Relacja Historycznym pociągiem po Czeskiej Republice.

[Ty42-89]

U naszych południowych sąsiadów w każde wakacje co sobotę w trasę wyrusza rozkładowy pociąg prowadzony parowozem o nazwie "Králický Sněžník". Pociąg ten jeszcze przed pandemią uruchamiany był przez czeskiego narodowego przewoźnika ČD i do jego obsługi wypożyczano zazwyczaj zabytkowego tendrzaka a skład wzmacniano wpiętym w środek pociągu wagonem motorowym. W ubiegłym roku, po przejęciu lokalnych przewozów pasażerskich w województwie pardubickim przez Leo Express pociąg obsługiwał również tendrzak serii 434.032 zwany "Ventilówką". Rozpoczynał jazdę w České Třebové i ze zmianą kierunku w Ústí nad Orlicí udawał się do Hanušovic. W tym roku pociąg ten uruchamiany jest przez województwo pardubickie, które podpisało sześcioletni kontrakt na wynajem zabytkowej, jednostanowiskowej hali parowozowni w Dolní Lipce oraz wypożyczyło zabytkowy parowóz 555.0153 wraz z wagonami od KHKD w Kněževes. Obecnie pociąg jeździ już bez żadnego "dieslowego wzmocnienia".

Parowóz 555.0153 zwany przez Czechów "Niemką" to znany chyba każdemu niemiecki parowóz wojenny serii 52. Jest jedynym czynnym parowozem tej serii w Czechach. Zbudowano go w 1944 roku w fabryce Florisdorffa we Wiedniu z numerem fabrycznym 16968, na kolejach DRB nosił oznaczenie 52.7620. W 1960 roku koleje niemieckie sprzedały parowóz do Jugosławii, gdzie rozpoczął pracę na sieci kopalń Kreka w okolicach Tuzli jako 33-502. Do 1990 roku stacjonował w Bukinje obsługując między innymi Kopalnię Węgla Brunatnego "Šikulje" w Lukavac, do dziś znaną z czynnej eksploatacji Kriegsloków. W 1991 odkupiony został przez austriackie muzem ÖSEK w Strasshof skąd dziesięć lat później kupiło go czeskie stowarzyszenie KHKD. Po wykonaniu naprawy głównej parowóz obsługiwał głównie pociągi specjalne uruchamiane przez muzeum w Lužné u Rakovníka. W 2006 roku parowóz wraz z innym taborem z muzeum w Lužné u Rakovníka wystąpił w filmie "Ostatni pociąg do Auschwitz" (org. Der Letzte Zug). W te wakacje możemy ten parowóz podziwiać już na szlaku niedaleko granicy z Polską.

Pociąg "Králický Sněžník" wyjeżdża z Dolní Lipki o godzinie 7:30 rano i tendrem do przodu udaje się do Ústí nad Orlicí. Stamtąd o godzinie 9:40 już kominem naprzód rusza do Hanušovic, skąd po trzech godzinach jedzie znów do Ústí. Tam znów po oblocie składu wraca do Dolní Lipki, gdzie obecnie stacjonuje.

Ponieważ Kriegsloki to moja największa kolejowa pasja swoje tegoroczne wyprawy skupiłem właśnie na tym pociągu. By wykonać kilkanaście dobrych fotografii od kilku tygodni co sobotę jeżdżę fotografować i filmować ten pociąg. Miejsc wartych uwiecznienia jest sporo, niektóre oddalone od siebie o kilkaset metrów i nie sposób zdążyć, tym bardziej, że pociąg na większości trasy dotrzymuje rozkładowej 80-tki. Do tego kapryśna tego lata pogoda skutecznie potrafi zepsuć ujęcia i niektóre powtarzane były po kilka razy. Zapraszam zatem do obejrzenia materiału zdjęciowego a chętnych na przejażdżkę tym pociągiem pod fotografiami podaję rozkład jazdy.

