Dotykasz tematu całkiem ciekawego, jednak stosunkowo rozległego. Można nawet podać to uwzględniając jak było kiedyś, a jak jest teraz.
Do prostych informacji, i w niewielkiej ilości odeślę do Wikipedii.
Ogólnie, to wygląda to tak, że w lokomotywie elektrycznej prąd płynie sobie przewodem sieci trakcyjnej, skąd zostaje odebrany przez odbierak, czyli pantograf. Na wózkach zainstalowane są silniki elektryczne, które za pośrednictwem przekładni napędzają zestawy kołowe, czyli osie z kołami (przez koła i szyny prąd powraca i obwód się zamyka). Droga od odbieraka do silników odbywa się wewnątrz pudła lokomotywy poprzez różnorakie urządzenia i maszyny elektryczne, które mają zadanie (bardzo uogólniając i nie rozróżniając na starsze i nowoczesne konstrukcje) na przykład zmieniać napięcie i częstotliwość prądu płynącego do silników, czy układ połączenia silników (w szereg, równolegle czy szeregowo-równolegle), w celu regulacji jej prędkości i mocy. Nawrotnik zaś służy do zmiany biegunowości silników, a tym samym kierunku poruszania się maszyny. Poza tym, wewnątrz pudła znajdziemy różne maszyny pomocnicze, jak sprężarki do wytwarzania sprężonego powietrza (a te potrzebne jest głównie do hamulców), przetwornice (do zmiany napięcia prądu dla różnych potrzeb i odbiorników, bo nie wszystko pracuje na napięcie z sieci), wentylatory silników trakcyjnych (czyli tych napędowych na wózkach, by się nie przegrzały), wentylatory innych urządzeń wymagających chłodzenia, jak na przykład rezystorów rozruchu i hamowania, służących do zmiany wartości prądów silników (a które się mogą bardzo mocno nagrzać). W przypadku lokomotyw wielosystemowych (mogących pracować na różne rodzaje prądu), dochodzą urządzenia służące do zmiany prądu w sieci trakcyjnej, na inny, który zasila lokomotywę. Chodzi o to, że lokomotywa może pracować przy danym sposobie zasilania, zaś w przypadku innych, musi zamienić prąd w taki sam, na jaki została zaprojektowana. Oczywiście do tego dochodzą kabiny maszynisty, a zazwyczaj pod pudłem skrzynie baterii akumulatorów.
Lokomotywa spalinowa, czyli na ropę, ma po prostu pod budą silnik spalinowy. Z tego silnika napęd przekazywany może być na zestawy kołowe poprzez skrzynię biegów mechaniczną (jak w samochodzie), bądź też poprzez hydrauliczną. Od tych przekładni następnie kolejnymi przekładniami już na zestawy kołowe. Po drodze będzie też nawrotnik, służący do zmiany kierunków obrotów wałów przenoszących napęd na same zestawy kołowe. Zupełnie innym rodzajem przekładni (trzecim, obok dwóch już wymienionych) jest przekładnia elektryczna. Wtedy lokomotywa jest taką małą elektrownią na kółkach. Silnik połączony jest z prądnicą. Ona wytwarza prąd, który zasila silniki trakcyjne. Czyli dalej jest już całkiem podobnie jak w lokomotywie elektrycznej. Ten system przekładni jest stosowany najczęściej. Dochodzą nam jeszcze urządzenia chłodzenia silnika spalinowego, oraz zbiornik paliwa umieszczony pod pudłem.
Naturalnie istnieje wiele więcej różnych urządzeń, ale to już szczegóły. Dodatkowo warto dodać, że nie każda lokomotywa musi mieć dokładnie wszystko to, co napisałem.
Obecnie, niektóre konstrukcje lokomotyw są budowane w technologii modułowej. Czyli jest pudło, a do środka wsadzane jest w zależności od potrzeb zamawiającego to, co potrzeba. Przez to, lokomotywa elektryczna i spalinowa tego producenta będą wyglądały niemal identycznie, a różnica w wyglądzie może polegać niemal tylko na pantografach na dachu lokomotywy elektrycznej.
