NKS - wagon pocztowy PKP Gmy 30 042

[wolfik]

Gdy już miałem wszystkie części gotowe (tzn. prawie, bo nie miałem jeszcze poręczy) przystąpiłem do malowania. I tu zaczęły wychodzić właśnie skazy na ścianach. Nie będę się rozpisywał - ale jest to etap, w którym czuję się najmniej pewnie.


Kolory użytych farb są dokładnie takie jak przy dachu, doszła tylko ochra AK Interactive na zewnętrznej stronie ram okiennych.


Po pomalowaniu dołożyłem poręcze z drutu oraz przygotowałem jeszcze wrzutnie na listy. Tutaj przyjąłem owalny kształt - wzorowałem się na jakimś wagonie pruskim - ale dzisiaj nie wiem czy bym nie zrobił prostokątnego.
Pierwotnie wrzutnia miała być kanapką z kilka warstw blaszki. Ostatecznie zostawiłem tylko trawioną ramkę natomiast klapkę wytłoczyłem z blaszki miedzianej (chyba 0,1mm).


Miałem też zamiar wykonać poręcze na budce, ale ostatecznie wykorzystałem gotowe elementy od boczniaka Brawy - pierwsza przymiarka wypadła negatywnie, ale kolejna pokazała, że jednak pasują jak ulał. I cieszę się z tego, że nie musiałem się męczyć z gięciem drutu - aż takim kozakiem się nie czuję, żeby wymodelować taki kształt. Musiałem tylko wywiercić w gotowej drabince otwory na poręcze. I nawet udało się nic nie zepsuć.


I gdy już wszystko było gotowe do lakierowania pod kalki buda znowu mi upadła. Wyleciały drzwi, pokrzywiły się wsporniki, odpadła farba. Ręce mi opadły. Postanowiłem, jednak poskładać to do kupy, z jak najmniejszą ingerencją. Znowu trochę szpachli, kleju i retusz pędzelkiem braków w malaturze.


Potem lakier i kalki. I trochę się zdziwiłem bo chyba film na nich jest matowy? Wyraźnie odznaczają się od błyszczącego lakieru, ale bardzo ładnie się kładą. Potem położyłem lakier pół-mat, a ponieważ nie byłem zadowolony z efektu matowy. Cóż kalki są widoczne nadal.


Po zakończeniu prac na zewnątrz zająłem się wnętrzem: wkleiłem szybki, potem ramy wewnętrzne i na koniec kraty. Wyszło średnio dopasowane ale w sumie jestem nawet zadowolony.

 

[wolfik]

Znalazłem jeszcze fotkę w procesu wycinania szkiełek


A tak wygląda wnętrze po wklejeniu oszklenia, ramek okiennych i kratek


Oraz skończona buda wraz z budką hamulcową

 

[wolfik]

Rozpocząłem prace przy podwoziu wagonu.
Na pierwszy ogień poszły widły maźniczne, ponieważ wagon na zdjęciu ma już raczej typowe (trapezowe), natomiast w modelu Roco są starszego typu.


Postanowiłem zatem zmienić ich kształt, by były zgodne ze zdjęciem, przy czym same maźnice pozostawię bez zmian. Z kilku pomysłów jak to zrobić wybrałem jeden:
- w bocznych ściankach wideł wywierciłem otworki 0,3 mm, w które wkleiłem druciki 0,3 mm jako zbrojenie (musiałem potem poprawić otwory na 0,35mm, bo 0,3 wiertła nijak nie pasowało do 0,3 drutu);
- od spodu podkleiłem widły przygotowaną blaszką o pożądanym kształcie;
- różnice kształtu między blaszką i widłami modelu wypełniłem szpachlówką i podszlifowałem.


Na próbę wybrałem oś środkową i w zasadzie jestem zadowolony, musiałem tylko skorygować kształt blaszek, bo nie przewidziałem prześwitu między ramionami wideł nad resorem.


Sprawdziłem również, czy nie za wąsko będzie dla osi kół, ale wydaje się, że wszystko jest w porządku.
Teraz zabieram się za pozostałe osie.
cdn.

