Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Szanowny Użytkowniku, serwisy w domenie modelarstwo.info wykorzystują pliki cookie by ułatwić korzystanie z naszych serwisów. Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Dawno nic nie pisałem, a pod kursor myszki wpadł mi skan zdjęcia wykonany podczas jednego ze spacerów z zenitem w plecaku. Celem było udokumentowania pięknego posterunku PB1 w Przemyślu Bakończycach... Tak! Znowu podkarpacie i znowu Przemyśl! Niestety EXIFa brak, a notatek teraz się nie doszukam... szacuję, że to rok 2008 i EP07-1036 podstawia się do Przemyśla Głównego skąd ruszy z ciekawym garniturem wagonów w Polskę. Lokomotywa EP07-1036, to dawna EU07-061 wyprodukowana w 1969 roku i będąca w ruchu do dziś! W tle widać dach dawnej parowozowni Przemyśl Bakończyce, który obecnie jest zamknięty i niszczeje... Warto też wspomnieć, że tędy jeździły pociągi do Zagórza przez Malhowice i Krościenko.
I miejsce wykonania zdjęcia, bo wycieczka po węźle Przemyśl - Medyka - Żurawica ciągle trwa! mapa zaczerpnięta z bazykolejowej
Za mną i moim kompanami kolejna już wyprawa. Tym razem głównym celem był X ZLOT MIŁOŚNIKÓW KOLEJEK WĄSKOTOROWYCH 600mm Białośliwie, czyli Białośliwie vol. 2 w naszym wydaniu. Zapraszam do relacji z wyprawy...
Ruszamy tradycyjnie z grodu gwarków, czyli miasta Tarnowskie Góry. Plan, to wziąć udział w imprezie w Białośliwiu, który już kolejny rok publikuje plan imprezy, ale tak, jakby go nie publikował. Nie wiemy jakie parowozu wezmą udział w przejazdach, a i ramy przejazdów określono godzinami bez szczegółów. Trudno! Wchodzimy mimo to w ciemno, bo Wyrzyska Kolej Wąskotorowa ze swoją magiczną stacją ujęła mnie podczas pierwszej wizyty. Dwa poziomy stacji z parowozownią i wagonownią na wyższym poziomie, gdzie obecnie obrządza się parowozy tworzą niesamowity klimat! Do tego kultowy budynek górujący nad stacją, gigantyczna rampa przeładunkowa i bocznica przepleciona normalnym torem... coś pięknego!
Jak zwykle w trasie trzeba zatrzymać się w kilku ciekawych miejscach, więc tym razem pada dodatkowo na Jarocin, Wrześnię, Zbiersk i dwie miejscówki na szlakach PKP. Plan był zejść poniżej 1000 km i tym razem się udało.
Po paru godzinach jazdy trafiamy do Jarocina. Tutaj cel był zasadniczo jeden, czyli dawna MD Jarocin. W obiekcie działa Towarzystwo Kolei Wielkopolskiej, a w zbiorach posiadają Pt47-101, którą chciałem zobaczyć. Źle skręciłem na szopę, więc trzeba było zawrócić i wjeżdżamy prosto pod el-klassico! ET22-676 jest najpiękniejszym klasykiem na PKP! Oczywiście w moim odczuciu. Krótka sesja pod semaforem wyjazdowym i lecimy dalej...
Liczyłem, że w szopie kogoś zastaniemy. Niestety... krótki spacer przed halę, musiałem zobaczyć Pt47-101. Maszyna już źle wyglądała w Krzeszowicach, gdzie miałem okazję ją widywać szykując do transportu parowozy przejęte przez pyskowickie Towarzystwo, którego wówczas byłem członkiem. Jednak 101 nie trafiła do Pyskowic, a do Krakowa Prokocimia, gdzie gniła kolejne lata. W 2015 roku wraz z TKt48-185 z Trzebini była transportowana przez TKW i KSK Wrocław. Jak się nie mylę parowóz "podmalowano" już w Jarocinie, jednak nie wygląda on obecnie dobrze. Wieloletni postój sprawia, że wymaga dużych nakładów pracy i funduszy. Oby kiedyś udało się ekipie z Jarocina przywrócić mu blask sprzed lat...
TKW posiada sporo ciekawych eksponatów, ale moją uwagę przykuł szczególnie jeden z nich. Cysterna, która wg informacji z profilu TKW na FB została wyprodukowana w Kanadzie dla kolei sowieckich w latach dwudziestych poprzedniego stulecia, a przekazana przez Nasycalnię Podkładów w Koźminie Wielkopolskim. Piękny nitowany zbiornik, koszowe zderzaki, delikatne wózki, gdzie jeden posiada jeszcze zestawy kołowe z kołami szprychowymi, a drugi pełnymi. I belka bujakowa posiadająca opis cyrylicą... piękny!
Wózek, belka, nity, drewniane podparcie zbiornika... miód na me zmęczone drogą serce!
Późnym wieczorem docieramy do BIałośliwia. Zabawna była rozmowa z obsługą naszego noclegu... Negocjacje ceny przed wyjazdem były bardzo zacięte, bo bez śniadania, to się nie opłaca, bo setki chętnych.. bo... boo... stanęło na 75 zł za głowę. Jednak będziemy późno, to wypada potwierdzić, że jednak będziemy...
Pani: Halo?
Jo: Witam! Mam nocleg na dwie noce i chciałem potwierdzić, że dziś będziemy, ale z poślizgiem..
Pani: Już sprawdzam...
I w tle ujawnia się tajemniczy głos... taki mentor, doradca Pani. Nazwijmy go powiedzmy... Janusz!
Janusz w tle: Powiedz 100 zł!
Pani: I to będzie 100 zł za noc.
