Relacja ZKMK on tour

[Gerson]

Kolejowy klimacik.

Druga rampa w Golczewie.

Ruszamy dalej do naszego kolejnego punktu wycieczki. Po drodze trafiamy na koniec toru prowadzącego do rampy czołowej. Rozebrany, czy wycięty?

Widok w kierunku Płot.

Trzecia rampa?

(9)
Krążek do przeciągania wagonów na linie.

Do czego mogły być wykorzystywane te fundamenty po lewej?

Wycinka prowadzona na nasypie linii kolejowej wąskotorowej. W lewo Gryfice, w prawo Golczewo Wąskotorowe i analogicznie na linii 420, z której wykonałem to zdjęcie: w lewo Płoty, w prawo Golczewo (dalej Wysoka Kamieńska).

Przemieściliśmy się na ten nasyp. Widok w kierunku Golczewa Wąskotorowego.

Widok w kierunku Gryfic. Idzie się po tym nasypie zdecydowanie lepiej, bo drzewa i chaszcze zostały wycięte. Czyżby szykowali się do budowy ścieżki rowerowej? Czas pokaże. Sprawdzę to za rok.

Wchodzimy w wąwóz. Kierunek Gryfice.

Resztki starotorza. W ziemi widać resztki podkładów kolejowych.

Widok w kierunku Golczewa Wąskotorowego.

Bliżej, co raz bliżej. Zbliżamy się do kolejnego naszego celu... Widok w kierunku Gryfic.

(10)
Jesteśmy na miejscu. Wiadukt kolejowy. Na górze biegnie linia 420. W lewo Golczewo (dalej Wysoka Kamieńska), w prawo Płoty.
Dołem jechała kolej wąskotorowa do Gryfic.

 

[Gerson]

W tle widać drugi wiadukt - drogowy.

Widok w kierunku Golczewa Gaj (i dalej do Gryfic). Ciekawe, czy i jak wiele zachowało się śladów wąskiego toru na tej linii.

Na pierwszym planie widok na wiadukt drogowy. Kierunek Golczewo Wąskotorowe.

Widok z wiaduktu drogowego na kolejowy. W lewo Płoty, w prawo Golczewo.

Widok z wiaduktu w kierunku Płot.

Widok w kierunku przeciwnym.

Widok z wiaduktu linii 420 na starotorze linii wąskotorowej. Kierunek Golczewo Wąskotorowe.

Na wiadukcie znaleźliśmy powycinane szyny, które prawdopodobnie były wykorzystywane jako poręcz.

Wracamy do Golczewa. Tym razem już linią 420.

Ktoś pomógł, czy też sam ten nasyp uległ destrukcji? Raczej nic tu w najbliższym czasie nie przejedzie.

 

[Gerson]

Ups! Właśnie zauważyłem błąd w numeracji - zdublowałem 10-tki . Jedziemy do kolejnego punktu, który ma ponownie nr 10. Tym razem jest to Unibórz. Przepraszam za zamieszanie.

Po drodze trafiamy na kolejny fragment linii wąskotorowej. Kierunek Golczewo Młyn. Ul. Stary Tartak.

Widok w kierunku Golczewa Wąskotorowego.

(10)
Docieramy do Uniborza. W lewo Płoty, w prawo Wysoka Kamieńska.

Widok w kierunku przeciwnym.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

Widok w kierunku Płot.

(11)
Następnie docieramy do Truskolasu, który niewiele się zmienił od mojej ostatniej wizyty (2014r.). Budynek stacyjny zyskał nowy dach.

Napis "polsko - niemiecki" zachował się w niezłym stanie.

Widok od strony peronu. Brak latarni nad nazwą stacji.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

"Zdobyliśmy" kolejną cechę FH. S. 1934 . Friedenshütte Ruda Śląska? Zastanawia mnie to "S." w skrócie. Co może ono oznaczać?

Widok w kierunku Płot. Z nowości: pojawiło się betonowe ogrodzenie po lewej stronie. Jednocześnie zniknęły znajdujące się tam latarnie peronowe.

