P
Do kolegi bstok70:
1. Żebyśmy się dobrze zrozumieli prezentuję jeszcze raz plan rozmieszczenia semaforów na makiecie wraz z ich opisem, otóż:
Na makiecie jest tylko jedna stacja (nie ma stacji północnej), nazwijmy ją, południowa, która posiada semafory wjazdowe ze szlaku po torze szlakowym nr 1 i nr 2.
Stacja ta zaczyna się od semafora wjazdowego 1 po torze szlakowym nr 1 i od semafora wjazdowego 2 po torze szlakowym nr 2. Odległość pomiędzy semaforami wjazdowymi jest szlakiem. Semafory te posiadają odnośne tarcze ostrzegawcze, oznaczone numerem 6. Stacja ta posiada tory stacyjne nr 1, 2 i 4 na dole makiety, oraz tory boczne 12 i 14 na górze makiety.
2. Nie ma czegoś takiego, jak stacje szeregowe. Z natury linii kolejowej wynika, że stacje występują na linii jedna za drugą, w większych lub mniejszych odstępach. Każda stacja musi posiadać semafory wjazdowe, oraz w miarę potrzeby wyjazdowe. Jeśli nie ma wymaganej odległości na ustawienie tarcz ostrzegawczych do semaforów wjazdowych (stacje leżą blisko siebie), to wówczas semafory wyjazdowe poprzedniej stacji będą równocześnie pełniły rolę tarczy ostrzegawczej do semafora wjazdowego następnej stacji (ich wskazania będą uzależnione od wskazań semafora wjazdowego) – jednak ten przypadek tutaj nie występuje. Sama zaś stacja może mieć układ poprzeczny, podłużny lub mieszany (poszczególne grupy torów leżą obok siebie równolegle [układ poprzeczny] lub grupy torów leżą jedna za drugą [układ podłużny] – w tym przypadku, jak wynika to z planu, mamy do czynienia z układem podłużnym stacji).
3. W sygnalizacji świetlnej wskazania semaforów wjazdowych zawsze są uzależnione od wskazań semaforów wyjazdowych. Wynika to wprost z zasady, że wskazania sygnałowe semafora świetlnego muszą podawać dwie informacje: o szybkości, z jaką pociąg może się poruszać obok danego semafora i w okręgu nim osłanianym oraz o tym, jaki jest sygnał na następnym semaforze. W układzie semafor wjazdowy – semafor wyjazdowy zasada ta obowiązuje zawsze, w układzie semafor wyjazdowy – następny semafor na szlaku zasada ta dotyczy sytuacji, gdy następny semafor na szlaku nie posiada odnośnej tarczy ostrzegawczej (o czym była mowa w punkcie 2).
4. Ilość komór sygnałowych na semaforze świetlnym jest uzależniona od miejsca jego ustawienia i funkcji posterunku ruchu (wjazdowy, wyjazdowy, drogowskazowy, odstępowy, zaporowy, osłonny) oraz od ilości i jakości wskazań sygnałowych, które musi podawać.
Szczegółowy opis zasad ustawiana sygnalizatorów oraz ich rodzajów, roli i przeznaczenia można znaleźć w instrukcji WTB-E10.
5. Semafory wjazdowe do stacji zostały postawione w miejscach możliwych do ustawienia (z lewej strony jest góra, a tory biegną w tunelu, za którym są już rozjazdy, więc semafor wjazdowy stoi przed tunelem).
1. Żebyśmy się dobrze zrozumieli prezentuję jeszcze raz plan rozmieszczenia semaforów na makiecie wraz z ich opisem, otóż:
Na makiecie jest tylko jedna stacja (nie ma stacji północnej), nazwijmy ją, południowa, która posiada semafory wjazdowe ze szlaku po torze szlakowym nr 1 i nr 2.
Stacja ta zaczyna się od semafora wjazdowego 1 po torze szlakowym nr 1 i od semafora wjazdowego 2 po torze szlakowym nr 2. Odległość pomiędzy semaforami wjazdowymi jest szlakiem. Semafory te posiadają odnośne tarcze ostrzegawcze, oznaczone numerem 6. Stacja ta posiada tory stacyjne nr 1, 2 i 4 na dole makiety, oraz tory boczne 12 i 14 na górze makiety.
2. Nie ma czegoś takiego, jak stacje szeregowe. Z natury linii kolejowej wynika, że stacje występują na linii jedna za drugą, w większych lub mniejszych odstępach. Każda stacja musi posiadać semafory wjazdowe, oraz w miarę potrzeby wyjazdowe. Jeśli nie ma wymaganej odległości na ustawienie tarcz ostrzegawczych do semaforów wjazdowych (stacje leżą blisko siebie), to wówczas semafory wyjazdowe poprzedniej stacji będą równocześnie pełniły rolę tarczy ostrzegawczej do semafora wjazdowego następnej stacji (ich wskazania będą uzależnione od wskazań semafora wjazdowego) – jednak ten przypadek tutaj nie występuje. Sama zaś stacja może mieć układ poprzeczny, podłużny lub mieszany (poszczególne grupy torów leżą obok siebie równolegle [układ poprzeczny] lub grupy torów leżą jedna za drugą [układ podłużny] – w tym przypadku, jak wynika to z planu, mamy do czynienia z układem podłużnym stacji).
3. W sygnalizacji świetlnej wskazania semaforów wjazdowych zawsze są uzależnione od wskazań semaforów wyjazdowych. Wynika to wprost z zasady, że wskazania sygnałowe semafora świetlnego muszą podawać dwie informacje: o szybkości, z jaką pociąg może się poruszać obok danego semafora i w okręgu nim osłanianym oraz o tym, jaki jest sygnał na następnym semaforze. W układzie semafor wjazdowy – semafor wyjazdowy zasada ta obowiązuje zawsze, w układzie semafor wyjazdowy – następny semafor na szlaku zasada ta dotyczy sytuacji, gdy następny semafor na szlaku nie posiada odnośnej tarczy ostrzegawczej (o czym była mowa w punkcie 2).
4. Ilość komór sygnałowych na semaforze świetlnym jest uzależniona od miejsca jego ustawienia i funkcji posterunku ruchu (wjazdowy, wyjazdowy, drogowskazowy, odstępowy, zaporowy, osłonny) oraz od ilości i jakości wskazań sygnałowych, które musi podawać.
Szczegółowy opis zasad ustawiana sygnalizatorów oraz ich rodzajów, roli i przeznaczenia można znaleźć w instrukcji WTB-E10.
5. Semafory wjazdowe do stacji zostały postawione w miejscach możliwych do ustawienia (z lewej strony jest góra, a tory biegną w tunelu, za którym są już rozjazdy, więc semafor wjazdowy stoi przed tunelem).
Załączniki
-
173,2 KB Wyświetleń: 582