji parowej. Borsig i Lowa. Liczyłem jeszcze na Px38, który jednak obecnie czeka na naprawę kotła i parowóz z Niemiec, który odwiedził ostatnio Maltankę. Niestety... lepszy rydz niż nic! Tutaj Borsig wraca z jednym z pierwszych pociągów. Dobrze, że te chorągiewki później zniknęły z maszyny. I na ostatnim wagonie starszy Pan działający na kolejce. Kolejny raz wykonywał On kawał dobrej roboty układając drogi przebiegu dla pociągów, kierując manewrami... mimo wieku dawał radę przez całe dwa bardzo gorące dni!
Lowa oczekuje na zapełnienie składu, zjazd na tor dodatkowy, mijanka z Borsigiem i wyjazd na szlak. W tle magazyn z historycznym napisem, piękna nastawnia i semafory kształtowe, które są wisienką na tym torcie! Klimat jest! W ruchu jeszcze klasyczne EN57 Polregio powoli wypierane przez nowy tabor i nieliczne pociągi pospieszne IC. Niestety dla zboczeńców wszystkie na nowych lokomotywach IC produkcji Newagu - EU160. Może kiedyś uda się tutaj zrobić zdjęcie Borsiga, Lowy i powiedzmy wolsztyńskiej Ol49...
W ciągu dnia odbyła się parada taboru zgromadzonego na kolejce. Liczne spalinki i parowozy... jednak niczym stary kot zaczynam chodzić swoimi drogami. Wolę zgasić piwko w cieniu i przyglądać się wszystkiemu z daleka. W ciszy i spokoju... zajęliśmy wygodne miejsca na rampie i przyglądaliśmy się sprawie z daleka patrząc, jak nieco bardziej zdeterminowani walczą o dobry kadr...
Zimny Namysłów najlepiej smakuje w cieniu drzew dającym schronienie przed lejącym się z nieba skwarem... gdyby nie te komary!
Rysiek i jego obsługa robi dobrą robotę!
Eh te parowozy! Wszystkim zawracają w głowie!
Droga powrotna w kolejnym poście. Niestety limit zdjęć nie pozwala tutaj zamknąć tematu.
CDN...
Super się czyta. Czuć fajny klimat. Miałem pojechać na tę imprezę ale mi się plany pozmieniały. Ale dzięki Twojej relacji choć mam małą namiastę tego co mogłem zobaczyć. Czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Super się czyta. Czuć fajny klimat. Miałem pojechać na tę imprezę ale mi się plany pozmieniały. Ale dzięki Twojej relacji choć mam małą namiastę tego co mogłem zobaczyć. Czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Wracamy więc do Białośliwia! Teraz powieje nutką... "poezji"...
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali lasów szumiących, śród komarów powodzi,
...
Niestety ostrość nieco uciekła... jednak częstotliwość kursów i odwrotnie proporcjonalna ilość komarów nie pozwoliła na powtórzenie motywu. Niemniej może przypadnie do gustu i ktoś go poprawi z Lową w planie. Przyszedł czas i na klasyczne foto od czoła, gdzie też ostrością chciałem zamieszać...
W tym roku Lowa nieco mniej pchała mi się w obiektyw... jednak widzę tu kadry powoli pyrkającego Px-a z Pm2 obok dla turystów z ORBISu. Widzę też oczyma wyobraźni Lowe na manewrach i Pt47 w planie, a obok Ty2 podstawiający wagony do magazynu... a wszystko to bez słupów... ohhhh...
Niestety wspomniana częstotliwość kursów była bardzo niska. Szkoda, bo nastawienie na zdjęcia było duże. Nie ma jednak co się smucić i koncepcja uwiecznienia semaforów kształtowych została wdrożona w życie! Nawet wśród słupów trakcyjnych z nowoczesnym taborem jęk suchego, jak pieprz sworznia ramienia sygnałowego unoszącego się ku górze, przy akompaniamencie drżących pędni sprawiał, że uśmiech na twarzy malował się samoczynnie! Zacznijmy od wjazdu z Piły, gdzie mknie EU160-002 prowadząc IC 82104 ZAMOYSKI relacji Gorzów Wielkopolski - Lublin Główny.