 

[wolfik]

Po krótkiej przerwie () kontynuujemy prace nad podwoziem.
Zakres prac obejmował, po pierwsze, usunięcie niepotrzebnych elementów, czyli stopni bocznych, stopni drabinki i podłogi budki oraz haka i podstaw do zderzaków na czołownicy.


Do uzupełnienia natomiast są brakujące elementy: zbiornik na gaz, skrzynie, rura wylotowa toalety. Zaznaczyłem to wszystko na zdjęciu.


Prace nad wyposażeniem podwozia zacząłem jednak od cylindra hamulca.
Jak widać poniżej model jest wyposażony w ten element, ale jeśli porównamy ze zdjęciem oryginału to jest on dużo niżej zawieszony (bardziej go widać) niż w modelu. Inny jest również kształt i wielkość.


Długo się zastanawiałem co z nim zrobić, czy zostawić czy usunąć i zastąpić np. mosiężnym elementem. Jednak wybrałem inną opcję. Znalazłem na innym modelu cylinder, który wg mnie bardziej przypomina ten ze zdjęcia i postanowiłem go odlać.
Z plasteliny wyseparowałem interesujący mnie obszar i zalałem silikonem - w ten sposób uzyskałem formę. Następnie z żywicy odlałem dwa takie elementy, usunąłem zbędne dodatki i zeszlifowałem do połowy - przynajmniej tak mi się wydawało. Potem skleiłem połówki i wyszło mi w przekroju ... jajo . Uznałem jednak, że jest to dla mnie akceptowalne.
Potem usunąłem z podwozia istniejący cylinder wraz z ramionami (tych już nie odtwarzałem) i przygotowałem zawieszenie.


Kolejną rzeczą był zbiornik. Podczas szacunkowych pomiarów wyszło mi, że powinien mieć ok. 8 mm średnicy i pod ten wymiar przygotowałem trawione wsporniki. Jednak bojąc się, że może jednak szacunek mógł być zły, przygotowałem wsporniki również dla średnic 6 i 7 mm.
Zbiornik wykonałem z pręta PCV i okazało się, że jednak będzie za nisko. Sama średnica jest OK, ale wsporniki za nisko go opuściły. Zeszlifowałem średnicę do 7 mm, ale po kilku przymiarkach wsporniki dałem od zbiornika 8 mm.

 

[wolfik]

Następnie zabrałem się za skrzynie. Wykonałem je ze sklejonego z warstw bloczka polistyrenu. Ich kształt wzorowałem na oryginalnych z modelu, zmieniłem jednak ich wielkość aby zachować większą zgodność ze zdjęciem.


W celu korekcji kształtu i wychwycenia miejsc do załatania, pomalowałem elementy podkładem.

 

[wolfik]

Kolejny zakres prac to elementy fototrawione.
Miały być wsporniki łączące budę z podwoziem ale okazało się, że przez pomyłkę wytrawiłem złe, w związku z czym zrezygnowałem z nich w ogóle, bo nie dało rady ich dopasować. (Może kiedyś wytrawię prawidłowe i dodam - zobaczymy)


Następnie zabrałem się za stopnie boczne, krótsze przy czołownicy od strony budki i dłuższe przy drzwiach bocznych. Miałem pomysł, żeby same elementy nośne stopni wykonać z drutu, żeby miały przekrój okrągły, ale odpowiednie, powtarzalne uformowanie, a potem lutowanie stopni w konkretnych miejscach przerosłoby moje umiejętności. Dlatego wykonane są z trawionek, podobnie jak same stopnie.


Gotowe elementy przykleiłem w wybrane miejsca i dopiero teraz zacząłem mocować przygotowane wcześniej skrzynie. Chodziło o to, aby skrzynie były pozycjonowane według stopni prowadzących do drzwi.
Przygotowałem do tego polistyrenowy wzornik z wywierconymi otworami, które przeniosłem na podwozie.


Na "wózku" środkowej osi znalazła się również rura toalety, wykonana z igieł lekarskich.


Całość podłogi z przymocowanymi elementami poszła do malowania, najpierw ponownie podkładem, potem czarnym i na koniec lakier.
Mając w pamięci doświadczenia z budą, gdzie po położeniu kalkomanii na lakier błyszczący film okazał się jakby matowy, do podwozia użyłem lakieru pół-mat (chociaż w przypadku tego lakieru jakoś nie widzę różnicy między pół-matem a matem, może zależy to od koloru na jaki się kładzie).
Na tak przygotowane podłoże położyłem kalki. I znowu psikus bo na tle podłoża błyszczały jak psu ...
Zdjęcie tego nie pokazuje, ale różnica była znaczna.


