S
Była to moja pierwsza, piesza włóczęga po zarośniętych szlakach kolejowych, z aparatem zawieszonym na szyi. Pociągiem ze Zduńskiej Woli Karsznice dojechałem do Strzebinia, by wraz ze znajomym z Tarnowskich Gór przejść nieczynną już wówczas linią do Woźnik. Nie zachowały się moje zapiski z datą tej wycieczki, ale wszystko wskazuje na to, że była to wczesna jesień 2003 roku. Zdjęć nie zrobiłem zbyt dużo, bo rolka kliszy nie była z gumy... oszczędzało się ją, by sfotografować jak najwięcej miejsc. Do tego zapoznawałem się dopiero ze swoim Zenitem, i większość fotografii jest fatalnej jakości. 2 stycznia tego roku postanowiłem więc odwiedzić te same miejsca.
Linia nr 197 to krótka, bo licząca niespełna 14 kilometrów jednotorowa, niezelektryfikowana linia łącząca stację Strzebiń na Magistrali Węglowej z niewielkim śląskim miasteczkiem Woźniki. Linia została otwarta w 1932 roku, a zamknięto ją jak wiele jej podobnych, w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
W 2003 roku, pomimo upływu dekady od zawieszenia ruchu pociągów, na linii leżały jeszcze tory, a ich ubytki były niewielkie. Dzisiaj to już historia. Na linii znajdowała się stacja Psary Śląskie oraz przystanek Lubsza Śląska. Od Strzebinia, począwszy od łuku, który kierował tor w kierunku wschodnim, linia biegła wśród pól i łąk, by po około 5 kilometrach osiągnąć dość dużą wieś Psary. Za stacją w tej miejscowości linia łagodnym łukiem obiegała Górę Grojec, przechodziła pod wiaduktem drogowym by dotrzeć do położonego w polach przystanku Lubsza Śląska. Dalej skrajem lasu, na końcu którego znajdował się jedyny na linii most i łukiem tor docierał do stacji końcowej. Sama stacja Woźniki Śląskie, a w zasadzie jej koniec, znajdował się na wysokim nasypie prostopadłym do ulicy Dworcowej (droga Kalety-Koziegłowy). Dzisiaj nietrudno znaleźć w terenie przebieg tej linii, wyznaczony drzewami rosnącymi na byłym torowisku.
Przebieg linii na fragmencie archiwalnej już mapy topograficzno-administracyjnej województwa katowickiego (Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne Katowice Sp. z o.o.)
Tutaj linia naniesiona na mapę Google.
Prowadzenie ruchu pociągów na linii
Stacje na linii (poza początkową) prawdopodobnie nigdy nie posiadały sygnalizacji. W końcowym okresie funkcjonowania linii (tego dotyczy poniższy opis) semaforów nie było na pewno, nie znalazłem też ich śladów w terenie czy na schematach, stacje nie były też obsadzone przez dyżurnych ruchu. Nie było blokady liniowej, a ruch pociągów odbywał się bez zapowiadania. Na całym szlaku mógł znajdować się tylko jeden pociąg a więc po wyprawieniu pociągu do Woźnik Śl., ze stacji Strzebiń nie mógł wyjechać inny przed powrotem do Strzebinia tego poprzedniego. W wyjątkowych przypadkach konieczności wyprawienia innego pojazdu szynowego, gdy na szlak wyjechał pociąg, można było to zrobić po telefonicznym zgłoszeniu dyżurnemu ruchu stacji Strzebiń, wjazdu pociągu z sygnałami końcowymi na stację Woźniki Śl. Przed wyjazdem pociągu ze stacji Strzebiń, kierownik wyprawianego pociągu pobierał od dyżurnego ruchu klucze od zwrotnic i wykolejnic, które zwracał po jego powrocie.
Tabela nr 178 rozkładu jazdy pociągów, ważnego od 28.05.1967 do 25.05.1968.
Służbowy Rozkład Jazdy (fragment) obowiązujący od dnia 31 maja 1992 roku.
Przejazdy kolejowo-drogowe na linii, a tych było sporo, to poza jednym, przejazdy kat. D. Jedyny przejazd kat. A (post. nr 6), zlokalizowany był na szlaku Strzebiń-Psary Śląskie. Powiadomienia dróżnika przejazdowego o odjeździe pociągu z nieobsadzonej stacji Woźniki Śl. dokonywał dyżurny ruchu stacji Strzebiń, po zgłoszeniu mu odjazdu przez kierownika pociągu, maszynistę czy też kierowcę pojazdu pomocniczego lub innego pojazdu szynowego. Obsługa przejazdu została zdjęta jeszcze przed zamknięciem ruchu na linii. Poniżej tabelka dotycząca linii 197 z Wykazu Ostrzeżeń Stałych, obowiązującego od 23 maja do 30 września 1993 roku.
