Mój ZNTK Waloryzacji ciąg dalszy.

[Rokstedi]

Dzięki Mariuszowi (Telewizor11) jestem już w posiadaniu niezbędnych kalek do waloryzacji EU07. Mariusz przygotował także kalki na potrzeby innych waloryzacji, ale wrócę do tego gdy wejdą one w fazę realizacji. Publiczne podziękowania Mariusz. Dziś natomiast nie mogłem się powstrzymać od wypróbowania detali przygotowanych do kolejnego modelu. Chciałem zobaczyć co z tego wyjdzie. Efekty zachęcają do dalszych działań, tylko jak zwykle na wszytko trzeba mieć czas......, a siódemka czeka.

 

[Rokstedi]

Kilkanaście minut temu zamieściłem informację - zaproszenie do udziału w XXI MISTRZOSTWACH POLSKI MODELI KOLEJOWYCH. Zainteresowanych zapraszam do zajrzenia do działu "Imprezy", a przede wszystkim do uczestnictwa w konkursie.
Skoro zalogowałem się postanowiłem przy okazji odświeżyć mój wątek. Przez ostatnie pół roku nie miałem właściwie czasu na modelarstwo, niemniej staram się choć trochę podziałać przy waloryzacji EU07. Przymiarek ciąg dalszy....

 

[Rokstedi]

Wreszcie znalazłem chwilę, żeby zrobić tabliczki oznaczenia końca składu pociągu. Można je zawiesić na wagonie lub na zdefektowanym ST44, o ile zajdzie taka potrzeba.

 

[Rokstedi]

Rozpocząłem prace malarskie, a w międzyczasie powstają kolejne detale. Tym razem pokażę uchwyt na lusterka. Każdy uchwyt to kawałek blaszki gr 0,2mm z dolutowaną rurką średnicy 0,4mm. Do tak przygotowanego elementu dolutowuję jeszcze drut 0,3mm który wstępnie posłuży jako mocowanie w trakcie malowania (detale będą przyklejane do budy po ich pomalowaniu), a docelowo, po skróceniu, jako trzpień zagłębiony w otworze wywierconym w budzie. Klejenie takich elementów na styk miałoby zbyt małą wytrzymałość. Lusterko ze zdjęć to wykonany na szybko element w celach testowych. Nie mogłem też oprzeć się pokusie pomalowania trąbek. Duperele, ale cieszą oko.

 

[Zbigniew Gałczyński]

Piotrek no to lusterka w modelu się nie pourywają - jak zrobisz wersję ruchomą to można będzie lusterka złożyć

 

[Rokstedi]

Trochę kolejnych detali i malowania ciąg dalszy. Na chwilę obecną do wykonania poprawki malarskie pudła, a na próbę pudło z luźno położonymi oznaczeniami serii.

 

[Rokstedi]

Trochę wolnego czasu i ...... kalki nałożone. Czołowy numer serii także na miejscu. Poza tym mnóstwo detali do malowania. Przykład - gniazdo wtyczki ogrzewania elektrycznego (ostatnie zdjęcie, gniazdo z prawej) - malowanie to cztery oddzielne warstwy. Piątą będzie matowy lakier bezbarwny. Nie mam niestety warunków do swobodnego malowania dlatego staram się łączyć malowanie szeregu detali o tym samym kolorze. Wydłuża to cały proces, ale mniej zapachów uwalniam do atmosfery. Szczęśliwi ci, którzy mają oddzielne pomieszczenie na swój modelarski warsztat

 

[Rokstedi]

Uplastyczniłem trochę fabryczne wyposażenie kabin. Dodam jeszcze kilka detali, niemniej nadal jestem pod wrażeniem stopnia odwzorowania wyposażenia kabin. Chylę czoła Panu Robertowi za przyjętą filozofię stopnia odwzorowania detali w modelu. Chcieć to móc. W porównaniu do najnowszych, skądinąd znakomitych modeli Piko to zupełnie inna liga.