Na zdjęciu widać też paseczki taśmy - zaznaczyłem w ten sposób miejsca, gdzie być może kiedyś będą wsporniki.

 

[wolfik]

W ferworze świątecznego zamieszania chyba ostatni już odcinek z budowy.
Na długo zanim zacząłem budowę poczty sen z powiek spędzał mi problem sprzęgów. Ostatecznie postanowiłem wypróbować rozwiązanie korzystające z otworu w czołownicy wagonu. Miał to być produkt firmy Fedes z Austrii, ostatecznie jednak wykorzystałem sprzęgi Petra Berki z Czech. Oba oczkowe, oba mocowane przez otwór w czołownicy. Fedes - były pokazywane już na forum - to odlewy ze stalowym oczkiem, Berka - fototrawione, również z oczkiem stalowym. Przy składaniu sprawiają wrażenie wiotkich, ale po zlutowaniu wydają się bardzo OK.


W komplecie ze sprzęgami przyszły również zderzaki. Wybrałem "czworonożne" korpusy, bo wydaje mi się, że takie dostrzegam na zdjęciu. Być może się mylę, ale tak to zostawiłem.
Zderzaki składają się z kilku części: korpus to wydruk 3D, tarcze są trawione, podobnie jak gniazda czołownicy i poręcze (ja ich nie wykorzystałem) i małe kółka - ograniczniki ruchu trzonu. Po wycięciu wyobliłem dwie tarcze, przylutowałem je do trzonów z drutu i pomalowałem.


Żeby zachować taką samą długość zderzaka przygotowałem sobie przyrząd z polistyrenu (myślę, że nie trzeba tego opisywać). Następnie zabrałem się za montaż w podwoziu.


W zestawie jest również sprężysta blaszka, która ma powodować wypychanie wciśniętego zderzaka. Tyle teoria - u mnie trochę to nie działa ale przyczyn widzę kilka.


Po zainstalowaniu tych elementów rozpocząłem ostateczny montaż. Niestety trochę za szybko i za bardzo na siłę. Do podwozia wróciły hamulce, a na budzie tabliczki relacyjne - niestety puste ale niech tak póki co zostanie.


Jeszcze taki mały smaczek: tabliczka Gdańskiej Fabryki Wagonów. Widziałem różne, ale taka wydała mi się najbardziej prawdopodobna.


Gdy wagon zmontowałem pozostał już ostatni element - koła. Przewidziałem dla niego koła RP25 od Luck Feinmechanik.


Tak jak napisałem wcześniej montaż był trochę za szybki - za bardzo chciałem. Więc zamierzam jeszcze go poprawić. Na razie jednak podchodzę to tego jak do jeża, bo gdzie się nie dotknę to jakaś część tylko czeka żeby odpaść. Horror.
Na razie więc cieszę się jego widokiem, a tu wrzucam zdjęcia kończące pracę. Postaram się zrobić za jakiś czas jeszcze galerię, ale to później, na spokojnie.


Jeszcze tylko podsumowanie.
Od pierwszego wpisu minęły prawie cztery lata, chociaż od pierwszych prac, koncepcyjnych, rysowania itp. - jeszcze więcej. To mój pierwszy tak duży projekt i mimo niedociągnięć, braków w warsztacie i innych mankamentów uważam, że zakończony sukcesem. Jednocześnie nie kończy tematu, bo jak chyba już pisałem kilka rzeczy zrobiłbym inaczej, ale kilka jeszcze można by dodać.
W modelu znalazło się 45 unikalnych elementów, w większości zaprojektowanych przeze mnie, ale jak było widać, również gotowców. Na te 45 elementów złożyło się jednak w sumie 338 części je tworzących - przynajmniej tyle naliczyłem (tak na prawdę było więcej, bo niektóre poprawiałem). Najwięcej było przeznaczonych dla budy, drugie na liście było podwozie. Najbardziej "miłosierny" był dach.
I to w zasadzie tyle.
Pozdrawiam i Wesołych Świąt.