Jo: Jakie 100!?! Umówiliśmy się na 75 ze śniadaniem!
Pani: Yyyy... aaa... eee... wie Pan sprawdzę jeszcze raz...
Jo: No poproszę, bo umawialiśmy się na...
Janusz w tle: dobra niech będzie...
Pani: Tak faktycznie, źle popatrzyłam, 75.
Bez komentarza!
Kolejarski budynek mieszkalny górujący nad stacją, to jeden z symboli tego miejsca. Podczas ostatniej wizyty z miejscowym "gangsterem" piliśmy tam piwo, a on w zamian zapewnił bezpieczeństwo w całej wsi! Niestety chyba wyjechał, bo tym razem piwo zmuszeni byliśmy pić sami...
Rano ciężkie manewry prowadzi trakcja spalinowa! Jeszcze pustawo, brak rodzin z dziećmi, taki odpowiedni moment, aby poczuć klimat...
Myślę! Zajrzę do środka może nasz stary znajomy zaprosi nas na zupę chmielową z płatkami, ale niestety... na ścianie ciągle wisi lista z nazwiskami i podpisem administratora, którym był Odcinek Drogowy KD Białośliwie.
Niestety widoczny jest upływ czasu i starzenie się wszystkiego. Nie tylko budynków, ale i muru oporowego, piwniczek, czy obiektów kolejki. Czas i warunki atmosferyczne są bezlitosne. Może bociany zamieszkujące pobliskie gniazdo i odpoczywające na dachu będą dobrym znakiem na nadchodzące lata... młodziaki czekają na wyjazd parowozów i fotostopy!
Tymczasem starszyzna szuka ciekawych motywów... piękne stworzenie niczym prehistoryczny pterodaktyl krążył nad okolicą.
W imprezie biorą udział dwaj stali przedstawiciele trakcji parowej. Borsig i Lowa. Liczyłem jeszcze na Px38, który jednak obecnie czeka na naprawę kotła i parowóz z Niemiec, który odwiedził ostatnio Maltankę. Niestety... lepszy rydz niż nic! Tutaj Borsig wraca z jednym z pierwszych pociągów. Dobrze, że te chorągiewki później zniknęły z maszyny. I na ostatnim wagonie starszy Pan działający na kolejce. Kolejny raz wykonywał On kawał dobrej roboty układając drogi przebiegu dla pociągów, kierując manewrami... mimo wieku dawał radę przez całe dwa bardzo gorące dni!
Lowa oczekuje na zapełnienie składu, zjazd na tor dodatkowy, mijanka z Borsigiem i wyjazd na szlak. W tle magazyn z historycznym napisem, piękna nastawnia i semafory kształtowe, które są wisienką na tym torcie! Klimat jest! W ruchu jeszcze klasyczne EN57 Polregio powoli wypierane przez nowy tabor i nieliczne pociągi pospieszne IC. Niestety dla zboczeńców wszystkie na nowych lokomotywach IC produkcji Newagu - EU160. Może kiedyś uda się tutaj zrobić zdjęcie Borsiga, Lowy i powiedzmy wolsztyńskiej Ol49...
W ciągu dnia odbyła się parada taboru zgromadzonego na kolejce. Liczne spalinki i parowozy... jednak niczym stary kot zaczynam chodzić swoimi drogami. Wolę zgasić piwko w cieniu i przyglądać się wszystkiemu z daleka. W ciszy i spokoju... zajęliśmy wygodne miejsca na rampie i przyglądaliśmy się sprawie z daleka patrząc, jak nieco bardziej zdeterminowani walczą o dobry kadr...
Zimny Namysłów najlepiej smakuje w cieniu drzew dającym schronienie przed lejącym się z nieba skwarem... gdyby nie te komary!
Rysiek i jego obsługa robi dobrą robotę!
Eh te parowozy! Wszystkim zawracają w głowie!
Droga powrotna w kolejnym poście. Niestety limit zdjęć nie pozwala tutaj zamknąć tematu.
CDN...
Super się czyta. Czuć fajny klimat. Miałem pojechać na tę imprezę ale mi się plany pozmieniały. Ale dzięki Twojej relacji choć mam małą namiastę tego co mogłem zobaczyć. Czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Super się czyta. Czuć fajny klimat. Miałem pojechać na tę imprezę ale mi się plany pozmieniały. Ale dzięki Twojej relacji choć mam małą namiastę tego co mogłem zobaczyć. Czekam z niecierpliwością na kolejną część.
Wracamy więc do Białośliwia! Teraz powieje nutką... "poezji"...
Wóz nurza się w zieloność i jak łódka brodzi,
Śród fali lasów szumiących, śród komarów powodzi,
...
Niestety ostrość nieco uciekła... jednak częstotliwość kursów i odwrotnie proporcjonalna ilość komarów nie pozwoliła na powtórzenie motywu. Niemniej może przypadnie do gustu i ktoś go poprawi z Lową w planie. Przyszedł czas i na klasyczne foto od czoła, gdzie też ostrością chciałem zamieszać...
W tym roku Lowa nieco mniej pchała mi się w obiektyw... jednak widzę tu kadry powoli pyrkającego Px-a z Pm2 obok dla turystów z ORBISu. Widzę też oczyma wyobraźni Lowe na manewrach i Pt47 w planie, a obok Ty2 podstawiający wagony do magazynu... a wszystko to bez słupów... ohhhh...