 

[Rokstedi]

EU07-408 miała zamontowaną nad przednimi szybami niewielką firankę, a właściwie frędzle w kolorze zbliżonym do złotego/żółtego. Ozdoba ta musiała znaleźć odwzorowanie w modelu. Trochę kombinacji i szyba z frędzlami w trakcie próbnego montażu pojawiła się w pudle. Zdjęcie zrobiłem z lampą żeby frędzle były wyraźne co pozwala na ocenę wizualną. Ocena nieuzbrojonym okiem jest dużo mniej dokładna.

Poza tym zmieniłem swoją poprzednią decyzję i postanowiłem odchudzić część detali na dachu. Detale zamienne poszły do trawienia, a mnie czeka usuwanie wybranych elementów i szlifowanie pewnych obszarów dachu. Na samą myśl przechodzą mnie ciarki bo prace te będę realizował na pudle pomalowanym niemal docelowo.

 

[Rokstedi]

Wreszcie uporałem się z przeróbką elementów dachu, których pierwotnie nie zamierzałem waloryzować. Mam na myśli podesty ryflowane.
Prace polegały na usunięciu wsporników podestów fabrycznych, odlanych z budą. Następnie należało zaślepić otwory pod kołki mocujące fabryczne podesty i wywiercić nowe otwory dostosowane do docelowego podestu. Nowe podesty to elementy fototrawione. Pozostawiłem tylko fabryczny podest środkowy. Jest tak zlokalizowany, że nie widać jego wsporników i fabrycznej grubości, a to te dwie przeskalowane cechy spowodowały chęć wymiany pomostów. Wytrawiona blaszka pozwoliła na odwzorowanie odkształcenia pomostu powstałego w trakcie eksploatacji.
Dodatkowo odchudziłem wsporniki pantografów usuwając fabryczny bolec montażowy. Mocowanie będzie delikatniejsze, ale pod wspornikiem, zgodnie z oryginałem będzie prześwit. Ponadto wymienię uchwyty z drutu na delikatniejsze oraz dorobię uchwyty do podnoszenia pantografów. Po tych zabiegach zabiorę się za podwozie.

 

[Rokstedi]

W zasadzie zakończyłem prace przy pulpitach, zostały drobne poprawki malarskie. Końcowym elementem były szyby ze szkła pancernego, a właściwie jego imitacji

 

[Rokstedi]

Wózki w modelach EU07 produkcji Schlesienmodelle są odwzorowane rewelacyjnie, nie ma nawet co ich porównywać do bardzo ubogiej w tym zakresie konkurencji. Mimo naprawdę dużej staranności producenta w zakresie wierności odwzorowania kilka elementów należało dorobić samemu. Analiza zakresu przemieszczeń wózka sugeruje, że jest możliwość uzupełnienia wózków o brakujące detale bez narażenia ich na szybkie uszkodzenia czy też bez ograniczenia zakresu ruchu wózków.
Dodałem zatem przewody powietrzne biegnące od cylindrów hamulcowych. Dodałem również układ sprężynowy odpowiadający za powrót siłowników do pozycji wyjściowej po odhamowaniu.

 

[Rokstedi]

Dziś znalazłem tylko 1,5 godzinki na hobby. Zamontowałem cieńsze uchwyty na dachu oraz wykonałem od podstaw wyjścia z dachu przewodów powietrznych do unoszenia pantografów. Kolejnymi elementami będą odcinki przewodów przy pantografach. Przewód wychodzący z dachu zamierzam połączyć z tym przy pantografie odcinkiem izolacji z mikro kabelka, po jego rozciągnięciu w gorącej wodzie (celem zmniejszenia średnicy). Właśnie do nawleczenia odcinka izolacji posłużyć ma drut

0,1mm, wystający na końcu dorobionego "stalowego" przewodu.

 

[Rokstedi]

Ostatnim elementem, który zamierzałem poprawić w zakresie instalacji powietrznej sterowania podnoszeniem i opuszczaniem pantografów, zlokalizowanym na dachu, było stalowe orurowanie zamontowane na stałe do podstaw pantografów. Układ orurowania na poszczególnych lokomotywach różnił się (wynikało to m.in. ze stosowania różnych typów pantografów). Ze względu na to, że w poszczególnych latach na pewno na pierwowzorze zachodziły zmiany w tym zakresie, odwzorowałem najbardziej prawdopodobny układ, posiłkując się zdjęciami. Na moje orurowanie składają się wsporniki z kątowników, pogrubienia imitujące odlewane kolana na załamaniach (nie wszystkich, gdyż niektóre załamania profilowano przez wygięcie rury), obejmy mocujące. Wszystko jest bardzo małe i zapewne "zniknie" po pomalowaniu, na tle całości dachu.