(12)
Jedziemy dalej. Docieramy do mostu nad Gradominką lub Włoczennicą (ciekawostka, co mapa to inna nazwa tej rzeki ).

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej. Pomostów technicznych brak.

 

[Gerson]

Tu na pewno już nic nie pojedzie. Złodzieje zrobili swoje. Na nasypie w stronę Płot brakuje podkładek i śrub.

"Fale Dunaju". Widok w kierunku Płot.

Na moście wypatrzeliśmy cechy. Trochę się musieliśmy nagimnastykować, żeby je sfotografować. Dobry sprzęt to połowa sukcesu.
Udało się . B.V.G. Bochum 1906.

Rombach 1909.

Po krótkiej kontemplacji na, jak i pod mostem ruszyliśmy w dalszą drogę. Będzie ciekawie.

(13)
Miejscowość Mechowo, przystanek Mechowo Łobeskie. Ciekawe czemu Łobeskie, skoro najbliżej znajdują się Płoty? To jest bez sensu. Chyba ostatnio kłębi mi się za dużo pytań.

Mechowo wygląda dramatycznie źle. Z resztą oceńcie sami...

\

Toalety. Raczej nie zaryzykuję i nie skorzystam .

Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

Rampa

 

[Gerson]

Tabliczka inwentaryzacyjna na ościeżnicy drzwi wejściowych.

Wnętrze.

W lewo Płoty, w prawo Wysoka...

(14)
Sowno. Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej. Tutaj niespodzianka - kozioł oporowy.

Kozioł ustawiony czołem do Płot. Tyłem do Wysokiej Kamieńskiej. Postawiono go w trakcie budowy S6 w Płotach w 2017 roku. Na czas budowy Sowno stało się głównym punktem rozładunku kruszyw wykorzystywanych do budowy tej trasy. Linia na chwilę ożyła, ale tylko na krótkim odcinku Płoty - Sowno. Po lewej widać latarnie peronowe.

Peter już majstruje przy koźle poszukując cech. Żadnych nie znalazł.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

Kozioł oporowy.

Kozioł oporowy - widok w kierunku Płot.

Na przystanku znaleźliśmy trzy cechy.
HP 1946.

Huta Królewska 1933.

Huta Częstochowa 1909.

 

[Gerson]

Ruszyliśmy dalej. I dotarliśmy do punktu, który zmobilizował nas do wybrania się na tą wycieczkę.
(15)
Stara droga Golczewo - Płoty (108). W tle widać drogę S6, która w tym miejscu przecięła wspomnianą drogę nr 108.

Widok w kierunku Golczewa. Głębokość rowów odwadniających przeraża. Nikomu nie życzę lądowania w takim dole. Czy w tym miejscu nie powinny być zamontowane bariery energochłonne?

Po przeprawieniu się (niczym komandosi) przez rów odwadniający pełny wody znaleźliśmy się na linii 420. W tym miejscu jesteśmy całkowicie bezpieczni - nic nie jest w stanie nas przejechać. Dlaczego? O tym za chwilę - ale stopniuję napięcie . Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

Jest i cecha. Huta Kościuszko 1960.

Widok w kierunku Płot. Tor się kończy . Podczas budowy drogi S6 zmieniono przebieg drogi nr 108, którą puszczono po śladzie linii kolejowej 420 i w tym miejscu przerwano jej ciągłość. Obecnie brakuje jakieś 200-250 metrów do toru biegnącego od strony Płot . Kto wpadł na tak idiotyczny pomysł? Chichot losu - tym fragmentem dostarczano kruszywo do budowy drogi S6, która de facto stała się grabarzem tej linii. Nie chcę być złym prorokiem, ale raczej nie wróżę jej długiego życia. Analogicznie wyglądała historia z linią 410, która została przecięta nasypem drogi S3 między Głazowem, a Myśliborzem. W Myśliborzu kolej pozostała już tylko wspomnieniem.