Niestety wspomniana częstotliwość kursów była bardzo niska. Szkoda, bo nastawienie na zdjęcia było duże. Nie ma jednak co się smucić i koncepcja uwiecznienia semaforów kształtowych została wdrożona w życie! Nawet wśród słupów trakcyjnych z nowoczesnym taborem jęk suchego, jak pieprz sworznia ramienia sygnałowego unoszącego się ku górze, przy akompaniamencie drżących pędni sprawiał, że uśmiech na twarzy malował się samoczynnie! Zacznijmy od wjazdu z Piły, gdzie mknie EU160-002 prowadząc IC 82104 ZAMOYSKI relacji Gorzów Wielkopolski - Lublin Główny.
Zimny browarek wspiera nas w trudach tego niezwykle upalnego dnia! Tym razem osobowy na ED72-020 z R 58407 relacji Bydgoszcz Główna - Piła Główna w peronach pięknej stacji. Naprawdę warto tu zajrzeć... szczególnie wieczorkiem, aby usiąść na rozgrzanych płytach peronu nie tkniętego modernistycznym różem unijnej dotacji... choć kto wie, jak długo to potrwa...
Nieco później czekamy za magazynem na TLK 28100 STASZIC relacji Lublin Główny - Piła Główna. Niestety pociąg nie staje w Białośliwiu, a godzina przelotu jest orientacyjna. Lejący z nieba skwar sprawia, że siadamy na krawędzi rampy rozładunkowej za magazynem chroniąc się za stosem europalet. Tam hen, hen po prawej za nieczynnym torem porośniętym bogato trawskiem, którego szyny rdza pokrywa równiutko, a koniec wieńczy kozioł oporowy. I klasyk... bo któż ma równie garbate szczęści, co ja?! Siedzimy... cisza... spokój... pot zalewa czoło, a piwo się skończyło... a może i na szczęście, bo na peron wjeżdża... radiowóz SOK! Tak! Tutaj! W niewielkim Białośliwiu, gdzie na peronie pusto i głucho, a na całej stacji, tylko ja i jeden z moich kompanów!
Następuje wymiana spojrzeń... Panowie wyłączają silnik samochodu i biorą z podszybia teczkę szukając w niej czegoś... no, jak to ku#$@ czego?! Bloczku z mandatami! Mój kompan @Szu to weteran, a i ja do świeżaków nie należę. Kolega stwierdza... za stary jest, żeby się wydurniać i uciekać... czekamy więc na rozwój wydarzeń... Po chwili Panowie wysiadają z radiowozu i spacerkiem kierują się wzdłuż peronu... wyrok już zapadł, teraz tylko jego wykonanie! Nie będzie inaczej! I pada pytanie...
SOK: co panowie tutaj robią?!
Ja: chcemy zrobić zdjęcie pociągu, który zaraz pojedzie tędy od strony Bydgoszczy i tak w cieniu chcieliśmy się schronić przed słońcem.
SOK: ja wiem, że ten tor jest nieczynny, ale proszę z niego zejść.
Ja: jasne!
Szok?! Niedowierzanie?! To już wszystko?! Nie będzie mądrości patrolu i naszego głupiego tłumaczenia? Jałowej dyskusji? Przekonywania?! MANDATU?! No nie... Tak oto przeżyłem wielkie zdumienie, że nie wszyscy funkcjonariusze tej formacji działają w ramach idei poprawy budżetu i bezkrytycznego karania. Potrafią podejmować dziania prewencyjne nie będące wymierzone tylko w kieszenie tych, którzy zapłacą za mandat... Brawo Panowie! I dziękuję, jeśli przez przypadek to czytacie! Pozdrawiam!
Staszic z EU160-020 przemknął planowo, a po prawej kolejny semafor kształtowy został uwieczniony!
Tego dnia wpada i kilka EZTów i EU160. W nocy jadą dwa towarowe, a w niedzielę wczesnym rankiem kolejny... niestety nic nie złapaliśmy
Nastawieni na semafory wyjazdowe planujemy kolejny kadr. Tym razem znowu EU160-008 prowadzi IC 82106 KUJAWIAK relacji Piła Główna - Chełm. Poranna cisza, szczęk semafora, piękna nastawnia i ogromna przestrzeń rozpościerająca się w lewo za nastawnią jakże inna od naszych, górnośląskich krajobrazów. Do tego ciągłe strzały i trąbienie odstraszające ptaki z okolicznych sadów. Poezja.... i dobry początek dnia...
Do momentu, jak po drugiego kumpla nie jadę pod wjazd kolejki, gdzie przebijam oponę!
No, bo kto inny może wpaść na SOKołów w niewielkiej wiosce, przebić oponę i ... no dobra, wystarczy tych płaczy... ruszamy do domu, ale nie prosto! Bo, to nie w moim stylu! Przez Wrześnię, gdzie "przybijamy piątkę" Px48 i udajemy się na linię D29-3, gdzie wpadają... EU160... wszystkie ciekawe składy towarowe mijają nas, kiedy kisimy się w aucie połykając kolejne kilometry... no, ale tak z moim szczęściem jest...
EU160-008...
EU160-002...
Docieramy do stacji kolei wąskotorowej Zbiersk usytuowanej w pobliżu cukrowni. Tutaj czeka nas jedna z ostatnich atrakcji wyprawy. Lxd2-287, jak i cała kolej obsługiwana przez SKPL. Manewry w toku...
W stacji różne smaczki... niekoniecznie wąskotorowe!
Wsiadamy w pociąg i ruszamy dłuższym kursem, bo Zbiersk - Petryki - Złotniki Wielkie. Podróż bardzo przyjemna! Docieramy do celu, gdzie następuje oblot składu, co staje się okazją do wykonania kilku zdjęć. W stacji pozostał fragment jednego ze słupów, a na nim skrzynka po telefonie! Mniam!