 

[Rokstedi]

Uzupełnienia w detale wymagają także skrzynie akumulatorowe. W pierwszej kolejności wymieniłem zawór zbiornika odwadniającego. Fabryczny był znacznie przeskalowany, a poza tym niezwykle podatny na odłamanie (wiem z autopsji). Z lewej strony skrzyni odwzorowałem kolejny zawór spustowy. Po środku zaś dodałem dwa uchwyty na prętowe rączki w kształcie litery T. W zależności od egzemplarza były dwie lub trzy po każdej stronie lokomotywy. Czasem widywałem egzemplarze, które obecnie nie mają już przedmiotowych rączek. Modelowe rączki wykonałem z drutu 0,1mm. Dopełnieniem waloryzacji są dwa "ucha" u góry - do otwierania drzwiczek wnęk na akumulatory. Zamieszczam zdjęcia poglądowe bo przy tak małych detalach aparat ma problemy z uchwyceniem ostrości.

 

[Rokstedi]

Tym razem dwa słowa o lusterkach. Na taborze PKP stosowane były różne wielkości i kształty lusterek. Znaczna część z nich miała plecy o romboidalnym kształcie. W uproszczonym układzie np. Ostbahn odwzorowuje ten kształt przez wytrawienie linii. Nie wygląda to naturalnie. Niedużym nakładem pracy można uzyskać lepszy efekt. W tym celu trawimy płaską blaszkę z odwzorowaną ramką od strony tafli lustra. Następnie z kawałka blachy (ja wykorzystałem mosiężną) wykonujemy wzornik ze ściętymi krawędziami. Powierzchnia wzornika odpowiada powierzchni blachy wewnątrz ramki. Mając wzornik możemy przystąpić do tłoczenia. Tłoczenie wykonujemy na sztywnym, ale "podatnym" materiale. Ja tłoczyłem na zeszycie. Po wytłoczeniu pleców lusterka lutujemy do niego odcinek rurki 0,4mm i mamy podstawę lusterka o właściwym kształcie, które możemy zawiesić na wsporniku z drutu 0,2mm. W zależności od preferencji lusterko można pomalować lub poczernić chemicznie. Na koniec wklejamy folię imitującą szkło lustra i gotowe.

 

[Rokstedi]

Przedostatnim elementem, którego poprawę odwzorowania uznałem za konieczne to zbiornik do odwodnienia układu hamulcowego, zlokalizowany na zewnątrz lokomotywy wprost pod zaworem maszynisty. Swój zbiornik z elementami orurowania wykonałem jako mosiężny wzór przystosowany do odlewania metodą wosku traconego.

 

[Rokstedi]

Szukając potrzebnego mi elementu musiałem przekopać się przez szafkę z modelami. Skoro i tak wszystko powyjmowałem to postanowiłem zrobić przy okazji kilka zdjęć mojemu pierwszemu Gagarinowi oraz jedynemu jak dotąd zwaloryzowanemu przeze mnie parowozowi. Takie odgrzanie kotleta z mojej strony. Prace przy EU07 idą zbyt wolno żeby rozbudować relację.

 

[Andrzej Harassek]

zwaloryzowanemu przeze mnie parowozowi

"Zwaloryzowanemu" to zdecydowanie za mało powiedziane. Model jak widać został kompletnie przebudowany, czy z BR 03 Fleischmanna?

 

[garou]

Wreszcie znalazłem chwilę, żeby zrobić tabliczki oznaczenia końca składu pociągu. Można je zawiesić na wagonie lub na zdefektowanym ST44, o ile zajdzie taka potrzeba. Zobacz załącznik 852485

Odgrzewam kotleta, ale moją uwagę zwróciły uchylone żaluzje boczne w tej cudnej ST44. Może kolega coś o nich napisać jak je wykonał? Też chciałbym takie poczynić, tyle że 3-dzielne. Pozdrawiam.