Ponurym żartem jest pozostawienie kozła w Sownie, który zabezpiecza odcinek linii odcięty od sieci PKP. Ale mają burdel w PLK.

Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej.

I jeszcze jedna refleksja. Jak teraz wysypie się coś na linii 401 (na odcinku Goleniów - Wysoka Kamieńska) to nie ma możliwości poprowadzenia żadnego objazdu nawet dla pociągów towarowych jadących do i z portu w Świnoujściu. Gratuluję krótkowzroczności zarządzającym siecią kolejową.

Wiadukt drogowy nad linią 420 w Płotach.

(16)
Widok w kierunku Wysokiej Kamieńskiej. Za wiadukem widocznym w oddali znajduje się linia 420. Znikł semafor wjazdowy na stację w Płotach.
Ślad po linii 420 został zasypany.

Widok w kierunku Płot. Wiadukt kolejowy na linii 402. W lewo Gryfice, w prawo Płoty. Kozioł oporowy na linii 420 porzucony w rowie obok linii - pod wiaduktem.

Droga nr 108. Nad nią S6.

Przejazd kolejowy na linii 402. W lewo Gryfice, w prawo Płoty.

Linia 402. Widok w kierunku Gryfic. Na pierwszym planie S6.

Linia 402. Widok w kierunku Płot.

Wiadukt drogowy nad starotorzem linii 420.

Widok w kierunku Płot.

C.d.n.

 

[Gerson]

Kolejna cecha. Tym razem współczesna.

Widok na wiadukt znajdujący się na linii 402 - kierunek Płoty. Linia 420 przebiega pod tym wiaduktem. W lewo Wysoka Kamieńska.

Peter penetruje teren starotorza. Bagno.

Wspomniany wcześniej kozioł oporowy. Stan techniczny jak na zdjęciu .

Spacerkiem po bagnie.

Pozostałość torowiska.

Udało nam się ustalić dlaczego pod wiaduktem tworzy się bagno. Znaleźliśmy źródło wody.

(17)
Wieża wodna w Płotach.

Budynek dworca od frontu.

Widok od strony peronów.

Widok w kierunku Gryfic i Wysokiej Kamieńskiej.

Perony 3 i 4. Widok w tym samym kierunku.

Widok w kierunku Worowa. Obecnie koniec istniejącej linii.

Kolejna cecha. Chyba już ostatnia znaleziona na tej wycieczce.

Widok z peronu 1 w kierunku Goleniowa (i dalej Szczecina). W tle po lewej skrajnik i pierwszy budynek dworca. Tym razem odpuściliśmy sobie jego bliższe oględziny.

Składzik materiałów "budowlanych". Czyżby szykował się jakiś mały remoncik?

 

[Gerson]

Tym akcentem zakończyliśmy wizytę na stacji w Płotach. Jest klimacik .

W tym miejscu kończy się obecnie linia 420. Nasza podróż, jednak się w tym miejscu nie skończyła. Mieliśmy plan, żeby dotrzeć tego dnia do Worowa. Ruszyliśmy na starotorze. Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku Worowa.

(18)
W Płotach był jeszcze jeden punkt, który warto było zobaczyć. Most na Redze. Jak widać konkretnie zabezpieczony.

Most posiada jeszcze tory.

Zabezpieczenie konkretne, ale gdzie diabeł nie może, tam Petera pośle (chyba właśnie narodził się nowy wieszcz narodowy ).
Nie odpuścił i w poszukiwaniu cech pokonał przeszkody i się na niego dostał. Czy znalazł tam jakieś cechy nie pamiętam, ale się go spytam przy najbliższej okazji.

Ta szyna postawiona pionowo to wodowskaz. Peter próbował odczytać cechę na niej. Było ciężko, bo szczotka druciana została w... samochodzie . W końcu nie wiem, czy osiągnął sukces, ale utknął tu na dłużej.

W końcu ruszyliśmy dalej.
Dojechaliśmy do wiaduktu kolejowego znajdującego się między Płotami, a właściwie Słudwią i Dobiesławiem.