Cała linia jest dobrze utrzymana. Wymieniono ogromne ilości podkładów i nawieziono setki ton tłucznia. Pomimo niezbyt dobrej lokalizacji na kolej turystyczną o dziwo w każdym kursie jedzie kilkanaście osób. Mam nadzieję, że to miejsce będzie się rozwijać! Zresztą już się to dzieje, bo w Zbiersku stacja przeszła poważny remont, a powstaje też zaplecze dla pasażerów. Super!
My wyskakujemy przed stację, aby złapać kolejny pociąg z cukrownią w tle...
I tak kończy się nasza wyprawa... pozostało parę godzin jazdy więc nie tracimy czasu i bez zapasu w bagażniku ruszamy w dalszą drogę. Jeszcze mały przystanek przed Kluczborkiem, gdzie w jednym z bardzo fotogenicznych miejsc łapiemy spóźnionego koło godziny pośpiecha...
I tak kończy się kolejna wyprawa planowana tygodniami, a zrealizowana w mgnieniu oka... przyszedł więc czas na zaplanowanie kolejnej
W dniu wczorajszym z kolei wąskotorowej w Rudach Raciborskich od mojego przyjaciela, którego serce podobnie, jak moje napędza para dotarła kolejna smutna wiadomość. Na wieczną służbę odszedł Michał Roj. Wieloletni maszynista PKP, a na emeryturze symbol kolejki w Rudach.
Michał przez długie lata pracował w MD Rybnik, gdzie był jednym z kilku pracowników utrzymujących i obsługujących parowóz Ty42-118, a później Ty42-107. Ostatnie parowozy, symbole, z których ten drugi dzięki nim przetrwał do dziś, jako sprawny egzemplarz w skansenie w Chabówce.
Poniżej zdjęcie przedstawiające parowóz Ty42-107 w MD Rybnik w latach 90-tych P. Ficka umieszczona w monografii "Koleją z Katowic do Raciborza". Pozwoliłem sobie na zaczerpnięcie tej fotografii bez zgody, ale myślę, że w obecnej sytuacji autor i wydawca nie będą mieli nic przeciwko. Na zdjęciu duma MD Rybnik i pracownicy, którzy przez wiele lat utrzymywali tam ostatnie czynne parowozy w ruch. Od lewej stoją: Krzysztof Wygryło, Jan Klapcza, Piotr Ficek, Jan Auriga i Michał Roj.
Michał był człowiekiem bardzo charakterystycznym. Szczupły, niewysoki, z bardzo specyficznym sposobem bycia. Chodząca encyklopedia w dziedzinie napraw, utrzymania i eksploatacji taboru. W ostatnich latach, kiedy moje obowiązki rodzinne nie pozwalały na zaangażowanie w kolejkę, jak wcześniej zawsze przywitaliśmy się, wymieniliśmy parę zdań, a Michał pytał, kiedy przyjadę na parowóz… Wcześniej, kiedy udało się usiąść przy ognisku można było liczyć na wspaniałe opowieści. Wspomnienia, kiedy z Krzysztofem Wygryło tworzyli drużynę parowozową. Wspominał wtedy, kiedy jeszcze w obsłudze planowej parowozów MD Rybnik urządzali sobie konkursy hamowania w Szymocicach. Opowiadał o wyjazdach po parowozy do ZNTKów. Czy wspominał obchody 150 lat kolei na ziemiach polskich kiedy, to właśnie on prowadził Ty42-107, który efektownie wjeżdżał w perony Warszawy Głównej, a jeszcze efektowniej wyjeżdżał przykrywając głowy zgromadzonych zawartością dymnicy i rur ogniowych.
Tutaj wspomniane wydarzenie zarejestrowane przez Andrzeja Mastalerza... 26:38, 107 prezentuje się przed dygnitarzami!
W ostatnich latach Michał regularnie obsługiwał parowóz i pozostały tabor trakcyjny na kolejce w Rudach Raciborskich. Był dobrym duchem kolejki, który zawsze na niej był obecny i dla mnie będzie już zawsze jednym z jej symboli. Musimy pamiętać, że kolej tworzyli i tworzą ludzie, o których często zapominamy skupiając się na taborze. Dlatego pozwalam sobie zapisać tutaj kilka słów, aby pamięć o Michale w czeluściach Internetu, gdzieś tam się zapisała, przetrwała … Cześć Jego pamięci!
Rok 2013, Michał prowadzi Lasa 3343 z pociągiem turystycznym do Paproci.
2011 rok... kiedy z Romkiem obsługiwaliśmy Laska mimo wielu lat doświadczenia Michał sprawdzał, czy nowe pokolenie mechaników robi wszystko, jak należy...
2011... w oczekiwaniu na wjazd pociągu prowadzonego parowozem dla wysoko postawionych urzędników... trzeba znaleźć schronienie w cieniu i pogadać, jak to kiedyś było... Roman Gołębiowski z Michałem.
Dałem super, ale to nie jest super bo jest smutne, ale jest super że są tacy co pamiętają i będą pamiętać, chciałbym żeby ktoś kiedyś tak o mnie napisał. Dziękuję Grzegorzu.
Dałem super, ale to nie jest super bo jest smutne, ale jest super że są tacy co pamiętają i będą pamiętać, chciałbym żeby ktoś kiedyś tak o mnie napisał. Dziękuję Grzegorzu.
Też bym chciał... jednak, kiedy obserwuję naszą społeczność mam mieszane uczucia, czy pasja faktycznie łączy. Nie mam na myśli samego modelarstwa, a zamiłowania do kolejnictwa w różnych formach realizacji. W zasadzie nie można twierdzić, że tak nie jest, ale nie jest to forma i skala, jaka mogłaby mieć miejsce. Cóż... taki ze mnie idealista... naiwniak... kolejne wiosny za mną i ciągle żyję takimi przekonaniami... i niech tak zostanie.
