A ja też mogę zaproponować swoją wersję FREMO H0-PL
Wersja "lekka" głównie na podstawie ogólnodostępnych materiałów znalezionych w śmietniku pt. World Wide Web, popularnie zwanym “internetem” oraz z moich własnych, papierowych i innych materiałów.
Proponuję tu tylko podstawowe zalecenia dotyczące konstrukcji modułów w wielkości H0 czyli skali 1:87 oraz ich niezbędnego wyposażenia elektrycznego i stosowanych materiałów, żeby bezproblemowo połączyć w jedną makietę. To w zupełności wystarczy, żeby się wspólnie bawić.
Szczegóły dotyczące taboru, DCC są jasno sprecyzowane w normach FREMO i innych NEMach. Argument o „własnej” normie jest bez sensu, a jak już się ktoś uprze, wystarczy przetłumaczyć. I tak się nie stosuje nic innego niż opisane w ww. normach. No i wykracza to poza ramy normy tzw. modułowej.
TREŚĆ NORMY FREMO H0-PL
1.Tematem przewodnim wykonywanych modułów jest linia kolejowa z czasów III lub IV epoki odwzorowująca ówczesny klimat kolei polskich.
1.1.Modelowaną porą roku jest lato.
1.2.Zależnie oczywiście od umiejętności modelującego, mile widziane jest jak najwierniejsze oddanie szczegółów tworzących ów klimat, tzn. stacji kolejowych, szlaku, sygnalizacji, wskaźników i pozostałej infrastruktury kolejowej jak też wykonywanych innych obiektów.
1.3.Niemile widzianym jest wykonywanie elementów makiety w sposób przesadny, np. roślinności w formie „ogrodu botanicznego” czy przesycanie nadmierną ilością detali zakładając że skoro coś wtedy istniało to musi być na makiecie. Ogólną zasadą powinno być: lepiej mniej a lepiej.
1.4.Mile widziane jest modelowanie RZECZYWISTYCH, wybranych odcinków linii kolejowej.
1.5.Zaleca się też używanie porządnych materiałów do modelowania krajobrazu.
2. Profilami przejściowymi pomiędzy modułami są standardowe profile FREMO.
2.1.Tu: stosowne sznurki
2.2.Dopuszczalne jest stosowanie innych profili przejściowych lecz pod warunkiem, że są one stosowane w klubach zrzeszonych we FREMO lub gdy ciąg modułów tworzy pewną nierozerwalną całość. Połączenie z częścią makiety zakończoną standardowym profilem wykonuje się za pomocą odpowiedniego modułu przejściowego.
3.Konstrukcja modułów zależna jest wyłącznie od widzimisię modelującego, jednakże dla ujednolicenia konstrukcji celem niczym nie zakłóconej wspólnej zabawy należy przestrzegać kilku podanych niżej zasad.
3.1.Konstrukcja mechaniczna modułu:
-wymiary modułu powinny zawierać się w siatce o bokach 50cm, jednakże nie jest to obowiązujący wymóg, jedynie zalecenie,
-wysokość modułu wynika bezpośrednio ze stosowanego profilu, biorąc pod uwagę możliwość zastosowania „niskiego” lub „wysokiego” profilu”,
-konstrukcja modułu powinna być sztywna, profile ze sklejki min. 10mm, wykonana z materiałów gwarantujących małe odkształcenia np. możliwość zwichrowania konstrukcji,
-moduły łukowe powinny być wykonywane jako wielokrotność 15 stopni,
-moduły wyposażone powinny być w nogi takiej długości, aby główka szyny znajdowała się na wysokości 1300mm od podłogi,
-moduły dłuższe niż 500mm muszą być wyposażone w 4, pewnie zamocowane i stabilne nogi,
-można wykonywać moduły złożone z segmentów, np. stacyjne, przedstawiające większe obiekty przemysłowe, a ilość, wymiary i profile przejściowe pomiędzy nimi zależne są jedynie od modelującego, jedynie wykonanie nóg powinno być adekwatne do rozmiarów modułu,
-należy stosować materiały dobrej jakości, aby uniknąć w przyszłości przykrych niespodzianek,
3.2.Oznaczenie modułu jest w formacie inaz4num, gdzie:
-„i”-pierwsza litera imienia,
-„naz” -trzy pierwsze litery nazwiska,
-„4”- tu jest problem, w PL nie ma klubu FREMO, nie ma więc i sekcji, w Zababov’ie jest to akurat „4”- numer sekcji H0-CSD, to do uzgodnienia,
-„num” -trzycyfrowy numer porządkowy modułu przydzielony przez kierownika od zbierania danych o modułach w PL,
-jeżeli moduł złożony jest z segmentów, dochodzą dodatkowe małe literki od „a” do „z” za powyższą sygnaturą,
-oznaczenie umieszcza się na południowym boku modułu, literki bez znaków diakrytycznych.
