-
Ten serwis używa "ciasteczek" (cookies). Korzystając z niego, wyrażasz zgodę na użycie plików cookies. Learn more.
Kolekcja Strażaki Kozaa - podejście drugie
- Inicjator wątku kozaa
- Data rozpoczęcia
Magirus i Żuk pierwsza klasa a i historia ciekawa , natomiast ja wrócę do tych amerykańskich códów motoryzacji z poprzedniej prezentacji , bardzo żadko daje serduszko pod zdjęciami modeli ale tym razem było ono jak najbardziej zasłużone, modele są kapitalne i mają mnóstwo detali i nie ukrywam że zazdroszczę Ci takich wspaniałych nabytków 
, z drugiej strony bardzo się cieszę że coraz częściej u Ciebie w kolekcji pojawiają się kapitalne modele amerykańskich strażaków
, z drugiej strony bardzo się cieszę że coraz częściej u Ciebie w kolekcji pojawiają się kapitalne modele amerykańskich strażaków 
Ja mam w zapasie fototrawione ale to by trzeba nową szybę. Zwyczajnie zabrakło mi już zapału do tego.
Szczególnie, że tak się cieszyłem, że te Żuki to pierwszy model od lat, który udało mi się zrobić w weekend
Dzisiaj słów kilka o kolejowej straży pożarnej z Norymbergi. Jednostkę utworzono przy tamtejszym Ausbesserungswerk czyli pewnie w wolnym tłumaczeniu ZNTK. Jednostkę obsadzali ochotnicy, zawodowo pracownicy kolei. Dla większej mobilności obok strażnicy wybudowano dom dla 18 rodzin kolejarzy - strażaków. Modele reprezentują wyposażenie z lat 80. Nie zgadniecie jakich samochodów wtedy używali. Tak, oczywiście Magirusów
Pierwszy Magirus Echauber to LF-16p. Pojazd zewnętrznie podobny do standardowych gaśniczych LF-16, wnętrze zostało jednak zmodyfikowane zgodnie z wymaganiami DB. Autopompa zwykle montowana w tylnej skrytce, została przeniesiona na lewą stronę i była dostępna przez małą klapkę w tylnej ścianie, na zderzaku zamontowano wyciągarkę. Natomiast wolna od autopompy tylna skrytka stała się swojego rodzaju przedziałem modułowym. Można w niej było zamontować 250 kg agregat proszkowy lub motopompę. Standardowe wyposażenie gaśnicze uzupełniało wyposażenie specjalistyczne, np. kombinezony przeciwch chemiczne czy aparat to gazowego cięcia metali. Zbiornik wody gaśniczej był standardowy dla tego typu i zawierał 800 l. Kabina mieściła 9-10 osób. Samochód zbudowano w 1963 roku. W DB służył do 1988 r.
Drugi Magirus to już standardowy TLF-16, strażacka cysterna dedykowana do walki z pożarami. Ten egzemplarz zbudowano w 1979 roku.
Jako ciekawostkę mogę powiedzieć, że w Magirusie Preisera zauważyłem niepokojące zjawisko znane raczej z modeli w skali 1:35 -pękanie opon na felgach. Na razie pęknięcie dwóch opon jest minimalne ale powoduje pewien dyskomfort.
Miłego oglądania.