Wczoraj bardzo licznie pożegnaliśmy Michała. Imponująca liczba przedstawicieli kolei wąskotorowej w Rudach tylko potwierdza, jak ważną osobą dla nich był. Były też poczty sztandarowe i kolejarze. Ten piękny zwyczaj też odejdzie razem z ostatnimi przedstawicielami hutnictwa, górnictwa, kolei...
Kolej, to kolej i wiedzie prym w moim życiu. Jednak wielkie maszyny, jak te spotykane w armii to rzeczy, które małe misie również lubią! W ten weekend odbył się III Tarnogorski Piknik Militarny, gdzie udałem się za inspiracją do eszelona, który tworzę... pozwalam sobie o ich wrzucenie. Może komuś się spodobają...
T-55 w akcji! Wniosek mam jeden! Gąsienice, to nie rdzawo‐czarne kluchy! Na innych zdjęciach zdecydowanie lepiej, to widać, ale nie są one tak efektowne...
Znany w całej Polsce OLMET dostarczył parę samochodów do zmielenia...
Pojazdy gąsienicowe i suche tygodnie sprawiły, że piknik, co chwilę zmieniał się w operację pod kryptonimem "pustynna burza"!
Super inicjatywa i oby kolejna edycja odbyła się w przyszłym roku!
Jako mieszkaniec Tarnowskich Gór i miłośnik kolei piaskowych postanowiłem swoją rodzinę poganiać śladem szlaków dawnej piaskowni Siemonia-Gołonóg, której historia sięga 1922 roku. Jednym ze śladów pozostałym po piaskowni, a na pewno największym jest Zalew Chechło-Nakło. Jest, to pole piaskowe, które przedłużyło życie piaskowni poprzez utworzenie odkrywki - pole Chechło w 1958 roku. Po wyczerpaniu pole w Rogoźniku, a później dwóch pól Sączów i Kalinowa udostępnionych ze stacji Sączów powstało pole Chechło. Pole, które cechowało się najgorszą jakością piasku z wszystkich piaskowni w strukturach PMP-PW. Przez ostatnie dwa weekendy piaskowa rodzina ruszyła szlakiem Chechło - Sączów poszukując artefaktów dawnej kolei piaskowej!
Na początek porównawcze zdjęcia samego wyrobiska. Stare zdjęcia krążą w sieci już wszędzie. Autorem jest znany fotograf Leonar Idziak, którego syn Sławomir znany szerzej jest między innymi z realizacji zdjęć do filmu "Helikopter w ogniu"!
Na pierwszy ogień porównanie i różnica czasu wynosząca 55 lat... najbardziej charakterystyczna wspólna część poza piaskiem, to druty linii wysokiego napięcia... ostatni pociąg wyjeżdża z pola piaskowego 2 maja 1968 roku!
Skład kieruje się do stacji podkoparkowej Chechło. Rekultywowane zbocza, Matka Natura i 55 lat znacznie zmieniły krajobraz...
Mapa! Gdzie jesteśmy i gdzie dotarliśmy... co zobaczyli...
Pole Chechło zostało zalane, ale wcześniej rekultywowane. Stacja podkoparkowa posiadała nie mało, bo aż 5 torów, a szlak do stacji Sączów biegł śladem czerwonej linii widocznej na mapie. Niestety w śladzie stacji nic nie można już znaleźć. Kupiłem mapy lotnicze z 1973 roku i już wtedy widać, że cała stacja i "róg" zbiornika zostały mocno rekultywowane.
Punkt 1 mapy - tutaj zbiornik mocno się zwężą i tędy pociągi wyjeżdżały z pola. Moje dzieci też szukają śladów, uwieczniają, badają...
Punkt 2 mapy - pozostałość po stacji Chechło
Punkt 3 mapy - ścieżka leśna późno wchodzi na dawny ślad torowiska... dopiero w połowie prostej.
Punkt 4 mapy - przepust miejscowego strumyka... bobry robią tutaj swoją robotę!
Wiosna nadchodzi!
Punkt 5 mapy - tutaj mieścił się przejazd z zaporami! Istnieją jakieś betonowe płyty zakrywające spore dziury w ziemi po obu stronach toru i z jednej strony drogi. Czy znajdowały się tam podstawy zapór z napędami? Nie potrafię tego ocenić...
Punkt 6 mapy - tutaj tor biegł wyraźnym łukiem... bardzo klimatyczna okolica! W ścieżce znaleźć można w tej okolicy dużo pozostałości po podkładach. Zaskakujące, że przetrwały tyle lat! W jednym z podkładów Żona znalazła gwóźdź datowany na początek istnienia szlaku! Wspaniała Kobieta!
Punkt 7 mapy - tutaj kończy się droga leśna i zaczyna ścieżka...
Punkt 8 mapy - most nad dawniej graniczną rzeką... Brynicą! Bardzo przyjemne miejsce. W koło dużo wędkarzy, kaczek, czapli, saren...
Punkt 9 mapy - widok z nasypu... tutaj w I tomie książki Koleje Piaskowe można znaleźć opis, jak po wysokiej wodzie na Jeziorze Świerklaniec w weekendy z kopalni wyjeżdżał parowóz na "połów ryb" uwiezionych w nieckach, które wyławiano gołymi rękoma zbiornik ten nie miał nigdy nic wspólnego z kolejami piaskowymi. Tor idzie po niewysokim nasypie w którym znowu można trafić na betonowe przepusty.
Zabezpieczone znaleziska! Gwóźdź z 1959 roku i na moje oko połowa połowy obsady wstawki hamulcowej wagonu 15W?
Oba znaleziska wytropione przez moją Żonę!
Ino pioch!
