-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Szyneczki i ...
- Inicjator wątku Kpt. Nemo
- Data rozpoczęcia
Oprócz szyn normalnotorowych, widać także duże ilości szyn wąskotorowych, bardzo lekkiego profilu (uogólniając, wydaje się w zakresie typ S4 - góra S7), które stanowią główną część - cytując jednego z eksploratorów tej sztolni - "żelastwa", leżącego w chodniku sztolni. Szyny takie wykorzystywano we wszelkich kopalniach głównie jako element ręcznie układanego toru (bardzo często przenośnego, dającego się łatwo demontować), po którym poruszały się wózki z urobkiem (pchane ręcznie, ciągnięte końmi, a nawet niewielkimi lokomotywkami akumulatorowymi).
Szyny takie wykorzystywano także (co dobrze widać na poniższej analizie ujęć zaprezentowanych w filmiku) jako elementy wsporcze, wzmacniające i zapobiegające zawaleniu się drążonych korytarzy. Dobrze widać, że na szynie normalnotorowej (umiejscowionej w poprzek korytarza) leży do 5 (6 ?) szt. szyn wąskotorowych, umieszczonych wzdłuż korytarza, wzmacniających bezpośrednio sklepienie. Całość (szyna normalnotorowa) opierała się na drewnianych kolumnach (stemplach) umiejscowionych przy ścianach. Zapewne większość szyn (normalnotorowych i wąskotorowych) zawaliła się, bo widać, że wiele z nich leży w różnych pozycjach na dnie korytarza. Dwójka eksploratorów sporo ryzykowała, skoro sklepienie, pierwotnie opierające się na 5 (6) szynach wąskotorowych, w wielu miejscach nie jest już zabezpieczone przed zawaleniem.
I choć praktyka wskazuje, że na szynach wąskotorowych tak lekkiego profilu zazwyczaj nie występują jakiekolwiek cechy hutnicze, to zdarza się, że na danej partii tego typu szyn, na którejś z nich, można odnaleźć naniesioną informację np. o typie i roku produkcji (przykładowo H7 12 oznaczające szynę o profilu standardu S7, wyprodukowaną w 1912 r. lub np. sam rok 1914 itp.). Odnalezienie więc takiej cechy na szynie wąskotorowej mogłoby w większym stopniu przybliżyć datę powstania tego wzmocnienia korytarza sztolni ponieważ użyte szyny normalnotorowe wykorzystano zapewne wtórnie, ich rok produkcji (tu 1873) może więc odbiegać (i to znacznie) od roku zastosowania ich we wzmocnieniu sklepienia korytarza sztolni, natomiast lekkie szyny wąskotorowe mogły być zastosowane jako fabrycznie nowe, lub wtórnie, ale z powodu o wiele szybciej postępującej korozji takich szyn (zwłaszcza w warunkach podziemnej kopalni) ich rok produkcji z dużym prawdopodobieństwem nie odbiegał znacząco od daty ich wtórnego wykorzystania. Warto więc niekiedy zwrócić uwagę, czy na szynie wąskotorowej nie ma jakiejś cechy, choć zdaję sobie sprawę, że bardzo trudno ją znaleźć, nie tylko ze względu na ich sporadyczne występowanie, ale też ze względu na wspomnianą wyżej korozję, niekiedy zacierającą wszelkie oznaczenia na szynie.
Szyny takie wykorzystywano także (co dobrze widać na poniższej analizie ujęć zaprezentowanych w filmiku) jako elementy wsporcze, wzmacniające i zapobiegające zawaleniu się drążonych korytarzy. Dobrze widać, że na szynie normalnotorowej (umiejscowionej w poprzek korytarza) leży do 5 (6 ?) szt. szyn wąskotorowych, umieszczonych wzdłuż korytarza, wzmacniających bezpośrednio sklepienie. Całość (szyna normalnotorowa) opierała się na drewnianych kolumnach (stemplach) umiejscowionych przy ścianach. Zapewne większość szyn (normalnotorowych i wąskotorowych) zawaliła się, bo widać, że wiele z nich leży w różnych pozycjach na dnie korytarza. Dwójka eksploratorów sporo ryzykowała, skoro sklepienie, pierwotnie opierające się na 5 (6) szynach wąskotorowych, w wielu miejscach nie jest już zabezpieczone przed zawaleniem.
I choć praktyka wskazuje, że na szynach wąskotorowych tak lekkiego profilu zazwyczaj nie występują jakiekolwiek cechy hutnicze, to zdarza się, że na danej partii tego typu szyn, na którejś z nich, można odnaleźć naniesioną informację np. o typie i roku produkcji (przykładowo H7 12 oznaczające szynę o profilu standardu S7, wyprodukowaną w 1912 r. lub np. sam rok 1914 itp.). Odnalezienie więc takiej cechy na szynie wąskotorowej mogłoby w większym stopniu przybliżyć datę powstania tego wzmocnienia korytarza sztolni ponieważ użyte szyny normalnotorowe wykorzystano zapewne wtórnie, ich rok produkcji (tu 1873) może więc odbiegać (i to znacznie) od roku zastosowania ich we wzmocnieniu sklepienia korytarza sztolni, natomiast lekkie szyny wąskotorowe mogły być zastosowane jako fabrycznie nowe, lub wtórnie, ale z powodu o wiele szybciej postępującej korozji takich szyn (zwłaszcza w warunkach podziemnej kopalni) ich rok produkcji z dużym prawdopodobieństwem nie odbiegał znacząco od daty ich wtórnego wykorzystania. Warto więc niekiedy zwrócić uwagę, czy na szynie wąskotorowej nie ma jakiejś cechy, choć zdaję sobie sprawę, że bardzo trudno ją znaleźć, nie tylko ze względu na ich sporadyczne występowanie, ale też ze względu na wspomnianą wyżej korozję, niekiedy zacierającą wszelkie oznaczenia na szynie.
-
2
-
1
- Pokaż wszystkie