Zimny browarek wspiera nas w trudach tego niezwykle upalnego dnia! Tym razem osobowy na ED72-020 z R 58407 relacji Bydgoszcz Główna - Piła Główna w peronach pięknej stacji. Naprawdę warto tu zajrzeć... szczególnie wieczorkiem, aby usiąść na rozgrzanych płytach peronu nie tkniętego modernistycznym różem unijnej dotacji... choć kto wie, jak długo to potrwa...
Nieco później czekamy za magazynem na TLK 28100 STASZIC relacji Lublin Główny - Piła Główna. Niestety pociąg nie staje w Białośliwiu, a godzina przelotu jest orientacyjna. Lejący z nieba skwar sprawia, że siadamy na krawędzi rampy rozładunkowej za magazynem chroniąc się za stosem europalet. Tam hen, hen po prawej za nieczynnym torem porośniętym bogato trawskiem, którego szyny rdza pokrywa równiutko, a koniec wieńczy kozioł oporowy. I klasyk... bo któż ma równie garbate szczęści, co ja?! Siedzimy... cisza... spokój... pot zalewa czoło, a piwo się skończyło... a może i na szczęście, bo na peron wjeżdża... radiowóz SOK! Tak! Tutaj! W niewielkim Białośliwiu, gdzie na peronie pusto i głucho, a na całej stacji, tylko ja i jeden z moich kompanów!
Następuje wymiana spojrzeń... Panowie wyłączają silnik samochodu i biorą z podszybia teczkę szukając w niej czegoś... no, jak to ku#$@ czego?! Bloczku z mandatami! Mój kompan @Szu to weteran, a i ja do świeżaków nie należę. Kolega stwierdza... za stary jest, żeby się wydurniać i uciekać... czekamy więc na rozwój wydarzeń... Po chwili Panowie wysiadają z radiowozu i spacerkiem kierują się wzdłuż peronu... wyrok już zapadł, teraz tylko jego wykonanie! Nie będzie inaczej! I pada pytanie...
SOK: co panowie tutaj robią?!
Ja: chcemy zrobić zdjęcie pociągu, który zaraz pojedzie tędy od strony Bydgoszczy i tak w cieniu chcieliśmy się schronić przed słońcem.
SOK: ja wiem, że ten tor jest nieczynny, ale proszę z niego zejść.
Ja: jasne!
Szok?! Niedowierzanie?! To już wszystko?! Nie będzie mądrości patrolu i naszego głupiego tłumaczenia? Jałowej dyskusji? Przekonywania?! MANDATU?! No nie... Tak oto przeżyłem wielkie zdumienie, że nie wszyscy funkcjonariusze tej formacji działają w ramach idei poprawy budżetu i bezkrytycznego karania. Potrafią podejmować dziania prewencyjne nie będące wymierzone tylko w kieszenie tych, którzy zapłacą za mandat... Brawo Panowie! I dziękuję, jeśli przez przypadek to czytacie! Pozdrawiam!
Staszic z EU160-020 przemknął planowo, a po prawej kolejny semafor kształtowy został uwieczniony!
Tego dnia wpada i kilka EZTów i EU160. W nocy jadą dwa towarowe, a w niedzielę wczesnym rankiem kolejny... niestety nic nie złapaliśmy
Nastawieni na semafory wyjazdowe planujemy kolejny kadr. Tym razem znowu EU160-008 prowadzi IC 82106 KUJAWIAK relacji Piła Główna - Chełm. Poranna cisza, szczęk semafora, piękna nastawnia i ogromna przestrzeń rozpościerająca się w lewo za nastawnią jakże inna od naszych, górnośląskich krajobrazów. Do tego ciągłe strzały i trąbienie odstraszające ptaki z okolicznych sadów. Poezja.... i dobry początek dnia...
Do momentu, jak po drugiego kumpla nie jadę pod wjazd kolejki, gdzie przebijam oponę!
No, bo kto inny może wpaść na SOKołów w niewielkiej wiosce, przebić oponę i ... no dobra, wystarczy tych płaczy... ruszamy do domu, ale nie prosto! Bo, to nie w moim stylu! Przez Wrześnię, gdzie "przybijamy piątkę" Px48 i udajemy się na linię D29-3, gdzie wpadają... EU160... wszystkie ciekawe składy towarowe mijają nas, kiedy kisimy się w aucie połykając kolejne kilometry... no, ale tak z moim szczęściem jest...
EU160-008...