Szczególnie, że tak się cieszyłem, że te Żuki to pierwszy model od lat, który udało mi się zrobić w weekend
Dzisiaj słów kilka o kolejowej straży pożarnej z Norymbergi. Jednostkę utworzono przy tamtejszym Ausbesserungswerk czyli pewnie w wolnym tłumaczeniu ZNTK. Jednostkę obsadzali ochotnicy, zawodowo pracownicy kolei. Dla większej mobilności obok strażnicy wybudowano dom dla 18 rodzin kolejarzy - strażaków. Modele reprezentują wyposażenie z lat 80. Nie zgadniecie jakich samochodów wtedy używali. Tak, oczywiście Magirusów
Pierwszy Magirus Echauber to LF-16p. Pojazd zewnętrznie podobny do standardowych gaśniczych LF-16, wnętrze zostało jednak zmodyfikowane zgodnie z wymaganiami DB. Autopompa zwykle montowana w tylnej skrytce, została przeniesiona na lewą stronę i była dostępna przez małą klapkę w tylnej ścianie, na zderzaku zamontowano wyciągarkę. Natomiast wolna od autopompy tylna skrytka stała się swojego rodzaju przedziałem modułowym. Można w niej było zamontować 250 kg agregat proszkowy lub motopompę. Standardowe wyposażenie gaśnicze uzupełniało wyposażenie specjalistyczne, np. kombinezony przeciwch chemiczne czy aparat to gazowego cięcia metali. Zbiornik wody gaśniczej był standardowy dla tego typu i zawierał 800 l. Kabina mieściła 9-10 osób. Samochód zbudowano w 1963 roku. W DB służył do 1988 r.
Drugi Magirus to już standardowy TLF-16, strażacka cysterna dedykowana do walki z pożarami. Ten egzemplarz zbudowano w 1979 roku.
Jako ciekawostkę mogę powiedzieć, że w Magirusie Preisera zauważyłem niepokojące zjawisko znane raczej z modeli w skali 1:35 -pękanie opon na felgach. Na razie pęknięcie dwóch opon jest minimalne ale powoduje pewien dyskomfort.
Miłego oglądania.
-
2
-
8
-
1
- Pokaż wszystkie
Świetne modele i świetny opis. Pięknie się ogląda takie prezentacje. Gratuluję wiedzy i wykonania modeli.
Co do pękania opon, to się czasem zdarza, ponieważ guma parcieje z upływem lat zaczyna pękać. To samo czasem występuje w modelach Roco, które miały gumowe opony. Żeby nie pękały to co jakiś czas powinno się zdjąć opony i przetrzeć je np gliceryną, wtedy jest szansa, że guma dłużej będzie elastyczna i nie będzie pękać.
Co do pękania opon, to się czasem zdarza, ponieważ guma parcieje z upływem lat zaczyna pękać. To samo czasem występuje w modelach Roco, które miały gumowe opony. Żeby nie pękały to co jakiś czas powinno się zdjąć opony i przetrzeć je np gliceryną, wtedy jest szansa, że guma dłużej będzie elastyczna i nie będzie pękać.
Dzisiaj słów kilka o oddziałach "specjalnych" Łódzkiej straży pożarnej. O ile dziś większość interwencji straży pożarnej stanowią wypadki komunikacyjne i inne nie pożary i nikogo to nie dziwi o tyle w latach 60 i 70 straż pożarna służyła do gaszenia pożarów (jak sama nazwa wskazuje).
Jednak Łódź od zawsze była miastem "z problemami". Brak zniszczeń wojennych odbijał się czkawką gdyż wiele budynków miało ponad sto lat i nagminnym problemem były katastrofy budowlane. Kolejnym zagrożeniem był szereg zakładów chemicznych znajdujących się na terenie aglomeracji.
W odpowiedzi na te zagrożenia ówczesny komendant straży pożarnej Marian Gwizdka polecił stworzyć we własnym zakresie szereg pojazdów specjalistycznych. W warsztatach straży powstały na przykład Star 20 z zabudową do ratownictwa technicznego czy Star 660 "elektrownia" pracujący w parze z przyczepą przewożącą lamp do oświetlenia miejsca akcji.
Na początku lat 70 łódzka straż pożarna mogła wystawić do akcji ratownictwa technicznego i chemicznego następujące pojazdy:
- wóz warsztatowy
- wóz sekcji pionierskiej
- wóz elektrownia
- wóz chemiczny
- wóz ze sprzętem ochrony dróg oddechowych
- wywrotka x2
oraz standardowe pojazdy pożarnicze przy czym należy wziąć pod uwagę, że drabiny mechaniczne mogły w ograniczonym zakresie spełniać rolę dźwigów. Dodatkowo zapewniono sobie wsparcie i współpracę innych służb i firm dysponujących specjalistycznym sprzętem.