Z tym przerobionym przysłowiem z diabłem chyba było tego dnia coś na rzeczy. Petera nosiło, jakby połknął ze dwie baterie Duracella.
Tym razem uwieczniłem go wiadukcie. Wejście na niego było naprawdę nie lada wyczynem. Pokonał bagno, żeby się tam wdrapać (zdjęcie tego niestety nie oddaje). Szacun

Następnie dotarliśmy do Dobiesławia. Widok w kierunku Płot. Zachowały się lampy peronowe i sterta podkładów.

Widok w kierunku Worowa.

 

[Gerson]

W ramach uzupełnienia relacji zamieszczam brakujące zdjęcia wykonane przez Petera.
Nie musiałem go pytać "przy najbliższej okazji", nie molestowałem, nie wydzwaniałem co 5 minut... Sam, niczym prymus ze szkolnej ławy wyrwał się do odpowiedzi i dzisiaj z własnej inicjatywy podesłał mi kilka fotek. Wielkie dzięki .

(18)
Zabezpieczenie konkretne, ale gdzie diabeł nie może, tam Petera pośle (chyba właśnie narodził się nowy wieszcz narodowy ).
Nie odpuścił i w poszukiwaniu cech pokonał przeszkody i się na niego dostał. Czy znalazł tam jakieś cechy nie pamiętam, ale się go spytam przy najbliższej okazji.

Cecha z mostu na Redze w Płotach. G.H.H. Gutehoffnungshütte, Oberhausen z 1917r.

(18)
Ta szyna postawiona pionowo to wodowskaz. Peter próbował odczytać cechę na niej. Było ciężko, bo szczotka druciana została w... samochodzie . W końcu nie wiem, czy osiągnął sukces, ale utknął tu na dłużej.

Ten sam most i co ciekawe - na tej samej rzece, ale uwaga tym razem zdjęcie zrobione pod mostem. Szok!!! .
Cecha z wodowskazu, a więc Peter osiągnął sukces i ustalił cechę - Dudelingen - niestety data pozostała tajemnicą (znalazła się pod wodą).

(19)
W końcu ruszyliśmy dalej. Dojechaliśmy do wiaduktu kolejowego znajdującego się między Płotami, a właściwie Słudwią i Dobiesławiem.

Z tym przerobionym przysłowiem z diabłem chyba było tego dnia coś na rzeczy. Petera nosiło, jakby połknął ze dwie baterie Duracella.
Tym razem uwieczniłem go wiadukcie. Wejście na niego było naprawdę nie lada wyczynem. Pokonał bagno, żeby się tam wdrapać (zdjęcie tego niestety nie oddaje). Szacun

Kilka zdjęć zrobionych z góry.

Ponadto ja także zostałem uwieczniony na zdjęciu. Widać wspomniane bagna.

 

[Gerson]

Wracamy do relacji.
Ostatnie zdjęcie z Dobiesławia. Wspomniane podkłady, zagubione przez PLK. (20) .

Ruszyliśmy dalej. Dalsza droga okazała się sporym wyzwaniem. Miejscowi chyba jeżdżą inną drogą. 15-20km/h to wszystko, co można było osiągnąć na tym odcinku. Biegła ona przez las - tylko dziury, szuter lub bruk (nie pierwszej już młodości) i połamane gałęzie. Ja skupiony na drodze, Peter podziwiający okolicę (szkoda, że mu ją drzewa zasłaniały ). Jednak gdyby nie on to kolejny punkt naszej podróży Komorowo Pomorskie na pewno bym minął - tak byłem skupiony na pokonywaniu kolejnych przeszkód.

(21)
Komorowo Pomorskie. Droga do stacji (równina stacyjna za nami). Fajny klimat.

Widok w kierunku Worowa.

Przejazd kolejowy. Kierunek Płoty.

W lewo Worowo, w prawo Płoty.

Po lewej miejsce po budynku dworcowym.

Peron. Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku przeciwnym.

Wspomniana już rampa załadunkowa.

Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku Worowa.

Znaleźliśmy fundamenty po skrajniku.