Cena przejazdu na całej trasie wynosi 155 Koron Czeskich czyli niespełna 30 złotych. Pociąg pokonuje trasę liczącą 80 km w dwie godziny zatrzymując się na większości stacji. Dodatkowo w Dolní Lipce można podziwiać wodowanie parowozu z żurawia o czym w Polsce możemy już zapomnieć. Ciekawostką jest to, że w pociągu w wagonie bagażowym urządzony jest bar. Można zakupić zupę, dania fast-food oraz piwo, które można zabrać ze sobą do wagonu.

Pociąg w sobotę, 28 sierpnia wyjedzie po raz ostatni w tym roku na szlak.

1. Pierwsze kilometry trasy. Pociąg opuszcza Ústí nad Orlicí znajdując się w połowie trasy do Lanšperku. 21.08.2021.

2. Kilkaset metrów dalej pociąg pokonuje łuk zbliżając się do przystanku osobowego Černovír, który minie na biegu. 07.08.2021.

3. Pociąg zbliża się do przejazdu przed stacją w Letohradzie. 21.08.2021.

4. Pociąg opuszcza Letohrad. 21.08.2021.

5. Linia kolejowa, choć w większej części jest zelektryfikowana, przebiega przez bardzo malownicze tereny a pociąg wije się na bogatej w ostre łuki trasie. Na zdjęciu pociąg pokonuje kręty odcinek w Verměřovicach. 07.08.2021.

6. Między Mladkovem a Lichkovem zaczynają się bardzo strome wzniesienia. Parowóz dając niezły koncert spotęgowany przez odbijające się od gór echo pokonuje wzniesienie osiągając prędkość przekraczającą 70 km/h. 07.08.2021.

7. Pociąg zbliża się do semafora wjazdowego stacji w Lichkovie. 14.08.2021.

8. Ilość dymu zależy od ilości piwa... warto uśmiechnąć się do drużyny parowozowej i określić, gdzie zależy na dobrym zadymieniu. Do tej miejscówki podchodziłem pięć razy i dopiero za piątym razem udało się uzyskać efekt zamierzony. Na zdjęciu wjazd do Dolní Lipki. Po lewej stronie widoczny drogowskaz określający skrzyżowanie. Do granicy z Polską jest stąd dokładnie kilometr. 21.08.2021.

9. Po wyjeździe z Dolní Lipki pociąg rozpoczyna wspinaczkę krętą, górską trasą. Przemierza pastwiska oraz pola uprawne by zatrzymać się na przystanku w Prostřední Lipce. 14.08.2021 / 07.08.2021.

10. Po odjeździe z przystanku w Prostřední Lipce, który widoczny jest w oddali, pociąg pokonuje malowniczy szlak na tle gór. 21.08.2021.

Z tej polany, tylko stojąc niżej można wykonać nieco inne ujęcie, z bardziej wyeksponowanym parowozem. To wykonałem dwa tygodnie wcześniej, 07.08.2021.

11. Podczas przejazdu przez miejscowość Malá Morava można wykonać kilka różnych ujęć tego pociągu. 07.08.2021.

12. Następnie pociąg po pokonaniu malowniczej trasy wjeżdża do tunelu w Podlesí. Mnie oczywiście interesował już jego wyjazd. 21.08.2021.

13. Kilka kilometrów dalej znajduje się kolejny tunel, tym razem w miejscowości Vlaské. 21.08.2021.

Możliwości fotograficznych jest oczywiście o wiele więcej. Do swojej relacji wybrałem najlepsze zdjęcia. Do niektórych miejsc nie udało mi się dotrzeć gdyż są bardzo oddalone od drogi. Niektóre miejsca w których zaszło słońce może uda się jeszcze powtórzyć podczas ostatniego przejazdu w najbliższą sobotę.


Rozkłady jazdy na pociągi obsługiwane parowozem 555.0153.