Z pewnym zażenowaniem muszę przyznać, że nie wiem jakie przeznaczenie miał pierwowzór prezentowanego dzisiaj modelu. Najpewniej był albo chemikiem albo wozem sekcji pionierskiej.
Sam model jak nietrudno się domyślić wyszedł z warsztatu użytkownika Michal88 i jest po prostu piękny Wart każdej złotówki. Polecam wszystkim.
Po mojej stronie było tylko naniesienie oznaczeń i koguty.
Zobacz załącznik 801207 Zobacz załącznik 801208 Zobacz załącznik 801209 Zobacz załącznik 801210
Jednak Łódź od zawsze była miastem "z problemami". Brak zniszczeń wojennych odbijał się czkawką gdyż wiele budynków miało ponad sto lat i nagminnym problemem były katastrofy budowlane. Kolejnym zagrożeniem był szereg zakładów chemicznych znajdujących się na terenie aglomeracji.
W odpowiedzi na te zagrożenia ówczesny komendant straży pożarnej Marian Gwizdka polecił stworzyć we własnym zakresie szereg pojazdów specjalistycznych. W warsztatach straży powstały na przykład Star 20 z zabudową do ratownictwa technicznego czy Star 660 "elektrownia" pracujący w parze z przyczepą przewożącą lamp do oświetlenia miejsca akcji.
Na początku lat 70 łódzka straż pożarna mogła wystawić do akcji ratownictwa technicznego i chemicznego następujące pojazdy:
- wóz warsztatowy
- wóz sekcji pionierskiej
- wóz elektrownia
- wóz chemiczny
- wóz ze sprzętem ochrony dróg oddechowych
- wywrotka x2
oraz standardowe pojazdy pożarnicze przy czym należy wziąć pod uwagę, że drabiny mechaniczne mogły w ograniczonym zakresie spełniać rolę dźwigów. Dodatkowo zapewniono sobie wsparcie i współpracę innych służb i firm dysponujących specjalistycznym sprzętem.
Z pewnym zażenowaniem muszę przyznać, że nie wiem jakie przeznaczenie miał pierwowzór prezentowanego dzisiaj modelu. Najpewniej był albo chemikiem albo wozem sekcji pionierskiej.
Sam model jak nietrudno się domyślić wyszedł z warsztatu użytkownika Michal88 i jest po prostu piękny
Wart każdej złotówki. Polecam wszystkim.Po mojej stronie było tylko naniesienie oznaczeń i koguty.
Zobacz załącznik 801207 Zobacz załącznik 801208 Zobacz załącznik 801209 Zobacz załącznik 801210
Zanim "odkryłem"modele Atherna nie specjalnie podobał mi się sprzęt strażacki z za wielkiej wody.
Wyjątek stanowiły tak zwane mimi - pumper czyli uogólniając gaśnicze pick up`y. Oczywiście kategoria jest szeroka poczynając od skrzyniowców z ustawionym agregatem gaśniczym a kończąc na specjalistycznych zabudowach na półciężarówkach. Mimo wspólnej nazwy można rozróżnić w tej grupie pewne specjalizacje; tak więc mamy mini pumpery do gaszenia traw i lasów, mamy dość rzadkie samochody służące do budowy punktu czerpania wody z naturalnych zbiorników i zasilania nią innych jednostek. W większych miastach mini były najczęściej dedykowane do zabezpieczenia garaży podziemnych. Spora grupa używana była w mniejszych jednostkach, których nie było wstać na pełnowymiarowy wóz. Często mini łączy w sobie rolę małego samochodu gaśniczego i pojazdu EMS (pierwszej pomocy medycznej).
Z modelami amerykańskiej straży na rynku krucho, z modelami mini pumperów tragicznie. Jedynie Trident wydał kiedyś serię pick upów Chevroleta, które od biedy można było uznać za gaśnicze. Potraktowałem je jako punkt wyjścia do własnej wizji. Modele nie przedstawiają realnych pojazdów ale zastosowane w nich rozwiązania są podpatrzone w realu.