Smutne pozostałości infrastruktury...

Okazało się, że nie byliśmy ostatnio na tym terenie jedynymi gośćmi.

 

[Gerson]

(21)
Dotarliśmy do Reska. Tutaj zatrzymaliśmy się na dłużej. Powodów było kilka.
Na pierwszy ogień poszedł przejazd kolejowy na ul. Wojska Polskiego.
Dawna nastawnia zmieniła swoje przeznaczenie. A jednak można!
W lewo Płoty, w prawo stacja Resko Północne i dalej Worowo.

Widok w kierunku Worowa.

Widok w kierunku Płot.

Widok w kierunku Reska Południowego (o tym będzie później). Z tyłu nastawnia Rk.

Widok w kierunku stacji Resko Północne.

(23)
Równina stacyjna.

Budynek dworca nie dotrwał do naszych czasów. Może to i lepiej, bo straszył i szpecił okolicę. Zresztą oceńcie sami.
Zdjęcia ze zdjęć. Autorów niestety nie znam.

"Współczesny" budynek dworca. Widok od frontu.

Dla porównania przedwojenny budynek dworca wyglądał tak (widok od strony peronów):

Konkurs bez nagród: znajdź 10 szczegółów, którymi różnią się te dwa budynki . Coś mi dzisiaj humor dopisuje

Widok na wieżę ciśnień.

W pobliżu wieży pomnik kolejarza. Fajna rzecz. Podobał nam się.

Obok tablica informacyjna. Za nią z kolei autorowi należy się 2!.

Dawno takich głupot nie czytałem. No, chyba, że ja o czymś nie wiem

Po drugiej stronie znajdował się dworzec Resko Wąskotorowe.
Budynek ocalał do naszych czasów i reprezentuje się tak:

C.d.n. Obiecuję, że będzie ciekawie .

 

[newermind]

Miałem ogromną przyjemność przejechać tę linię we wrześniu 2009 roku, podczas imprezy "Ganzem do Kołobrzegu". W Płotach był nawet zaimprowizowany wjazd na "ogryzku" z Worowa!
Porażające jak sprawnie poszła degradacja infrastruktury, ale Wasze podróżowanie - Świetne!

 

[Gerson]

Dzięki za pozytywny komentarz.

Ruszamy dalej. W tym miejscu trochę zboczyliśmy z linii 420 i postanowiliśmy w obrębie Reska spenetrować pozostałości linii Wyszogóra - Resko Północne. To był strzał w dziesiątkę.

Linia Wyszogóra - Resko Północne została rozebrana przez Rosjan na odcinku Wyszogóra - Resko Południowe w 1945r. Od tego momentu linia ta (a właściwie bocznica) funkcjonowała tylko na odcinku Resko Północne - Resko Południowe. Na mapie zaznaczyłem ją czerwoną linią (wyjątkowo oryginalny byłem w doborze koloru ) i obejmuje punkty od 22 do 26. Wykorzystywana była do obsługi zakładów znajdujących się w pobliżu Reska Południowego, czyli: tartaku (obecnie IKEA Industrie), browaru oraz magazynu Agencji Rezerw Materiałowych (niestety nie wiem jak to się kiedyś nazywało).

(22) Stacja Resko Północne i (23) przejazd na ul. Wojska Polskiego opisałem wcześniej.

(24)
Ruszyliśmy do kolejnego miejsca, którym miał być wiadukt znajdujący się na ul. Olsztyńskiej. Tutaj spotkała nas mała niespodzianka...

Wiadukt w remoncie. Ciekawe czy przęsło wróci na swoje miejsce?

Chyba tak, bo obok wybudowano przejcie dla pieszych.

Nasyp. Widok w kierunku Reska Północnego.

Przyczółek wiaduktu. Widok w kierunku Reska Południowego.

Widok w kierunku przeciwnym.

Starotorze. Widok w kierunku Reska Południowego.

(25)
Po chwili byliśmy już na ul. Polnej. Sam przejazd .... nie urywa. Widok w kierunku Reska Południowego.

