Organizacja FREMO (FReundeskreis Europäischer MOdellbahner) założona w 1981 przez modelarzy niemieckich i holenderskich, obecnie jest stowarzyszeniem europejskich modelarzy kolejowych liczącym około 1500 członków z różnych krajów Europy.
Ideą FREMO jest współpraca i przepływ informacji między modelarzami, ponieważ celem modelarzy FREMO jest budowanie jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistości modelu kolei,
a przedsiębiorstwo kolejowe prawidłowo funkcjonuje gdy załoga stanowi zgrany zespół.
Makiety budowane są w oparciu o odpowiednie normy systemu makiety modułowej.
W zależności od skali (1:160, 1:120, 1:87, 1:32) są stosowane różne normy makiet modułowych, normalizacji podlega przede wszystkim:
:arrow: wysokość główki szyny nad podłogą (1300mm)
:arrow: połączenia elektryczne między modułami (tzw. bananki)
:arrow: standardowe profile czołowe (zazwyczaj jest ich kilka - górzysty, płaski, z nasypem - aby zakończenie makiety, będącej często rzeczywistym a nie fikcyjnym modelem, było zgodne z rzeźbą terenu)
W grupie modelarzy interesujących się skalą 1:87 powstały podgrupy - koleje amerykańskie, koleje prywatne i portowe, koleje wąskotorowe H0e i H0m, mające własne normy na profile czołowe modułów, oraz grupa H0 FREMO 1:87 wykonująca makiety i modele dokładnie w podziałce 1:87 - bez kompromisowych wysokości szyn, obrzeży, z działającymi replikami sprzęgów.
Jednak największą grupą jest wciąż H0 Europa, w której używane są standardowe (NEM) sprzęgi i zestawy kołowe (choć te coraz częściej są wymieniane na RP25).
Grupa ta organizuje największe spotkania, np. międzynarodowe spotkanie w Zuidbroek, gdzie w hali o powierzchni 6000m2 połączono około 500 modułów tworzących sieć kolejową, w którą wchodziło prawie 100 stacji kolejowych:
http://www.thwoditsch.de/fremo/zuidbroek10/pano3_800.jpg
Oprócz takich wielkich spotkań, organizowane są cyklicznie też mniejsze, regionalne.
Wspólną cechą wszystkich tego typu spotkań przy makietach modułowych jest to, że są zamknięte dla publiczności - nie oznacza to jednak braku możliwości uczestnictwa osobom nie należącym do FREMO - należy się jednak wcześniej zarejestrować lub zgłosić do organizatora.
Impreza zamknięta dla publiczności oznacza, że nie jest to wystawa makiet przeznaczona dla anonimowej publiczności - każdy uczestnik ma swój identyfikator.
Dzięki takiemu podejściu można zmieścić więcej makiet na danej powierzchni sali, a także organizować ruch pociągów na zasadach zbliżonych do rzeczywistych.
Należy tu podkreślić, że budowanie jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistości modelu kolei nie polega jedynie na budowie realistycznie wyglądających makiet, ale również na prowadzeniu po tych makietach ruchu zgodnie z realiami i regułami obowiązującymi na kolei.
Realia prowadzenia ruchu kolejowego polegają na tym, że stworzony jest rozkład jazdy,
w formie tabelarycznej (dla maszynistów) i w formie wykresu ruchu (dla dyspozytorów),
każdy pociąg kontrolowany jest przez maszynistę, a każda stacja ma swojego dyżurnego ruchu.
http://layer.uci.agh.edu.pl/M.Czapkiewicz/Train/tmp/Milevsko2010/DSCF1609.jpg
Ruch pociągów nie polega na paradowaniu tam i z powrotem.
Kolej, jak wiadomo (chyba wszystkim), służy do przewozów pasażerskich i towarowych.
Obecnie przewozy towarowe są zazwyczaj transportami masowymi punkt-punkt,
ale w poprzednich epokach, które są modelowane na makietach FREMO, towarowy transport kolejowy był bardzo zróżnicowany.
Lokalne pociągi towarowe, np. zdawcze lub zbiorowe, obsługiwały mniejsze stacje, podstawiając wagony z ładunkiem lub odbierając wagony próżne.
Wagony te rozrządzane były na większych stacjach, pomiędzy którymi kursowały pociągi odcinkowe.
http://layer.uci.agh.edu.pl/M.Czapkiewicz/Train/tmp/Ligotka2009/IMG_0277-mijanietowarow.jpg
Każdy wagon posiadał list przewozowy, aby było wiadomo do jakiego pociągu go przyłączyć aby towar dotarł do odbiorcy.
Wszystko to realizowane jest podczas imprez FREMO, ponieważ układ makiet modułowych stanowi nie tylko model kolejowy, ale po trochu również model makroekonomiczny.
Po prostu każdy z właścicieli stacji/punktów ładunkowych dopisuje swoje oferowane produkty do "Yellow pages", dzięki czemu inni właściciele stacji mogą wypisać listy przewozowe, zamawiając potrzebne towary.
Natomiast osoba układająca rozkład jazdy może zawczasu szacować ilość pociągów potrzebnych do obsłużenia danej linii.
Przed rozpoczęciem jazd rozkładowych właściciele stacji wymieniają się listami przewozowymi, zabawa polega na dowiezieniu na czas zamówionego towaru, w tym celu należy często złożyć zamówienie na próżny wagon na stacji technicznej, a stacja która otrzyma taki wagon, powinna go na stację techniczną odesłać po wyładunku.