3.3.Wszystkie moduły stacyjne, przemysłowe i z dodatkowymi torami muszą posiadać kwity dotyczące ich charakteru i przeznaczenia.
Ww. „kwitologia” w przygotowaniu, tzn. się tłumaczy z niemieckiego, tekst z Hp1 (2-3/2006) pt. „Podstawy sporządzania rozkładu jazdy”. By FREMO of course
3.4.Elektryka w modułach:
3.4.1.Podstawowym elementem elektrycznym łączącym moduły są 2 (dwa) przewody o przekroju 1,5mm2, w kolorach czerwonym i czarnym, zakończone wtykami i gniazdami bananowym fi 4mm w kolorze odpowiedniego przewodu, zabudowane w następujący sposób:
-przewód po prawej stronie patrząc wzdłuż do końca modułu, w kolorze czerwonym, od strony patrzącego zakończony wtyczką, od drugiej strony zakończony gniazdem,
-przewód po lewej stronie patrząc jw. w kolorze czarnym, od patrzącego zakończony gniazdem, od drugiej strony zakończony wtyczką,
-tor w środku modułu powinien być rozcięty, szczelina ma mieć wymiary ~0,4mm (dotyczy modułów dłuższych niż 500mm),
-połączenia torów z przewodami należy wykonywać na skrajach modułu, co najmniej w 2 (dwóch) miejscach do każdej szyny, takie połączenie jest pewne 200-procentowo ;-)
3.4.2.Połączenia elektryczne na module złożonym z segmentów można wykonywać dowolnie, również podział np. torów stacyjnych na odcinki izolowane jest dowolny, jednakże zaleca się do połączeń używać jednak wtyczek i gniazd bananowych oraz przewodów o odpowiednim przekroju.
3.4.3.Inne połączenia elektryczne na takim module są zależne oczywiście tylko od modelującego, powinny być jednak galwanicznie odizolowane od głównego zasilania.
3.4.4.Nie dopuszcza się stosowania ŻADNYCH urządzeń wykorzystujących główne przewody zasilania, mowa o tych wymagających galwanicznego z nimi połączenia.
3.4.5.Maksymalne napięcie doprowadzone do modułu nie może być większe od ~24V.
3.4.6.Moduł wyposażony w urządzenia typu rozjazdy, semafory, sygnalizatory itp. rupiecie powinien mieć zabudowany prosty w obsłudze i
fool proof pulpit sterujący:
-powinien być sporządzony czytelny opis lub obrazek nt. jego obsługi, aby bez p* się każdy biorący udział w zabawie mógł nim niejako intuicyjnie sterować.
-semafory wjazdowe sterowane powinny być oczywiście ze stacji,
-niedopuszczalne są twory przypominające skomplikowaniem obsługi komputer typu ODRA
-najlepiej, gdyby obsługa pulpitu była zgodna z wybranym sposobem sterowania, np. przełączniki hebelkowe dla urządzeń mechanicznych, pulpit ze światełkami dla nowszych czasów, nawet modele prawdziwych hebli mile widziane
Jak się bawić, to się bawić ;-)
4.Zalecanym, ogólnodostępnym oraz w miarę tanim materiałem dla modelowania torów są wyroby firmy Tillig z serii Tillig-Elite. Mogą być stosowane również inne materiały, lecz dobrane tak, żeby mógł jeździć tabor zarówno z kołami RP25 jak i wg NEM.
4.1.Minimalnym promieniem łuków powinno być 1800 mm, choćby dlatego, że powinien zapewnić bezproblemowy przejazd wagoników spreparowanych według zaleceń FREMO, tzn. poprzez sztywną zabudowę gniazd sprzęgów i sprężynujących zderzaków
4.2.Połączenia elektryczne rozjazdów są tu: sznurek lub obrazek. Należy pamiętać odpowiedniej polaryzacji krzyżownicy.
4.3. Należy zapewnić sztywne zamocowanie odcinka ok. 50 mm toru na końcu modułu, np. wykorzystując „podkłady” wykonane z miedziowanego laminatu lub lutując do miedzianych śrubek. Podobne wykonanie dotyczy również połączeń pomiędzy ewentualnymi segmentami modułu. Samodzielnie wykonywane podkłady powinny mieć wymiary: wysokość 2mm, szerokość 3mm, długość 30mm. Karton, korek czy podobne materiały w miejscu połączenia modułów lub segmentów są niedopuszczalne.
4.4.Szczelina pomiędzy torami na połączeniu modułów nie powinna być większa niż 0,5 mm, a główki szyn delikatnie zeszlifowane od wewnątrz toru.
4.5.Dopuszczalne jest montaż na modułach torów wykonanych samodzielnie, lecz muszą one zapewnić warunki opisane wyżej.
I... pozostaje życzyć jedynie dobrej WSPÓLNEJ zabawy, ponad podziałami oczywiście