Strzebiń
Stacja początkowa, położona na linii nr 131. Obecnie jest to posterunek odgałęźny, gdzie w miejscu byłej węzłowej stacji istnieje jedynie trapezowe połączenie obu torów. Na zdjęciach widać miejsce po trzech zlikwidowanych torach stacyjnych, z tego przy peronie usytuowanym przy budynku dworcowym, odjeżdżały pociągi do stacji Woźniki Śląskie.
Tyle tytułem wstępu. W następnym odcinku przeniesiemy się na stację Psary Śląskie.
Linia nr 197 to krótka, bo licząca niespełna 14 kilometrów jednotorowa, niezelektryfikowana linia łącząca stację Strzebiń na Magistrali Węglowej z niewielkim śląskim miasteczkiem Woźniki. Linia została otwarta w 1932 roku, a zamknięto ją jak wiele jej podobnych, w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
W 2003 roku, pomimo upływu dekady od zawieszenia ruchu pociągów, na linii leżały jeszcze tory, a ich ubytki były niewielkie. Dzisiaj to już historia. Na linii znajdowała się stacja Psary Śląskie oraz przystanek Lubsza Śląska. Od Strzebinia, począwszy od łuku, który kierował tor w kierunku wschodnim, linia biegła wśród pól i łąk, by po około 5 kilometrach osiągnąć dość dużą wieś Psary. Za stacją w tej miejscowości linia łagodnym łukiem obiegała Górę Grojec, przechodziła pod wiaduktem drogowym by dotrzeć do położonego w polach przystanku Lubsza Śląska. Dalej skrajem lasu, na końcu którego znajdował się jedyny na linii most i łukiem tor docierał do stacji końcowej. Sama stacja Woźniki Śląskie, a w zasadzie jej koniec, znajdował się na wysokim nasypie prostopadłym do ulicy Dworcowej (droga Kalety-Koziegłowy). Dzisiaj nietrudno znaleźć w terenie przebieg tej linii, wyznaczony drzewami rosnącymi na byłym torowisku.
Przebieg linii na fragmencie archiwalnej już mapy topograficzno-administracyjnej województwa katowickiego (Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne Katowice Sp. z o.o.)
Tutaj linia naniesiona na mapę Google.
Prowadzenie ruchu pociągów na linii
Stacje na linii (poza początkową) prawdopodobnie nigdy nie posiadały sygnalizacji. W końcowym okresie funkcjonowania linii (tego dotyczy poniższy opis) semaforów nie było na pewno, nie znalazłem też ich śladów w terenie czy na schematach, stacje nie były też obsadzone przez dyżurnych ruchu. Nie było blokady liniowej, a ruch pociągów odbywał się bez zapowiadania. Na całym szlaku mógł znajdować się tylko jeden pociąg a więc po wyprawieniu pociągu do Woźnik Śl., ze stacji Strzebiń nie mógł wyjechać inny przed powrotem do Strzebinia tego poprzedniego. W wyjątkowych przypadkach konieczności wyprawienia innego pojazdu szynowego, gdy na szlak wyjechał pociąg, można było to zrobić po telefonicznym zgłoszeniu dyżurnemu ruchu stacji Strzebiń, wjazdu pociągu z sygnałami końcowymi na stację Woźniki Śl. Przed wyjazdem pociągu ze stacji Strzebiń, kierownik wyprawianego pociągu pobierał od dyżurnego ruchu klucze od zwrotnic i wykolejnic, które zwracał po jego powrocie.
Tabela nr 178 rozkładu jazdy pociągów, ważnego od 28.05.1967 do 25.05.1968.
Służbowy Rozkład Jazdy (fragment) obowiązujący od dnia 31 maja 1992 roku.
Przejazdy kolejowo-drogowe na linii, a tych było sporo, to poza jednym, przejazdy kat. D. Jedyny przejazd kat. A (post. nr 6), zlokalizowany był na szlaku Strzebiń-Psary Śląskie. Powiadomienia dróżnika przejazdowego o odjeździe pociągu z nieobsadzonej stacji Woźniki Śl. dokonywał dyżurny ruchu stacji Strzebiń, po zgłoszeniu mu odjazdu przez kierownika pociągu, maszynistę czy też kierowcę pojazdu pomocniczego lub innego pojazdu szynowego. Obsługa przejazdu została zdjęta jeszcze przed zamknięciem ruchu na linii. Poniżej tabelka dotycząca linii 197 z Wykazu Ostrzeżeń Stałych, obowiązującego od 23 maja do 30 września 1993 roku.
Strzebiń
Stacja początkowa, położona na linii nr 131. Obecnie jest to posterunek odgałęźny, gdzie w miejscu byłej węzłowej stacji istnieje jedynie trapezowe połączenie obu torów. Na zdjęciach widać miejsce po trzech zlikwidowanych torach stacyjnych, z tego przy peronie usytuowanym przy budynku dworcowym, odjeżdżały pociągi do stacji Woźniki Śląskie.
Tyle tytułem wstępu. W następnym odcinku przeniesiemy się na stację Psary Śląskie.
-
5
-
4
- Pokaż wszystkie