Od jakiegoś czasu prowadzę na facebooku profil INO PIOCH poświęcony kolejom piaskowym i postrzeganiu ich przez moją osobę. Jednak wielu Forumówiczów tam nie zagląda, węc postanowiłem publikować te wpisy i tutaj... na początek troszkę zaległych wpisów, a później już na bieżąco
W dniu wykonania zdjęcia 18 sierpnia 2008 roku dyżurny miał, co robić… na zdjęciu TEM2-093 pędzi z ładownym Wojciechem do Zabrza, który jeździł do końca 2020 roku. Na zwolnienie wówczas jednotorowego szlaku, a dawniej dwutorowego czeka tandem zestawiony z TEM2-123 i TEM2-041, które prowadzą ładowny skład węglarek z KWK Makoszowy, gdzie wydobycie zakończono z końcem 2016 roku. Mechanik fotografuje stojący pod semaforem parowóz TKp 4422 i T448p-028, które za Wojciechem udadzą się do stacji Michał, gdzie puszczą powrotnego Wojciecha i udadzą się do lokomotywowni PTKiGK w Zabrzu Rokitnicy. TKp niestety stoi zimny od 2008 roku, a szlak Drama – Kotlarnia obecnie jest rozbierany.
Młodzieży! 1 września! Witaj szkoło!
Szukałem czegoś specjalnego na tą okazję i oto zdjęcie z 1 września 2011 roku wykonane w Dzierżnie! Magiczne miejsce... Posterunek Drama do drugiej połowy lat 50-tych nosił nawę Kanał Gliwicki, a zmiana ma związek z budową linii PKP Rudzieniec - Toszek i budową posterunku o tej samej nazwie na PKP. W konsekwencji przemianowano posterunek PMP-PW Kanał Gliwicki na Dramę. W latach pięćdziesiątych zbudowano również trzecie ramię trójkąta torowego, który nie był tutaj nigdy potrzebny w celu obracania pociągów, czy parowozów. W okresie kiedy w Pławniowicach przygotowywano tereny pod nowa okrywę, a więc pola V i VI piaskowni Pyskowice. Przed udostępnieniem pokładów piasku musiano wywieźć setki ton humusu, który przewożono pociągami do Dzierżna i składowano w niecce pola III. W celu wyeliminowania uciążliwych manewrów i zmiany czoła pociągu powstał trójkąt umożliwiający jazdę bezpośrednio z Pławniowic do Dzierżna.
Ukształtowanie terenu i usytuowanie nastawni na stosunkowo wysokim nasypie wynika z lokalizacji pośród dawnych pól piaskowych, obecnie dwóch jezior powstałych w wyniku zalania wyrobisk pola II - zbiornik Dzierżno Małe widoczne w kadrze oraz pola III i IV - zbiornik Dzierżno Duże. Obecnie miejsca wypoczynku, sportu i rekreacji. Studenci mają jeszcze trochę czasu nacieszyć się wolnym czasem również wypoczywając nad zbiornikami wodnymi powstałymi w wyniku działalności Piaskowni Pyskowice.
Ktoś pytał, jak wyglądała ta okolica i numeracja pól piaskowych i powstała taka mapka...
Lecimy dalej.... bardzo lubię to zdjęcie... 19 czerwca 2012 rok | Czekanów Śląski
TEM2-001 prowadzi skład próżnego Wojciecha szlakiem Michał – Czechowice. Obok szlaku piaskowego przebiegał szlak Zabrze Biskupice – Pyskowice będący fragmentem linii D29-132 Bytom – Wrocław Główny. W czasach świetności trzy tory pod drutem, a obecnie natura odbiera, co swoje…
Uf jak gorąco!
Niemal dokładnie 10 lat temu, bo 14 sierpnia 2013 roku było równie gorąco, jak dziś! Wówczas pod koparką SchRs-315 załadunek prowadziła TEM2-142. Koparka niedawno zjechała z pola Ortowice w okolice stacji podkoparkowej, gdzie miała być cięta na złom podobnie, jak ostatnia koparka z Korzonka. Obecnie na polu Ortowice została wielonaczyniowa koparka Rs-500 będąca ostatnią tego typu pamiątką po wielkim PMP-PW. Wszystkie koparki wielonaczyniowe zbudowano przed epoką wszechobecnych klimatyzacji… praca wewnątrz w tak trudnych warunkach atmosferycznych, jak panują dziś nie mogła należeć do przyjemnych…
I troszkę z innej beczki, jak fotografie kolejowe...
Oto i ona! Post samochwała, czyli mapa lokalizacji mostów rozładunkowych kolei piaskowych… przez kilkanaście miesięcy w wolnych chwilach lokalizuję mosty podsadzkowe i oznaczam na mapie (czerwone punkty), co na tą chwilę dało 114 mostów. Idąc za ciosem postanowiłam oznaczyć posterunki, stacje, aż fantazja wzięła górę i oznaczyłem szlaki kolei piaskowych (czerwone). Jednak kusi oznaczyć też szlaki PKP w okolicy i te też są nanoszone (niebieskie). No i przemysłowe (żółte)! No to jeszcze GKW i wąski tor… straszny zjadacz czasu i końca nie widać, ale może kiedyś uda się ukończyć wszystko… na tą chwilę może tu być kilka błędów własnościowych między PKP, a przemysłem, ale projekt żyje. Teraz łatwiej działać w terenie i lokalizować miejsca, gdzie znajdowały się obiekty po wielkim PMP-PW!
Mapa też uzmysławia ogrom zasięgu PMP-PW. Na zachodzie najbardziej wysunięte są wyrobiska KPP Kotlarnia z polem Korzonek i Ortowice. Na południu szyb Główny KWK Moszczenica. Na wschodnie szyb Zofia KWK Siersza niemal na równi z wyrobiskami KPP Szczakowa. Na północ wysunęło się pole Chechło, a najdalej wysunięty w tą stronę most, to Zachodni KWK Radzionków.