EU160-002...
Docieramy do stacji kolei wąskotorowej Zbiersk usytuowanej w pobliżu cukrowni. Tutaj czeka nas jedna z ostatnich atrakcji wyprawy. Lxd2-287, jak i cała kolej obsługiwana przez SKPL. Manewry w toku...
W stacji różne smaczki... niekoniecznie wąskotorowe!
Wsiadamy w pociąg i ruszamy dłuższym kursem, bo Zbiersk - Petryki - Złotniki Wielkie. Podróż bardzo przyjemna! Docieramy do celu, gdzie następuje oblot składu, co staje się okazją do wykonania kilku zdjęć. W stacji pozostał fragment jednego ze słupów, a na nim skrzynka po telefonie! Mniam!
Cała linia jest dobrze utrzymana. Wymieniono ogromne ilości podkładów i nawieziono setki ton tłucznia. Pomimo niezbyt dobrej lokalizacji na kolej turystyczną o dziwo w każdym kursie jedzie kilkanaście osób. Mam nadzieję, że to miejsce będzie się rozwijać! Zresztą już się to dzieje, bo w Zbiersku stacja przeszła poważny remont, a powstaje też zaplecze dla pasażerów. Super!
My wyskakujemy przed stację, aby złapać kolejny pociąg z cukrownią w tle...
I tak kończy się nasza wyprawa... pozostało parę godzin jazdy więc nie tracimy czasu i bez zapasu w bagażniku ruszamy w dalszą drogę. Jeszcze mały przystanek przed Kluczborkiem, gdzie w jednym z bardzo fotogenicznych miejsc łapiemy spóźnionego koło godziny pośpiecha...
I tak kończy się kolejna wyprawa planowana tygodniami, a zrealizowana w mgnieniu oka... przyszedł więc czas na zaplanowanie kolejnej
W dniu wczorajszym z kolei wąskotorowej w Rudach Raciborskich od mojego przyjaciela, którego serce podobnie, jak moje napędza para dotarła kolejna smutna wiadomość. Na wieczną służbę odszedł Michał Roj. Wieloletni maszynista PKP, a na emeryturze symbol kolejki w Rudach.
Michał przez długie lata pracował w MD Rybnik, gdzie był jednym z kilku pracowników utrzymujących i obsługujących parowóz Ty42-118, a później Ty42-107. Ostatnie parowozy, symbole, z których ten drugi dzięki nim przetrwał do dziś, jako sprawny egzemplarz w skansenie w Chabówce.
Poniżej zdjęcie przedstawiające parowóz Ty42-107 w MD Rybnik w latach 90-tych P. Ficka umieszczona w monografii "Koleją z Katowic do Raciborza". Pozwoliłem sobie na zaczerpnięcie tej fotografii bez zgody, ale myślę, że w obecnej sytuacji autor i wydawca nie będą mieli nic przeciwko. Na zdjęciu duma MD Rybnik i pracownicy, którzy przez wiele lat utrzymywali tam ostatnie czynne parowozy w ruch. Od lewej stoją: Krzysztof Wygryło, Jan Klapcza, Piotr Ficek, Jan Auriga i Michał Roj.
Michał był człowiekiem bardzo charakterystycznym. Szczupły, niewysoki, z bardzo specyficznym sposobem bycia. Chodząca encyklopedia w dziedzinie napraw, utrzymania i eksploatacji taboru. W ostatnich latach, kiedy moje obowiązki rodzinne nie pozwalały na zaangażowanie w kolejkę, jak wcześniej zawsze przywitaliśmy się, wymieniliśmy parę zdań, a Michał pytał, kiedy przyjadę na parowóz… Wcześniej, kiedy udało się usiąść przy ognisku można było liczyć na wspaniałe opowieści. Wspomnienia, kiedy z Krzysztofem Wygryło tworzyli drużynę parowozową. Wspominał wtedy, kiedy jeszcze w obsłudze planowej parowozów MD Rybnik urządzali sobie konkursy hamowania w Szymocicach. Opowiadał o wyjazdach po parowozy do ZNTKów. Czy wspominał obchody 150 lat kolei na ziemiach polskich kiedy, to właśnie on prowadził Ty42-107, który efektownie wjeżdżał w perony Warszawy Głównej, a jeszcze efektowniej wyjeżdżał przykrywając głowy zgromadzonych zawartością dymnicy i rur ogniowych.