Miłego oglądania
Wyjątek stanowiły tak zwane mimi - pumper czyli uogólniając gaśnicze pick up`y. Oczywiście kategoria jest szeroka poczynając od skrzyniowców z ustawionym agregatem gaśniczym a kończąc na specjalistycznych zabudowach na półciężarówkach. Mimo wspólnej nazwy można rozróżnić w tej grupie pewne specjalizacje; tak więc mamy mini pumpery do gaszenia traw i lasów, mamy dość rzadkie samochody służące do budowy punktu czerpania wody z naturalnych zbiorników i zasilania nią innych jednostek. W większych miastach mini były najczęściej dedykowane do zabezpieczenia garaży podziemnych. Spora grupa używana była w mniejszych jednostkach, których nie było wstać na pełnowymiarowy wóz. Często mini łączy w sobie rolę małego samochodu gaśniczego i pojazdu EMS (pierwszej pomocy medycznej).
Z modelami amerykańskiej straży na rynku krucho, z modelami mini pumperów tragicznie. Jedynie Trident wydał kiedyś serię pick upów Chevroleta, które od biedy można było uznać za gaśnicze. Potraktowałem je jako punkt wyjścia do własnej wizji. Modele nie przedstawiają realnych pojazdów ale zastosowane w nich rozwiązania są podpatrzone w realu.
Miłego oglądania
-
1
-
8
- Pokaż wszystkie
Bardzo słusznie kojarzysz. Jak już opisywałem na początku lat 90 był kupiony między innymi jeden mini pumper:
Dzisiaj moja wizja jak mogło wyglądać zabezpieczenie ppoż. niemieckiego kontyngentu wojsko ONZ w Somalii UNOSOM.
Modele miały być pierwotnie wykonane jako czyste. Nawet idąc do modelarni miałem taki plan. Potem postanowiłem troszkę ubrudzić podwozie, potem jeszcze odrobinę suchych pasteli no i ostatecznie nie wiadomo czy to jeszcze Somalia czy już Mad Max.
Najciekawsze, że z efektu jestem zadowolony
Miłego oglądania.
Dzisiaj moja wizja jak mogło wyglądać zabezpieczenie ppoż. niemieckiego kontyngentu wojsko ONZ w Somalii UNOSOM.
Modele miały być pierwotnie wykonane jako czyste. Nawet idąc do modelarni miałem taki plan. Potem postanowiłem troszkę ubrudzić podwozie, potem jeszcze odrobinę suchych pasteli no i ostatecznie nie wiadomo czy to jeszcze Somalia czy już Mad Max.
Najciekawsze, że z efektu jestem zadowolony
Miłego oglądania.
-
2
-
7
- Pokaż wszystkie
Bardzo dziękuję za wszystkie pozytywne reakcje i komentarze dotyczące Unimogów. Ich sposób wykończenia wydaje mi się "kontrowersyjny" ale w sumie podobają mi się. Cieszę się, że nie tylko mnie
Co by tu Wam dziś pokazać? Jak nie wiadomo co, to już wiadomo - Magirusy. Tym razem w przewadze będą produkty Rietze.
Dziś małe podsumowanie mini tematu w mojej kolekcji czyli ochotnicza straż pożarna w Duisburgu. W ostatnich dniach udało mi się wykończyć ostatnie z planowanych modeli Iveco MK w barwach jednej z jednostek ochotniczych z Duisburga.
Jest to dość ciekawy jednostkowy samochód wykonany według niemieckiej normy dla samochodów pożarniczych LF-8/6.
Samochody tego typu są budowane dla mniejszych jednostek straży pożarnych. Warto porównać tą konstrukcję ze starszą normą LF-8
Niemieccy konstruktorzy i strażacy docenili posiadanie nawet małego zbiornika na wodę. W tym przypadku 600 l. W połączeniu z napędem 4x4 i pojedynczymi oponami umożliwia to walkę z pożarami traw i lasów. Warto też zwrócić uwagę na bogatsze wyposażenie ratownicze, np. drabiny na dachu.