Dzięki temu jest mnóstwo zabawy w manewry, która nigdy się nie nudzi!
Ideą FREMO jest współpraca i przepływ informacji między modelarzami, ponieważ celem modelarzy FREMO jest budowanie jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistości modelu kolei,
a przedsiębiorstwo kolejowe prawidłowo funkcjonuje gdy załoga stanowi zgrany zespół.
Makiety budowane są w oparciu o odpowiednie normy systemu makiety modułowej.
W zależności od skali (1:160, 1:120, 1:87, 1:32) są stosowane różne normy makiet modułowych, normalizacji podlega przede wszystkim:
:arrow: wysokość główki szyny nad podłogą (1300mm)
:arrow: połączenia elektryczne między modułami (tzw. bananki)
:arrow: standardowe profile czołowe (zazwyczaj jest ich kilka - górzysty, płaski, z nasypem - aby zakończenie makiety, będącej często rzeczywistym a nie fikcyjnym modelem, było zgodne z rzeźbą terenu)
W grupie modelarzy interesujących się skalą 1:87 powstały podgrupy - koleje amerykańskie, koleje prywatne i portowe, koleje wąskotorowe H0e i H0m, mające własne normy na profile czołowe modułów, oraz grupa H0 FREMO 1:87 wykonująca makiety i modele dokładnie w podziałce 1:87 - bez kompromisowych wysokości szyn, obrzeży, z działającymi replikami sprzęgów.
Jednak największą grupą jest wciąż H0 Europa, w której używane są standardowe (NEM) sprzęgi i zestawy kołowe (choć te coraz częściej są wymieniane na RP25).
Grupa ta organizuje największe spotkania, np. międzynarodowe spotkanie w Zuidbroek, gdzie w hali o powierzchni 6000m2 połączono około 500 modułów tworzących sieć kolejową, w którą wchodziło prawie 100 stacji kolejowych:
http://www.thwoditsch.de/fremo/zuidbroek10/pano3_800.jpg
Oprócz takich wielkich spotkań, organizowane są cyklicznie też mniejsze, regionalne.
Wspólną cechą wszystkich tego typu spotkań przy makietach modułowych jest to, że są zamknięte dla publiczności - nie oznacza to jednak braku możliwości uczestnictwa osobom nie należącym do FREMO - należy się jednak wcześniej zarejestrować lub zgłosić do organizatora.
Impreza zamknięta dla publiczności oznacza, że nie jest to wystawa makiet przeznaczona dla anonimowej publiczności - każdy uczestnik ma swój identyfikator.
Dzięki takiemu podejściu można zmieścić więcej makiet na danej powierzchni sali, a także organizować ruch pociągów na zasadach zbliżonych do rzeczywistych.
Należy tu podkreślić, że budowanie jak najbardziej zbliżonego do rzeczywistości modelu kolei nie polega jedynie na budowie realistycznie wyglądających makiet, ale również na prowadzeniu po tych makietach ruchu zgodnie z realiami i regułami obowiązującymi na kolei.
Realia prowadzenia ruchu kolejowego polegają na tym, że stworzony jest rozkład jazdy,
w formie tabelarycznej (dla maszynistów) i w formie wykresu ruchu (dla dyspozytorów),
każdy pociąg kontrolowany jest przez maszynistę, a każda stacja ma swojego dyżurnego ruchu.
http://layer.uci.agh.edu.pl/M.Czapkiewicz/Train/tmp/Milevsko2010/DSCF1609.jpg
Ruch pociągów nie polega na paradowaniu tam i z powrotem.
Kolej, jak wiadomo (chyba wszystkim), służy do przewozów pasażerskich i towarowych.
Obecnie przewozy towarowe są zazwyczaj transportami masowymi punkt-punkt,
ale w poprzednich epokach, które są modelowane na makietach FREMO, towarowy transport kolejowy był bardzo zróżnicowany.
Lokalne pociągi towarowe, np. zdawcze lub zbiorowe, obsługiwały mniejsze stacje, podstawiając wagony z ładunkiem lub odbierając wagony próżne.
Wagony te rozrządzane były na większych stacjach, pomiędzy którymi kursowały pociągi odcinkowe.
http://layer.uci.agh.edu.pl/M.Czapkiewicz/Train/tmp/Ligotka2009/IMG_0277-mijanietowarow.jpg
Każdy wagon posiadał list przewozowy, aby było wiadomo do jakiego pociągu go przyłączyć aby towar dotarł do odbiorcy.
Wszystko to realizowane jest podczas imprez FREMO, ponieważ układ makiet modułowych stanowi nie tylko model kolejowy, ale po trochu również model makroekonomiczny.
Po prostu każdy z właścicieli stacji/punktów ładunkowych dopisuje swoje oferowane produkty do "Yellow pages", dzięki czemu inni właściciele stacji mogą wypisać listy przewozowe, zamawiając potrzebne towary.
Natomiast osoba układająca rozkład jazdy może zawczasu szacować ilość pociągów potrzebnych do obsłużenia danej linii.
Przed rozpoczęciem jazd rozkładowych właściciele stacji wymieniają się listami przewozowymi, zabawa polega na dowiezieniu na czas zamówionego towaru, w tym celu należy często złożyć zamówienie na próżny wagon na stacji technicznej, a stacja która otrzyma taki wagon, powinna go na stację techniczną odesłać po wyładunku.
Dzięki temu jest mnóstwo zabawy w manewry, która nigdy się nie nudzi!