Tutaj wspomniane wydarzenie zarejestrowane przez Andrzeja Mastalerza... 26:38, 107 prezentuje się przed dygnitarzami!
W ostatnich latach Michał regularnie obsługiwał parowóz i pozostały tabor trakcyjny na kolejce w Rudach Raciborskich. Był dobrym duchem kolejki, który zawsze na niej był obecny i dla mnie będzie już zawsze jednym z jej symboli. Musimy pamiętać, że kolej tworzyli i tworzą ludzie, o których często zapominamy skupiając się na taborze. Dlatego pozwalam sobie zapisać tutaj kilka słów, aby pamięć o Michale w czeluściach Internetu, gdzieś tam się zapisała, przetrwała … Cześć Jego pamięci!
Rok 2013, Michał prowadzi Lasa 3343 z pociągiem turystycznym do Paproci.
2011 rok... kiedy z Romkiem obsługiwaliśmy Laska mimo wielu lat doświadczenia Michał sprawdzał, czy nowe pokolenie mechaników robi wszystko, jak należy...
2011... w oczekiwaniu na wjazd pociągu prowadzonego parowozem dla wysoko postawionych urzędników... trzeba znaleźć schronienie w cieniu i pogadać, jak to kiedyś było... Roman Gołębiowski z Michałem.
Dałem super, ale to nie jest super bo jest smutne, ale jest super że są tacy co pamiętają i będą pamiętać, chciałbym żeby ktoś kiedyś tak o mnie napisał. Dziękuję Grzegorzu.
Dałem super, ale to nie jest super bo jest smutne, ale jest super że są tacy co pamiętają i będą pamiętać, chciałbym żeby ktoś kiedyś tak o mnie napisał. Dziękuję Grzegorzu.
Też bym chciał... jednak, kiedy obserwuję naszą społeczność mam mieszane uczucia, czy pasja faktycznie łączy. Nie mam na myśli samego modelarstwa, a zamiłowania do kolejnictwa w różnych formach realizacji. W zasadzie nie można twierdzić, że tak nie jest, ale nie jest to forma i skala, jaka mogłaby mieć miejsce. Cóż... taki ze mnie idealista... naiwniak... kolejne wiosny za mną i ciągle żyję takimi przekonaniami... i niech tak zostanie.
Wczoraj bardzo licznie pożegnaliśmy Michała. Imponująca liczba przedstawicieli kolei wąskotorowej w Rudach tylko potwierdza, jak ważną osobą dla nich był. Były też poczty sztandarowe i kolejarze. Ten piękny zwyczaj też odejdzie razem z ostatnimi przedstawicielami hutnictwa, górnictwa, kolei...
Kolej, to kolej i wiedzie prym w moim życiu. Jednak wielkie maszyny, jak te spotykane w armii to rzeczy, które małe misie również lubią! W ten weekend odbył się III Tarnogorski Piknik Militarny, gdzie udałem się za inspiracją do eszelona, który tworzę... pozwalam sobie o ich wrzucenie. Może komuś się spodobają...
T-55 w akcji! Wniosek mam jeden! Gąsienice, to nie rdzawo‐czarne kluchy! Na innych zdjęciach zdecydowanie lepiej, to widać, ale nie są one tak efektowne...
Znany w całej Polsce OLMET dostarczył parę samochodów do zmielenia...
Pojazdy gąsienicowe i suche tygodnie sprawiły, że piknik, co chwilę zmieniał się w operację pod kryptonimem "pustynna burza"!
Super inicjatywa i oby kolejna edycja odbyła się w przyszłym roku!
Jako mieszkaniec Tarnowskich Gór i miłośnik kolei piaskowych postanowiłem swoją rodzinę poganiać śladem szlaków dawnej piaskowni Siemonia-Gołonóg, której historia sięga 1922 roku. Jednym ze śladów pozostałym po piaskowni, a na pewno największym jest Zalew Chechło-Nakło. Jest, to pole piaskowe, które przedłużyło życie piaskowni poprzez utworzenie odkrywki - pole Chechło w 1958 roku. Po wyczerpaniu pole w Rogoźniku, a później dwóch pól Sączów i Kalinowa udostępnionych ze stacji Sączów powstało pole Chechło. Pole, które cechowało się najgorszą jakością piasku z wszystkich piaskowni w strukturach PMP-PW. Przez ostatnie dwa weekendy piaskowa rodzina ruszyła szlakiem Chechło - Sączów poszukując artefaktów dawnej kolei piaskowej!