I porównanie z Unimogiem zbudowanym według starszej normy LF-8 czyli bez zbiornika na wodę:
I jeszcze rzut oka na wspominany wcześniej set Iceco/Magirusów z Duisburga. Będę je pokazywał bliżej w najbliższym czasie.
Co by tu Wam dziś pokazać? Jak nie wiadomo co, to już wiadomo - Magirusy. Tym razem w przewadze będą produkty Rietze.
Dziś małe podsumowanie mini tematu w mojej kolekcji czyli ochotnicza straż pożarna w Duisburgu. W ostatnich dniach udało mi się wykończyć ostatnie z planowanych modeli Iveco MK w barwach jednej z jednostek ochotniczych z Duisburga.
Jest to dość ciekawy jednostkowy samochód wykonany według niemieckiej normy dla samochodów pożarniczych LF-8/6.
Samochody tego typu są budowane dla mniejszych jednostek straży pożarnych. Warto porównać tą konstrukcję ze starszą normą LF-8
Niemieccy konstruktorzy i strażacy docenili posiadanie nawet małego zbiornika na wodę. W tym przypadku 600 l. W połączeniu z napędem 4x4 i pojedynczymi oponami umożliwia to walkę z pożarami traw i lasów. Warto też zwrócić uwagę na bogatsze wyposażenie ratownicze, np. drabiny na dachu.
I porównanie z Unimogiem zbudowanym według starszej normy LF-8 czyli bez zbiornika na wodę:
I jeszcze rzut oka na wspominany wcześniej set Iceco/Magirusów z Duisburga. Będę je pokazywał bliżej w najbliższym czasie.
-
3
-
9
- Pokaż wszystkie
Dziękuję za wszystkie pozytywne komentarze.
Jako uzupełnienie wrzucam jeszcze fotki oryginału, jakoś mi to umknęło w poprzednim poście.
Fotki z portalu bos-fahrzeuge.info
Dziś kolejna parka z Duisburga.
Tym razem najbardziej klasyczne woły robocze niemieckiej straży - LF-16. Samochód grupy gaśniczej. Standardowo obsadzany przez 9 strażaków, wyposażony w mały (800-1600l.) zbiornik wody, autopompę o wydajności 1600 l/min i spory zapas armatury pożarniczej. Z czasem doposażane też w sprzęt do ratownictwa technicznego. Samochody tej kategorii stanowiły pierwszy wyjazd większości niemieckich straży pożarnych.
Ciekawostką jest, że Iveco przez pewien czas było samochodem rezerwowym zawodowej straży w Duisburgu. Na co dzień oba samochody były używane przez ochotników.
Miłego oglądania
Zdjęcia oryginałów bos-fahrzeuge.info
Jako uzupełnienie wrzucam jeszcze fotki oryginału, jakoś mi to umknęło w poprzednim poście.
Fotki z portalu bos-fahrzeuge.info
Dziś kolejna parka z Duisburga.
Tym razem najbardziej klasyczne woły robocze niemieckiej straży - LF-16. Samochód grupy gaśniczej. Standardowo obsadzany przez 9 strażaków, wyposażony w mały (800-1600l.) zbiornik wody, autopompę o wydajności 1600 l/min i spory zapas armatury pożarniczej. Z czasem doposażane też w sprzęt do ratownictwa technicznego. Samochody tej kategorii stanowiły pierwszy wyjazd większości niemieckich straży pożarnych.
Ciekawostką jest, że Iveco przez pewien czas było samochodem rezerwowym zawodowej straży w Duisburgu. Na co dzień oba samochody były używane przez ochotników.
Miłego oglądania
Zdjęcia oryginałów bos-fahrzeuge.info
-
3
-
4
- Pokaż wszystkie
| Autor wątku | Podobne wątki | Forum | Odpowiedzi | Data |
|---|---|---|---|---|
|
Kolekcja Strażaki od Grubego ;) | Pojazdy specjalistyczne | 77 |
Podobne wątki
-
Kolekcja Strażaki od Grubego ;)
- Rozpoczęte przez SECOND MODELS
- Odpowiedzi: 77