Makieta modułowa wg norm Fikcyjna Parowozownia oparta na motywach PKP

[Hajek]

Głupio mi pisać o starej, dobrej szkole - akurat w tym przypadku!
Budowa od podstaw, to właśnie ta "stara, dobra szkoła"!
Sławek, był moim Instruktorem w osiedlowej modelarni LOK, gdy miałem lat - naście!
Wówczas były to "Jaskółki" i inne latawce, ale rzemiosło mam właśnie dzięki temu!
Dzisiaj nadal pozostaje moim Mistrzem i jestem dumny, że możemy się spotykać na gruncie modelarstwa!

Dziękuję za miłe słowa.
Modelarnię prowadziłem w latach 1979 - 1988, co roku po pokazach, jakie organizowaliśmy na osiedlu we Wrześniu, zaraz po rozpoczęciu roku szkolnego, było dużo chętnych do uczęszczania na zajęcia w modelarni. Nie pamiętam kiedy Ty przyszedłeś, ale z tego okresu jeszcze pamiętam Michała Góreckiego, zaczynającego swoją przygodę z modelarstwem od sklejania modeli z kartonu z Małego Modelarza był to jakiś okręt, nie pamiętam jaki. Patrząc jak sobie radził podczas pracy nad tym modelem i po kilku podpowiedziach, wtedy miałem nadzieję że będą z niego "Ludzie".
Po tylu latach aż miło się patrzy, jak młodzi chłopcy, teraz dojrzali mężczyźni, żonaci, mający rodziny, w dalszym ciągu interesują się modelarstwem. Może mieli stworzone dobre warunki na początek wchodzenia w tą pasję, nie wiem, nie mnie to oceniać, ale bardzo się cieszę z takiego rezultatu.

 

[Hajek]

Przyszedł czas na skrzynki, czyli wycinanie podłużnych otworów na zagłębienie kanałów rewizyjnych w parowozowni.



Po włożeniu obrotnicy w swoje miejsce, całość wyklejam korkiem o grubości 6mm w celu wyrównania płaszczyzny pod tory.



Przymiarka elementów podłogi Parowozowni dużej 7,5 stopnia



Przymiarka podłogi Parowozowni małej 15 stopni



Wszystko pasuje można montować na stałe.

 

[melonowy]

Po tylu latach aż miło się patrzy, jak młodzi chłopcy, teraz dojrzali mężczyźni, żonaci, mający rodziny, w dalszym ciągu interesują się modelarstwem. Może mieli stworzone dobre warunki na początek wchodzenia w tą pasję, nie wiem, nie mnie to oceniać, ale bardzo się cieszę z takiego rezultatu.

No jest to pewnego rodzaju wychowanie.
Ja co prawda nie miałem możliwości uczęszczać do "modelarni", bo w mojej dziurze takowej nie było, ale...
W mojej szkole podstawowej była specjalna pracownia, w której odbywały się " Zajęcia Praktyczno - Teczniczne" ZPT.
Każdy miał swój na prawdę porządny stół warsztatowy i nauczyciel p. Stefan Matuszewski szkolił nas w przeróżnych technikach obróbki.
Pracowaliśmy w drewnie i metalu. Wiedza tam mi przekazana mimo upływu lat nie uleciała spod czachy.
Zaszczepiona wówczas ciekawość i nabyte umiejętności w tej materii procentowały chęcią oglądania Adama Słodowego w TVP i realizowania jego projektów w domowych warunkach.
To wszystko spowodowało, że przez następne lata, aż do dziś potrafię różne rzeczy rozkręcić, naprawić, polutować i złożyć do kupy.
To wszystko doprowadziło mnie finalnie do naszego hobby. Nie straszne mi różne trudności w majsterkowaniu przy "kolejkach".
Nabyte przed dziesiątkami lat zaciekawienie i umiejętności posługiwania się narzędziami, teraz oddają w radości "grzebania" przy czymś.
Szukam wręcz sposobności, by przy czymś móc coś zrobić.
Pokażcie mi teraz nastolatka, który wykazuje takie chęci do pozyskiwania takich umiejętności i wiedzy...
Nie mogę na szczęście tak generalizować, bo jednak jednostki takie się zdarzają, ale niestety rzadko.

To tak na marginesie (pół strony)

Co do meritum, świetna robota z parowozownią.