Na początek porównawcze zdjęcia samego wyrobiska. Stare zdjęcia krążą w sieci już wszędzie. Autorem jest znany fotograf Leonar Idziak, którego syn Sławomir znany szerzej jest między innymi z realizacji zdjęć do filmu "Helikopter w ogniu"!
Na pierwszy ogień porównanie i różnica czasu wynosząca 55 lat... najbardziej charakterystyczna wspólna część poza piaskiem, to druty linii wysokiego napięcia... ostatni pociąg wyjeżdża z pola piaskowego 2 maja 1968 roku!
Skład kieruje się do stacji podkoparkowej Chechło. Rekultywowane zbocza, Matka Natura i 55 lat znacznie zmieniły krajobraz...
Mapa! Gdzie jesteśmy i gdzie dotarliśmy... co zobaczyli...
Pole Chechło zostało zalane, ale wcześniej rekultywowane. Stacja podkoparkowa posiadała nie mało, bo aż 5 torów, a szlak do stacji Sączów biegł śladem czerwonej linii widocznej na mapie. Niestety w śladzie stacji nic nie można już znaleźć. Kupiłem mapy lotnicze z 1973 roku i już wtedy widać, że cała stacja i "róg" zbiornika zostały mocno rekultywowane.
Punkt 1 mapy - tutaj zbiornik mocno się zwężą i tędy pociągi wyjeżdżały z pola. Moje dzieci też szukają śladów, uwieczniają, badają...
Punkt 2 mapy - pozostałość po stacji Chechło
Punkt 3 mapy - ścieżka leśna późno wchodzi na dawny ślad torowiska... dopiero w połowie prostej.
Punkt 4 mapy - przepust miejscowego strumyka... bobry robią tutaj swoją robotę!
Wiosna nadchodzi!
Punkt 5 mapy - tutaj mieścił się przejazd z zaporami! Istnieją jakieś betonowe płyty zakrywające spore dziury w ziemi po obu stronach toru i z jednej strony drogi. Czy znajdowały się tam podstawy zapór z napędami? Nie potrafię tego ocenić...
Punkt 6 mapy - tutaj tor biegł wyraźnym łukiem... bardzo klimatyczna okolica! W ścieżce znaleźć można w tej okolicy dużo pozostałości po podkładach. Zaskakujące, że przetrwały tyle lat! W jednym z podkładów Żona znalazła gwóźdź datowany na początek istnienia szlaku! Wspaniała Kobieta!
Punkt 7 mapy - tutaj kończy się droga leśna i zaczyna ścieżka...
Punkt 8 mapy - most nad dawniej graniczną rzeką... Brynicą! Bardzo przyjemne miejsce. W koło dużo wędkarzy, kaczek, czapli, saren...
Punkt 9 mapy - widok z nasypu... tutaj w I tomie książki Koleje Piaskowe można znaleźć opis, jak po wysokiej wodzie na Jeziorze Świerklaniec w weekendy z kopalni wyjeżdżał parowóz na "połów ryb" uwiezionych w nieckach, które wyławiano gołymi rękoma zbiornik ten nie miał nigdy nic wspólnego z kolejami piaskowymi. Tor idzie po niewysokim nasypie w którym znowu można trafić na betonowe przepusty.
Zabezpieczone znaleziska! Gwóźdź z 1959 roku i na moje oko połowa połowy obsady wstawki hamulcowej wagonu 15W?
Oba znaleziska wytropione przez moją Żonę!
Ino pioch!
Niestety EXIFa brak, a notatek teraz się nie doszukam... szacuję, że to rok 2008 i EP07-1036 podstawia się do Przemyśla Głównego skąd ruszy z ciekawym garniturem wagonów w Polskę. Lokomotywa EP07-1036, to dawna EU07-061 wyprodukowana w 1969 roku i będąca w ruchu do dziś! W tle widać dach dawnej parowozowni Przemyśl Bakończyce, który obecnie jest zamknięty i niszczeje... Warto też wspomnieć, że tędy jeździły pociągi do Zagórza przez Malhowice i Krościenko.
4
2
1
