Buraczana kolej wąskotorowa. Kondratowice - Brochocinek / Edwardów

[Kylogram]

(Ten artykuł jest częścią cyklu o kolejach wąskotorowych okolic Strzelina).

Buraczana kolej wąskotorowa. Kondratowice - Brochocinek / Edwardów

W tym odcinku cyklu wędrówek po wąskotorówkach okolic Strzelina przejdziemy się drogami wśród pól, które obsadzone burakami cukrowymi dawały surowiec cukrowni w Kondratowicach. Wychodzimy zatem z Kondratowic drogą w kierunku północno-wschodnim (na Edwardów i Brochocinek). Jest to punkt 1 na poniższej mapie.

Biegnący wzdłuż drogi tor, wychodząc z Kondratowic przechodził w tym miejscu na jej północną stronę.

Patrząc na Kondratowice, wygląda to następująco (biała tablica drogowa to granica miejscowości):

Z obu stron kilometrowego odcinka stoją znaki o takiej treści:

Idziemy w kierunku widocznej na końcu drogi kępy drzew. Docieramy tam po kilkunastu minutach i znajdujemy pierwszy w tym rejonie ślad po torze (punkt 2 na mapie).

Droga w lewo prowadzi do Brochocinka i dzięki temu, że nie jest jeszcze zaasfaltowana, widzimy ją w oryginalnym stanie. Droga na wprost prowadzi do Edwardowa i została kilkanaście lat temu wyasfaltowana.

W tym miejscu znajdował się rozjazd. Kolejne zdjęcia pokazują przebieg torów.

Wybieramy kamienną, poniemiecką drogę do Brochocinka, której tor towarzyszył po lewej (zachodniej) stronie.

Po przejściu niecałe półtora kilometra docieramy do odbijającej w prawo (na wschód) polnej drogi do Edwardowa (punkt 3 na mapie), gdzie dokonujemy jeszcze ciekawszego odkrycia. W tym miejscu znajdował się trójkąt torowy i do dziś istnieje po nim ślad.

Niestety, droga na Edwardów jest polna, więc po torze, biegnącym po jej lewej (północnej) stronie, nie ma ani śladu.

Na razie zostawiamy tę odnogę kolei i idziemy na północ, do Brochocinka. Po kilku minutach przekraczamy przepust bezimiennego cieku (widok na wschód)

i zaraz za nim znajdujemy kolejny ślad po torze. Tutaj, po naszej lewej ręce (po zachodniej stronie drogi) znajdowała się cegielnia.

Stała ona w tym miejscu. Podczas kolejnych odwiedzin postaram się sprawdzić zarośla, czy nie ma jakichś jej pozostałości.

 

[Kylogram]

Skocz do początku wątku.

Rzucamy jeszcze oko na południe

i kierujemy się do Brochocinka prostym już teraz odcinkiem drogi.

Po przejściu pół kilometra dochodzimy do punktu 5 na mapie. Na dawnym torowisku leży pryzma… starych betonowych podkładów kolejowych. Ciekawe, czy właściciel tego materiału ma pojęcie, że tędy kiedyś biegł tor?

Jeszcze spoglądamy na południe.

Na tym kończy się wędrówka śladami tego odcinka (Brochocinek i Edwardów zostaną opisane w kolejnym odcinku cyklu).

Tymczasem wracamy na dawny trójkąt torowy (punkt 4 na mapie) i idziemy polną drogą do Edwardowa, docierając za chwilę do kolejnego skrzyżowania (punkt 6 na mapie).

Tu czeka nas niemiła niespodzianka: niedawno położono asfalt. Śladów po torze już zatem nie zobaczymy. W czasach działania wąskotorówki znajdował się tutaj rozjazd i w ten sposób można było objechać 60 hektarową działkę, pokonując torem 3,5 km.

Widok na południe (ten odcinek zaasfaltowany dość dawno temu pokonałem samochodem. Choć z mapy wynika, że tor przecinał drogę w połowie jej długości, nie zauważyłem żadnych śladów; podczas ponownej wizyty postaram się jednak sfotografować to miejsce)

i widok na zachód (na horyzoncie Ślęża i Radunia). Jak widać, pomimo pokrycia dość dawno temu nawierzchnią asfaltową części drogi do Kondratowic, część do Edwardowa nadal była oryginalna (kamienna). Z nowo położonego asfaltu mieszkańcy wsi z pewnością się cieszą, dla nas jest to pewna strata.

Dalej tor biegł wzdłuż drogi do Edwardowa, którego pierwsze zabudowania widać po lewej stronie zdjęcia.

Za chwilę dochodzimy do granicy wsi (punkt 7 na mapie).

Na tym kończy się ta wycieczka wśród pól.

Cdn.