Os 10010 Dolní Lipka - Ústí nad Orlicí


Dolní Lipka 07:30
Lichkov 07:36 07:37
Mladkov 07:40 07:41
Těchonín 07:46 07:47
Jablonné nad Orlicí 07:53 08:00
Letohrad 08:09 08:10
Dolní Dobrouč z 08:13 08:14
Lanšperk 08:17 08:18
Ústí nad Orlicí 08:25


Os 10011 v úseku Ústí nad Orlicí - Hanušovice

Ústí nad Orlicí 09:40
Lanšperk 09:48 09:53 (krzyżowanie z szynobusem, możliwe opóźnienie)
Letohrad 10:03 10:04
Jablonné nad Orlicí 10:14 10:15
Těchonín 10:22 10:23
Mladkov z 10:28 10:29
Lichkov 10:33 10:39 (krzyżowanie z szynobusem, możliwe opóźnienie)
Dolní Lipka 10:44 11:14 (krzyżowanie z szynobusem, wodowanie parowozu z żurawia, można opuścić pociąg w trakcie)
Prostřední Lipka z 11:19 11:20
Červený Potok nz 11:24 11:25
Hanušovice 11:45 (skomunikowanie z pociągiem do Jeseníka prowadzonym Brejlovcem)


Os 10012 v úseku Hanušovice - Ústí nad Orlicí

Hanušovice 14:55
Červený Potok nz 15:15 15:16
Prostřední Lipka z 15:20 15:21
Dolní Lipka 15:27 15:28
Lichkov 15:34 15:37
Mladkov z 15:40 15:41
Těchonín 15:45 15:46
Jablonné nad Orlicí 15:52 15:59
Letohrad 16:07 16:08
Dolní Dobrouč z 16:12 16:13
Lanšperk 16:16 16:17
Ústí nad Orlicí 16:25


Os 10013 v úseku Ústí nad Orlicí - Dolní Lipka

Ústí nad Orlicí 17:15
Lanšperk 17:23 17:24
Dolní Dobrouč z 17:29 17:30
Letohrad 17:34 17:43
Jablonné nad Orlicí 17:52 18:15
Těchonín 18:22 18:23
Mladkov z 18:28 18:29
Lichkov 18:33 18:39
Dolní Lipka 18:44

 

[teigrekty2]

Ponieważ Kriegsloki to moja największa kolejowa pasja

.
Moja też

 

[Ty42-89]

Ponieważ nie mam możliwości edycji posta sprostuję błędy jakie wkradły się w opisie historii parowozu 555.0153. Mianowicie parowóz ten w czasie II Wojny Światowej służył na kolejach DRB z oznaczeniem 52.7620. Po zakończeniu działań wojennych został jako zdobycz wojenna wcielony do parku taborowego kolei czechosłowackich ČSD i to one w 1960 roku sprzedały ten parowóz kolejom jugosłowiańskim. Błąd też zrobiłem w nazwie fabryki. Pomijając literówki, które często mi się zdarzają przy pisaniu tej nazwy to prawidłowa nazwa fabryki brzmi "Lokomotivfabrik Wien-Floridsdorf". Niestety w języku potocznym, zwłaszcza wśród ludzi, którzy pracowali na tych parowozach, bardzo często używany był zwrot "tender Floridsdorfa" w nazewnictwie tendra sztywnoramowego 2'2 T 30 (na PKP 30D42), także potocznie mówiono o fabryce Floridsdorfa, co mogło by sugerować nazwisko konstruktora a przecież chodzi o dzielnicę Wiednia. To tyle wyjaśnienia.

Jeśli już piszę kolejny post to wzbogacam go o kolejne fotografie. Jak wspomniałem wcześniej, parowóz ustawiony jest kominem w kierunku Hanušovic. Jednak 17 lipca, kiedy z powodu nie rokujących nadziei na słońce prognoz pogody nie pojechałem dokumentować przejazdu, parowóz został obrócony na trójkącie w Bludovie, gdyż kolejnego dnia jechał do Jesenika z pociągiem specjalnym. Do tej pory pluję sobie w brodę, gdyż słońce jednak było a parowóz jechał wtedy w obie strony kominem do przodu. Za to tydzień później, 24 lipca jechał znów w obie strony tendrem do przodu. Cóż, kolejny raz przekonuję się, że jak jedzie parowóz to trzeba być przy nim od wczesnego rana do późnego wieczora Z drugiej strony jazda Kreigsloka tendrem do przodu jest bardzo ciekawa ze względu na piękny, kształtny tender wannowy.