Bardziej interesujący jest widok w kierunku przeciwnym .

Most na Redze. Widok w kierunku Reska Północnego.

Nitowana konstrukcja.

Ciekawe dlaczego ten most ma zaprojektowane podwójnie podpory? Spotykaliście się już z takim rozwiązaniem?

 

[Gerson]

(26)
Kilka minut później dotarliśmy do Reska Południowego.
Budynek dworca niezbyt urodziwy.

Przed wojną wyglądał tak:

Źródło: www.bazakolejowa.pl autor: nieznany.

Na tym moglibyśmy zakończyć relację z tego miejsca . Jednak nie będę taki i jeszcze (niestety) będzie musieli się ze mną pomęczyć (ale się zrobiłem złośliwy - chyba się starzeję ).

Co ciekawe to nadal jest ten sam budynek. Podczas oględzin tego miejsca podszedł do nas starszy mężczyzna - mieszkaniec tego bloku, który nam to uświadomił. Otóż w latach 1966-67 przeprowadzono remont generalny tego budynku, w wyniku którego przebudowano dach i drugie piętro. Budynek został przekształcony na blok mieszkalny i zatracił swoją pierwotną funkcję.

Ślad na murze po wyjściu na perony. Czemu tego nie otynkowano i nie wyrównano do całej ściany?

W tzw. międzyczasie Peter dziarsko ruszył do badania krawędzi rampy.

Rampa.

I oczywiście coś znalazł. Były to cechy. Niestety trzeba było je oczyścić, a my oczywiście szczotkę drucianą zostawiliśmy... w samochodzie . Zaczęliśmy się zastanawiać po co my ją właściwie wzięliśmy, bo za każdym razem gdy była nam potrzebna, okazywało się że leży w aucie . Zaraz ktoś napisze, że trzeba było się po nią cofnąć do wozu i tu pojawił się nieoczekiwany problem. Jak to w życiu bywa - z górki jest łatwiej niż pod górkę (ot taka prawda dziejowa ). Okazało się, że po wybraniu tłucznia rampa zrobiła się wyjątkowo wysoka - zeskoczyć z niej było łatwo, wejść na nią okazało się dużym wyzwaniem. W tym momencie temat szczotki drucianej odpuściliśmy - trzeba było sobie poradzić inaczej. Okazało się, że niestety nie mamy już formy gimnastyczki artystycznej. Właściwie uświadomiłem sobie, że nigdy takiej formy nie miałem . Ech, życie...

Wracając do tematu oto co znalazł Peter. Ciekawa cecha K.M.H. 87.VII-92. Co ono oznacza?

Druga K.M.H. 85 - 90

Union 1925.

Wspomniana rampa.

Widok w kierunku Reska Północnego.

Widok w kierunku Wyszogrodu. Po lewej browar.

Browar w całej okazałości.

Miałem plan, że dojdziemy do dawnego wjazdu na teren tartaku. Długo Petera nie musiałem przekonywać. I jak się okazało to był strzał w dziesiątkę. Chwilę później Peter wypatrzył takie cudo. Zagadka bez nagród - o to za cysterna (my już wiemy )? Ale o tym w następnej części.

C.d.n.

 

[newermind]

Piękna UNRRA!

 

[peter47]

Tylko brak podwozia.

 

[Kpt. Nemo]

Königin-Marien-Hütte, rzeczywiście nie tak często spotykana.

 

[daromaro]

A ta druga to nie cysterna MONu?

 

[Gerson]

Piękna UNRRA!

The winner is NEWERMIND.
Dokładnie tak - to jest cysterna z UNRRA.
Wieczorem wrzucę kilka jej zdjęć.

 

[Gerson]

Königin-Marien-Hütte, rzeczywiście nie tak często spotykana.

Super, dzięki za podpowiedź. A może wiesz o co chodzi z jej datowaniem 87.VII-92? Nie podejrzewam, żeby rozpoczęli jej walcowanie w 1887, a skończyli w 1892 .