I tak dosiąść Ty45 udając się w podróż szlakami kolei górniczych w relacji KWK Moszczenica – Kotlarnia – Pyskowice – Michał – Łagiewniki – Karol Miarka – Zygmunt August – Bańgów – Borki – Przemsza – JCA – Szczakowa Północ – Podlesie na kawkę u Pani dyżurnej?
Na drugim zdjeciu widac konstrukcje rampy, wystajaca z wody. To byla podpora rurociagu do pompy, do wodowania parowozow. Byla tam tez obok nastawnia, bodajze Drama i odgalezienie do ZNTK kolei piaskowej, ktory by po drugiej stronie kanau Gliwickiego. Na lewo od tej rampy byl nasz klub zeglarski AZS Gliwice, a widoczny po prawej, to KZ Gornik Bytom. (Porzepraszam, ale chwilowo mam anglosaski komputer, bez polskich znakow)
A była... był to trójkąt i stacja. Mam troszkę materiałów z tej okolicy... to może od razu kolejne zdjęcie chyba tutaj nie prezentowane wraz z opisem...
21 lutego 2014 | TEM2-052 prowadzi sklad proznych piaskarek rozladowanych na moscie Wojciech i dwie weglarki po remoncie w dawnych ZNTK w Gliwicach. Fotografie wykonano w Dzierznie, a z dobrze widocznym posterunkiem Drama. Magiczne miejsce... Posterunek Drama do drugiej polowy lat 50-tych nosil nawe Kanal Gliwicki, a zmiana ma zwiazek z budowa linii PKP Rudzieniec - Toszek i budowa posterunku o tej samej nazwie na PKP. W konsekwencji przemianowano posterunek PMP-PW Kanal Gliwicki na Drame. W latach piecdziesiatych zbudowano rowniez trzecie ramie trojkata torowego, ktory nie byl tutaj nigdy potrzebny w celu obracania pociagow, czy parowozow. W okresie kiedy w Plawniowicach przygotowywano tereny pod nowa okrywe, a wiec pola V i VI piaskowni Pyskowice. Przed udostepnieniem pokładow piasku musiano wywiezc setki ton humusu, ktory przewozono pociagami do Dzierzna i skladowano w niecce pola III. W celu wyeliminowania uciazliwych manewrow i zmiany czola pociagu powstal trojkat umozliwiajacy jazde bezposrednio z Plawniowic do Dzierzna, a ktory przetrwal do dzis. Uksztaltowanie terenu i usytuowanie nastawni na stosunkowo wysokim nasypie posrod pol i dwoch ogromnych jezior powstałych w wyniku zalania wyrobisk II, III i IV piaskowni Pyskowice. Ze wspaniala historia zwiazana z najcizszymi tendrzakami Europy nadaje magicznego charakteru temu miejscu... Jeszcze 25 lat temu dokladnie w tym miejscu w razie potrzeby dobierały tutaj wody parowozy Ty51 prowadzące ładowne sklady piaskarek 15W i 22W na mosty podsadzkowe gornoslaskich kopaln.
Historia zakładów jest bardzo ciekawa podobnie i mostu nad kanałem... ich geneza jest ściśle piaskowa, gdzie naprawiano wagony dla piaskowni pyskowickiej, a później całego PMP-PW. Po latach PTKiGK, PTK Holding, DB, a obecnie Protor. I znowu przynudzę zdjęciem...
12 grudnia 2007 | Parowoz TKp 4422 podczas krotkiej jazdy probnej po rewizji zewnetrznej kotla, ktora odbyla sie w ZNiUT PTK Zabrze w Dzierznie. Parowoz przejezdza mostem nad Kanalem Gliwickim z zakladow do posterunku Drama. 70 lat temu przepiekne parowozy TKz wyciagaly tu solidne brutta z pola III i IV Piaskowni Pyskowice, ktorych zalane wyrobiska dzis tworza zbiornik Dzierzno Duze. Kanalem płynie barka w kierunku Opola.
Z zakładu też istnieje sporo materiałów... miałem tam przyjemność brania udziału w naprawach parowozów TKp 4422 i TKh 05353... to możę zdjęcie?
12 grudnia 2007 | ZNIUT PTK Dzierżno | TKp 4422 podczas manewrów z wagonami 401Vb CTL. Parowóz był wtedy po obrioach kotła, jak mnie pamięć nie myli, a wagony czekały na zabranie po naprawie.
10 lipca 2015 roku, a spod nastawni stacji Piekary Śląskie Szarlej rusza ostatni Witczak prowadzony przez TEM2-295 i wiozącą się na końcu składu TEM2-106. W stacji Radzionków nastąpi zmiana czoła pociągu i lokomotywą prowadzącą będzie TEM2-106 aż do stacji Sosnowiec Jęzor. Tam znowu nastąpi zmiana czoła i piaskowy skład zjedzie już po torach piaskowych do stacji Bór Górny. Był to ostatni pociąg na most rozładunkowy Witczak. W środku składu znajdowały się trzy wagony, które nie do końca zostały rozładowane na moście z powodu zapełnienia jego muszli.