1. Jedno z ciekawszych ujęć przed wjazdem do Dolní Lipki. W odróżnieniu od zdjęcia parowozu jadącego kominem do przodu, to zostało wykonane ze środka jezdni. W obu jednak przypadkach wykonanie takiego ujęcia wiąże się z zatrzymaniem ruchu na dość ruchliwej drodze i o ile fotografuje się ze środka jezdni to można to uczynić samemu (Czesi są wyrozumiali i jak się im pokaże by stali bo jedzie parowóz to stoją) to by wykonać zdjęcie z nasypu musi być druga osoba, która ten ruch zatrzyma. 24.07.2021.

2. Klasyczne ujęcie w miejscowości Malá Morava, którego nie sposób sobie odmówić. 24.07.2021.

3. Ostatni dzień lipca, czyli już po ponownym obróceniu parowozu na trójkącie w Bludovie, pogoda nie była łaskawa i na całej trasie udało się wykonać tylko jedno zdjęcie ze słońcem. Malá Morava. 31.07.2021.

4. Kolejnego tygodnia już wszystkie zdjęcia były w słońcu i te najlepsze zaprezentowałem w pierwszym poście. Jednak w miarę jedzenia apetyt rośnie a gdy człowiek kocha maszynę to i za nią tęskni. Tydzień się dłużył i dłużył ale już w sobotę o szóstej rano dane mi było być znów ze swoją ulubienicą, oświetlaną pierwszymi promieniami wschodzącego słońca. Słońca, które niestety niedługo miało schować się za chmurami. na zdjęciach parowóz wjeżdża do hali by wyjechać z drugiej strony i po przemanewrowaniu dopiąć się do pociągu. Dolní Lipka. 14.08.2021.

5. Kilka zdjęć ze słońcem z tego dnia już zaprezentowałem wcześniej. Podczas powrotu tendrem do przodu z polany w Male Morave tuż przed stacją Červený Potok udało się jednak wykonać ciekawe ujęcia. Patrząc na nie jednak żałuję, że nie było mnie tam 17 lipca.

6. Niemniej najbardziej spektakularnie wygląda wyjazd parowozu z tunelu w Podlesí. Przed wjazdem do tunelu jest zwolnienie a tor idzie po wzniesieniu, więc parowóz praktycznie zatrzymuje się przed tunelem po czym rusza przepięknie kopcąc. W drugą stronę jest niestety po spadku i bardzo trudno o taki efekt. 14.08.2021.

7. W ostatnią sobotę mgła utrzymywała się bardzo długo. Pociąg jednak z rana jedzie wszędzie pod słońce. Mimo tego udało mi się wykonać sensowne zdjęcie pociągu we mgle. Letohrad. 21.08.2021.

Skoro już wspomniałem na wstępie do swojej relacji o tendrzakach obsługujących wcześniej ten pociąg pod banderą ČD to na zakończenie warto by je zaprezentować.

Parowóz 433.002 obsługiwał skład w 2018 roku. Niedługo potem, z powodu skończenia świadectwa sprawności technicznej kotła został odstawiony i oczekuje naprawy głównej. Na zdjęciu wykonanym 29 września 2018 roku pociąg zbliża się do przystanku Prostřední Lipka.

W 2019 roku do obsługi tego pociągu wypożyczono tendrzaka 423.009. Malá Morava. 14.09.2019.

W 2020 z powodu pandemii, kolejnych lockdownów i wpadnięcia w nałóg kupowania modeli nie stać mnie było już jeździć za zdjęciami Nie mam zatem żadnych zdjęć z obsługi pociągu parowozem 434.032 pod banderą Leo Expressu. Niestety, nie da się mieć wszystkiego jednocześnie

Jeśli moja relacja się Wam spodobała to dajcie znać. W wolnym czasie przygotuję kolejne. Jeździłem i nadal w sumie jeżdżę po różnych imprezach kolejowych w Czechach, Słowacji czy Bośni i Hercegowinie. Staram się łapać w obiektyw uroki naszego stalowego piękna.