Kilka słów o samym miejscu, które wybrałem wówczas nieprzypadkowo na uwiecznienie tego pociągu. Otóż nastawnia widoczna w kadrze jest bardzo ciekawa, bo obsługiwała stację PKP Piekary Śląskie Szarlej z drugiego piętra i bocznicę KWK z pierwszego. W 1975 roku z KWK Radzionków i KWK Bytom utworzona została KWK Powstańców Śląskich, na której bocznicę zjeżdżało się przez widoczną przed nastawnią bramę. Widoczna na nastawni tablica KR, to najpewniej jeszcze pamiątka po kopalni Radzionków, której po remoncie nastawni już niestety nie ma. Ciekawe, że również tutaj docierały pociągi z piaskiem po... torach kolei piaskowej! Za moimi plecami plecami, nieco z lewej znajdował się kiedyś most podsadzkowy Szybu VI KWK Powstańców Śląskich. Kiedyś u śp. Mariusza Furtka oglądaliśmy film, jak TEM2 przyprowadziła na most pociąg z piaskiem, a po bocznicy szalał TKp Śląsk wciskając i wystawiając wagony z kopalni. Niestety Mariusza nie ma z nami już 10 lat... Na terenie kopalni powstał terminal paliwowy, który stał się ostatnią deską ratunku dla stacji Piekary Śląskie Szarlej przez którą przebiegała linia D29-145 Chorzów Stary - Radzionków. Miałem okazję przejechać ten szlak obsługując TKp 4422 w drodze na KWK Julian choć niestety nocą. Odszedł Mariusz, niemal całkiem zniknęła kolej piaskowa, wszystko przemija... nie pozwólmy, aby i ulotna pamięć zrobiła swoje...
Pozwolę sobie na małą autoreklamę
W najnowszym numerze magazynu Stalowe Szlaki ukazał się myślę ciekawy artykuł opisujący historię piaskowni Pyskowice oraz przejazdu pociągu specjalnego w 110 rocznicę uruchomienia piaskowni. W artykule ważne daty, ciekawe zdjęcia i zestawienia taboru. Zachęcam do zakupu magazynu!
INO Pioch!
24 czerwca 2011 | TEM2-001 prowadzi pociąg z pola piaskowego Ortowice po załadunku składu wagonów 401Vc pod koparką SchRs-315. Lokomotywa trafiła do PMP-PW w 1974 roku i pracowała dla kolei piaskowych do 2016 roku, kiedy została sprzedana do firmy Tabor Dębica. Szkoda, że ten widok jest już historią…
Dawno nic nie kryklałem... a to może przy okazji obchodów 170 lat Górnośląskich Kolei Wąskotorowych? 5 i 6 października SGKW zorganizowało liczne pociągi specjalne na uruchamiane z Bytomia Karbia do Bytomia Wąskotorowego, Tarnowskie Gór i Miasteczka Śląskiego. Obchody miały odbyć się w okresie intensywnych opadów i przełożono je na powyższy termin, ale niestety mimo zdecydowanie niższej intensywności opadów pogoda nie rozpieszczała... była to jednak okazja do uwiecznienia bytomskiego Rysia 2002 i rudzkiego Lasa 3343! Poniżej kilka kadrów...
Ryś przyprowadził pociąg z głównego do Karbia, gdzie nastąpi zmiana parowozu na Lasa, który pojedzie do Tarnowskich Gór.
I cyk już po podmianie maszyny... Las wciąga skład w peron, a obok Tw53.
Start z Karbia... z prawej nastawnia wykonawcza BKw.
Kolejnego dnia tj. 6 października pierwszy pociąg do TG prowadził duet parowozów! Na zdjęciu szybkie manewry...
Poniżej kultowa miejscówka przy kopalni srebra...
I kilkanaście minut później uchwycone już w Karbiu ostro pracujące na wyjeździe ze szkód górniczych po KWK Centrum w Bytomiu.
W dniu 12 października zorganizowano "rajzę po glazach", czyli przejazd specjalny dla hobbystów! Parowy duet prowadził skład towarowy, a fotografujący jechali w składzie osobowym prowadzonym Lxd2. Fotostopów było wiele, ale wybrałem pojedyncze fotki... poniżej odcinek Bytom Wąskotorowy - Bytom Karb Waskotorowy, który przebiega równolegle do stacji normalnotorowej Bytom. W tle dobiegający końca remont hali peronowej oraz tysiące ton tłucznia na potrzeby przebudowy stacji.
Szkody górnicze w Karbiu... w tle KWK Bobrek, która fedruje do końca przyszłego roku. Parowóz jedzie wśród koron drzew, które są dużo niżej z powodu osiadania terenu w wyniku działalności górniczej KWK Centrum. Ciekawe, co będzie za kilka lat...
I by nie nudzić ostatnie miejsce... dziupla! Koledzy z SGKW tak nazywają przeprawę pod magistralą węglową w Tarnowskich Górach. Miejsce bardzo malownicze, a wręcz piękne!
Aaaaa... to jeszcze jedno z dziupli!
Impreza mimo opóźnienia była udana. Rewelacyjny klimat, wesoło, sympatycznie, pogoda dopisała, masa żartów... oby więcej i częściej!
Tak, to ten sam co stał w Rudach z krótką przerwą na postój w Stanicy. Już od około 4 lat jest w Bytomiu. Nie wiem, czy kolega odnotował SGKW pracuje nad pozyskaniem funduszy z bytomskiego budżetu obywatelskiego na naprawę Tw47! Trzymam kciuki za sukces tego przedsięwzięcia
Niestety EXIFa brak, a notatek teraz się nie doszukam... szacuję, że to rok 2008 i EP07-1036 podstawia się do Przemyśla Głównego skąd ruszy z ciekawym garniturem wagonów w Polskę. Lokomotywa EP07-1036, to dawna EU07-061 wyprodukowana w 1969 roku i będąca w ruchu do dziś! W tle widać dach dawnej parowozowni Przemyśl Bakończyce, który obecnie jest zamknięty i niszczeje... Warto też wspomnieć, że tędy jeździły pociągi do Zagórza przez Malhowice i Krościenko.
5
2
1
